Emocjonalny wpływ choroby Leśniowskiego-Crohna może być często tak głęboki, jak jej fizyczne objawy. Częste wypróżnienia, skurcze brzucha i gazy mogą utrudniać życie, jeśli przebywasz w miejscach publicznych lub próbujesz kontynuować życie zawodowe lub obowiązki społeczne.
Na szczęście istnieją kroki, które możesz podjąć, aby zmniejszyć ryzyko wybuchów i żyć pełniejszym, bardziej produktywnym życiem. Zaczyna się od zidentyfikowania indywidualnych czynników wyzwalających, dostosowania diety w celu normalizacji czynności jelit i znalezienia wsparcia emocjonalnego, aby sprostać wyzwaniom, które mogą pojawić się po drodze.
2:07Obejrzyj teraz: identyfikowanie nawrotów choroby Leśniowskiego-Crohna i zarządzanie nimi
Fizyczny
Oprócz przestrzegania kursu leczenia określonego przez lekarza, łagodzenie objawów i zapobieganie zaostrzeniom w dużej mierze sprowadza się do prowadzenia zdrowego stylu życia, który zachęca do zdrowego funkcjonowania jelit i nie wywołuje choroby.
Jedz zbilansowaną dietę
Informacje dotyczące dietetycznego leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna mogą być mylące. Chociaż unikanie określonych pokarmów „wyzwalających” może być pomocne podczas wybuchu płomienia, generalnie nie zaleca się eliminowania całych grup pokarmów.
Zamiast tego musisz zapewnić zdrową dietę ze zbilansowanym spożyciem białka, tłuszczów, węglowodanów i składników odżywczych.
Twój lekarz może również zalecić suplementy witaminowe i odżywcze, jeśli badania krwi wykażą, że masz niski poziom potasu, magnezu lub innych niezbędnych składników odżywczych.
Nie wstydź się od włókna
W przeszłości lekarze zalecali osobom z chorobą Leśniowskiego-Crohna unikanie błonnika, ponieważ uważano, że sprzyja to biegunce.
Zdrowe spożycie błonnika - 25 gramów dziennie dla kobiet i 38 gramów dziennie dla mężczyzn - pomaga utrzymać regularność i zmniejszyć zaostrzenia objawów Leśniowskiego-Crohna.
Rozpuszczalny błonnik (znajdujący się w owocach, warzywach, orzechach i roślinach strączkowych) to rodzaj, który rozpuszcza się w wodzie i pomaga zmiękczyć stolce, spowalniając opróżnianie jelit.
Natomiast nierozpuszczalny błonnik wyciąga wodę z jelit i może zwiększać ryzyko wzdęć, gazów, biegunki i bólu u niektórych osób cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna. Ale jeśli można to tolerować, może być również korzystne.
Unikaj wyzwalaczy
Ostatecznie jedyne pokarmy, których musisz unikać, to te, które powodują problemy.
Znalezienie listy problematycznych pokarmów może być procesem prób i błędów, wymagającym metodycznego eliminowania i ponownego wprowadzania pokarmów, dopóki nie wiesz, których należy unikać.
W ten sam sposób, w jaki objawy choroby Leśniowskiego-Crohna mogą się różnić w zależności od osoby, tak samo może być z pokarmami, które wywołują zaostrzenie.
Rozpoczynając proces, należy wziąć pod uwagę szereg typowych winowajców, w tym:
- Alkohol
- Masło i margaryna
- Kawa i herbaty zawierające kofeinę
- Napój gazowany
- Ziarna kukurydzy
- Wędliny i przetwory mięsne
- Smażone i wysokotłuszczowe potrawy
- Żywność wytwarzająca gaz
- majonez
- Orzechy i nasiona
- Surowe owoce
- Surowe warzywa
- czerwone mięso
- Pikantne jedzenie
- Całe ziarna i otręby
Uzyskaj pomoc od dietetyka
Aby znaleźć odpowiednią dla siebie dietę podtrzymującą, poproś lekarza o skierowanie do dietetyka doświadczonego z nieswoistym zapaleniem jelit (IBD).
