IBD i Twoje wybory dotyczące antykoncepcji

Decyzja o posiadaniu dzieci jest jedną z najważniejszych decyzji, które wiele osób podejmie w życiu. Istnieje wiele aspektów, o których należy pomyśleć, jeśli chodzi o ciążę i poród, a najważniejszym z nich jest to, w jaki sposób dokonane wybory wpłyną na chorobę zapalną jelit (IBD). Jednym z najważniejszych czynników zapewniających jak największe szanse na zdrową ciążę i dziecko u kobiet z nieswoistym zapaleniem jelit jest stan choroby w momencie poczęcia. Gastroenterolodzy doradzają, że kobietom z nieswoistym zapaleniem jelit lepiej jest zajść w ciążę, gdy IBD jest w remisji, co oznacza, że ​​aktywność choroby (głównie stan zapalny) ustąpiła lub jest tak ograniczona, jak to tylko możliwe.

Dokonywanie wyborów dotyczących kontroli urodzeń

Zaangażowanie gastroenterologa i ginekologa-położnika, a także innych pracowników służby zdrowia (takich jak dietetyk i chirurg jelita grubego w przypadku osób, które przeszły operację w przeszłości) jest ważne przed zajściem w ciążę. Dlatego w przypadku kobiet z nieswoistym zapaleniem jelit najlepiej jest starannie zaplanować decyzję, kiedy mieć dzieci. Prowadzi to do podejmowania decyzji dotyczących stosowania antykoncepcji do czasu zajścia w ciążę.

Każda kobieta będzie musiała samodzielnie podejmować decyzje dotyczące antykoncepcji, biorąc pod uwagę stan zdrowia, styl życia i preferencje. Mówiąc ogólnie, antykoncepcja zazwyczaj obejmuje bariery, które uniemożliwiają łączenie się plemników i komórek jajowych, substancje chemiczne zabijające plemniki lub hormony zapobiegające owulacji. Dostępna jest również stała kontrola urodzeń dla mężczyzn i kobiet, ale jest to zwykle zalecane tylko w określonych okolicznościach lub gdy dana osoba decyduje się przestać mieć dzieci.

Płodność u wielu kobiet z nieswoistym zapaleniem jelit jest prawie normalna

Kobietom z nieswoistym zapaleniem jelit powiedziano kiedyś, aby unikały zajścia w ciążę, ale tak już nie jest. W wielu przypadkach kobiety z nieswoistym zapaleniem jelit nie są narażone na zwiększone ryzyko powikłań ciąży, ale remisja zapewnia największe szanse na zdrową ciążę i dziecko. Kobiety z nieswoistym zapaleniem jelit, które nie przeszły operacji j-pouch, zwykle mają normalne lub prawie normalne wskaźniki płodności.

Może to być zaskoczeniem dla niektórych kobiet, dlatego kluczowe jest, aby kobiety z nieswoistym zapaleniem jelit stosowały niezawodną metodę antykoncepcji, jeśli ciąża nie jest pożądana, ponieważ IBD nie zmniejszy szans zajścia w ciążę. W tym artykule omówiono niektóre tymczasowe opcje antykoncepcji dla kobiet i ich wpływ na nieswoiste zapalenie jelit.

Barierowe metody kontroli urodzeń

Barierowe środki antykoncepcyjne, takie jak diafragma, szyjka macicy, gąbka antykoncepcyjna lub prezerwatywa (męska lub żeńska), są często dobrym wyborem dla kobiet z nieswoistym zapaleniem jelit, które nie chcą stosować metod antykoncepcji opartych na hormonach. Jednak przepona lub czepek szyjny mogą nie działać w zapobieganiu ciąży u kobiet z nieswoistym zapaleniem jelit, które mają przetoki pochwy (takie jak przetoka odbytniczo-pochwowa) lub wpływają na inne narządy rozrodcze. Kobietom, które są bardziej podatne na infekcje pęcherza lub pochwy, można również odradzać używanie diafragmy lub szyjki macicy, ponieważ te urządzenia mogą zwiększać ryzyko rozwoju infekcji.

Często zaleca się stosowanie środka plemnikobójczego (pianki, galaretki, żelu lub czopka, który zabija plemniki) wraz z tymi metodami barierowymi w celu zwiększenia ich skuteczności. Prezerwatywy pomogą zapobiegać rozprzestrzenianiu się chorób przenoszonych drogą płciową (STD), podczas gdy przepony, szyjki macicy i gąbki nie.

Pigułka antykoncepcyjna („Pigułka”)

Istnieją spekulacje, że przyjmowanie złożonej pigułki antykoncepcyjnej („pigułki”) niesie ze sobą ryzyko dla kobiet z nieswoistym zapaleniem jelit lub z ryzykiem rozwoju nieswoistego zapalenia jelit. Pigułka złożona zawiera syntetyczne formy dwóch hormonów żeńskich: estrogenu i progestyny ​​(hormon ten w organizmie nazywany jest progesteronem). Istnieje kilka badań, które wykazały związek między zażywaniem pigułki a rozwojem nieswoistego zapalenia jelit lub wywoływaniem zaostrzenia nieswoistego zapalenia jelit. Jednak nie jest zrozumiałe, dlaczego tak się może stać, ani nie ma zgody co do tego, jak silne jest to ryzyko lub w jaki sposób ginekolodzy powinni postępować z kobietami z nieswoistym zapaleniem jelit, które chcą zażyć pigułkę.

