Autyzm i duchowość

Książka Billa Stillmana „Autyzm i połączenie z Bogiem” jest w dużej mierze zbiorem anegdot od rodziców, którzy uważają, że ich dzieci z autyzmem mają szczególny związek ze światem duchowym. Książka otrzymała bardzo pozytywne recenzje i wzbudziła duże zainteresowanie rodziców. Stillman uprzejmie zgodził się odpowiedzieć na serię pytań, niektóre zadane przeze mnie, a inne przesłane do niego bezpośrednio przez czytelników Verywell. Jako członek społeczności autystycznej (zdiagnozowano u niego zespół Aspergera, który w 2013 roku został złożony w zaburzenie ze spektrum autyzmu), Stillman wnosi do rozmowy niezwykłą perspektywę.

Pytanie: W jaki sposób decydujesz, czy zgłoszone zdarzenie jest uzasadnione, jest oszustwem lub jest wynikiem halucynacji lub innego problemu zdrowotnego?

Odpowiedź: Przy ustalaniu prawdziwości tego, co jest raportowane, posługuję się kilkoma kryteriami. Po pierwsze, czy istnieje dźwięk prawdy w tym, co ktoś zgłasza? Innymi słowy, nie przemawia mi do głowy, że ktoś, kto relacjonuje, całkowicie oszukałby i gloryfikował doświadczenie autystyczne jako „małe anioły Boga”, ponieważ to nie jest prawdziwe życie; i myślę, że może to być niezwykle wymagający styl życia dla osoby ze spektrum, jak również dla jej rodziców, opiekunów i wychowawców. Nie oznacza to, że duchowe uzdolnienia nie mogą się zamanifestować, ale kiedy to nastąpi, dzieje się to pośród codziennych prób i trudów wzajemnego uczenia się i życia.

Po drugie, czy to, co ktoś relacjonuje, „pasuje” do tematów, które już pojawiły się w mojej pracy, lub które korespondują z badaniami innych autorów duchowych? Będąc w dziedzinie zdrowia psychicznego / upośledzenia umysłowego przez prawie 20 lat, wiem wystarczająco dużo o wewnętrznym działaniu chorób psychicznych, aby dostrzec „czerwone flagi” lub objawy wielkości w tym, co ktoś mi mówi; jeśli chodzi o moje badania, zdarzało się to bardzo rzadko, w kilku przypadkach. Najczęściej ludzie czują ulgę, wiedząc, że nie są szaleni, nie są sami w tym doświadczeniu i znaleźli kogoś, kto rozumie.

Pytanie: Czy są jakieś badania, które potwierdzają pogląd, że osoby bez umiejętności werbalnych mogą być bardziej dostrojone do innych rodzajów danych wejściowych?

Odpowiedź: Tylko moje własne badania, ale dla mnie ma to sens. Cała ta koncepcja „połączenia z Bogiem” jest wciąż bardzo, bardzo nowa i, jak wasi czytelnicy doskonale wiedzą, osoby z niepełnosprawnością rozwojową, w tym autyzm, były historycznie marginalizowane, dewaluowane, degradowane i wykorzystywane. Jako kultura zachodnia nie jesteśmy jeszcze „tam”, jeśli chodzi o nasze postrzeganie, że takie jednostki mają wartość w ich „istnieniu” i mogą posiadać intymne wglądy, mądrość i zdolności, chociaż kultura rdzennych Amerykanów podpisuje się pod tą koncepcją.

Dla mnie istnienie w ciszy, jak wielu autystów, nie różni się niczym od osoby o wysokiej religijnej pozycji, która składa celowy ślub milczenia - dlaczego miałoby to być? Tak więc istnieje podwójny standard w tym, kogo i co cenimy: ludzie, którzy medytują, modlą się, praktykują jogę, chcą osiągnąć ten sam duchowy poziom, który niektórzy autystycy osiągają naturalnie, żyjąc w ciszy, koncentrując się na powtarzalnym ruchu lub wytrwałej wokalizacji (mantrze) i dostrzegając wszystko, co widzialne i niewidzialne. Istnieją badania naukowe, które to potwierdzają, jak piszę w „Autism and the God Connection”.

