Zdezorganizowane objawy schizofrenii

Schizofrenia to heterogenna choroba charakteryzująca się szeregiem różnych objawów. Bardzo trudnym objawem do opanowania jest dezorganizacja.

Dezorganizacja upośledza zdolność do zbierania i prostowania myśli i znacznie zakłóca mowę, przez co bardzo trudno jest się komunikować. Dezorganizacja może również objawiać się jako nieodpowiednie lub nieprzewidywalne zmiany w zachowaniu. Objawy te mogą utrudniać ludziom pracę i interakcję z innymi w sytuacjach społecznych.

Zdezorganizowana schizofrenia, znana również jako hebefrenia, była kiedyś uznawana za podtyp tej choroby, ale obecnie jest po prostu uważana za zestaw zachowań lub objawów, których doświadcza wiele osób ze schizofrenią.

Sean Gladwell / Getty Images

Objawy i symptomy

Każda osoba ze schizofrenią doświadcza różnych typów objawów, które ogólnie są podzielone na trzy kategorie: objawy pozytywne, negatywne i poznawcze.

Pozytywne objawy

Niektóre myśli lub zachowania są określane jako pozytywne, ponieważ osoby bez tego stanu ich nie doświadczają, w tym:

• Halucynacje
• Urojenia
• Zdezorganizowana mowa lub zachowanie
• Nieprawidłowe zachowanie motoryczne

Negatywne objawy

Objawy negatywne znacznie pogarszają jakość życia i mogą być bardzo trudne do wyleczenia, do których należą:

• Przygnębione wyrażenia werbalne
• Trudność w wyrażaniu emocji
• Brak zainteresowania działaniami

Objawy poznawcze

Te objawy, jak nazwano, odnoszą się do problemów poznawczych:

• Kłopoty z pamięcią
• Trudności z koncentracją
• Problem z uporządkowaniem myśli

Osoby z niezorganizowanymi objawami schizofrenii mogą być bardziej dotknięte trudnościami z mową i zachowaniem.

Zmiana w podtypach schizofrenii

PlikPodręcznik diagnostyczny i statystyczny, inaczej DSM, został stworzony, aby pomóc pracownikom służby zdrowia w prawidłowym diagnozowaniu osób z zaburzeniami zdrowia psychicznego, takimi jak schizofrenia. Ten przewodnik jest aktualizowany co kilka lat w celu uwzględnienia nowych badań i zaleceń klinicznych czołowych specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego.

W DSM-4 schizofrenię podzielono na kilka podtypów, w tym paranoidalną i zdezorganizowaną. Jednak DSM-5 całkowicie usunął te podtypy i zamiast tego przestawił się na używanie wymiarów do uchwycenia zmienności objawów schizofrenii.

Dlatego dezorganizacja jest obecnie uważana za objaw zaburzenia, a nie podtyp. Niemniej jednak ważne jest, aby rozumieć zdezorganizowane objawy jako osobę żyjącą ze schizofrenią lub ukochaną osobę opiekującą się osobą z tym schorzeniem.

Przyczyny

Dokładna przyczyna schizofrenii nie jest znana, ale stwierdzono, że wiele czynników genetycznych i środowiskowych oraz ich wzajemne oddziaływanie ma wpływ na tę chorobę. Kilka genów, w tymDISC1, są związane z ryzykiem zachorowania na schizofrenię, a doświadczenia życiowe, takie jak trauma, mogą również przyczyniać się do tego ryzyka.

Hipoteza neurorozwojowa głosi, że schizofrenia wynika z zaburzeń rozwoju mózgu we wczesnym okresie życia. Ponieważ objawy zwykle pojawiają się dopiero w wieku dojrzewania lub później, kiedy mózg jest w większości rozwinięty, wielu sugeruje, że może to być klucz do zrozumienia zaburzenia. Jest to jednak tylko jedna z wielu teorii.

W samym mózgu schizofrenia jest związana z nadmiarem dopaminy, neuroprzekaźnika (lub przekaźnika chemicznego), który reguluje zarówno aktywność motoryczną, jak i poznawczą. Jednak w grę wchodzi również wiele innych neuroprzekaźników, w tym glutaminian i GABA.

Co powoduje schizofrenię?

Diagnoza

Według DSM-5 osoba, u której występują co najmniej dwa z następujących objawów:

• Urojenia
• Halucynacje
• Mowa zdezorganizowana
• Rażąco zdezorganizowane lub katatoniczne zachowanie
• Objawy negatywne

Spełniają kryteria schizofrenii, jeśli objawy te trwają co najmniej miesiąc. Ponadto doświadczane objawy muszą obejmować urojenia, halucynacje lub dezorganizację mowy. Ludzie muszą również wykazywać upośledzone funkcjonowanie w pracy, relacjach międzyludzkich i samoopiece.

