Znaczenie i praktyka audyzmu

Audyzm to termin używany do opisania negatywnego stosunku do osób niesłyszących lub niedosłyszących. Zwykle uważa się to za formę dyskryminacji, uprzedzeń lub ogólnego braku chęci dostosowania się do tych, którzy nie słyszą. Ci, którzy wyznają ten punkt widzenia, nazywani są audytorami, a opresyjne postawy mogą przybierać różne formy.

Zrozumieć Audism

Terminaudism została po raz pierwszy wymyślona przez Toma Humphriesa w jego rozprawie doktorskiej z 1977 r. zatytułowanej „Komunikacja między kulturami (głuchonieme) i nauka języków”. W nim Humphries definiuje to jako: „Pogląd, że ktoś jest lepszy w oparciu o zdolność słyszenia lub zachowywania się na sposób tego, kto słyszy”.

Na przestrzeni lat Audism był podejmowany wielokrotnie. Wśród tych, którzy dogłębnie zbadali tę postawę, był Harlan Lane. Jego książka, „Maska życzliwości: wyłączenie społeczności niesłyszących”, dotyczy przede wszystkim audyzmu. Podczas gdy Humphries przyjął indywidualne podejście do idei przywileju słyszenia, Lane przyjrzał się szerszemu zakresowi społeczności i społeczeństwa jako całości.

Jeden przejmujący cytat z Lane mówi: „w skrócie, audyzm jest sposobem na dominację, restrukturyzację i sprawowanie władzy nad głuchoniemą społecznością”.

Formy audyzmu

Audyzm można znaleźć w wielu różnych formach w różnych częściach społeczeństwa. Może wpływać na czyjąś pracę, edukację, warunki życia lub po prostu być wlany w swobodną rozmowę. Jednak dość często zwraca się uwagę, że zarówno osoby słyszące, jak i niesłyszące mogą mieć nastawienie słuchowe.

Wśród sposobów, w jakie można być świadkiem audizmu, są:

• Odmowa lub niestosowanie się do języka migowego w obecności osoby zależnej od języka migowego, nawet jeśli umiesz migać.
• Dyskredytowanie osoby niesłyszącej lub słyszącej za słabość w języku werbalnym, nawet jeśli jest ona silna w języku migowym.
• Naleganie, aby osoby niesłyszące i niedosłyszące dostosowywały się do społeczności słyszących.
• Niechęć do zaspokojenia czyichś potrzeb słuchowych.
• Obniżenie oczekiwań co do wykształcenia lub umiejętności zawodowych, ponieważ nie słyszą.

Należy również zauważyć, że audyzm niekoniecznie odnosi się do osób, które mogą nie być zaznajomione z kulturą głuchoniemych. Jak podkreślają autorzy strony Deaf Choice, jeśli nie jesteś zaznajomiony ze społecznością głuchoniemych, możesz nie oczekiwać, że znasz wszystkie subtelniejsze „zasady” ustanowione w tej społeczności, aby uznać je za uprzejme.

Zamiast tego, etykieta audytora jest najczęściej używana w przypadku tych, którzy mają wiedzę o kulturze głuchoniemych, ale z jakiegoś powodu decydują się jej ignorować lub przeciwstawiać się jej. Podobnie jak w przypadku każdej formy dyskryminacji, omawiając audytyzm należy wziąć pod uwagę intencję.

Audyzm i kultura głuchoniemych

Społeczność głuchych ma pewną dumę, którą często definiuje kultura głuchoniemych. Zrozumiałe jest, że audism często pojawia się w rozmowach tej społeczności. Tak jak w kulturze można znaleźć motywy rasizmu lub seksizmu, tak w kulturze głuchoniemych można znaleźć tematy słuchaczy.

Na przykład wiele osób, które spotkały się z postawami słuchaczy, pisało o nich w książkach, sztukach teatralnych, poezji i w innych miejscach. Jest to również częsty temat dla niesłyszących gazet studenckich i badaczy zainteresowanych społecznymi i kulturowymi aspektami społeczności.

Podobnie organizacje, które działają na rzecz społeczności głuchoniemych, często biorą udział w walce z audyzmem. Kanadyjskie Stowarzyszenie Głuchych zauważa, że ​​audyzm występuje na wszystkich poziomach społeczeństwa i uważa go za równie niedopuszczalny, jak każda inna forma bigoterii. Narodowe Stowarzyszenie Głuchych w USA w swoim oświadczeniu na temat wartości społecznych zawiera również „eliminację audizmu, lingwistyki, rasizmu i innych form dyskryminacji”.

Słowo od Verywell

Audyzm jest tak samo realny, jak każda inna forma dyskryminacji, a jego wpływ mogą być odczuwalne równie głęboko przez osoby niesłyszące i niedosłyszące. To dobry pomysł, aby każdy zrobił wszystko, co w jego mocy, aby pozostać wrażliwym na ten problem. Uczyć się o kulturze głuchoniemych jest jednym ze sposobów, w jakie możesz pomóc.