Ponadto wiemy, że wrażliwość sensoryczna wielu osób z autyzmem może być ostra i niezwykle bolesna do zniesienia; ale może to również nadawać się do wielozmysłowej zdolności percepcyjnej w taki sposób, że osoba niewidoma ma dobrze wyostrzone, kompensujące zmysły. Duchowe uzdolnienia odnoszą się do tego, jak otrzymujemy informacje na wysokim poziomie wibracji, odpowiadającym naszemu zmysłowi; nie wszystkie dane wejściowe są dla nas werbalne i oczywiste. Często komunikacja symboliczna wymaga pewnego rozszyfrowania, jak autystyczny człowiek, który bawił się niebieską zabawkową ciężarówką; niektórzy sądzili, że to z powodu stereotypów - że jest autystyczny, niedorozwinięty i niemy. Ale rozszyfrowując hieroglify komunikatu i zakładając inteligencję mężczyzny, odkryłem, że był bardzo blisko swojego zmarłego ojca i spędził wiele szczęśliwych chwil jeżdżąc z tatą w jego ciężarówce - ciężarówce identycznej z zabawką tego mężczyzny. Ponieważ mężczyzna nie miał żadnych innych namacalnych pamiątek po ojcu (takich jak zdjęcia lub osobiste pamiątki), najwyraźniej zabawkowa ciężarówka była katalizatorem wyzwalania wizualnych filmów myślowych z tamtych szczęśliwych dni.

Pytanie:

Odpowiedź: Absolutnie i przede wszystkim jest to koncepcja: „zakładaj intelekt”. Przez lata zaprzyjaźniłem się z wieloma osobami z autyzmem, które na zewnątrz wyglądają na poważnie upośledzone, ponieważ nie mówią, mają kończyny, które są zawodne i są określane jako „upośledzone umysłowo”. Jednak znowu istnieje podwójny standard polegający na tym, że zwykle i automatycznie zakładamy intelekt osób, które prezentują się w podobny sposób, takich jak osoby z porażeniem mózgowym, ALS, chorobą Parkinsona, Tourette'a, Hodgkina i tak dalej. Niektórzy z moich przyjaciół używają alternatyw mowy do komunikowania się i ujawnili głęboką inteligencję pełną współczucia i wizji wykraczającą poza to, co można uznać za typowe z powodu cierpienia w ciszy (egzystencji, z którą niektórzy się pogodzili). Naszym wyzwaniem jako rodziców, opiekunów i wychowawców jest obalenie mitów i stereotypów w celu wypełnienia luk w zrozumieniu. Wiele możemy się od siebie nauczyć.

Drugi utwór, który opiera się na podstawowym założeniu „zakładać intelekt”, to trzy kroki (lub „cuda”, jak je nazywam w „Autyzmie i połączenie z Bogiem”), które należy wprowadzić w życie, które może wywołać efekt falowania zmiany. Te trzy kroki nadają ton czci i szacunku oraz przygotowują nas do stania się agentami transformacji w naszych interakcjach z osobą autystyczną, jak również z innymi osobami wokół niej.

Pytanie: Czy uważasz, że zainteresowanie twoją książką i pomysłami może wynikać z potrzeby rodziców znalezienia specjalnych talentów u dziecka, które wydaje się mieć niewiele specjalnych zdolności?

Odpowiedź: Przyznajmy, że rodzice osób z autyzmem mogą mieć bardzo złożone życie. Nikt, kto się ze mną skontaktował, nie prosił o nic poza możliwością bycia wysłuchanym, więc nie wiąże się to z żadnymi osobistymi korzyściami. I nie badam niczego, co nie jest już dobrze znane niezliczonym rodzinom; Ja tylko to wyjaśniam, ukazując aspekt autyzmu, który wcześniej był „ukryty”. Więc nie „stworzyłem” tego całego ruchu „autyzmu i połączenia z Bogiem”, on już tam był, rozwijał się cicho, ale pewnie. Wszystkie dzieci są cenne i jako istoty ludzkie wszyscy jesteśmy obdarzeni darami i talentami, niezależnie od tego, kim jesteśmy.

