Humira (adalimumab) jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym. Działa poprzez blokowanie czynnika martwicy nowotworu alfa (TNF-alfa), cytokiny odgrywającej rolę w procesie zapalnym. Osoby z nieswoistym zapaleniem jelit (NZJ) mają nieprawidłową ilość TNF-alfa i uważa się, że odgrywa on rolę w procesie chorobowym.Humira zapobiega wykorzystywaniu TNF-alfa przez organizm.
PeopleImages / Getty ImagesJak brana jest Humira
Humira ma postać zastrzyku i należy ją przechowywać w lodówce. Wstrzyknięcie wykonuje się pod skórę (podskórnie) w domu lub w gabinecie lekarskim.
Humira jest podawana raz na dwa tygodnie lub czasami co tydzień. Dawka wynosi zwykle 40 miligramów (mg).
Leku Humira nie należy wstrzykiwać w to samo miejsce na ciele dwa razy z rzędu. W miejscu wstrzyknięcia pacjenci powinni się obracać - zwykle w brzuchu lub przednią część uda. Lekarz przepisujący udzieli wszelkich specjalnych instrukcji i opisze, jak w razie potrzeby wykonać wstrzyknięcie w domu.
Jeśli masz pytania dotyczące sposobu wykonania zastrzyku, możesz zadzwonić pod numer 1-800-4HUMIRA (448-6472).
Używa
Humira może być przepisywana w przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, dwóch głównych postaci nieswoistego zapalenia jelit. Humira jest zatwierdzona do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat.
Humira może zmniejszać typowe objawy IBD (ból, zmęczenie i biegunka) lub może wywoływać remisję. W jednym badaniu klinicznym z udziałem pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna u 40% do 47% pacjentów, którym podawano Humira, wystąpiła remisja po 26 tygodniach leczenia. Po 56 tygodniach około 40% pacjentów było nadal w remisji.
Choroba Crohna
Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi choroby Leśniowskiego-Crohna z 2018 roku, terapia anty-TNF - Humira, Remicade (infliksymab) lub Cimzia (certolizumab pegol - jest najczęściej stosowana w przypadku umiarkowanej lub ciężkiej choroby opornej na kortykosteroidy i / lub immunomodulatory (takie jak tiopuryny lub metotreksat ).
Humira (lub inna terapia anty-TNF) może być stosowana w leczeniu ciężkiej, aktywnej / piorunującej choroby. Humira (lub Cimzia) należy również brać pod uwagę w leczeniu przetok okołoodbytniczych związanych z chorobą Leśniowskiego-Crohna.
Humira lub inny lek anty-TNF należy również stosować w celu utrzymania remisji (leczenie podtrzymujące) u osób, które osiągnęły remisję podczas stosowania leków anty-TNF. W przypadku stosowania w celach podtrzymujących, należy rozważyć dodanie leczenia immunomodulatorem do terapii produktem Humira.
Wrzodziejące zapalenie okrężnicy
W przypadku osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego lekarze mogą przepisać leki biologiczne jako terapię pierwszego rzutu, zgodnie z najnowszymi wytycznymi dotyczącymi praktyki. Terapie te z większym prawdopodobieństwem wywołują remisję, a zatem zmniejszają powikłania.
Terapie biologiczne (i małe cząsteczki) obejmują Humira, a także Remicade (infliksymab), Simponi (golimumab), Entyvio (wedolizumab), Stelara (ustekinumab) i Xeljanz (tofacitinib).
Wśród osób, które nie były jeszcze leczone lekami biologicznymi, preferowanymi lekami są Remicade, Humira lub Entyvio. Humira może być preferowana ze względu na łatwość podawania. Zarówno Remicade, jak i Humira mają taką samą skuteczność.
W przypadku osób, które osiągnęły remisję po zastosowaniu leku biologicznego, zaleca się dalsze stosowanie leku biologicznego w celu utrzymania remisji. Najlepiej byłoby, gdyby lek biologiczny był połączony z lekiem immunomodulującym w celu uzyskania maksymalnej kontroli choroby.
Ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące leku Humira
Należy poinformować lekarza o planowanym zabiegu chirurgicznym lub o niedawnym szczepieniu. Poinformuj również lekarza, jeśli masz lub kiedykolwiek miałeś którykolwiek z następujących warunków:
- Reakcje alergiczne na jakiekolwiek leki
- Rak (chłoniak)
- Ciąża (obecnie)
- Infekcja grzybiczna
- Niewydolność serca
- Zapalenie wątroby typu B
- Toczeń
- Stwardnienie rozsiane
- Nawracające infekcje
- Drgawki
- Gruźlica
Skutki uboczne
Najczęstsze działania niepożądane leku Humira to ból, podrażnienie, obrzęk lub swędzenie w miejscu wstrzyknięcia. Inne częste działania niepożądane obejmują ból głowy, wysypkę i nudności. Podczas przyjmowania leku Humira istnieje ryzyko wystąpienia poważnego zakażenia, chociaż jest to mało prawdopodobne.
Należy poinformować lekarza, jeśli pojawią się jakiekolwiek oznaki lub objawy infekcji lub jeśli jakiekolwiek inne działania niepożądane są uciążliwe lub nie ustępują.
Interakcje
Nie zaleca się przyjmowania leku Humira z innymi lekami blokującymi TNF, takimi jak Kineret (anakinra), żywe szczepionki lub metotreksat.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki hamujące układ odpornościowy, takie jak cyklosporyna.
Humiry nie należy przyjmować z alkoholem, ponieważ może to spowodować komplikacje. Nie są znane żadne interakcje z żywnością.
Bezpieczeństwo podczas ciąży
Amerykańska Agencja ds.Żywności i Leków (FDA) sklasyfikowała Humira jako lek typu B. Badania na zwierzętach nie wykazały szkód dla płodu; jednak nie ma odpowiednich, dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży.
Humira powinna być stosowana u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne.Należy powiadomić lekarza przepisującego o zajściu w ciążę podczas przyjmowania leku Humira.
Jedno małe badanie wykazało, że Humira przenika przez łożysko i dostaje się do krwiobiegu płodu w ostatnim trymestrze ciąży. Humirę można było znaleźć w krwiobiegu niemowlęcia do trzech miesięcy po urodzeniu. Zaleca się, aby dzieci urodzone przez matki przyjmujące lek Humira były dokładnie sprawdzane pod kątem zakażenia przez pierwsze sześć miesięcy życia i nie otrzymywały żadnych szczepionek przeciwko żywemu wirusowi w tym okresie.
Nie wiadomo, czy Humira przenika do mleka matki; jednak wykazano, że podobne substancje przenikają do mleka kobiecego. Nie zaleca się karmienia piersią podczas przyjmowania leku Humira.
Co zrobić w przypadku pominiętej dawki
W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Następnie należy przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. Nie należy podwajać ani przyjmować więcej niż jednej dawki na raz.
