Czy mimo wszystko podniesienie cholesterolu HDL to dobry pomysł?

Przez kilka dziesięcioleci istniał wirtualny dogmat, że cholesterol HDL jest „dobrym” rodzajem cholesterolu, że im wyższy poziom HDL, tym mniejsze ryzyko sercowe, i że podwyższenie poziomu cholesterolu HDL jest bardzo dobrym pomysłem. Jednak rozczarowujące wyniki kilku ostatnich badań klinicznych podały ten dogmat w wątpliwość.

Dlaczego HDL jest uważane za „dobre”

W krwiobiegu cholesterol jest transportowany przez lipoproteiny (duże kompleksy zbudowane z lipidów i białek) Cholesterol we krwi, który jest transportowany przez lipoproteiny o dużej gęstości (HDL), nazywany jest cholesterolem HDL.

Uważa się, że cząsteczki HDL usuwają nadmiar cholesterolu ze ścian naczyń krwionośnych, usuwając go w ten sposób, skąd może przyczyniać się do miażdżycy. HDL przenosi ten nadmiar cholesterolu do wątroby, gdzie może być przetwarzany. Tak więc wysoki poziom cholesterolu HDL oznacza, że ​​dużo nadmiaru cholesterolu jest usuwane z naczyń krwionośnych. Wydaje się, że to dobra rzecz.

Ponadto w badaniach epidemiologicznych z udziałem ponad 100 000 osób osoby, u których poziom cholesterolu HDL jest poniżej około 40 mg / dl, wykazywały znacznie wyższe ryzyko sercowe niż osoby z wyższym poziomem HDL. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy poziom cholesterolu LDL („zły” cholesterol ) poziomy są niskie. Wyższe poziomy HDL są również związane ze zmniejszonym ryzykiem raka piersi, okrężnicy i płuc.

Z takich badań wynika przekonanie, że podjęcie kroków w celu zwiększenia poziomu HDL jest dobrym pomysłem. To jest tak zwana hipoteza HDL: im wyższy poziom HDL, tym mniejsze ryzyko sercowe.

Tak więc cholesterol HDL jest powszechnie nazywany dobrym cholesterolem. Należy jednak pamiętać, że cholesterol to tylko cholesterol. To fakt, że ten cholesterol jest przenoszony przez cząsteczki HDL i prawdopodobnie jest usuwany z miejsc, w których może wyrządzić szkody, to jest „dobre”.

Jak można zwiększyć poziom HDL?

Wydaje się, że na poziom HDL u danej osoby duży wpływ ma mieszanina czynników genetycznych i środowiskowych.Kobiety mają zwykle wyższy poziom HDL niż mężczyźni (średnio o 10 mg / dl). Osoby z nadwagą, siedzący tryb życia, cukrzyca lub zespół metaboliczny mają zwykle niski poziom HDL.

Alkohol wydaje się nieznacznie zwiększać HDL; tłuszcze trans w diecie go obniżają.

Leki powszechnie stosowane w celu obniżenia poziomu cholesterolu LDL mają stosunkowo niewielki wpływ na poziom HDL. Statyny, najczęściej stosowane leki obniżające poziom cholesterolu, zwiększają HDL tylko w minimalnym stopniu. Fibraty zwiększają HDL w umiarkowanym stopniu.

W większości zalecenia dotyczące zwiększania poziomu cholesterolu HDL skupiały się na kontrolowaniu wagi i wykonywaniu dużej ilości ćwiczeń, z niewielką ilością zaleceń dietetycznych.

Rzucanie wody na hipotezę HDL

Ponieważ uważa się, że podwyższenie poziomu HDL jest tak korzystną rzeczą i ponieważ nie ma na to łatwego ani niezawodnego sposobu, opracowywanie leków, które znacznie podnoszą poziom HDL, stało się głównym celem kilku firm farmaceutycznych. I rzeczywiście, kilka z tych leków zostało opracowanych i doprowadziło do badań klinicznych w celu wykazania ich bezpieczeństwa i skuteczności.

Jak dotąd badania te są co najmniej rozczarowujące. Pierwsze duże badanie (zakończone w 2006 r.) Z pierwszym lekiem hamującym CETP, torcetrapibem (firmy Pfizer), nie tylko nie wykazało zmniejszenia ryzyka, gdy HDL zwiększony, ale faktycznie wykazał wzrost ryzyka sercowo-naczyniowego. Kolejne badanie z innym inhibitorem CETP - dalcetrapibem (firmy Roche) - zostało wstrzymane w maju 2012 r. Z powodu braku skuteczności Oba te powiązane leki znacznie zwiększały poziom HDL, ale nie przyniosło to żadnych korzyści klinicznych.

