Ponieważ demencja może wywołać pewne trudne zachowania, takie jak agresja i katastrofalne reakcje, w przeszłości czasami stosowano ograniczenia, aby zapobiec obrażeniom tej osoby lub innych osób wokół niej.
Thomas Odulate / Getty ImagesNa szczęście, jako społeczeństwo i społeczność medyczna, staliśmy się bardziej świadomi niepokojów i niepokoju, jakie wywołują ograniczenia, a także zwiększonego ryzyka urazów podczas ich używania. W obiektach stosowanie środków przymusu jest obecnie bardzo ograniczone.
Co to jest przymus?
Powściągliwość to wszystko, co utrudnia ruch lub ogranicza swobodę.
Lata temu stosowanie przymusów było znacznie bardziej powszechne i obejmowało niezwykle restrykcyjne ograniczenia, takie jak proste kurtki i kamizelki. Chociaż te ograniczenia nie są obecnie używane w domu opieki, ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że inny sprzęt może działać jako ograniczenie, nawet jeśli jego celem jest zapewnienie komuś bezpieczeństwa.
Przykłady ograniczeń
Poniższe rodzaje ograniczeń są proste, bezpieczne i skuteczne.
Lap Buddies
- Kolega z kolan to wyściełane urządzenie, które pasuje do wózka inwalidzkiego i pomaga przypominać osobie, aby nie wstawała samodzielnie. Kumple na kolanach mogą być również wykorzystywani do pomocy w ustawianiu pozycji, jeśli osoba ma tendencję do pochylania się do przodu na wózku inwalidzkim i istnieje ryzyko wypadnięcia z krzesła.
Pasy bezpieczeństwa
- Na wózkach inwalidzkich zastosowano pasy bezpieczeństwa, aby uchronić kogoś przed wypadnięciem lub wstaniem bez pomocy. Pasy bezpieczeństwa, których dana osoba nie może zdjąć, są uważane za środki przytrzymujące i mogą stanowić zagrożenie dla osoby, jeśli spróbuje ona wstać z krzesła - albo upadku do przodu, gdy wózek jest nadal przymocowany, albo popychając i upadając do tyłu.
Alternatywą jest pas bezpieczeństwa, który łatwo się poluzowuje, ale gdy zostanie zdjęty, wydaje dźwięk alarmu, aby zwrócić uwagę na pomoc
- Na wózkach inwalidzkich zastosowano pasy bezpieczeństwa, aby uchronić kogoś przed wypadnięciem lub wstaniem bez pomocy. Pasy bezpieczeństwa, których dana osoba nie może zdjąć, są uważane za środki przytrzymujące i mogą stanowić zagrożenie dla osoby, jeśli spróbuje ona wstać z krzesła - albo upadku do przodu, gdy wózek jest nadal przymocowany, albo popychając i upadając do tyłu.
Krzesła rozkładane
- Podczas gdy fotel rozkładany może być używany dla wygody i ustawienia, może również stanowić ograniczenie dla niektórych osób, jeśli nie mogą z niego samodzielnie wyjść.
Szyny boczne
- Barierki boczne mogą być bardzo niebezpiecznym ograniczeniem. Zwykle stosowane w celu zapobieżenia stoczeniu się lub wypadnięciu kogoś z łóżka, poręcze boczne mogą być również używane, aby uniemożliwić komuś wstawanie z łóżka, czyniąc go w ten sposób ograniczeniem.
Niebezpieczeństwa związane z barierkami bocznymi są dobrze udokumentowane. Krótko mówiąc, ludzie mogą zostać w nich uwięzieni lub przejść nad nimi, powodując większe obrażenia, a nawet śmierć. W domach opieki pełne barierki boczne zostały prawie całkowicie wyeliminowane ze względu na te obawy, ale w społeczności nadal czasami stosuje się barierki boczne, aby uniemożliwić komuś wędrowanie lub samodzielne wstawanie z łóżka.
- Barierki boczne mogą być bardzo niebezpiecznym ograniczeniem. Zwykle stosowane w celu zapobieżenia stoczeniu się lub wypadnięciu kogoś z łóżka, poręcze boczne mogą być również używane, aby uniemożliwić komuś wstawanie z łóżka, czyniąc go w ten sposób ograniczeniem.
Mocno wsuwając prześcieradła
- Jeśli prześcieradła w łóżku są zbyt ciasne, aby osoba nie mogła wstać z łóżka lub swobodnie się poruszać, służy to jako środek przymusu.
Pozycjonowanie przy stole
- Pchnięcie osoby na wózku inwalidzkim do stołu i zablokowanie krzesła w odpowiedniej pozycji może również służyć jako ograniczenie, ponieważ uniemożliwia swobodne poruszanie się osoby. Zablokowany wózek inwalidzki może być dość niebezpieczny, ponieważ osoba może popchnąć do tyłu i przewrócić wózek (i siebie).
