Rola serotoniny w wytrysku

Powszechnie wiadomo, że leki przeciwdepresyjne mogą mieć seksualne skutki uboczne. Mogą prowadzić do problemów z:

• Pragnienie
• Pobudzenie
• Wytrysk
• Orgazm

Te problemy seksualne są najbardziej związane ze stosowaniem dwóch klas leków - selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) - stosowanych w leczeniu depresji i innych zaburzeń nastroju.

Na bardzo wczesnym etapie rozwoju leków z grupy SSRI odkryto, że leki te mogą powodować trudności z wytryskiem. W rzeczywistości te leki są czasami przepisywane mężczyznom, którzy mają problemy z przedwczesnym wytryskiem.

Dlaczego leki przeciwdepresyjne mogą mieć tak głęboki wpływ na zdrowie seksualne, zwłaszcza u mężczyzn? Nie ma to nic wspólnego z nastrojem. Zamiast tego ma związek z rolą serotoniny i innych neuroprzekaźników w pobudzeniu i wytrysku.

Biologia wytrysku

Seks jest pod wieloma względami funkcją umysłu.

Pobudzenie fizyczne może nastąpić poprzez bezpośrednią stymulację. Może również odbywać się bez bezpośredniej stymulacji. Terapeuci seksualni często zalecają „seksowne myśli” jako interwencję, ponieważ myślenie o seksie może samo w sobie włączyć.

Jak to działa? W ten sam sposób, w jaki przetwarza się wiele myśli - poprzez produkcję różnych neuroprzekaźników. W ten sposób komórki nerwowe komunikują się ze sobą. Uwalniają i reagują na neuroprzekaźniki, w tym:

• Serotonina
• Norepinefryna
• Dopamina

Znaczna część naszego zrozumienia roli neuroprzekaźników i struktur mózgowych w pobudzeniu i orgazmie pochodzi z badań na zwierzętach. Jednak były też badania na ludziach.

Dzięki badaniom naukowcy odkryli, że kilka obszarów mózgu jest powiązanych z funkcjami seksualnymi mężczyzn.

Przyśrodkowy obszar przedwzrokowy (MPOA) podwzgórza ma kluczowe znaczenie dla odpowiedzi seksualnej. To tutaj zbierają się bodźce seksualne z różnych części ciała w celu przetworzenia.

Mózg następnie wysyła sygnały w dół rdzenia kręgowego, które powodują pobudzenie ciała, a następnie orgazm. Części ciała migdałowatego i kory ciemieniowej są również ważne w kontroli wytrysku.

Rola neuroprzekaźników

Mechanizmem tych sygnałów są neurotransmitery. Badania na szczurach wykazały, że możliwe jest doprowadzenie szczurów do orgazmu po prostu poprzez aktywację pewnych receptorów neuroprzekaźników w mózgu.

U ludzi serotonina jest neuroprzekaźnikiem najwyraźniej związanym z wytryskiem. SSRI działają, zapobiegając ponownemu wchłanianiu (wychwytowi zwrotnemu) serotoniny przez komórki. Oznacza to, że sygnały wywoływane przez serotoninę ulegają wydłużeniu, utrzymując się przez dłuższy czas.

Wykazano, że przewlekłe stosowanie leków przeciwdepresyjnych SSRI wydłuża czas między erekcją a wytryskiem u mężczyzn. Dlatego czasami są przepisywane jako lekarstwo na przedwczesny wytrysk.

Co ciekawe, badania na szczurach wykazały, że gdy zmienia się serotonina, jej działanie. Wstrzyknięcie serotoniny do niektórych części mózgu szczura powoduje opóźnienie wytrysku. W innych obszarach mózgu powoduje wytrysk.

Dopamina odgrywa również rolę w wytrysku, chociaż jej rola nie została tak dokładnie zbadana jak serotoniny.

Badania na szczurach sugerują, że stymulacja dopaminą może powodować wytrysk. Istnieją również badania potwierdzające to u ludzi.

Osoby ze schizofrenią, które są leczone lekami przeciwpsychotycznymi, które blokują określony typ receptora dopaminy (receptory podobne do D2), mogą mieć trudności lub niemożność wytrysku. Te same leki były testowane na mężczyznach z przedwczesnym wytryskiem.

Podobnie jak w przypadku SSRI, leki przeciwpsychotyczne wydają się wydłużać czas między pobudzeniem a wytryskiem. Ponadto istnieje niewielka ilość danych sugerujących, że mutacje w transporterach dopaminy mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia przedwczesnego wytrysku u niektórych mężczyzn.

Fazy ​​wytrysku

Wytrysk definiuje się jako silne wyrzucenie nasienia z organizmu. Odbywa się w dwóch fazach.

Pierwsza faza nazywana jest emisją. To wtedy różne składniki nasienia, w tym nasienie, są wydzielane z różnych gruczołów i narządów.

Druga faza to wydalenie. To wtedy intensywne skurcze mięśni w okolicy narządów płciowych powodują wypychanie nasienia z prącia.

Warto zauważyć, że niektórzy mężczyźni, którzy przeszli pewne typy operacji raka prostaty, mogą doświadczyć „suchego” wytrysku. Dzieje się tak, ponieważ ich ciała nie wytwarzają już płynnych składników nasienia.

Około jedna trzecia płynu nasiennego pochodzi z gruczołu krokowego. Operacje nowotworowe mogą również wpływać na inne gruczoły, które przyczyniają się do produkcji płynu nasiennego.

Termin „orgazm” jest często używany jako synonim wytrysku, mimo że to nie to samo. Chociaż orgazm (charakteryzujący się uczuciem intensywnej przyjemności) często ma miejsce w momencie wytrysku, może wystąpić bez wytrysku.

Niektórzy mężczyźni z wieloma orgazmami mogą mieć wielokrotne orgazmy z tylko jednym wytryskiem. Inni mężczyźni w ogóle nie są w stanie wytryskać. Ten stan jest znany jako anejakulacja.

Erekcja a wytrysk

Należy zauważyć, że do wytrysku nie jest wymagana erekcja. Wytrysk bez erekcji nie jest powszechny, ale jest możliwy.

Najczęstszy tego przykład ma miejsce u dorastających chłopców podczas snu, co określa się mianem nocnych emisji lub „mokrych snów”. Emisje nocne mogą wystąpić z obecnością erekcji lub bez niej.

Wytrysk bez erekcji można również stymulować za pomocą wibracji prącia u mężczyzn z niektórymi typami urazów rdzenia kręgowego. Technika ta jest również czasami używana do pobierania nasienia do procedur wspomaganego rozrodu.

Chociaż fizjologiczne ścieżki prowadzące do erekcji i wytrysku są ze sobą powiązane, nie są takie same. Dlatego inhibitory PDE-5 stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji nie mają istotnego wpływu na zdolność mężczyzny do wytrysku.

Wpływają na przepływ krwi do iz prącia. Nie wpływają na uwalnianie składników nasienia ani na skurcze mięśni podczas wydalania.