Powtarzający się monomorficzny częstoskurcz komorowy (RMVT) to rzadki rodzaj częstoskurczu komorowego, który zwykle występuje u młodych ludzi, których serce poza tym jest normalne. Jest to wyraźne przeciwieństwo zwykłego rodzaju częstoskurczu komorowego, który najczęściej obserwuje się u osób starszych z chorobą wieńcową lub niewydolnością serca.
Pornpak Khunatorn / Getty Images
Co to jest częstoskurcz komorowy?
Częstoskurcz komorowy to nagła, szybka, często niebezpieczna arytmia serca, która ma swój początek w komorach serca. Podczas gdy czasami osoba z częstoskurczem komorowym odczuwa tylko minimalne objawy, znacznie częściej arytmia powoduje natychmiastowe problemy, które mogą obejmować znaczne kołatanie serca, silne zawroty głowy, omdlenia (utratę przytomności), a nawet zatrzymanie akcji serca i nagłą śmierć.
Objawy te występują, ponieważ częstoskurcz komorowy zaburza zdolność serca do skutecznego pompowania. Podczas częstoskurczu komorowego akcja serca ulega pogorszeniu z dwóch powodów. Po pierwsze, tętno podczas tej arytmii jest zwykle bardzo szybkie (często większe niż 180 lub 200 uderzeń na minutę), wystarczająco szybkie, aby zmniejszyć objętość krwi, którą serce może pompować. Po drugie, częstoskurcz komorowy może zakłócać normalny, uporządkowany, skoordynowany skurcz mięśnia sercowego - tak duża część pracy, jaką jest w stanie wykonać serce, zostaje zmarnowana. Te dwa czynniki razem często powodują, że częstoskurcz komorowy jest szczególnie niebezpieczną arytmią serca.
Co wyróżnia RMVT
Trzy rzeczy sprawiają, że RMVT różni się od „typowego” częstoskurczu komorowego: kto zachoruje, co go powoduje i jak jest leczony.
Typowy częstoskurcz komorowy to arytmia występująca u osób starszych z podstawową chorobą serca. Chory mięsień sercowy tworzy zlokalizowane środowisko, w którym występuje częstoskurcz komorowy.
Natomiast RMVT występuje prawie wyłącznie u osób w wieku poniżej 40 lub 45 lat, które mają strukturalnie normalne serce i wydaje się być szczególnie widoczne u sportowców. Niektórzy eksperci spekulują, że wielu nie-sportowców urodzonych ze skłonnością do RMVT po prostu nigdy nie wytwarza wysokiego poziomu fizycznego stresu, który jest czasami potrzebny do wywołania arytmii. Chociaż wydaje się, że przyczyna genetyczna leżąca u podstaw tych zaburzeń rytmu jest prawdopodobna, nie zostało to udowodnione. .
Typowy częstoskurcz komorowy to nawrotowa arytmia. Z drugiej strony RMVT nie jest arytmią nawrotną, ale jest spowodowana przez zupełnie inny mechanizm (tzw. Aktywność „wyzwalana”), która jest związana z nieprawidłowym przepływem jonów przez błonę komórkową serca.
Ze względu na różnice w tym, kto choruje na arytmie i jak się one pojawiają, leczenie RMVT znacznie różni się od leczenia typowego częstoskurczu komorowego. Więcej o leczeniu poniżej.
Objawy
RMVT zwykle powoduje częste, krótkie, nieutrwalone „wybuchy” częstoskurczu komorowego, chociaż często zdarza się również, że osoby z tą chorobą mają sporadyczne dłuższe epizody.
Najczęstszymi objawami wywoływanymi przez RMVT są kołatanie serca i zawroty głowy. Rzadziej mogą również wystąpić omdlenia (utrata przytomności). Na szczęście ryzyko zatrzymania krążenia i nagłej śmierci w przypadku RMVT wydaje się być dość niskie.
Tachykardia komorowa związana z RMVT może być wywołana sytuacjami, w których poziom adrenaliny jest podwyższony. Tak więc osoby z RMVT najprawdopodobniej doświadczają objawów podczas ćwiczeń (w szczególności w okresie rozgrzewki bezpośrednio po wysiłku) lub w okresach silnego stresu emocjonalnego. W rzeczywistości testy wysiłkowe - które często odtwarzają arytmię - są niezawodnym sposobem diagnozowania RMVT.
Leczenie
Leczenie RMVT można przeprowadzić za pomocą terapii medycznej lub terapii ablacyjnej. Wszczepialne defibrylatory rzadko są odpowiednie w RMVT, ponieważ ryzyko nagłej śmierci jest niskie.
Na szczęście RMVT często można kontrolować za pomocą blokera wapnia (werapamil) lub beta-blokerów (takich jak propranolol) - leków, które mają stosunkowo niewiele skutków ubocznych.
Jeśli leki te nie zapewniają wystarczającego hamowania częstoskurczu komorowego, można rozważyć zastosowanie silniejszych leków przeciwarytmicznych, chociaż leki te zwykle powodują znacznie większą toksyczność.
U większości pacjentów z RMVT częstoskurcz komorowy powstaje w zlokalizowanym obszarze w górnej części prawej komory, tuż pod zastawką płucną. U kilku pacjentów z RMVT arytmia pochodzi z podobnego miejsca w lewej komorze - to znaczy tuż pod zastawką aortalną.
W obu przypadkach fakt, że źródło arytmii można wyizolować w określonym miejscu, sprawia, że RMVT podlega terapii ablacyjnej. Skuteczną ablację RMVT można osiągnąć u ponad 90% pacjentów z tym schorzeniem.
Biorąc pod uwagę te opcje leczenia, większość ekspertów najpierw spróbuje leczyć pacjenta z RMVT przy użyciu werapamilu i / lub beta-blokera. Jeśli to się nie powiedzie, następnym krokiem jest zwykle terapia ablacyjna. Tak czy inaczej, przy dobrej opiece medycznej arytmie związane z RMVT można zwykle kontrolować lub eliminować.
Słowo od Verywell
RMVT to szczególny rodzaj częstoskurczu komorowego, obserwowany u zdrowych młodych ludzi - szczególnie u sportowców. Chociaż ryzyko śmierci z powodu RMVT wydaje się być dość niskie, ta arytmia może zakłócać życie człowieka. Na szczęście przy odpowiedniej terapii można to opanować lub wyeliminować.