Psychiatra lub inny specjalista ds. Zdrowia psychicznego może zdiagnozować schizofrenię. Lekarz może przeprowadzić badanie fizykalne, przeprowadzić testy diagnostyczne, takie jak badanie krwi, i zlecić badanie mózgu, takie jak rezonans magnetyczny, aby wykluczyć możliwy wpływ medyczny lub neurologiczny na objawy.

Warunki, które pracownik zdrowia psychicznego może rozważyć, obejmują:

• Duża depresja z objawami psychotycznymi lub katatonicznymi
• Zaburzenia schizoafektywne
• Zaburzenie schizofreniczne
• Nerwica natręctw
• Dysmorfia ciała
• Zespołu stresu pourazowego

Będą również musieli ustalić, że objawy nie są wynikiem nadużywania substancji lub innej choroby. Po przejrzeniu wszystkich wyników testów i wykluczeniu alternatywnych przyczyn można postawić ostateczną diagnozę schizofrenii.

Leczenie

Leki

W leczeniu schizofrenii dostępnych jest kilka rodzajów terapii farmaceutycznych.

Istnieją dwie główne kategorie leczenia: leki przeciwpsychotyczne pierwszej i drugiej generacji. „Pierwsza generacja” odnosi się do starszych leków, podczas gdy „druga generacja” odnosi się do nowszych leków. Starsze leki obejmują te, które działają na układ dopaminowy w mózgu. Nowsze leki wpływają również na inne układy neuroprzekaźników.

Leki przeciwpsychotyczne pierwszej generacji stosowane w leczeniu schizofrenii obejmują:

• Chlorpromazyna (Torazyna)
• Flufenazyna (Proxlixin)
• Haloperidol (Haldol)
• Loksapina (loksytan)
• Perfenazyna (Trilafon)
• Tiothixene (Navane)
• Trifluoperazyna (Stelazyna)

Leki przeciwpsychotyczne drugiej generacji stosowane w leczeniu schizofrenii obejmują:

• Arypiprazol (Abilify)
• Asenapina (Saphris)
• Klozapina (Clozaril)
• Iloperidone (Fanapt)
• Lurazydon (Latuda)
• Olanzapina (Zyprexa)
• Paliperydon (Invega)
• Risperidon (Risperdal)
• Kwetiapina (Seroquel)
• Zyprazydon (Geodon)

Jeden wyjątkowy lek przeciwpsychotyczny drugiej generacji, klozapina, jest jedynym lekiem przeciwpsychotycznym zatwierdzonym przez FDA stosowanym w leczeniu opornej schizofrenii i jedynym wskazanym do zmniejszenia ryzyka samobójstwa. korzyści.

Chociaż farmaceutyki mogą być bardzo skuteczne, nawet nowszym lekom często towarzyszą niepożądane skutki uboczne, takie jak przyrost masy ciała. Te działania niepożądane mogą powodować mniejsze przyleganie do leków.

Istnieją obecnie leki, których nie trzeba przyjmować codziennie, co może być odpowiednią opcją dla osób, które nie chcą lub nie mogą regularnie przyjmować tabletek. Są to tak zwane preparaty do wstrzykiwań o długotrwałym działaniu, które mogą być podawane przez personel medyczny. Trwają w twoim systemie przez kilka tygodni. Ważne jest, aby omówić z lekarzami wszystkie możliwe opcje leczenia, aby znaleźć najlepszy sposób radzenia sobie z objawami schizofrenii.

Psychoterapia

Osoby ze schizofrenią mogą również poddać się psychoterapii. Specjaliści ds. Zdrowia psychicznego przeszkoleni do pracy z osobami z tą chorobą mogą zapewnić unikalne narzędzia i strategie, które mogą pomóc w opanowaniu objawów. Różne podejścia terapeutyczne można dostosować do określonych zachowań i objawów, które są najtrudniejsze do leczenia:

• Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): pomaga ludziom zrozumieć, jak zniekształcone myśli wpływają na objawy i zachowania
• Psychoterapia wspomagająca: pomaga osobie przetwarzać jej doświadczenia i wspierać ją w radzeniu sobie ze schizofrenią
• Terapia wzmacniająca funkcje poznawcze: promuje funkcjonowanie poznawcze i zaufanie do własnych zdolności poznawczych poprzez komputerowy trening mózgu i sesje grupowe

Kiedy szukać pomocy

Wiele osób ze schizofrenią może radzić sobie z objawami przy pomocy pracowników służby zdrowia. Jednak niektórzy ludzie mogą nadal mieć trudności z radzeniem sobie z określonymi zachowaniami lub objawami. Mogą również przestać przyjmować leki, nie mówiąc nikomu. Może to stworzyć stresującą sytuację dla nich i ich bliskich.

