Nadciśnienie (lub nienormalnie wysokie ciśnienie krwi) jest jedną z najczęściej występujących chorób przewlekłych. Jest to zatem również problem zdrowia publicznego. Według Centers for Disease Control (CDC), częstość występowania nadciśnienia tętniczego wśród dorosłych Amerykanów w wieku 18 lat i starszych wynosiła aż 29,1% w latach 2011–2012. Na całym świecie ogólna częstość występowania podwyższonego ciśnienia krwi u dorosłych w wieku 25 lat i starszych wynosił około 40% w 2008 roku. Utrzymujące się wysokie ciśnienie krwi ma poważne konsekwencje, prowadząc do zwiększonego ryzyka udaru, zawału serca, niewydolności nerek itp. Leczenie nadciśnienia tętniczego jest dziedziną nieustannie ewoluującą, przedsięwzięciem, które rozpoczęło się około wieku. temu.
Krótka historia nadciśnienia
Trudno sobie wyobrazić, że nowoczesna technika pomiaru ciśnienia krwi istnieje dopiero od nieco ponad 100 lat (kiedy dr Kortokoff, rosyjski chirurg, opisał tę metodę w jednym akapicie). Chociaż mogliśmy wtedy zmierzyć ciśnienie krwi, nikt tak naprawdę nie wiedział, jakie powinno być „normalne” ciśnienie krwi człowieka. Później przeprowadzono badania populacyjne, aby odpowiedzieć na to pytanie. Dzięki tej wiedzy zrozumiano, że wyższe ciśnienie krwi może zwiększyć ryzyko chorób serca i naczyń.
Niestety, na początku XX wieku nie było dobrego leczenia nadciśnienia. Jakiekolwiek strategie leczenia istniały, brzmią niemal średniowiecznie i barbarzyńsko według dzisiejszych standardów. Obejmowały one upuszczanie krwi przez upuszczanie krwi, a nawet wycinanie czyichś nerek w celu obniżenia ciśnienia krwi. W rzeczywistości poważnie podwyższone ciśnienie krwi było nawet określane jako nadciśnienie złośliwe, słowo złośliwe sugerujące rokowanie tak złe jak rak.
Nowoczesne metody leczenia nadciśnienia
Dzisiaj lekarze nie muszą już udawać wampira, by leczyć nadciśnienie u swoich pacjentów. Wynika to częściowo z naszego lepszego zrozumienia fizjologii ludzkiego ciśnienia krwi i wpływu czynników zewnętrznych, takich jak dieta (która obejmuje elektrolity, takie jak sód, potas itp.). Jednak podobnie jak w przypadku wielu problemów, im więcej się uczymy, tym więcej pojawia się pytań.
Tak więc przeciętny człowiek może popełnić błąd, myśląc, że współczesny lekarz udoskonalił sztukę i naukę leczenia wysokiego ciśnienia krwi. Jednak nawet dzisiaj leczenie nadciśnienia tętniczego i sposób podejścia do problemu nadal pozostaje przedmiotem intensywnych badań i debat. Wystarczy spojrzeć na liczne wytyczne publikowane przez organizacje na całym świecie, które mówią przeciętnemu lekarzowi, kiedy i jak leczyć nadciśnienie. Każdy twierdzi, że jest ostatnim słowem na ten temat; to znaczy, dopóki nie wyjdą następne wytyczne. Jedną z powszechnych wytycznych stosowanych w Stanach Zjednoczonych przez lekarzy w leczeniu nadciśnienia tętniczego jest coś, co nazywa się wytycznymi Joint National Committee (JNC).
Jak regulowane jest ciśnienie krwi?
