Spastyczność jako objaw stwardnienia rozsianego

W pewnym momencie choroby większość osób ze stwardnieniem rozsianym (SM) doświadcza spastyczności, terminu opisującego wzrost napięcia mięśniowego. Chociaż może to brzmieć dobrze, jeśli chcesz się wzmocnić, tak naprawdę oznacza to, że twoje mięśnie nie rozluźniają się tak bardzo lub tak łatwo, jak powinny, co powoduje mimowolne skurcze mięśni. Z tego powodu spastyczność wpływa na Twój ruch, czyniąc ją raczej objawem motorycznym niż czuciowym, takim jak ból lub drętwienie.

Verywell / Cindy Chung

Objawy

Chociaż może wystąpić w każdym mięśniu ciała, spastyczność najczęściej dotyka nogi. Możesz również doświadczyć tego w ramionach, mięśniach pleców i tułowia oraz w pobliżu lub w stawach. Spastyczność jest również asymetryczna, co oznacza, że ​​możesz zauważyć, że jest gorsza lub występuje częściej po jednej stronie ciała niż po drugiej.

Objawy, których możesz doświadczyć podczas skurczu mięśni, obejmują:

• Sztywność
• Trudność w przenoszeniu dotkniętego obszaru
• Uczucie ciężkości
• Szczelność
• Ból, który waha się od łagodnego do silnego
• Kurcze
• Achiness

Twoje skurcze mogą być gorsze, gdy budzisz się rano lub w nocy, kiedy próbujesz zasnąć.

Jak wszystko w SM, spastyczność wpływa na każdego w różny sposób i może objawiać się na różne nieprzewidziane sposoby u każdego człowieka - nawet w ciągu jednego dnia.

Rodzaje skurczów

Istnieje kilka rodzajów skurczów mięśni, które mogą wystąpić w SM, w tym:

• Skurcze prostowników: Występują, gdy kończyna, zwykle noga, sztywnieje i nie można zgiąć stawu, co powoduje, że kończyna odskakuje od ciała. Te skurcze zwykle dotyczą mięśnia czworogłowego, czyli dużych mięśni z przodu uda, powodując wyprostowanie dolnej części nogi. Skurcze mięśni przywodziciela, zlokalizowane po wewnętrznej stronie ud, są rzadsze, ale mogą powodować ścisłe przyleganie nóg, co utrudnia ich rozdzielenie.
• Skurcze zginaczy: Podczas tych skurczów kończyny zginają się (kurczą) w kierunku ciała. Ten rodzaj skurczu prawie zawsze dotyka twoich nóg, zwłaszcza ścięgien podkolanowych lub zginaczy biodrowych.
• Clonus: jest to termin określający to, co się dzieje, gdy mięśnie wielokrotnie szarpią się lub drgają, podobnie jak w przypadku niektórych rodzajów napadów. Najczęstsze formy klonusa to gwałtowne i powtarzające się stukanie stopą w podłogę lub wielokrotne szarpanie kolanem lub kostką po stymulacji, na przykład stukanie w staw (raczej normalna reakcja na jedno dotknięcie lub szarpnięcie).
• Sztywność: można to uznać za łagodną spastyczność. Chociaż nie są tak dramatyczne, jak niektóre z opisanych powyżej skurczów, powolne rozluźnianie mięśni może powodować problemy z chodzeniem lub używaniem dłoni i palców do wykonywania delikatnych ruchów. W niektórych przypadkach sztywność może nie stanowić dużego problemu. W innych przypadkach może powodować problemy z poruszaniem się lub być na tyle bolesne, że przeszkadza w codziennym życiu.

Jednym z klasycznych przejawów spastyczności jest uścisk SM, który występuje, gdy maleńkie mięśnie między żebrami skurczą się.

Przyczyny

Podobnie jak większość innych objawów SM, spastyczność jest głównie spowodowana demielinizacją, która w tym przypadku zwiększa napięcie mięśniowe. Z powodu powolnych lub przerywanych impulsów nerwowych, mięśnie mogą reagować, nie rozluźniając się tak szybko, jak powinny, mimowolnie napinając się lub nie przerywając zakontraktowane na długie okresy czasu lub nawet na stałe.