Ważne jest, aby wiedzieć, kiedy wezwać pomoc w nagłych wypadkach. Jeśli osoba ze schizofrenią wyrządza natychmiastową krzywdę sobie lub innym, jej ukochana osoba powinna zadzwonić pod numer 911. Jeśli ma myśli samobójcze, zadzwoń pod numer 1-800-273-8255, aby połączyć się z National Suicide Prevention Lifeline w celu uzyskania wsparcia od wyszkolony doradca.

Korona

Diagnoza stanu zdrowia psychicznego, takiego jak schizofrenia, może być bardzo przytłaczająca. Wiele osób ze schizofrenią, w zależności od nasilenia objawów i reakcji na leki, jest w stanie pracować i angażować się w interakcje społeczne. Jednak piętno związane z tą chorobą może utrudniać ludziom zaakceptowanie diagnozy i kontynuowanie leczenia.

Oto kilka sposobów radzenia sobie z chorobą:

• Radzenie sobie ze stresem: Stres może wywołać psychozę i pogorszyć objawy schizofrenii, więc kontrolowanie go jest niezwykle ważne. Nie bierz więcej, niż jesteś w stanie znieść. Praktykuj też uważność lub medytację, aby zachować spokój i powstrzymać stres
• Dużo snu: kiedy bierzesz leki, najprawdopodobniej potrzebujesz więcej snu niż standardowe osiem godzin. Wiele osób ze schizofrenią ma problemy ze snem, ale pomocne mogą być zmiany stylu życia, takie jak regularne ćwiczenia i unikanie kofeiny.
• Unikanie alkoholu i narkotyków: Używanie substancji wpływa na korzyści z leków i pogarsza objawy.
• Utrzymywanie kontaktów: zaangażowanie przyjaciół i rodziny w plan leczenia może znacznie przyczynić się do wyzdrowienia. Osoby żyjące ze schizofrenią często mają trudności w sytuacjach społecznych, więc otaczaj się ludźmi, którzy rozumieją, przez co przechodzisz.

Dostępnych jest wiele zasobów, które mogą pomóc osobom ze schizofrenią, w tym:

• National Alliance on Mental Illness (NAMI)
• Schizofrenia and Related Disorders Alliance of America (SARDAA)
• Lokalne grupy wsparcia

Wspieranie ukochanej osoby

Osoby ze schizofrenią mogą potrzebować dużej pomocy ze strony bliskich. Rodzina lub przyjaciele mogą potrzebować przypomnienia ukochanej osobie o przyjęciu leków, wizytach u lekarza i dbaniu o zdrowie.

Wskazówki dla opiekunów osoby ze schizofrenią:

• Odpowiadaj spokojnie: halucynacje i urojenia wydają się realne dla ukochanej osoby, więc spokojnie wyjaśnij, że widzisz rzeczy inaczej i okazuj szacunek, nie tolerując niebezpiecznego lub niewłaściwego zachowania.
• Zwróć uwagę na czynniki wyzwalające: Możesz pomóc członkowi rodziny lub przyjacielowi zrozumieć i spróbować uniknąć sytuacji, które wywołują ich objawy, powodują nawrót lub zakłócają normalne czynności.
• Pomóż upewnić się, że leki są przyjmowane zgodnie z zaleceniami: wiele osób zastanawia się, czy nadal ich potrzebują, gdy czują się lepiej, czy też nie lubią skutków ubocznych. Zachęcaj ukochaną osobę do regularnego przyjmowania leków, aby zapobiec nawrotom lub nasileniu się objawów.
• Zrozumienie braku świadomości: członek Twojej rodziny lub przyjaciel może nie widzieć, że ma schizofrenię. Okaż wsparcie, pomagając im zachować bezpieczeństwo, uzyskać terapię i przyjmować przepisane leki.
• Unikaj narkotyków i alkoholu: wiadomo, że substancje te nasilają objawy schizofrenii i wywołują psychozę. Jeśli u Twojej bliskiej osoby pojawi się zaburzenie związane z używaniem narkotyków, uzyskanie pomocy jest niezbędne.

Nie ma lekarstwa na schizofrenię i jest to stan przewlekły. Opiekunowie muszą pamiętać, aby dbać o zdrowie swoje i bliskiej osoby oraz zwracać się o wsparcie w razie potrzeby.

Nie wahaj się i skontaktuj się z organizacjami i placówkami, które mogą pomóc:

• Grupa wsparcia rodziny NAMI
• Caregiver Action Network
• Family Caregiver Alliance