Zanim zrozumiemy rolę potasu w regulowaniu ciśnienia krwi, ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z tym, jak działa „termostat” naszego organizmu regulujący ciśnienie krwi. Ten termostat obejmuje złożoną koordynację mechanizmów regulowanych przez nasz układ nerwowy, nerki, układ hormonalny, który wytwarza hormony, serce, naczynia krwionośne, ilość płynów płynących w naczyniach krwionośnych, poziom elektrolitów i nie tylko. W przypadku czegoś, co wydaje się tak trywialne (jak gdy mówisz „moje ciśnienie krwi wynosi 120/80”), fascynujące jest uświadomienie sobie, jak ten niezwykle złożony mechanizm musi działać w doskonałej koordynacji w każdej sekundzie naszego życia, aby utrzymać naszą krew ciśnienie działa dokładnie tam, gdzie powinno.
Elektrolity i nadciśnienie: potas
Jeśli chodzi o elektrolity i ciśnienie krwi, większość lekarzy, a nawet przeciętny człowiek, zwykle rozumie rolę sodu. Pacjenci są bombardowani komunikatami o ograniczeniu spożycia sodu i słusznie. Niestety, podczas dyskusji klinicznej nie kładzie się wystarczającego nacisku na korzystny wpływ potasu na ciśnienie krwi.
Potas pełni zasadniczą rolę w fizjologii człowieka i jest pierwiastkiem niezbędnym do życia. Jego poziom jest w dużej mierze utrzymywany przez nerki. Istnieją dane, które sugerują, że niewystarczająca ilość potasu w naszej diecie może prowadzić do wzrostu ciśnienia krwi, a nawet zwiększać ryzyko chorób nerek i udaru mózgu. Istnieją również dane z metaanalizy, która wykazała, że 1,6-gramowe zwiększenie spożycia potasu dziennie może obniżyć ryzyko udaru nawet o 21%. A jeśli pogorszysz sytuację, spożywając również duże ilości sodu, wpływ na ciśnienie krwi jest jeszcze bardziej przesadzony, dlatego wydaje się, że jeśli chodzi o ciśnienie krwi, potas jest zdecydowanie dobrym facetem.
Dlaczego potas obniża ciśnienie krwi?
Odpowiedź nie jest jeszcze jasna i jest to przedmiot aktywnych badań. Jedną z badanych hipotez jest wpływ potasu na zdolność nerek do usuwania sodu z organizmu. Wiemy, że niski poziom potasu we krwi spowodowany dietą ubogą w potas może zwiększać wchłanianie zwrotne sodu w nerkach i w konsekwencji powodować nadciśnienie.
Czy dieta bogata w potas może obniżyć ciśnienie krwi?
Chociaż przeprowadzono wiele badań, aby odpowiedzieć na to pytanie, szersza metaanaliza 16 badań z randomizacją ułatwiła interpretację danych, analizując dla nas liczby. Dlatego mamy dowody na to, że wzrost spożycia potasu może prawdopodobnie obniżyć ciśnienie krwi u pacjentów, którzy cierpią na nadciśnienie. Jednak normalni ludzie bez problemów z wysokim ciśnieniem krwi mogą nie zauważyć podobnego spadku. Wydaje się również, że istnieje korelacja między dawką a efektem, przy czym osoby z największym wzrostem spożycia potasu (o 90-120 mEq dziennie) mogły zauważyć większe obniżenie ciśnienia krwi.
Dieta bogata w potas nie jest dla każdego
Zanim zaczniesz jeść banany i pomidory, poświęć kilka minut i omów z lekarzem, czy dieta bogata w potas może być dla Ciebie odpowiednia. Są ludzie, dla których dieta bogata w potas może bardziej zaszkodzić niż pomóc. Należą do nich osoby z zaawansowaną chorobą nerek lub osoby przyjmujące pewne rodzaje leków na ciśnienie krwi, takie jak inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACE) lub spironolakton, u których dieta bogata w potas może zwiększać ryzyko niebezpiecznie wysokiego poziomu potasu / hiperkaliemii we krwi. Jednak dla odpowiedniego pacjenta dieta bogata w potas może przynieść korzyści sercowo-naczyniowe, jak sugerują powyższe dane.
.jpg)
