Emocjonalne stadia raka piersi

Ludzie często doświadczają wielu różnych emocji związanych z rakiem piersi, które mogą się zmieniać na różnych etapach podróży. Czego ty lub ktoś bliski możecie się spodziewać w czasie diagnozy, podczas leczenia i po przeżyciu? Należy pamiętać, że każda osoba jest inna i doświadcza raka piersi na swój własny, niepowtarzalny sposób. To powiedziawszy, pocieszające może być świadomość, że nie jesteś sam z niektórymi uczuciami, które masz; uczucia, które mogły sprawić, że poczułeś się odizolowany i samotny. Podkreślimy niektóre emocje i obawy, które są wspólne w trzech ważnych momentach Twojej podróży.

Kiedy po raz pierwszy zdiagnozowano raka piersi

Rak piersi to choroba zagrażająca życiu, która wymaga rygorystycznego leczenia. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie raka piersi, Ty, Twoja rodzina i przyjaciele będziecie doświadczać fal emocji (czasami prawdopodobnie fal przypływowych).

Tak jak Twoja diagnoza może różnić się od diagnozy innych osób z rakiem piersi, tak samo mogą się różnić Twoje doświadczenia emocjonalne. Znajomość tego, czego doświadczyły inne osoby, które przeżyły, i uzyskanie pomocy na wczesnym etapie procesu, może być pomocne w poruszaniu się po tym doświadczeniu.

Możesz nie mieć wszystkich tych emocji, ale to normalne, że masz szereg emocji w miarę postępów w leczeniu. Oto kilka stanów emocjonalnych, które są podobne do pięciu etapów żałoby Kübler-Rossa:

• Zaprzeczenie i szok
  • "To nie może być prawda."
• Gniew i wściekłość
  • „To niesprawiedliwe”.
  • "Dlaczego nie byłam przed tym chroniona?"
  • "Dlaczego ja?"
• Stres i depresja
  • „Moje życie jest już zajęte, nie mogę przestać się tym zajmować”.
  • "Czuję się taki smutny."
  • - Dlaczego mam się leczyć? I tak umrę.
• Żal i strach
  • „Umrę, ale nie chcę”.
  • „Stracę część mojego ciała”.
  • „Już nigdy nie będę czuć się bezpiecznie”.
• Akceptacja i dostosowanie
  • „Okej, to prawda. Mam raka piersi, ale nie muszę tego lubić ani pozwolić, by określał, kim jestem”.
• Walcz i miej nadzieję
  • „Zamierzam walczyć o swoje życie! Otrzymuję wszelką pomoc i wsparcie, które jest dla mnie dostępne”.

Kilka wskazówek dotyczących radzenia sobie

Radzenie sobie z nową diagnozą jest trudne i możesz nie wiedzieć, od czego zacząć. Jednym z najlepszych pierwszych kroków jest poproszenie o pomoc. A kiedy o to poprosisz, bądź gotów otrzymać pomoc. Diagnoza raka piersi to nie czas na bycie bohaterem. Wiele osób, które przeżyły, spogląda wstecz i komentuje, że jedną z korzyści wynikających z diagnozy jest to, że nauczyli się akceptować pomoc, a akceptacja pomocy może czasem pogłębić relacje w sposób, który jest na to odpowiedzią. Chęć doświadczenia wzięcia udziału w dawaniu i braniu.

Podczas leczenia raka piersi

Po postawieniu diagnozy porozmawiasz ze swoim zespołem opieki zdrowotnej o możliwościach leczenia raka piersi. Obecnie pacjenci są bardziej zaangażowani w podejmowanie decyzji dotyczących leczenia niż 50 lat temu.Ale posiadanie większej kontroli nie oznacza, że ​​nie doświadczysz potężnych emocji, które towarzyszą przechodzeniu przez ten proces.

Niezależnie od tego, czy Twój kurs leczenia obejmuje operację, radioterapię, chemioterapię, terapię hormonalną czy kombinację, możesz mieć wiele pytań bez odpowiedzi. Znajomość tych metod leczenia i związanych z nimi skutków ubocznych może pomóc zmniejszyć Twoje obawy, w tym:

• • Troska o oszpecenie
    „Czy po operacji nadal będę atrakcyjna?”
  • „Co się stanie z moim życiem seksualnym?”
  • Strach przed nieznanym
    "Jak to będzie?"
  • „Czy mogę przeżyć leczenie?”
  • Martw się o skutki uboczne
    "Brzmi naprawdę źle. Czy jest jakaś alternatywa?"
  • "Jak sobie poradzę?"
  • Niepokój
    „Czy moje zabiegi będą naprawdę skuteczne?”
  • Napięcie związane z wynikami testu
    „Kiedy skończą się złe wieści?”
  • Problemy rodzinne i zawodowe
    „Jak to wpływa na moją rodzinę?”
  • "Czy stracę pracę?"