W niektórych przypadkach dietetyk będzie w stanie zidentyfikować niezdiagnozowaną nietolerancję pokarmową i przełączyć Cię na, powiedzmy, dietę bezglutenową lub bez laktozy, aby uzyskać lepszą kontrolę objawów.
Inni mogą sugerować dietę o niskiej zawartości FODMAP, która wyklucza niektóre węglowodany i cukry, które są uważane za związane z zaostrzeniami choroby.
Hydrat
Musisz także zadbać o odpowiednie nawodnienie, aby normalizować pracę jelit.Pij wystarczającą ilość płynów - wody, bulionu, soku pomidorowego - aby mocz był czysty i jasny. To, ile dokładnie wypijesz, zależy od wielu czynników, w tym od masy ciała, aktywności, pogoda i nasilenie objawów.
Alkohol, kawa i napoje zawierające kofeinę są diuretykami, co zwiększa prawdopodobieństwo odwodnienia, a nie jego łagodzenia.
Ćwiczenie
Rozważ rutynowe ćwiczenia jako część swojego planu zarządzania. Osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna często unikają aktywności fizycznej z obawy, że może to wywołać atak - i to jest błąd.
W rzeczywistości umiarkowane, regularne ćwiczenia mogą nie tylko pomóc w utrzymaniu okresów remisji, ale mogą poprawić nastrój i zmniejszyć zmęczenie.
Rzuć palenie
Prosta prawda jest taka, że palacze z chorobą Leśniowskiego-Crohna mają znacznie większe ryzyko zaostrzeń i częściej wymagają agresywnej terapii immunosupresyjnej niż osoby niepalące z tą chorobą. starasz się rzucić palenie.
Jeśli potrzebujesz pomocy, lekarz może doradzić Ci w zakresie różnych dostępnych leków i opcji zaprzestania palenia, z których wiele będzie objętych Medicare, Medicaid i prywatnymi planami ubezpieczeniowymi.
Poradnik do dyskusji dla lekarzy zajmujących się chorobą Leśniowskiego-Crohna
Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.
Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.
Zapisz sięTen przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.
Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.
Emocjonalny
Ponieważ życie z chorobą przewlekłą może być emocjonalnym wyzwaniem, musisz znaleźć strategie radzenia sobie ze stresem na co dzień i „zmniejszyć” swoją reakcję w przypadku pojawienia się objawów.
Wiele osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna decyduje się na terapie umysł-ciało, które honorują rolę, jaką emocje odgrywają w ogólnym zdrowiu i samopoczuciu. Te terapie mogą być stosowane zarówno w zapobieganiu zaostrzeniom, jak i leczeniu ostrych.
Stres nie powoduje choroby Leśniowskiego-Crohna, ale może wywołać zaostrzenie lub pogorszyć istniejące objawy.
Aby zmniejszyć stres, spróbuj:
- Uważna medytacja, w której starasz się rozpoznać, ale unikać reagowania na nieprzyjemne doznania
- Ćwiczenia głębokiego oddechu, w których koncentrujesz się na rytmicznym oddychaniu, aby osiągnąć uspokajający, medytacyjny stan
- Obrazowanie z przewodnikiem, w którym wyczarowujesz przyjemne mentalne obrazy, aby się zrelaksować i odprężyć
- Tai chi, które wykorzystuje kontrolowane, powolne ruchy, aby zwiększyć uważność i spokój
- Delikatna joga; uważność jest nieodłączną częścią praktyki fizycznej
- Progresywna relaksacja mięśni (PMR), w której metodycznie napinasz i rozluźniasz mięśnie, aby stopniowo uwolnić stres
- Biofeedback, który wykorzystuje maszynę do wykrywania stresujących reakcji, abyś mógł nauczyć się lepiej je kontrolować
Regularne ćwiczenia i sen mogą również pomóc w regulacji nastroju i radzeniu sobie ze stresem.
Społeczny
Choroba Leśniowskiego-Crohna może powodować u niektórych poczucie izolacji i niechęć do dzielenia się swoimi uczuciami z innymi, być może z powodu zakłopotania lub strachu przed reakcją.
Jeśli to ty, zacznij od skontaktowania się z innymi dotkniętymi chorobą, którzy wiedzą z pierwszej ręki, przez co przechodzisz. Możesz rozważyć skontaktowanie się z lokalnym oddziałem Fundacji Crohna i Colitis w celu skierowania do grup wsparcia rówieśniczych w okolicy lub poszukanie społeczności wsparcia w mediach społecznościowych.