Pytanie:

Odpowiedź: Wierzę, że wszyscy mamy możliwość wykorzystania naszych duchowych darów, którymi pobłogosławiony został każdy człowiek; a fajną rzeczą w byciu człowiekiem jest to, że u każdej osoby będzie wyglądać inaczej, ponieważ wszyscy jesteśmy wyjątkowymi jednostkami. Problem polega na tym, że wiele osób neurotypowych jest „zablokowanych” przed dostrzeganiem tego aspektu siebie, ponieważ są pogrążeni w stresach codziennego życia; lub, co gorsza, są pochłonięci sobą, chciwi, żądni władzy i zainteresowani jedynie zaspokajaniem własnych pragnień. Osoby, które spędzają czas w samotności obserwując i czcząc przyrodę; Wyrażając wdzięczność; modlitwa lub medytacja; Świadome i codzienne dokonywanie altruistycznych, bezinteresownych czynów są moim zdaniem lepiej przygotowane do postrzegania własnej duchowości - i tę koncepcję popierają inni autorzy duchowi i teologowie.

Uważam również, że osoby, które urodziły się w niezwykle trudnym życiu, na przykład osoby z autyzmem, są do tego predestynowane i nie są po prostu wrzucane na ten świat, by walczyć o siebie bez żadnej ochrony lub odszkodowania. Kilkadziesiąt rodziców skontaktowało się ze mną, aby wyrazić, że są lepszymi ludźmi niż byliby - że są teraz duchowi w miejscu, w którym nie byli wcześniej - z powodu rodzicielstwa dziecka z autyzmem. Wielu innych rodziców zgłosiło, że ich dzieci powiedziały im, że zostały wybrane przed urodzeniem.

Mój przyjaciel Michael najlepiej podsumowuje to w artykule „Autyzm i połączenie z Bogiem”, kiedy omawia bycie „całą duszą w rozbitym ciele”, co, jak twierdzi, jest odwrotnością tego, co jest typowe; rekompensata, jakiej doświadcza, to bezpośredni dostęp do Boga i natychmiastowe odpowiedzi na jego ciche pytania, aby zrozumieć chaotyczny świat i jego miejsce w nim. Michael stwierdza, że ​​zwykle dla tych „złamanych dusz w całych ciałach” takie reakcje są znane innym tylko wtedy, gdy przechodzą dalej.

Pytanie: Jak doszedłeś do zdefiniowania „autyzmu i połączenia z Bogiem”?

Odpowiedź: Zawsze interesowały mnie okoliczności i zdarzenia, które wymykały się racjonalnym wyjaśnieniom lub logice naukowej - zawsze intrygowało mnie przekonanie, że ludzie nie znają wszystkich odpowiedzi. Miałem szczęście, że dorastałem w rodzinie, w której o takich sprawach można dyskutować otwarcie i ze zdziwieniem, a nie odrzucać ich jako niemożliwości.

Zacząłem dostrzegać „połączenie z Bogiem” w mojej pracy jako konsultant ds. Autyzmu około sześć lub siedem lat temu. W tym czasie pracowałem w kilku hrabstwach w wiejskiej Pensylwanii, doradzając kilku nieznanym sobie multidyscyplinarnym zespołom. Zacząłem jednak obserwować - i poznawać - silny duchowy sposób bycia dla osób z autyzmem, z którymi się konsultowałem. Zaczęło się pojawiać wiele tematów, takich jak prekognicja (wiedza o tym, co się wydarzy, zanim to się faktycznie wydarzy), telepatia (wymiana myśli i obrazów z innymi lub podłączanie się do nich), komunikacja zwierząt (intuicyjna intuicja i interpretacja „zwierzęcej mowy” z udomowionych lub zdziczałe zwierzęta), komunię z ukochaną osobą w Duchu, zwykle z dziadkiem (silna koncentracja na fotografii zmarłego i intymnej, nieznanej wcześniej wiedzy o jego życiu), zjawy krnąbrnych dusz („duchów”) oraz obcowanie z łagodnymi , eteryczne byty, przez niektórych określane jako anioły. Zrozumiałem, że dla osób predysponowanych te doświadczenia były bardzo powszechne - naturalne, a nie nadprzyrodzone.

