Co należy wiedzieć o minocynie (minocyklinie)

Minocyna (minocyklina) jest antybiotykiem tetracyklinowym drugiej generacji. Jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteriami Gram-ujemnymi i Gram-dodatnimi. Działa w leczeniu zakażeń, zapobiegając wzrostowi i rozprzestrzenianiu się bakterii. Jest przyjmowany w postaci kapsułek.

Minocyklina jest obecnie najskuteczniejszą pochodną tetracykliny w zapewnianiu neuroprotekcji. Ma działanie przeciwzapalne i był stosowany poza wskazaniami w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów.

Ten antybiotyk nie działa przeciwko przeziębieniu i innym wirusom. Ważne jest, aby pamiętać, że stosowanie antybiotyków, gdy nie są one potrzebne, zwiększa ryzyko późniejszej infekcji, która jest odporna na leczenie antybiotykami.

NoSystem images / Getty Images

Używa

Minocyklina to antybiotyk tetracyklinowy stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych, w tym:

• Infekcje dróg moczowych
• Infekcje dróg oddechowych
• Silny trądzik
• Chlamydia
• Gorączka kleszcza
• Plaga
• Tularemia

Ten antybiotyk jest uważany za lek drugiej linii dla osób z alergią na penicylinę. Z tego powodu może być stosowany w leczeniu:

• Rzeżączka
• Syfilis
• Wąglik
• Zatrucie pokarmowe

Zastosowania poza etykietą

Ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne, minocyklina jest czasami stosowana w leczeniu łagodnego reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). W przeszłości rozważano to w przypadku RZS o nowym początku. Jednak wytyczne American College of Rheumatology z 2015 r. Dotyczące leczenia RZS spowodowały, że minocyklina jest rzadko stosowana, ponieważ jest ona rzadko stosowana i nie ma nowych badań na ten temat.

Obecnie istnieją badania wskazujące, że minocyklina może być stosowana niezgodnie z zaleceniami w leczeniu schizofrenii, objawów psychotycznych i depresji w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Prowadzone są dodatkowe badania w celu dalszego zbadania skuteczności minocykliny w leczeniu zaburzeń neurologicznych, takich jak: Wcześniejsze

• Uderzenie
• Stwardnienie rozsiane
• Uraz rdzenia kręgowego
• Choroba Parkinsona
• Choroba Huntingtona
• Stwardnienie zanikowe boczne

Przed podjęciem

Ważne jest, aby przed przyjęciem minocykliny omówić z lekarzem wszystkie alergie na leki. Nie należy stosować tego leku, jeśli pacjent ma uczulenie na minocykliny lub antybiotyki tetracyklinowe. Inne środki ostrożności i przeciwwskazania obejmują:

• Poinformuj swojego lekarza i farmaceutę o innych lekach na receptę i bez recepty, witaminach, suplementach diety i produktach ziołowych, które bierzesz lub planujesz przyjmować.
• Porozmawiaj z lekarzem, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków: leki przeciwzakrzepowe, bromokryptyna, kabergolina, dihydroergotamina, mesylany ergoloidu, ergonowina, ergotamina, metyloergonowina i penicylina.
• Powiedz swojemu lekarzowi, jeśli masz lub kiedykolwiek miałeś astmę, toczeń, śródczaszkowe nadciśnienie mózgowe, chorobę nerek lub wątroby.
• Porozmawiaj z lekarzem, jeśli obecnie stosujesz doustne środki antykoncepcyjne i jesteś aktywna seksualnie. Minocyklina może zmniejszać skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
• Porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli jesteś w ciąży lub aktywnie próbujesz zajść w ciążę. Minocyklina może zaszkodzić płodowi.

Porozmawiaj ze swoim lekarzem o wszystkich lekach, suplementach i witaminach, które obecnie przyjmujesz. Podczas gdy niektóre leki stwarzają niewielkie ryzyko interakcji, inne mogą wręcz przeciwwskazać do ich stosowania lub skłonić do dokładnego rozważenia, czy zalety leczenia przeważają nad wadami w Twoim przypadku.

Inne antybiotyki tetracyklinowe

Minocyklina jest antybiotykiem tetracyklinowym. Inne antybiotyki tetracyklinowe obejmują:

• Lymecyklina
• Metacyklina
• Rolitetracyklina
• Doksycyklina
• Oksytetracyklina
• Demeklocyklina
• Tygecyklina
• Chlorortetracyklina
• Erawacyklina
• Omadacyklina
• Sarecycline

Dawkowanie

Wszystkie wymienione dawki są zgodne z zaleceniami producenta leku. Sprawdź swoją receptę i porozmawiaj z lekarzem, aby upewnić się, że przyjmujesz odpowiednią dawkę.

Dorośli: Ogólne wytyczne dotyczące dawkowania to początkowo 200 miligramów (mg), a następnie 100 mg co 12 godzin lub początkowo 100-200 mg, a następnie kapsułka 50 mg cztery razy dziennie.