Inne rozczarowujące badanie (AIM-HIGH) zostało opublikowane w 2011 r., W którym oceniano korzyści z dodania niacyny (w celu zwiększenia poziomu HDL) do terapii statynami. Badanie to nie tylko nie wykazało żadnych korzyści ze zwiększania poziomów HDL za pomocą niacyny, ale także sugerowało, ryzyko udaru było zwiększone wśród pacjentów przyjmujących niacynę.

Wreszcie dochodzenie pojawiające się wLancet w 2012 r. ocenili potencjalne korzyści wynikające z posiadania jednego z kilku wariantów genetycznych, które zwiększają poziom HDL.

Wyniki tych badań sprawiają, że wszyscy (nawet naukowcy, którzy poświęcili swoją karierę badaniom HDL) wątpią, czy hipoteza HDL jest trafna. Zwiększenie poziomu cholesterolu HDL za pomocą różnego rodzaju terapii nie przyniosło poprawy wyników.

Nowa hipoteza HDL

Wydaje się przynajmniej, że prosta hipoteza HDL (że podwyższenie poziomu „cholesterolu HDL” jest niezmiennie dobrą rzeczą) została obalona. Gdy poziom cholesterolu HDL został pomyślnie zwiększony przez inhibitory CETP, niacynę lub kilka wariantów genetycznych, nie wykazano żadnej korzyści.

Badacze HDL są w trakcie rewizji swojej prostej hipotezy HDL. Okazuje się, że kiedy mierzymy „cholesterol HDL”, w rzeczywistości mierzymy kilka różnych rodzajów cząstek. Warto zauważyć, że istnieją duże i małe cząsteczki HDL, które reprezentują różne fazy metabolizmu HDL.

Małe cząsteczki HDL składają się z lipoproteiny ApoA-1, bez dużej ilości cholesterolu, tak więc małe cząsteczki HDL można traktować jako „puste” lipoproteiny, które są w drodze do usuwania nadmiaru cholesterolu z tkanek. Natomiast duże cząsteczki HDL zawierają dużo cholesterolu. Cząsteczki te już przeszły już swoją pracę i czekają na ponowne pobranie przez wątrobę.

Zgodnie z tym nowszym zrozumieniem, zwiększenie liczby dużych cząstek HDL skutkowałoby wyższym poziomem cholesterolu HDL we krwi - ale nie poprawiłoby naszej „zdolności wychwytywania cholesterolu”. Z drugiej strony, zwiększenie małych cząstek HDL powinno poprawić usuwanie nadmiaru cholesterol ze ścian naczyń krwionośnych.

Potwierdzeniem tej zrewidowanej hipotezy jest fakt, że inhibitory CETP (leki, które zawiodły w badaniach klinicznych) wydają się powodować wzrost dużych cząstek HDL, a nie małych.

Nowe cele terapii HDL

Nowa hipoteza HDL wskazuje na potrzebę zwiększenia małych cząstek HDL.

W tym celu opracowuje się i testuje syntetyczne formy ApoA-1 na ludziach. Takie podejście wymaga niestety dożylnego wlewu ApoA-1 - jest więc celowane w stanach ostrych, takich jak ostry zespół wieńcowy. Wczesne badania były dość zachęcające i trwają próby na ludziach.

Opracowano również eksperymentalny lek (do tej pory określany jako RVX-208 - Resverlogix), który zwiększa własną produkcję ApoA-1 w organizmie. Ten doustny lek jest również testowany na ludziach.

Ponadto trwają prace nad stworzeniem leków stymulujących ABCA1, enzym w tkankach, który pobudza transfer cholesterolu do cząstek HDL.

W związku z tym naukowcy zwracają uwagę na znalezienie sposobów na zwiększenie lub poprawę funkcji małych cząstek HDL, które (zgodnie z nową hipotezą) są odpowiedzialne za zmniejszenie ryzyka sercowego.

Słowo od Verywell

Cholesterol HDL jest „dobry”, ponieważ podwyższony poziom we krwi wiąże się z mniejszym ryzykiem chorób układu krążenia. Jednak dotychczasowe badania kliniczne z eksperymentalnymi lekami mającymi na celu zwiększenie poziomu cholesterolu HDL były w dużej mierze rozczarowujące. Badacze HDL wrócili do deski kreślarskiej, aby dowiedzieć się, co jest w HDL, które może zmniejszyć ryzyko chorób serca.

Podczas gdy czekamy, aż naukowcy wyjaśnią to wszystko oraz opracują i przetestują nowe podejścia do zwiększania „właściwego rodzaju” HDL, wszyscy możemy nadal robić rzeczy, o których wiemy, że zarówno zwiększają poziom cholesterolu HDL, jak i zmniejszają ryzyko sercowe. Ćwicz, utrzymuj zdrową wagę, nie pal i jedz rozsądną dietę.