Kobiety, które decydują się na pigułkę, nie powinny palić, ponieważ palenie było wskazywane jako czynnik w przypadku kobiet, u których rozwinęło się IBD w tych badaniach. Kobiety w wieku powyżej 35 lat, które palą i biorą pigułkę, mogą być narażone na zwiększone ryzyko powstania zakrzepów krwi. Palenie wiąże się w szczególności z rozwojem choroby Leśniowskiego-Crohna, a osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna są zdecydowanie odradzane.

Innym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę podczas przyjmowania pigułki, jest jej zdolność wchłaniania się w jelicie. Osoby z nieswoistym zapaleniem jelit mogą mieć problemy z wchłanianiem niektórych leków w jelitach, chociaż będzie się to znacznie różnić. Jeśli pigułka nie jest wchłaniana, nie spełnia swojego zadania i może oznaczać zwiększone ryzyko zajścia w ciążę. Kiedy kobiety z nieswoistym zapaleniem jelit doświadczają zaostrzenia lub nawet biegunki, należy rozważyć inną formę antykoncepcji. Kobiety z nieswoistym zapaleniem jelit, które mają jakiekolwiek obawy dotyczące przyjmowania pigułki, powinny omówić to z gastroenterologiem i ginekologiem. Pigułka nie chroni przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Implanty antykoncepcyjne

Implant antykoncepcyjny to mały kawałek plastiku umieszczany w ramieniu, który zawiera hormon progestagen i działa zatrzymując owulację przez około 3 lata. Implant antykoncepcyjny jest jedną z częściej polecanych metod antykoncepcji kobietom z nieswoistym zapaleniem jelit, które nie rozważają ciąży w najbliższej przyszłości, ponieważ jest skuteczny, nie wymaga codziennego przyjmowania pigułki i utrzymuje się przez długi czas. Jedną rzeczą do zapamiętania w przypadku implantu jest to, że w ogóle nie chroni on przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Poprawka antykoncepcyjna

Plaster antykoncepcyjny to mały plaster przypominający naklejkę, który umieszcza się na skórze w celu uwolnienia hormonów, estrogenu i progestyny. Łatka jest zmieniana co tydzień. Działa podobnie do pigułki antykoncepcyjnej i może wiązać się z niektórymi z tych samych obaw dotyczących zwiększonego ryzyka rozwoju nieswoistego zapalenia jelit. Plaster nie jest powszechnie stosowany, ale niektóre kobiety mogą zdecydować, że najlepiej pasuje do ich stylu życia. Łatka nie chroni przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Strzał antykoncepcyjny

Zastrzyk antykoncepcyjny to zastrzyk podawany co 3 miesiące, który zapobiega owulacji. Hormon stosowany w zastrzyku to progestagen, więc ta forma antykoncepcji jest podobna do implantu antykoncepcyjnego. Główną wadą zastrzyku antykoncepcyjnego jest to, że może powodować ścieńczenie kości. Ma to szczególne znaczenie dla kobiet z nieswoistym zapaleniem jelit, które mogą już być narażone na osteopenię i osteoporozę w wyniku niedoborów witamin lub niekorzystnego działania leku. Strzał również nie chroni przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. Może to być skuteczna metoda antykoncepcji dla kobiet z nieswoistym zapaleniem jelit, ale obawy dotyczące zdrowia kości należy omówić z gastroenterologiem i ginekologiem.

Antykoncepcyjny pierścień dopochwowy

Pierścień dopochwowy to plastikowy pierścień, który zawiera estrogen i progestynę i jest wkładany do pochwy. Jest noszona przez 3 tygodnie, a następnie przez tydzień bez niej i wykorzystuje mniejszą dawkę hormonów niż inne hormonalne metody kontroli urodzeń. Nie jest zalecany kobietom, które palą lub mają historię zakrzepów krwi. Ponownie, ponieważ pierścień dopochwowy wykorzystuje kombinację hormonów, może to wiązać się z niektórymi z tych samych zagrożeń związanych z IBD, jak doustna pigułka antykoncepcyjna, chociaż jury wciąż się nad tym nie zgadza. Ta forma kontroli urodzeń nie chroni przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Urządzenie wewnątrzmaciczne (IUD)

IUD to środek antykoncepcyjny, który jest wprowadzany przez szyjkę macicy do macicy przez pracownika służby zdrowia (zwykle ginekologa). Działa w celu zapobiegania ciąży poprzez utrudnianie plemnikom łączenia się z jajeczkiem lub uwalnianie hormonu progestyny, który zapobiega owulacji. IUD trwają latami, w zależności od zastosowanego typu, od 3 do 12 lat. Usunięcie wkładki przywraca kobiecie płodność. IUD są niezwykle skuteczne w zapobieganiu ciąży i mogą być stosowane nawet u kobiet, które nie miały dzieci. Badania nie wykazały żadnego wpływu na IBD, co czyni je wysoce zalecanym środkiem antykoncepcyjnym dla kobiet z chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Jednak wkładka domaciczna nie chroni przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Stosowanie więcej niż jednej formy kontroli urodzeń

Czasami najlepiej jest zastosować 2 lub więcej form antykoncepcji, na przykład podczas zaostrzenia lub po operacji. Te czasy nie byłyby najlepszą okazją do zdrowej ciąży i dziecka, dlatego ważne jest, aby zachować środki ostrożności.

Słowo od Verywell

Niezależnie od planów dotyczących przyszłej ciąży, ważne jest, aby znać wszystkie dostępne opcje antykoncepcji. Będziesz chciała mieć pewność, że wybrana przez Ciebie metoda będzie skuteczna dla Ciebie, Twojego partnera i Twojej rodziny, ale także będzie jak najbardziej skuteczna w tych okresach, kiedy najlepiej unikać ciąży.