Czy fibromialgia jest dziedziczna?

Fibromialgia wiąże się z ryzykiem dziedzicznym, ale dokładny procent wkładu genetycznego w fibromialgię nie jest znany.

Fibromialgia nie jest dziedziczna w klasycznym sensie, gdzie za daną cechę odpowiada mutacja pojedynczego genu. To jest dziedziczenie jednogenowe i kontroluje takie rzeczy jak sierpowata choroba; jednak dowody sugerują, że twoje geny mogą predysponować cię do fibromialgii, ale w złożony sposób, obejmujący wiele genów, co jest określane jako poligeniczne.

Co za różnica?

W klasycznej, monogenicznej, dziedzicznej chorobie, określony gen odziedziczony po rodzicach jest głównym czynnikiem decydującym o tym, czy zachorujesz. Na przykład w mukowiscydozie dziecko rodziców, którzy są nosicielami choroby, ma 25 procent szans na mukowiscydozę. Albo dziedziczą przyczynową mutację genetyczną, albo nie. Jeśli odziedziczą mutację, zapadną na chorobę.

Z predyspozycjami poligenowymi nie jest to takie proste, ponieważ Twoje geny oznaczają tylko, że dana choroba jest możliwaw odpowiednich warunkach. Możesz mieć większe lub mniejsze ryzyko niż inne osoby, ale rozwój choroby nie jest pewny. Zazwyczaj, aby wywołać chorobę, w grę wchodzą inne czynniki.

W fibromialgii te inne czynniki mogą obejmować:

• Inne źródła przewlekłego bólu
• Choroby autoimmunologiczne
• Zaburzenia snu
• Chroniczny stres
• Choroba zakaźna
• Nieprawidłowa chemia mózgu

Niektórzy eksperci stawiają hipotezę, że pewną rolę mogą również odgrywać czynniki środowiskowe, takie jak wrażliwość pokarmowa lub narażenie na toksyny.

Oznacza to, że Twoje dziecko mogło odziedziczyć genetyczną predyspozycję do fibromialgii, ale to nadal nie oznacza, że ​​na nią skończy. Potrzeba było dodatkowych okoliczności, aby poprowadzić ich na tę ścieżkę.

Powiązania genetyczne w fibromialgii

Naukowcy już dawno zaczęli badać potencjalny składnik genetyczny fibromialgii, ponieważ ma on tendencję do występowania w rodzinach, w tak zwanych „klastrach”. Wiele prac dotyczyło bliźniąt jednojajowych. Zakres badań rośnie od lat 80.

Dowiedzieliśmy się, że istnieje ryzyko, które jest określane przez genetykę i że istnieje również wpływ innych czynników.

Badania sugerują również, że niski próg bólu (punkt, w którym odczucie staje się bolesne) jest powszechny u krewnych osób z fibromialgią bez fibromialgii.

Tak naprawdę dopiero zaczynamy mieć obraz konkretnych czynników genetycznych związanych z fibromialgią. Jak dotąd mamy wiele badań sugerujących powiązania z wieloma genami, ale wiele z tych badań nie zostało powtórzonych.

Nieprawidłowości genetyczne, które zasugerowano we wstępnych badaniach, obejmują geny kodujące produkcję neuroprzekaźników (przekaźników chemicznych w mózgu), które są zaangażowane w fibromialgię - w tym serotoninę, norepinefrynę, dopaminę, GABA i glutaminian. Inne geny biorą udział w ogólnym funkcjonowaniu mózgu, zwalczaniu infekcji wirusowych i receptorów mózgowych, które mają do czynienia z opioidami (narkotycznymi środkami przeciwbólowymi) i kannabinoidami (takimi jak marihuana).

W miarę jak dowiadujemy się więcej o tych powiązaniach genetycznych, naukowcy mogą określić, które z nich przyczyniają się do ryzyka rozwoju fibromialgii, a także czy można je wykorzystać do diagnozowania lub leczenia tego schorzenia.

Co to oznacza dla Twojego dziecka?

Przerażające jest myślenie, że Twoje dziecko ma zwiększone ryzyko wystąpienia fibromialgii. Kluczową rzeczą do zapamiętania jest to, że nic nie jest gwarantowane.

Jak dotąd nie wiemy, co może pomóc zmniejszyć ryzyko, ale jedno badanie sugeruje, że bliźniak o wyższej inteligencji emocjonalnej rzadziej zachorował.

Twoja inteligencja emocjonalna to Twoja umiejętność:

• Być świadomym swoich emocji i kontrolować je
• Aby wyrazić, jak się czujesz
• Aby postępować w relacjach uczciwie i z empatią

Zachęcanie dziecka do tych umiejętności może pomóc. Stres jest również powodem do niepokoju, więc staraj się nauczyć dziecko pozytywnych mechanizmów radzenia sobie. Jeśli wydaje się, że Twoje dziecko boryka się z którąkolwiek z tych rzeczy, możesz poszukać profesjonalnego doradcy, który może mu pomóc.

Ponieważ istniejący wcześniej ból przewlekły jest czynnikiem ryzyka fibromialgii, możesz chcieć być szczególnie świadomym tego, jak goją się urazy i czy Twoje dziecko ma migreny lub „bóle wzrostowe”. Twój pediatra powinien być w stanie zalecić leczenie.

Nie mamy dowodów na to, że zdrowa dieta i ogólna sprawność fizyczna szczególnie obniżają ryzyko rozwoju fibromialgii u Twojego dziecka, ale to zawsze dobry pomysł.

Jeśli obawiasz się, że cokolwiek ma związek ze zdrowiem Twojego dziecka, porozmawiaj o tym ze swoim pediatrą.

I pamiętaj, że nie „skazałeś” swojego dziecka na nic. W rzeczywistości twoja wczesna świadomość może być tym, co kieruje ich w zdrowszym kierunku.