American College of Rheumatology (ACR) we współpracy z European League Against Rheumatism (EULAR) opublikowało w marcu 2012 r. Kryteria klasyfikacji polimialgii reumatycznej (PMR). przetestowane kryteria identyfikacji pacjentów z PMR.
Jose Luis Pelaez, Inc. / Blend Images / Getty ImagesObjawy
PMR to choroba reumatyczna z charakterystycznym bólem mięśniowo-szkieletowym i sztywnością karku, ramion i bioder utrzymującą się przez co najmniej cztery tygodnie. U większości ludzi PMR rozwija się stopniowo, chociaż u niektórych objawy mogą wystąpić bardzo szybko.
Oprócz sztywności mięśniowo-szkieletowej objawy PMR mogą obejmować ogólnoustrojowe objawy grypopodobne, takie jak gorączka, złe samopoczucie, osłabienie i utrata masy ciała.
Diagnoza i identyfikacja
Rozpoznanie PMR opiera się na historii choroby, oznakach i objawach klinicznych oraz badaniu fizykalnym. Nie ma jednego badania krwi, aby ostatecznie zdiagnozować PMR. Twój lekarz może zlecić badania krwi, aby zidentyfikować podwyższony poziom markerów stanu zapalnego (np. Szybkość sedymentacji lub CRP) lub wykluczyć inne rodzaje zapalenia stawów.
Zgodnie z kryteriami klasyfikacji wydanymi przez ACR i EULAR, pacjent może zostać sklasyfikowany jako cierpiący na PMR, jeśli ma 50 lat lub więcej, ma obustronny ból barku i nieprawidłowy poziom CRP we krwi lub współczynnik sedymentacji, a także pewne kombinacje następujących kryteriów:
- Sztywność poranna trwająca 45 minut lub dłużej
- Nowy początek bólu biodra lub ograniczony zakres ruchu
- Brak obrzęku małych stawów dłoni i stóp
- Brak dodatnich wyników badań krwi w kierunku reumatoidalnego zapalenia stawów (np. Czynnik reumatoidalny lub przeciwciała anty-CCP)
Kryteria klasyfikacji w rzeczywistości nie zostały stworzone jako protokół diagnostyczny, ale raczej po to, aby pomóc w wyborze pacjentów do badań klinicznych i opracowaniu nowych terapii do leczenia PMR.
Leczenie
Bez leczenia objawy PMR mogą utrzymywać się przez miesiące lub lata.
PMR jest leczony niską dawką kortykosteroidów. Lekarze przepisują i dostosowują dawkę steroidów (zwykle prednizonu), aby osiągnąć najniższą skuteczną dawkę, która zwykle wynosi od 15 do 20 mg dziennie. Zwykle sztywność związana z PMR ustępuje w ciągu trzech dni.
Pacjenci zazwyczaj muszą kontynuować stosowanie sterydów przez sześć do 12 miesięcy, często w niższych dawkach niż pierwotnie zalecono. Większość osób z PMR jest w stanie odstawić kortykosteroidy po ich zażyciu na okres od sześciu miesięcy do dwóch lat.
Brak znaczącej odpowiedzi na sterydy sugeruje, że możesz nie mieć PMR.
Jeśli objawy nawracają, co często się zdarza, można wznowić stosowanie kortykosteroidów.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą być również stosowane w leczeniu PMR, ale zwykle stosowane same nie wystarczają do kontrolowania objawów.
Rozpowszechnienie
Kobiety rasy białej i powyżej 50 roku życia są najbardziej narażone na wystąpienie PMR lub olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic (stan pokrewny). Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych około 700 na 100 000 osób w wieku powyżej 50 lat w populacji ogólnej ma PMR. U osób poniżej 50 roku życia bardzo rzadko rozwija się PMR.
Warunki powiązane
Pacjenci z PMR są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic.Jest to rodzaj zapalenia stawów wywołanego zapaleniem dużych naczyń krwionośnych i może wiązać się z poważnymi powikłaniami, takimi jak ślepota lub udar.
Oznaki i objawy tego zaburzenia obejmują między innymi bóle głowy (zwykle po jednej lub obu stronach skroni lub za głową), zmiany widzenia, takie jak niewyraźne lub osłabione widzenie, tkliwość skóry głowy, zmęczenie szczęki podczas żucia, ból języka lub gorączka.
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie PMR, poinformuj lekarza, czy obecnie masz lub rozwijasz te objawy, abyś mógł wykonać niezbędne dodatkowe badania. Jeśli masz olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, możesz potrzebować większych dawek sterydów lub innych leków, aby pomóc w opanowaniu go i zapobieganiu poważnym powikłaniom.
PMR dotyka tę samą populację pacjentów, co olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, ale PMR występuje dwa do trzech razy częściej niż olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic. Zarówno PMR, jak i olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic są klasyfikowane jako zapalenia naczyń (grupa stanów charakteryzujących się zapaleniem naczyń krwionośnych).
