Verywell / Julie Bang
Po zidentyfikowaniu choroby zakaźnej, takiej jak COVID-19, jednym z pierwszych i najważniejszych zadań jest ustalenie, w jaki sposób się rozprzestrzenia. Gdy naukowcy uzyskają te informacje, mogą wysłać zespoły zajmujące się zdrowiem publicznym, aby śledzić patogen rozprzestrzeniający się w społeczności, kraju, a nawet na świecie.
Osoby, które zarazią się SARS-CoV-2, wirusem wywołującym COVID-19, mogą poważnie zachorować i przekazać infekcję. Być może jeszcze większym zmartwieniem jest to, że ktoś może zostać zarażony wirusem i nie poczuć się chory, alenadalmóc przenosić infekcję na inne osoby. Te inne osoby są nazywane ich „kontaktami”.
Zespoły zdrowia publicznego szkolą „osoby kontaktowe”, aby znaleźć kontakty osób z potwierdzonymi przypadkami COVID-19.
Dlaczego to ma znaczenie
- Detektory kontaktu informują osoby z COVID-19 o kontaktach z osobami, które mogą zachorować.
- Ich praca pomaga śledzić rozprzestrzenianie się choroby, w tym lokalizację, szybkość i wskaźnik infekcji.
Co robią lokalizatory kontaktowe?
Wskaźniki kontaktowe to wyszkoleni pracownicy służby zdrowia, którzy wykorzystują połączenie umiejętności technologicznych, naukowych i komunikacyjnych do śledzenia rozprzestrzeniania się choroby zakaźnej.
Istnieją oddani „detektywi chorób”, którzy wykonują tego typu prace w Stanach Zjednoczonych nawet w czasach bez pandemii, w tym 70-80 członków Epidemic Intelligence Service w ramach Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Jednak COVID-19 zmusił departamenty zdrowia publicznego i organizacje do zmobilizowania większej liczby osób do śledzenia kontaktów. Johns Hopkins szacuje, że potrzebnych jest 100 000 dodatkowych czujników kontaktowych, co wymagałoby 3,6 miliarda dolarów nadzwyczajnych funduszy rządowych.
Osoby kontaktowe gromadzą informacje przede wszystkim poprzez identyfikację osób, u których potwierdzono chorobę, na podstawie dokumentacji medycznej i baz danych dotyczących opieki zdrowotnej, a następnie kontaktują się z nimi, zwykle przez telefon. Następnie zadzwonią do każdej osoby, z którą kontaktowała się w ciągu ostatnich kilku dni, a która również może być zagrożona zachorowaniem. Pytają również, kiedy - jeśli w ogóle - dana osoba zaczęła odczuwać objawy.
Dane, które gromadzą, pomagają organizacjom takim jak CDC określić R0 (wymawiane R-zero) - wartość, która pokazuje, ile osób dana osoba chora może zarazić się chorobą w trakcie swojej choroby. pomóc obliczyć, jak długo dana osoba będzie musiała pozostać w izolacji lub kwarantannie. W przypadku COVID-19 okres ten wynosi 14 dni.
Cykliczne zameldowania
Gdy kontaktowcy zidentyfikują łańcuch ludzi związanych z narażeniem na chorobę zakaźną, pozostaną w kontakcie z tymi ludźmi przez kilka dni, jeśli nie tygodni, śledząc rozprzestrzenianie się choroby w społeczności.
Te zameldowania będą kontynuowane, dopóki każda osoba na liście nie będzie miała:
- Zachoruj i wyzdrowiej
- Zachowywały zdrowie przez okres, w którym mogły zachorować (okres inkubacji)
- Minął okres, w którym mogli przenosić infekcję na innych (okres zaraźliwy)
Wsparcie i edukacja
Wskaźniki kontaktowe i inni pracownicy służby zdrowia zapewniają podstawową usługę w postaci edukacji. Kiedy osoba, która wykrywa kontakt, najpierw rozmawia z kimś, u kogo zdiagnozowano COVID-19 lub z osobą, u której wykryto zakażenie, wyjaśniają, w jaki sposób wirus jest rozprzestrzeniania się, dlaczego ważne jest, aby „spłaszczyć krzywą” i jak każdy z nas może bezpiecznie wspierać cel obniżenia wskaźników infekcji.
Będą w kontakcie ze wszystkimi tymi osobami, zwykle meldując się co najmniej raz dziennie przez kilka tygodni. Podczas każdej rozmowy wykrywacz kontaktu zapyta, czy osoba czuje się chora, czy też czuje się lepiej, jeśli jest chora. Pytają również o ogólne potrzeby danej osoby, w tym opiekę medyczną, wsparcie społeczne i podstawowe rzeczy, takie jak mieszkanie.