Istnieje wiele czynników, które mogą nasilać spastyczność, wyzwalając skurcze, takie jak:

• Infekcje, takie jak infekcje dróg oddechowych, dróg moczowych lub pęcherza
• Ból
• Rany lub uszkodzenie skóry
• Szybkie lub nagłe ruchy
• Wzrost temperatury wewnętrznej (na przykład z powodu gorączki lub nadmiernego wysiłku)
• Pełny pęcherz
• Wiązanie, tarcie lub drażniące ubranie
• Wilgotność
• Zbyt gorąco lub zbyt zimno
• Zaparcie
• Problemy z postawą
• Ekstremalne temperatury otoczenia
• Stres, zmartwienie lub niepokój

Efekty

Dla wielu osób spastyczność może być irytacją lub przejściowym problemem, który jednego dnia utrudnia płynne chodzenie, a następnego jest nieobecny. Może się zdarzyć, że szybkie chodzenie lub wchodzenie po schodach jest trudniejsze niż wcześniej. Inni mogą faktycznie skorzystać z łagodnej spastyczności lub sztywności, ponieważ może to przeciwdziałać pewnym stopniom osłabienia mięśni i ułatwić wstawanie lub chodzenie. Wcześniejsze

To powiedziawszy, dla niektórych osób ciężkie formy spastyczności lub sztywności mogą powodować problemy z mobilnością, ponieważ chodzenie staje się trudne lub niemożliwe. Na przykład niektóre skurcze mogą się zaostrzyć, gdy przenosisz się z łóżka na wózek inwalidzki.

Ponadto niektóre skurcze prostowników mogą być tak nagłe i silne, że możesz spaść z krzesła lub łóżka. Skurcze zginaczy mogą powodować trzymanie kończyn w bolesnych pozycjach i prowadzić do wtórnego bólu stawów.

Leczenie

Istnieje wiele różnych metod leczenia spastyczności, w zależności od rodzaju napadów, nasilenia i reakcji na leki. Celem leczenia jest zmniejszenie napięcia mięśniowego na tyle, aby poprawić funkcje motoryczne, ale nie na tyle, aby mięśnie osłabły, co może powodować problemy z bezpieczeństwem.

Dlatego ważna jest ścisła współpraca z zespołem opieki zdrowotnej w celu znalezienia najlepszego planu leczenia dostosowanego do indywidualnych potrzeb. Skorzystaj z naszego Przewodnika po dyskusji lekarza poniżej, aby rozpocząć rozmowę z lekarzem na temat odpowiedniego leczenia.

Przewodnik po dyskusjach dla lekarzy zajmujących się stwardnieniem rozsianym

Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

ściągnij PDF Wyślij przewodnik e-mailem

Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.

Zapisz się

Ten przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.

Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.

Leki

Pierwszą linią leczenia spastyczności są leki doustne, w tym:

• Baklofen
• Zanaflex (tyzanidyna)
• Neurontin (gabapentyna)
• Benzodiazepiny, takie jak Klonopin (klonazepam), Valium (diazepam) i Xanax (alprazolam)
• Dantrium (dantrolen)

Rodzaj leków przepisanych przez lekarza będzie zależał od lokalizacji, rodzaju i nasilenia skurczów. Możesz nawet potrzebować kombinacji niektórych z tych leków.

Magnez na skurcze nocne

W przypadku skurczów nocnych lekarz może najpierw spróbować przyjąć 250 mg do 500 mg magnezu przed snem. Nie rozpoczynaj jednak tego leczenia - ani żadnej innej suplementacji - samodzielnie; suplementy mogą kolidować z lekami, które bierzesz lub, w przypadku magnezu, powodować częstość jelit lub nagłe parcie na stolec, które już musisz pogorszyć.

Jeśli żaden z tych leków nie jest skuteczny lub Twoja sytuacja wymaga innego leczenia, inne zatwierdzone opcje leczenia obejmują:

• Baklofen dokanałowy: ta wszczepiona pompa wstrzykuje baklofen do przestrzeni w kręgosłupie zawierającej płyn mózgowo-rdzeniowy.
• Zastrzyki z toksyny botulinowej: Oparty na dowodach przegląd przeprowadzony przez American Academy of Neurology (AAN) wykazał, że zastrzyki z toksyny botulinowej, w szczególności Botox (onabotulinumtoxinA), Dysport (abobotulinumtoxinA) i Xeomin (incobotulinumtoxinA) są skuteczne w zmniejszaniu napięcia mięśniowego i poprawa funkcji biernej u dorosłych ze spastycznością kończyn górnych. Botox i Dysport są również skuteczne w zmniejszaniu spastyczności kończyn dolnych. AAN doszedł do wniosku, że czwarty preparat wstrzyknięcia toksyny botulinowej, Myobloc (rimabotulinumtoxinB), prawdopodobnie również zmniejsza spastyczność kończyn górnych.

