Większość osób z chłoniakiem po raz pierwszy zauważa powiększone węzły chłonne na szyi, pod pachami lub w pachwinie. Mogą również mieć gorączkę, utratę masy ciała i inne niejasne objawy, które mogą naśladować inne choroby. Lekarz może podejrzewać chłoniaka na podstawie objawów lub skanów dotkniętych części ciała.
B. Boissonnet / Getty ImagesBiopsja to pierwszy krok
Aby zbadać chłoniaka, lekarz wykona biopsję wycinającą, pobierając niewielką próbkę tkanki z dotkniętych węzłów lub narządów. Próbka biopsji zostanie obejrzana pod mikroskopem przez patologa. Większość pacjentów otrzyma biopsję węzłów chłonnych, ale jeśli chłoniak atakuje narządy takie jak skóra, mózg lub żołądek, zamiast tego może być wymagana biopsja tych narządów. Jeśli lekarz początkowo prosi o wykonanie cytologii aspiracji igłowej (zwanej FNAC) i okaże się, że jest to chłoniak, warto wykonać biopsję, aby uzyskać więcej tkanki w celu dokładniejszej diagnozy.
Określanie typu
Rozpoznanie chłoniaka nie jest wystarczającą informacją, aby lekarz mógł zastosować odpowiednie leczenie. Musi również określić, który z dwóch głównych typów chłoniaka - chłoniak Hodgkina czy chłoniak nieziarniczy (NHL) - ma pacjent. Rodzaj chłoniaka można zidentyfikować na podstawie fizycznego wyglądu komórek nowotworowych pod mikroskopem lub za pomocą markerów identyfikujących specjalne cząsteczki na komórkach chłoniaka. Ważne jest, aby decyzję podjął patolog biegły w leczeniu chłoniaków.
Testy po diagnozie
Gdy rozpoznanie chłoniaka jest jasne, konieczne staje się wykonanie szeregu testów, aby zobaczyć, jak daleko choroba się rozprzestrzeniła i które narządy są zaatakowane. Skany różnych części ciała, a także badanie szpiku kostnego, można wykonać, jeśli lekarz uzna to za konieczne. Ponadto niektóre badania krwi mogą wykazać, jak zaawansowana jest choroba i czy pacjent nadaje się do leczenia chemioterapią. Po wykonaniu tych badań onkolog może omówić z pacjentem opcje leczenia.