Mając to na uwadze, staraj się nie pomijać znaczenia przyjaciół i rodziny w budowaniu spójnej sieci wsparcia. Wiele osób po prostu nie rozumie, co
Choroba Leśniowskiego-Crohna jest i będzie lepiej przygotowana do wspierania i bronienia Ciebie, jeśli pomożesz im uczyć ich zarówno o chorobie, jak io tym, jak wpływa na Ciebie osobiście.
Jeśli odczuwasz lęk i depresję, poproś lekarza o skierowanie do psychologa lub psychiatry. W razie potrzeby mogą pomóc w znalezieniu porady i leków.
Praktyczny
Czasami wystarczy kilka łatwych „rozwiązań”, aby codziennie lepiej radzić sobie z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Niezależnie od tego, czy walczysz z objawami, czy po prostu chcesz zrobić wszystko, co w Twojej mocy, aby utrzymać remisję, istnieje kilka praktycznych wskazówek, które mogą pomóc:
- Prowadzić pamiętnik. Prowadząc codzienny zapis tego, co jadłeś, jak się czujesz i czego doświadczyłeś w ciągu dnia, możesz być w stanie dostrzec czynniki wyzwalające, które wcześniej przegapiłeś.
- Czytaj etykiety żywności. Przetworzona i pakowana żywność często zawiera chemikalia i substancje (takie jak sorbitol, tłuszcze nasycone, gluten i kofeina), które u niektórych osób mogą wywoływać objawy choroby Leśniowskiego-Crohna. Im bardziej zdajesz sobie sprawę z zawartości żywności, tym łatwiej będzie Ci unikaj produktów, które mogą cię zranić.
- Nigdy nie pomijaj posiłków. Jeśli to zrobisz, będziesz bardziej narażony na przejadanie się i przeciążenie przewodu żołądkowo-jelitowego. Aby powstrzymać głód (i utrzymać pracę układu pokarmowego), jedz trzy regularne posiłki wraz z dwoma do trzech zdrowych przekąsek dziennie. Ostatecznie o wiele lepiej jest jeść pięć do sześciu razy dziennie niż przesadzić raz lub dwa.
- Pij napoje powoli. Wypijanie drinka lub popijanie go przez słomkę wprowadza powietrze do żołądka, co prowadzi do zwiększonego odbijania, bólu i gazów.
- Unikanie przegrzania. Zbyt długie przebywanie na słońcu lub intensywne ćwiczenia mogą nadmiernie podnieść temperaturę ciała i wywołać biegunkę.
- Planować naprzód. Planując wycieczkę, staraj się zlokalizować najbliższe łazienki, aby nigdy Cię nie zaskoczyć. Podobnie, jeśli odwiedzasz restaurację, sprawdź online lub zadzwoń z wyprzedzeniem, aby zobaczyć, co możesz zjeść. W ten sposób nie będziesz spieszył się z serwerem i nie zamówisz niewłaściwego jedzenia.
- Nie wychodź głodny. Jeśli to zrobisz, możesz w końcu złapać coś, co wywołuje objawy.
- Przynieś własne jedzenie. Wybierając się na imprezę, przynieś przedmiot, o którym wiesz, że możesz go zjeść, i podziel się nim z innymi członkami grupy. Większość gospodarzy całkowicie zrozumie, jeśli poinformujesz ich z wyprzedzeniem o swoich ograniczeniach żywieniowych.
- Bądź konsekwentny. Niezależnie od tego, czy jesteś z przyjaciółmi, czy podróżujesz, staraj się nie obciążać swojego organizmu ekstremalnymi zmianami w diecie. Twój przewód pokarmowy jest najszczęśliwszy, gdy wszystko jest stabilne i stałe. Rzucanie wyzwania systemowi czymś egzotycznym lub nadmiernym może skończyć się zaburzeniem równowagi, nad którą tak ciężko pracowałeś.
Pozostając pozytywnym i skupionym, możesz opanować swoją chorobę, zamiast pozwolić jej kontrolować siebie.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