Zadaniem wykrywacza kontaktów i całego publicznego systemu opieki zdrowotnej jest zapewnienie sprawiedliwego dostępu do opieki nad COVID-19. Oznacza to, że każdy może otrzymać potrzebną pomoc bez względu na rasę, sytuację ekonomiczną, wykształcenie czy inne czynniki demograficzne. Tam, gdzie jest to właściwe, znaczniki kontaktowe będą łączyć ludzi z usługami socjalnymi i ośrodkami opieki klinicznej.
Dlaczego śledzenie kontaktów jest ważne
Nazwa może wydawać się oczywista, ale wskaźniki kontaktowe w rzeczywistości robią coś więcej niż tylko znajdowanie osób, które mogły mieć kontakt z osobą zarażoną COVID-19.
W rzeczywistości jedną z najważniejszych rzeczy, które robią wskaźniki kontaktu, jest ustalenie, czy ktoś należy do wrażliwej populacji. Jeśli ktoś należy do wrażliwej populacji, oznacza to, że brakuje mu wsparcia i zasobów potrzebnych do podjęcia środków ostrożności, aby zachować zdrowie. -izolować lub poddać się leczeniu.
Kto może znajdować się we wrażliwej populacji?
- Osoba, która straci pracę, jeśli nie pojawi się w pracy, prawdopodobnie będzie nadal pracować, nawet jeśli zachoruje. Nie tylko wpłynie to na ich zdrowie, ale może również pozwolić wirusowi rozprzestrzenić się na innych.
- Osoba bez pomocy w opiece nad dziećmi lub innym członkiem rodziny, za który jest odpowiedzialna, jest mniej skłonna do oddzielenia się od innych (izolacji), jeśli zachoruje. Mogą nawet opiekować się innymi, gdy są chorzy lub w okresie, w którym są zaraźliwi.
- Osoba, która potrzebuje wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego, aby bezpiecznie przestrzegać zaleceń dotyczących izolacji lub kwarantanny. Wsparcie zdrowia psychicznego jest ważne w każdym momencie kryzysu, ale jest szczególnie ważne, gdy ludzie spędzają dużo czasu w samotności.
- Osoby bezdomne są również uważane za część populacji szczególnie wrażliwej. Bezdomność nie zawsze oznacza, że człowiek mieszka na ulicy Wiele osób bezdomnych mieszka w schroniskach lub dzieli z innymi bliskie miejsca. W niektórych przypadkach te przestrzenie mogą być ograniczone, mało higieniczne lub pozbawione bieżącej wody. Wszystkie te czynniki zwiększają prawdopodobieństwo rozprzestrzeniania się choroby zakaźnej.
Prywatność i poufność
Kiedy kontaktowcy dzwonią do ludzi, aby poinformować ich, że byli narażeni na COVID-19, nie ujawniają szczegółów, takich jak imię i nazwisko osoby, która mogła ich zarazić lub gdzie mieszkają.
Jeśli wynik testu na obecność COVID-19 jest pozytywny, osoba odpowiedzialna za śledzenie kontaktów zapyta Cię o listę osób, z którymi ostatnio miałeś bliski kontakt, a także o sposób skontaktowania się z nimi (zwykle jest to numer telefonu).
Gdy narzędzie do śledzenia kontaktów zadzwoni do znajomych, współpracowników lub innych osób, z którymi spędzałeś czas, nie ujawnią, że masz pozytywny wpływ na COVID-19.
Wszelkie informacje o osobie, o których dowiadują się osoby śledzące, są poufne. Nie wolno im udostępniać tych prywatnych informacji nikomu poza swoim przełożonym i osobami z zespołów zdrowia publicznego, które są uważane za „muszą wiedzieć”. Mimo to istnieją pewne szczegóły, których nie muszą przekazywać.
Przykłady
Wyobraź sobie, że jesteś poszukiwaczem kontaktów, który zadzwonił do człowieka o imieniu David. Dzwonisz do niego, aby poinformować go, że kontaktował się z kimś, kto uzyskał pozytywny wynik testu na obecność COVID-19. Pytasz Davida o to, z kim mieszka iz kim ostatnio spędzał czas. David mieszka sam, ale pracuje w pralni w mieście.
Kiedy powiesz Davidowi, że będzie musiał się odizolować i nie iść do pracy, dopóki nie minie okres zaraźliwy, mówi ci, że nie może przestać pracować. Proponujesz dostarczenie listu, który może przekazać swojemu pracodawcy, ale on odmawia i wyznaje, że nie ma dokumentów.