W miarę jak dowiadywałem się coraz więcej o tych obszarach, pomyślałem: „O rany, jeśli widzę, jak to się dzieje tylko w kilku hrabstwach wiejskiej Pensylwanii, co się dzieje w pozostałej części kraju ?!” Dlatego opublikowałem ostrożne „sugestie” za pośrednictwem postów internetowych i forów dyskusyjnych i byłem bardzo zadowolony, że moje podejrzenia zostały potwierdzone przez dziesiątki rodziców i specjalistów, którzy zaczęli opowiadać mi o swoich doświadczeniach. Ludzie oddaleni od siebie o setki mil - którzy nigdy wcześniej się nie spotkali - opowiadali mi różne warianty tych samych tematów. Ten materiał stał się podstawą moich badań nad tworzeniem autyzmu i połączenia z Bogiem, ale mogę również powiedzieć, że to tylko wierzchołek bardzo dużej góry lodowej.

W wyniku tego wszystkiego, czego się dowiadywałem, sam byłem zmuszony przejść duchową przemianę. Mój oryginalny, roboczy tytuł książki brzmiał „Autyzm i jasnowidzące połączenie”, ale wkrótce zdałem sobie sprawę, że była to o wiele bardziej pełna czci niż to; że kochające rodziny, które spotkałem, często odczuwały głęboko duchowe lub religijne poczucie odpowiedzialności i wiedziałem, że nie może być innego tytułu niż „Autyzm i połączenie z Bogiem”.

Pytanie:

Odpowiedź: Po pierwsze, zrozum, że nie dotyczy to wszystkich osób z autyzmem, a nie wszystkich osób neurotypowych. Po drugie, przyznajmy, że jest to bardzo realne dla wielu ludzi i że istnieje społeczność ludzi, którzy dzielą się tymi doświadczeniami - nie jesteś sam. Po trzecie, pozwól mu potwierdzić swój własny cel - niezależnie od tego, czy jesteś osobą z autyzmem, rodzicem czy profesjonalistą - jako współpracownik w związku, podnosząc świadomość innych, aby okazywać szacunek, szacunek i cześć innym wolnym od ograniczeń takie jak uprzedzenia i sztywna, autorytarna kontrola. I wreszcie, wspieraj osobę, aby rozpoznała, że ​​jej życie nie jest pozbawione celu; że jest kochana i że jej uzdolnienie ma swoje źródło w Sile Wyższej - nie jest czymś, czego należy się bać; i że wszyscy mamy misję wykorzystania naszych darów i talentów, aby być dobrą i wielką służbą innym.

Pytanie: Jakie są Twoje nadchodzące projekty i jak ludzie mogą się z Tobą skontaktować w ich sprawie?

Odpowiedź: Jestem w trakcie mobilizowania pierwszej w historii koalicji popierania autyzmu w całym stanie, tutaj w Pensylwanii. Jesteśmy już obecni od marca 2006 roku z przedstawicielami w zakresie widma zlokalizowanymi w regionie; teraz będziemy współpracować przy współprezentowaniu programu nauczania autyzmu dla pracowników zdrowia psychicznego wspierających dzieci i młodzież z autyzmem. Ma potencjał do powielania na poziomie krajowym. Planujemy również pierwszą w historii konferencję poświęconą autyzmowi, która będzie prowadzona wyłącznie przez osoby z autyzmem lub wspólnie z nimi, aby uczyć innych od podszewki.

Film dokumentalny oparty na „Autyzmie i połączeniu z Bogiem” jest również w fazie rozwoju. Skontaktował się ze mną kilka miesięcy przed opublikowaniem książki przez genialnego młodego filmowca, Teo Zagara, który nakręcił wspaniały film zatytułowany „Mind Games”, historię miłosną o lekarzu doświadczającym wyniszczającej i śmiertelnej choroby, który duchowo chciał żyć dłużej niż był przeznaczony. Zajmie to kilka lat planowania, przygotowań i produkcji na miejscu.

Piszę książkę uzupełniającą „Autism and the God Connection”, która ujawnia więcej szczegółów na temat wierzchołka góry lodowej; Planuję zrewidować koncepcje z oryginalnej książki, ale zagłębię się głębiej. Na przykład, jeśli niektórzy autystycy mogą komunikować się ze zwierzętami, dokładnie to, co mówią zwierzęta i jak może to wpłynąć na resztę z nas.

Czytelnicy zawsze mogą się ze mną skontaktować za pośrednictwem mojej strony internetowej. Dziękuję za możliwość omówienia mojej pracy i badań!