Wskazówki dotyczące radzenia sobie

Porozmawiaj ze swoimi lekarzami oraz innymi pacjentami, którzy przeszli przez to doświadczenie, aby uzyskać odpowiedzi i potrzebne wsparcie. Może również pomóc znaleźć lokalną grupę wsparcia.

Na tym etapie swojej podróży możesz mieć myśli o zrobieniu złych rzeczy następnej osobie, która powie ci: „Wszystko, czego potrzebujesz, aby przetrwać raka, to pozytywne nastawienie”.

Tak, pozytywne nastawienie do raka może sprawić, że poczujesz się lepiej, ale bardzo ważne jest również wyrażanie swoich negatywnych emocji. Chociaż nie ma żadnych badań, które mówią nam, że pozytywne nastawienie jest skuteczne, tłumienie negatywnych myśli może prowadzić do depresji; i konsekwencje depresji. Znajdź przyjaciela, który nie oceniania, z którym możesz podzielić się tymi mniej niż pozytywnymi myślami i dać upust.

Kontynuuj proszenie o pomoc

W miarę kontynuowania leczenia często czujesz się bardzo samotny. Często zdarza się, że rodzina i przyjaciele zbierają się wcześnie po postawieniu diagnozy, ale z biegiem czasu wiele z tych osób wróci do własnego życia. Nie ty. Ponowne wyciągnięcie ręki może wydawać się niewygodne, ale na dłuższą metę będziesz zadowolony, że to zrobiłeś. Leczenie raka piersi to maraton, a nie sprint.

Mąż ocalałego od raka o Just Being There

Poznaj terapie umysł-ciało

Istnieje wiele terapii umysł-ciało, które pomagają ludziom z rakiem radzić sobie podczas leczenia i powrotu do zdrowia. Cierpienie jest powszechne u osób chorych na raka i dotyka około 45% leczonych. Terapie, które okazały się skuteczne w zmniejszaniu cierpienia, obejmują medytację, jogę, relaksację i obrazy. W rzeczywistości uważa się, że opłacalne byłoby pokrycie tych usług dla osób zmagających się z rakiem.

Po leczeniu raka piersi

Po zakończeniu leczenia podstawowego podajesz ręce onkologowi i żegnasz się z pielęgniarkami. Co się potem dzieje? Nadal możesz brać terapię hormonalną i chodzić na wizyty kontrolne, ale jak się teraz czujesz?

Dobra komunikacja z zespołem opieki zdrowotnej może pomóc w gromadzeniu emocji towarzyszących przetrwaniu, w tym:

• Strach przed nawrotem
  • „Czy mój rak powróci?”
  • "Czy się rozprzestrzeni?"
  • - Czy to ból, który czuję, to tylko naciągnięty mięsień, czy może powrócił mój rak - czy to mój stary wróg, rak piersi?
• Poczucie bezbronności
  • „Skończyłem z leczeniem. Jak mam chronić swoje zdrowie?”
• Strach przed ciągłym bólem
  • „Boli mnie klatka piersiowa”.
  • "Jestem zmęczony."
  • "Czy kiedykolwiek znów poczuję się normalnie?"
• Strach przed śmiercią
  • „Moja rodzina mnie potrzebuje. Nie jestem na to przygotowany”.

Wskazówki dotyczące radzenia sobie

Po zakończeniu aktywnego leczenia (lub gdy jesteś stabilny, ale nadal otrzymujesz leczenie), możesz czuć się zniechęcony swoją „nową normalnością”. Bardzo duży odsetek osób, które otrzymały leczenie raka, cierpi z powodu późnych skutków. Może to obejmować długoterminowe skutki uboczne chemioterapii, długoterminowe skutki uboczne promieniowania, zwłóknienie popromienne, ból po rekonstrukcji i inne.

Na szczęście wiele z tych objawów można złagodzić, a czasem nawet wyeliminować, stosując dobry plan rehabilitacji przeciwnowotworowej.

Ponieważ rehabilitacja przeciwnowotworowa to nowa koncepcja (w przypadku raka to znaczy, że jest ona standardem po wielu latach po takich stanach, jak zawał serca lub wymiana stawu biodrowego), być może będziesz musiał poprosić o konsultację.

Uwaga o depresji

Badanie National Academy of Sciences wykazało, że depresja występuje często u pacjentów z rakiem piersi i zwykle rozwija się w ciągu pierwszych trzech miesięcy po postawieniu diagnozy. Badanie z 2015 roku określiło to ilościowo i wykazało, że odsetek ciężkiej depresji wynosił 36%.

Poinformuj swój zespół medyczny, że doświadczasz stresu lub smutku, aby mógł zasugerować poradę i być może lekarstwa. Depresja występuje częściej u osób, które wcześniej doświadczyły depresji, ale występuje również u osób bez historii depresji.

Pomocne mogą być wymienione powyżej terapie alternatywne. Dzięki wsparciu innych osób, które przeżyły, rodziny, przyjaciół i lekarza, możesz łatwiej przejść przez swoją podróż z rakiem piersi.