Co to jest odwrócone zapalenie jelita grubego?

Zapalenie jelita grubego z powodu przemieszczenia to stan, który czasami występuje po operacji kolostomii lub ileostomii. Zapalenie jelita grubego to termin medyczny używany w odniesieniu do zapalenia jelita grubego (okrężnicy). Może wystąpić u każdego, kto ma operację stomijną, która oszczędza odcinek jelita grubego, ale zdarza się częściej u osób z nieswoistym zapaleniem jelit (IBD). Ten stan można również nazwać zapaleniem odbytu przekierowania, jeśli dotyczy odbytnicy.

Odwrotne zapalenie jelita grubego jest powszechne, ale w wielu przypadkach nie ma żadnych objawów.

Rodzaje chirurgii stomijnej

Operację stomijną można przeprowadzić w celu leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, choroby Leśniowskiego-Crohna, raka lub wielu innych schorzeń. Można usunąć część lub całość jelita grubego i założyć stomię. Typem stomii może być ileostomia pętlowa lub końcowa lub kolostomia, chociaż kolostomia jest częściej związana z zapaleniem jelita grubego.

Chirurgia stomijna może być również określana jako „przekierowanie”, ponieważ procedura ta służy do odwrócenia stolca z odcinka przewodu pokarmowego, takiego jak jelito grube lub odbytnica. W niektórych przypadkach, gdy usuwa się całość lub część jelita grubego, część jelita cienkiego jest wyprowadzana na zewnątrz brzucha w celu utworzenia stomii.

Stomię można utworzyć na końcu jelita cienkiego, w takim przypadku nazywa się to ileostomią końcową. W przypadku ileostomii pętlowej tworzy się stomię przypominającą przecięty wąż, w którym tylko część węża jest przecinana i składana na pół. Stolec opuszcza ciało przez stomię, a odpady są zbierane do aparatu stomijnego noszonego na brzuchu nad stomią.

Kolostomia jest podobna do ileostomii, ale w przypadku kolostomii fragment jelita grubego jest wprowadzany przez brzuch w celu utworzenia stomii. Typ utworzonej stomii może być kolostomią końcową lub kolostomią pętlową.

Kolostomii nie stosuje się w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, ponieważ wrzodziejące zapalenie jelita grubego powróci w pozostałej części jelita grubego. Ale może być stosowany w niektórych wybranych przypadkach choroby Leśniowskiego-Crohna lub nie tylko

Przyczyny

W przypadku stomii, w której część jelita grubego pozostaje na miejscu, istnieje możliwość zapalenia jelita grubego. Nie wiadomo dokładnie, dlaczego tak się dzieje, ale uważa się, że jest to spowodowane tym, że część okrężnicy nie jest już wykorzystywana do przetwarzania stolca, a mimo to ta część okrężnicy nadal znajduje się w organizmie.

Istnieją związki wytwarzane przez organizm, które nie przechodzą już przez tę część jelita, która obecnie nie jest używana do trawienia pokarmu z powodu nieuporządkowania. Brak tych substancji podróżujących przez odwrócony odcinek okrężnicy może być jednym z powodów, dla których rozwija się tam zapalenie okrężnicy.

Czynniki ryzyka

Nie jest jasne, u ilu osób po zabiegach przekierowania występuje zapalenie okrężnicy z powodu zmiany kierunku. Niektóre badania pokazują, że stan ten może wystąpić u 70 do 100 procent pacjentów, na podstawie zmian stwierdzonych w okrężnicy. Występuje również częściej u pacjentów z postacią nieswoistego zapalenia jelit niż u tych, którzy mają raka jelita grubego lub chorobę uchyłkową.

Objawy

W niektórych przypadkach odwrócone zapalenie jelita grubego przebiega bezobjawowo, co oznacza, że ​​nie ma żadnych oznak ani objawów. Ale w innych przypadkach pojawiają się objawy.

Zapalenie jelita grubego (stan zapalny) można zmierzyć za pomocą badania liczby białych krwinek lub wykryć za pomocą procedury endoskopowej. Ale stan zapalny niekoniecznie jest czymś, co pacjent może odczuwać. Zapalenie jelita grubego może powodować objawy, w tym:

• Ból brzucha
• Wydzielina z odbytu
• Krwawienie z odbytnicy
• Tenesmus (pilna potrzeba opróżnienia jelit)

Leczenie

Zapalenie jelita grubego typu Diversion zazwyczaj ustępuje, gdy odwrócenie zmiany kierunku. Czasami jest to również nazywane usunięciem. To, kiedy i jak nastąpi odwrócenie, jest indywidualnie dostosowywane dla każdego pacjenta.

Kiedy podstawowa przyczyna przekierowania została skutecznie wyleczona, zazwyczaj stomia jest usuwana, a jelito ponownie łączone (zespolenie). Może to oznaczać, że choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, rak lub inna choroba lub stan układu pokarmowego, dla którego została stworzona objazd, są skutecznie leczone. Ponowne podłączenie może również nastąpić, gdy część okrężnicy, która została ominięta przez przekierowanie, całkowicie zagoiła się po operacji.

Jedną z metod leczenia, która była badana w przypadku zapalenia jelita grubego, jest stosowanie dwa razy dziennie lewatyw zawierających krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe.

Kiedy okazało się, że lewatywa okazała się skuteczna, poprawa następowała w okresie od czterech do sześciu tygodni. W niektórych przypadkach, gdy objawy ustąpiły po zastosowaniu lewatywy, pacjenci mogli odpocząć od rutyny na tydzień lub dwa bez nawrotu objawów.

Innym badanym rodzajem leczenia (dotychczas przeważnie tylko na szczurach) jest stosowanie lewatywy maślanowej lub glutaminowej. Podobnie jak w przypadku krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, lewatywy podaje się dwa razy dziennie, a badane szczury wykazały poprawę w zakresie objawów przedmiotowych i podmiotowych zapalenia jelita grubego.

Prognozy długoterminowe

W przypadku pacjentów, którzy mają odwrócenie uwagi z powodu raka odbytnicy, istnieją badania, które pokazują, że biegunka jest częsta po odwróceniu. Osoby z tym schorzeniem zgłaszają, że obniża on jakość życia, a naukowcy zalecają stałą opiekę pielęgniarską i wsparcie, aby pomóc pacjentom radzić sobie, zwłaszcza w pierwszych kilku miesiącach po ponownym podłączeniu.

Słowo od Verywell

Zapalenie jelita grubego jest powszechne, ale zwykle nie powoduje żadnych objawów i zwykle ustępuje po ponownym podłączeniu jelita. Jednak w wielu przypadkach leczenie może nie być potrzebne, ponieważ nie ma zmiany w jakości życia pacjenta.

Zapalenie jelita grubego nie jest tym samym, co wrzodziejące zapalenie jelita grubego, ponieważ nie jest chorobą o podłożu immunologicznym i nie jest chorobą postępującą. Większość ludzi zauważy, że stan ten ustępuje i nie ma żadnych długoterminowych problemów, które później wpływają na jakość życia.