Jak botox jest używany w leczeniu spastyczności

Zabiegi niefarmakologiczne

Ponieważ mogą one przynieść dodatkową ulgę, istnieje kilka niefarmakologicznych metod leczenia, które również możesz rozważyć, takich jak:

• Unikanie czynników wyzwalających: Twoje leki nie będą tak skuteczne, jeśli nie będziesz pracować nad unikaniem lub eliminowaniem czynników wyzwalających wymienionych powyżej. Na przykład, możesz nauczyć się technik relaksacyjnych, których możesz używać, gdy jesteś pod wpływem stresu, upewnić się, że dieta zawiera wystarczającą ilość błonnika, ćwiczyć dobrą postawę i trzymać się z dala od potencjalnie drażniących ubrań.
• Fizjoterapia: Zwykle obejmuje rozciąganie - bierne (ktoś rozciąga dla ciebie kończyny) lub aktywnie (Ty rozciągasz mięśnie) - lub hydroterapię (ćwiczenia w wodzie). Możesz również dowiedzieć się, jak zachować dobrą postawę, która jest ważnym elementem w minimalizowaniu objawów spastyczności.
• Terapia zajęciowa: terapeuta zajęciowy może pomóc Ci przy pomocy pomocy, której możesz potrzebować, takich jak szelki, przystosowane siedzenie, wózki inwalidzkie i pomoce do spania lub poprawiające twoją postawę.

Zarządzanie wyzwalaczami, rozciąganie i utrzymywanie dobrej postawy może pomóc zminimalizować objawy spastyczności na tyle, że możesz nawet nie potrzebować leków.

Medycyna komplementarna i alternatywna (CAM)

Wiele osób doświadczających spastyczności próbuje komplementarnych i alternatywnych metod jej złagodzenia, w tym:

• Joga
• Refleksologia
• Biofeedback
• Masaż
• Tai Chi
• Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS)
• Przezskórna elektryczna stymulacja nerwów (TENS)
• Wibracje całego ciała
• Zdjęcia z przewodnikiem

Chociaż istnieją ograniczone dowody naukowe potwierdzające stosowanie tych metod, niektórzy uważają je za pomocne, a te terapie mogą również przynosić inne korzyści.

Kannabidiol w sprayu do stosowania w jamie ustnej

Spray doustny pochodzący z konopi o nazwie Sativex (nabiximols) to kolejna potencjalna opcja leczenia spastyczności. Systematyczny przegląd badań obserwacyjnych z 2019 r. Dotyczących tego konkretnego zastosowania tego produktu wykazał, że spray jest skuteczny i bezpieczny jako dodatkowe leczenie pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, którzy nie reagują dobrze lub nie tolerują regularnie przepisywanych leków na spastyczność. .

Prawie 42 do 83 procent pacjentów zauważyło co najmniej 20-procentową redukcję objawów spastyczności w ciągu pierwszego miesiąca leczenia (średnia dawka wynosiła od pięciu do sześciu rozpyleń dziennie), a spadek ten utrzymywał się przez sześć do 12 miesięcy.

Niekorzystne skutki, takie jak zawroty głowy, senność, nudności i zmęczenie, dotknęły 10 do 17 procent uczestników, ale z czasem efekty te zmniejszały się. Naukowcy nie znaleźli również dowodów na to, że długotrwałe stosowanie sprayu doprowadziło do nadużywania lub rozwoju tolerancji.

Sativex nie jest obecnie zatwierdzony w Stanach Zjednoczonych, ale jest dostępny w wielu innych krajach. Jeśli chcesz spróbować spray z konopi indyjskich, nie używaj go samodzielnie - porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, jak możesz go uzyskać i jaka dawka jest dla Ciebie odpowiednia.

Najlepsze alternatywne środki zaradcze na stwardnienie rozsiane

Operacja

W najcięższych przypadkach spastyczności istnieje opcja chirurgiczna polegająca na przecięciu nerwów. Jednak jest to rzadko potrzebne lub używane.

Słowo od Verywell

Podczas radzenia sobie ze spastycznością staraj się jak najlepiej poruszać, rozciągać, unikać pewnych czynników wyzwalających i angażować się w terapie, takie jak fizjoterapia lub hydroterapia. Pamiętaj, aby traktować również swój umysł. Poinformuj swojego lekarza, czy spastyczność wpływa na jakość Twojego życia, aby oboje mogli opracować plan, który pomoże Ci poczuć się najlepiej.