Konkretne dawkowanie w przypadku niektórych infekcji obejmuje:

• Niepowikłane zakażenia gonokokami inne niż zapalenie cewki moczowej i zakażenia odbytu u mężczyzn: początkowo 200 mg, a następnie 100 mg co 12 godzin przez co najmniej 4 dni
• Niepowikłane gonokokowe zapalenie cewki moczowej u mężczyzn: 100 mg co 12 godzin przez 5 dni
• Kiła: początkowo 200 mg, a następnie 100 mg co 12 godzin przez 10 do 15 dni

Dzieci w wieku powyżej 8 lat: początkowo 4 mg / kg, a następnie 2 mg / kg co 12 godzin

Jak wziąć i przechowywać

Dokładne dawkowanie i częstotliwość zostaną określone przez lekarza, ale FDA sugeruje:

• Występuje w postaci kapsułek lub tabletek.
• Może być przyjmowany z jedzeniem lub bez jedzenia.
• Popij pełną szklanką płynu, aby zmniejszyć rozstrój żołądkowo-jelitowy.
• Przyjmuj dokładnie zgodnie z zaleceniami, nawet jeśli czujesz się lepiej. Dokończ całą receptę.
• Weź pominiętą dawkę, gdy tylko o tym pomyślisz.
• Weź minocyklinę dokładnie zgodnie z zaleceniami.
• Nie należy przyjmować dwóch dawek w tym samym czasie ani dodatkowych dawek.

Postępuj zgodnie z tymi wskazówkami dotyczącymi przechowywania:

• Przechowywać w hermetycznym oryginalnym pojemniku
• Chronić przed światłem, ekstremalnym ciepłem i ekstremalnym mrozem
• Chronić przed wilgocią (np. Łazienka)
• Trzymać z dala od dzieci.
• Niezużyte lekarstwa należy utylizować w aptece lub firmie zajmującej się utylizacją leków.
• Po wygaśnięciu wyrzucić lekarstwa.

Skutki uboczne

Podobnie jak w przypadku wszystkich leków, możliwe są działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas przyjmowania minocykliny. Częste działania niepożądane obejmują:

• Nudności
• Wymioty
• Biegunka
• Swędzenie odbytnicy lub pochwy
• Zmiany koloru skóry, blizn, paznokci, zębów lub dziąseł.
• Zmiany koloru łez lub moczu
• Szum w uszach (dzwonienie w uszach)
• Wypadanie włosów
• Kserostomia (suchość w ustach)
• Ból lub podrażnienie gardła
• Zapalenie końca penisa
• Ból w mięśniach
• Zmiany nastroju
• Drętwienie, mrowienie lub kłucie na skórze

Chociaż wyżej wymienione działania niepożądane są stosunkowo częste, jeśli którykolwiek z objawów jest ciężki lub nie ustępuje, ważne jest, aby natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Mimo że mogą być rzadkie, minocyklina ma skutki uboczne, które wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej, ponieważ mogą zagrażać życiu:

• Bół głowy
• Niewyraźne widzenie, podwójne widzenie lub utrata wzroku
• Wysypka
• Pokrzywka (pokrzywka)
• Łuszcząca się lub łuszcząca się skóra
• Obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, gardła, języka, warg i oczu)
• Trudności w oddychaniu lub połykaniu
• Duszność
• Zażółcenie skóry lub oczu
• Mocz o ciemnym zabarwieniu
• Jasne wypróżnienia
• Ekstremalne zmęczenie
• Dezorientacja
• Krwawy mocz
• Ból stawów, sztywność lub obrzęk. Minocyklina została powiązana z toczniem polekowym, w którym pacjenci mogą rozwinąć ból stawów
• Opuchnięte węzły chłonne
• Nietypowe krwawienie lub zasinienie
• Zmniejszone oddawanie moczu
• Powrót gorączki, bólu gardła, dreszczy lub innych objawów infekcji
• Wodniste lub krwawe stolce, skurcze żołądka lub gorączka podczas leczenia lub do dwóch lub więcej miesięcy po zakończeniu leczenia
• Drgawki
• Ból w klatce piersiowej lub zaburzenia rytmu serca

Ostrzeżenia i interakcje

Pamiętaj o następujących kwestiach:

• Minocyklina może sprawić, że pigułki antykoncepcyjne będą mniej skuteczne. Aby uniknąć ciąży, podczas przyjmowania tego leku należy stosować alternatywne metody kontroli urodzeń.
• Minocyklina przenika przez łożysko i powinna być stosowana ze szczególną ostrożnością u kobiet w ciąży. Nie należy przyjmować w przypadku ciąży, planowania ciąży lub karmienia piersią. Minocyklina może spowodować uszkodzenie płodu i / lub śmierć.
• Przeciwwskazane u dzieci w wieku poniżej 8 lat. Minocyklina może powodować trwałe zażółcenie lub siwienie zębów u dzieci w wieku poniżej 8 lat.
• W połączeniu z Plaquenilem (hydroksychlorochiną), lekiem stosowanym w leczeniu tocznia i reumatoidalnego zapalenia stawów, u pacjentów mogą pojawić się obszary o zwiększonej pigmentacji skóry.