Czym różni się IBS od innych warunków

Zespół jelita drażliwego (IBS) jest chorobą wykluczającą, co oznacza, że ​​diagnoza IBS jest często stawiana, gdy nie można znaleźć żadnej innej przyczyny objawów. Oznacza to również, że IBS jest często błędnie diagnozowany i traktowany jako inne schorzenia. Niektórzy ludzie mogą spotkać się z kilkoma różnymi lekarzami i przejść wiele testów, zanim ostatecznie dojdą do diagnozy IBS.

Istnieją pewne badania, które wskazują, że istnieją geny związane z IBS, co sprawia, że ​​IBS jest potencjalnie dziedziczny. Znaleziono niektóre z tych genów, chociaż nadal nie jest jasne, w jakim stopniu geny danej osoby wpływają na ryzyko zachorowania na tę chorobę.

Jakie są inne stany, które mają objawy podobne do IBS? Stany te nazywane są „diagnozami różnicowymi” - różnymi stanami, które mają podobny zestaw objawów lub „prezentację”.

Nieswoiste zapalenie jelit (IBD)

IBS jest często mylony z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego lub chorobą Leśniowskiego-Crohna, które łącznie określane są jako IBD. Ale są znaczące różnice. IBS to zespół, a nie choroba, i nie prowadzi do raka okrężnicy ani nie powoduje zapalenia ani krwawienia z jelit. IBD często powoduje stan zapalny lub wrzody w ścianie jelita, które lekarz może zobaczyć podczas kolonoskopii, podczas gdy IBS nie powoduje żadnego z tych objawów fizycznych. IBD może również powodować silny ból brzucha, gorączkę i utratę wagi, co nie są widoczne w przypadku IBS.

Osoby z nieswoistym zapaleniem jelit mogą mieć również IBS. Należy jednak dokonać ważnego rozróżnienia: posiadanie IBS nie oznacza, że ​​będzie ono „postępować” lub „zmieniać się w” IBD. IBS nie jest chorobą postępującą i nie powoduje żadnych uszkodzeń jelit ani innych części przewodu pokarmowego.

Osoby z nieswoistym zapaleniem jelit mogą wymagać operacji jako leczenia ich choroby. Operacja nie jest wykonywana w celu leczenia IBS. Ponadto IBD często dotyka innych części ciała poza przewodem pokarmowym.

Kluczowe punkty: IBS nie powoduje zapalenia, wrzodów, krwawienia ani znacznej utraty wagi.

Nietolerancja glutenu

Celiakia (tak zwana celiakia) jest podobno niedodiagnozowana, ponieważ wiele osób nadal uważa, że ​​jest to rzadka choroba wieku dziecięcego. W rzeczywistości aż 1 na 100 osób może mieć tę dziedziczną chorobę, według Fundacji Celiac Disease, chociaż niektórzy eksperci twierdzą, że liczba ta jest jeszcze wyższa. Chociaż nie jest to to samo, co IBS, szacuje się, że celiakia występuje cztery razy częściej u osób z objawami IBS niż u osób bez tych objawów.

Rozpoznanie celiakii może zająć lata, ponieważ objawy są często niejasne i można je przeoczyć lub przypuszczać, że są spowodowane innymi schorzeniami.

Kiedy osoba z celiakią je gluten (powszechny składnik żywności), wyzwalana jest odpowiedź immunologiczna, która powoduje uszkodzenie wyściółki jelita cienkiego. Powoduje to, że jelito cienkie nie jest w stanie wchłonąć krytycznych składników odżywczych. W przeciwieństwie do IBS, dla którego nie ma testu diagnostycznego, celiakię można zdiagnozować z 85% do 98% dokładnością za pomocą testów przeciwciał (najnowsze i dokładne testy dotyczą antydezamidowanego peptydu gliadyny lub DGP, przeciwciała i przeciwciało przeciw transglutaminazie tkankowej lub anty-tTG) .Można je również wykluczyć jako możliwą diagnozę z dokładnością większą niż 99% za pomocą testów genetycznych genów HLA-DQ2 i HLA-DQ8.

Podstawą leczenia celiakii jest eliminacja z diety glutenu.

Kluczowe punkty: Celiakię często można dokładnie zdiagnozować za pomocą testów przeciwciał lub testów genetycznych, a objawy często szybko ustępują dzięki diecie bezglutenowej.

Zakażenie

Infekcja wirusowa, pasożytnicza lub bakteryjna może powodować objawy typowe dla IBS, takie jak ból brzucha, wzdęcia i biegunka. Te infekcje mogą być powszechną „grypą żołądkową” (wirusowe zapalenie żołądka i jelit), zatruciem pokarmowym lub wodą zanieczyszczoną szkodliwymi pasożytami. Te typy infekcji są raczej ostre niż przewlekłe; objawy pojawiają się szybko i mogą być ciężkie. W wielu przypadkach może wystąpić wyraźne zdarzenie, które przyspieszyło objawy, takie jak zjedzenie niedogotowanego jedzenia (w przypadku zatrucia pokarmowego) lub kontakt z osobą z podobnymi objawami (np. Grypa żołądkowa).

Chociaż te infekcje nie są tym samym, co IBS, IBS może w rzeczywistości rozwinąć się po infekcji bakteryjnej.Mechanizm, dzięki któremu to następuje, nie jest jeszcze dobrze poznany.

Kluczowe punkty: Infekcje bakteryjne i pasożytnicze często ustępują po leczeniu antybiotykami, a infekcje wirusowe zwykle ustępują po kilku dniach. Jednak objawy IBS są przewlekłe.

Słowo od Verywell

IBS jest często mylony z innymi schorzeniami, w szczególności z nieswoistym zapaleniem jelit. Ponadto stany chorobowe są czasami określane za pomocą nieprawidłowych terminów, takich jak „choroba podrażnionego jelita” lub „zespół zapalny jelita grubego”, co powoduje dalsze komplikacje i nieporozumienia. Gdy otrzymasz diagnozę od gastroenterologa lub innego pracownika służby zdrowia, najlepszym pomysłem jest uzyskanie jasnych informacji i zadawanie pytań, dopóki nie poczujesz się komfortowo z nowymi terminami. Poświęcenie kilku minut na zrozumienie IBS jest ważne, aby pomóc wyjaśnić wszelkie pytania i wejść na ścieżkę do właściwego leczenia.