Tace do siedzenia
- Umieszczenie zamykanej tacy przed kimś, nawet jeśli ma ona służyć jako półka do pisania, jest uważane za ograniczenie, jeśli nie mogą jej zdjąć i utrudnia to osobie wstawanie.
Dlaczego zastosowano ograniczenia?
Ograniczenia są używane z wielu powodów, ale poniżej wymieniono najczęstsze powody.
Chroń się przed sobą
- Najczęstszym zastosowaniem powściągliwości u osób z demencją jest ochrona ich przed zranieniem. Może to być związane z tendencją do zapominania, że nie jest w stanie samodzielnie chodzić, złym ustawieniem się na wózku inwalidzkim lub pobudzeniem, w wyniku którego zdejmują rurki oddechowe lub igły dożylne z ramion.
Chroń innych
- Czasami stosowano ograniczenia, aby chronić innych wokół tej osoby, jeśli jest bardzo poruszona i może zranić innych wokół niej.
Ograniczenia jako ostateczność
Aby dom opieki używał środków przymusu, personel musiał najpierw próbować bez powodzenia zastosować mniej restrykcyjne alternatywy, a próby te muszą być jasno udokumentowane. (Mniej restrykcyjne środki obejmują próby bezpieczniejszego i wygodniejszego ułożenia osoby na krześle, zapewnienie zwiększonego nadzoru, oferowanie znaczących zajęć lub próby poprawy funkcjonowania poprzez terapię fizyczną lub zajęciową).
Placówki muszą mieć również ograniczone czasowo zarządzenie od lekarza w celu zastosowania jakiegokolwiek środka przymusu, a osoba, jej opiekun lub pełnomocnictwo do opieki zdrowotnej muszą być poinformowani o ryzyku w porównaniu z korzyściami wynikającymi z używania przymusu i wyrazili na to zgodę.
Niebezpieczeństwa związane z krępowaniem
Postawmy się na miejscu osoby z demencją. Być może musi skorzystać z łazienki lub rozprostować nogi, albo czuje się głodna lub znudzona. Kiedy próbuje się poruszać, nie jest w stanie, a co za tym idzie, nie może zaspokoić tej potrzeby.
Ograniczenia wpływają na zdrowie psychiczne człowieka. Osoby, które zostały skrępowane, zgłaszają uczucie depresji, strachu, złości, upokorzenia, niepokoju i bezradności. Nic dziwnego, że osoba może również doświadczyć znaczącej negatywnej reakcji na powściągliwość, takiej jak krzyk, walka i skrajne pobudzenie, które mogą być traumatyczne dla tej osoby i jej opiekuna.
Zgodnie z wydaniem Journal of Medical Ethics z marca 2006 r. Negatywne konsekwencje stosowania przymusów obejmują:
- Siniaki
- Owrzodzenia odleżynowe
- Powikłania oddechowe
- Nietrzymanie moczu i zaparcia
- Złe odżywianie
- Zwiększona zależność od codziennych czynności
- Upośledzona siła i równowaga mięśni
- Zmniejszona wytrzymałość sercowo-naczyniowa
- Zwiększone pobudzenie
- Zwiększone ryzyko śmiertelności spowodowane uduszeniem lub w wyniku poważnych obrażeń - na przykład złamania, urazu głowy
Oprócz tych fizycznych konsekwencji, ograniczenia są często nieskuteczne i nie zapobiegają upadkom. Badania wykazały raczej, że urazy są eskalowane z powodu siły, jakiej dana osoba musiała użyć, aby uciec z środka przymusu.
Alternatywy dla ograniczeń
Edukacja
- Jednym z najlepszych sposobów ograniczenia używania środków przymusu jest zapewnienie odpowiedniego szkolenia personelowi i opiekunom rodzinnym w zakresie rozumienia zachowań jako komunikacji i stosowania innych interwencji.
Konsekwentni opiekunowie
- Opiekunowie, którzy znają ukochaną osobę, mogą skuteczniej przewidywać i pomagać w zaspokajaniu jego potrzeb niż ktoś, kto nie zna jego rutyny.
Alarmy
- Alarmy do łóżek, krzeseł i drzwi mogą zapewnić wolność osobie z demencją, jednocześnie ostrzegając cię o jej potrzebie pomocy.
Znaczące działania
- Korzystanie z różnorodnych działań w celu zaangażowania osoby może czasami zapobiec niektórym zachowaniom, takim jak niepokój, waleczność z ostrożnością i wędrowanie.
Naczelną zasadą jest współczująca troska
Jako opiekunowie i członkowie rodziny, zadanie troski o innych należy do nas, ponieważ nam zależyoim. Obejmuje to nie tylko dobre intencje, ale także bieżącą wiedzę na temat zagrożeń i korzyści wynikających ze sposobu, w jaki zapewniamy opiekę, w tym naszej filozofii i stosowania środków przymusu dla naszych pacjentów i bliskich.