Jako osoba śledząca kontakt, możesz poinformować swojego przełożonego z zespołu zdrowia publicznego, że David znajduje się w szczególnie wrażliwej populacji; potrzebuje wsparcia i zasobów, aby odizolować się i nie ryzykować utraty pracy. Nie musisz jednak podawać, że jest nieudokumentowany, ponieważ ta informacja nie jest istotna.
Innym przykładem scenariusza, z którym mogą się spotkać osoby śledzące kontakt, jest kontakt oszukujący współmałżonka. Wyobraź sobie, że zadzwoniłeś do młodej kobiety o imieniu Jennifer, która uzyskała pozytywny wynik testu na obecność COVID-19.
Pytasz, z kim ostatnio była w kontakcie, a ona stwierdza, że nie była w pracy od przedwczoraj, bo źle się czuła. Jej mąż jest z nią w domu, ale nie ma objawów. Pytasz Jennifer, czy widziała kogoś innego dzień lub dwa przed zachorowaniem. Jennifer zwierza się, że spędziła czas z innym partnerem, z którym się spotykała, ale o którym jej mąż nie wie.
Będziesz musiał poinformować tę osobę, że jest kontaktem z kimś, kto uzyskał pozytywny wynik testu na obecność COVID-19, aby mogła podjąć środki ostrożności i odizolować, ale nie musisz robić nic więcej z informacjami, które otrzymałeś od Jennifer. Rodzaj relacji, jaką Jennifer miała z każdą osobą, z którą miała kontakt w okresie, w którym mogła rozprzestrzeniać wirusa, nie ma znaczenia.
Jak zostać śledczym kontaktowym
W odpowiedzi na pandemię COVID-19 istnieje pilne i globalne zapotrzebowanie na wskaźniki kontaktu. Rola wymaga określonego zestawu umiejętności, ale wielu z nich można się nauczyć. Możesz wziąć udział w kursach online dotyczących śledzenia kontaktów na uniwersytetach, takich jak Johns Hopkins (ten kurs można bezpłatnie poddać audytowi na Coursera).
Wiele firm, rządów i gmin zatrudniających osoby do śledzenia kontaktów zapewni szkolenia. CONTRACE Korpus Zdrowia Publicznego przeprowadzi wstępną analizę osób zainteresowanych śledzeniem kontaktów i połączy je z zatrudniającymi organizacjami.
Jeśli masz doświadczenie w opiece zdrowotnej, statystykach, zdrowiu publicznym, a nawet doświadczenie w pracy w centrum obsługi telefonicznej, prawdopodobnie masz już wiele umiejętności, które są potrzebne do odniesienia sukcesu przez narzędzie do śledzenia kontaktów.
Wiele miejsc pracy związanych ze śledzeniem kontaktów jest całkowicie odległych, co przyczynia się do wysiłków na rzecz spowolnienia rozprzestrzeniania się COVID-19 poprzez dystansowanie społeczne. Podczas gdy niektóre osoby śledzące kontakty (zwykle osoby ze stopniem zdrowia publicznego) muszą wyjść publicznie, aby zlokalizować trudne do znalezienia kontakty, większość ludzi łączy się z kontaktami zdalnie.
Praca jest w pełnym wymiarze godzin i zarabia od 17 do 22 USD za godzinę.
Jak działa praca
W Stanach Zjednoczonych dokumentacja medyczna i inne bazy danych opieki zdrowotnej są wykorzystywane do identyfikowania osób, które uzyskały pozytywny wynik testu na obecność COVID-19. Stamtąd osoby zajmujące się śledzeniem umów mogą dzwonić do tych osób i ich kontaktów.
W niektórych miejscach na świecie aplikacje są również używane w celu ułatwienia śledzenia i meldowania się. Ludzie mogą zgłaszać objawy każdego dnia, a informacje te są przechowywane w centralnej bazie danych.
Chociaż osoby śledzące kontakty mogą często pracować w domu, o ile mają niezawodne, bezpieczne usługi internetowe i telefoniczne, mogą być zobowiązane do podjęcia dodatkowych kroków w celu zapewnienia bezpieczeństwa informacji, do których uzyskują dostęp. Na przykład mogą potrzebować specjalnych kodów dostępu lub VPN na dowolnych komputerach używanych do wykonywania ich pracy.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak zostać specjalistą ds. Śledzenia kontaktów, pierwszym miejscem do sprawdzenia jest lokalny lub stanowy wydział zdrowia.
Ucz się więcej
Quiz: Czy wiesz wystarczająco dużo, aby być narzędziem do śledzenia kontaktów? (ProPublica)
Życie jako kontakt Tracer COVID-19 (STAT)
.jpg)
.jpg)
