Opioidy (narkotyki) są silnymi środkami przeciwbólowymi (przeciwbólowymi), które mogą być skuteczne i bezpieczne, gdy są przyjmowane pod ścisłym nadzorem lekarza. Ale mają skutki uboczne i mogą prowadzić do uzależnienia, więc ich stosowanie w długotrwałym leczeniu przewlekłego bólu jest nieco kontrowersyjne.
GIPhotoStock / Getty ImagesCo to są opioidy?
Niektóre opioidy pochodzą z roślin, niektóre są wytwarzane w laboratorium, a inne, takie jak endorfiny, występują naturalnie w organizmie.
Opioidy są bardzo skuteczne w leczeniu silnego bólu. W rzeczywistości są często stosowane w leczeniu ostrego bólu, takiego jak ból pooperacyjny, a także silnego bólu spowodowanego chorobami, takimi jak rak.
Rodzaje
Istnieje kilka rodzajów opioidów stosowanych w leczeniu bólu przewlekłego i istnieją między nimi pewne różnice.
Odmiany obejmują:
- Czas działania może się różnić. i obejmuje preparaty długo i krótko działające.
- Można je stosować jako plaster na skórę, dożylnie (IV do żyły), doustnie lub jako czopek doodbytniczy. Niektóre opioidy można stosować na więcej niż jeden sposób, ale inne są ograniczone tylko do jednej metody podania.
- Opioidy, takie jak oksykodon i hydromorfon, to „proste narkotyki”. Tylenol nr 3 i Vicodin są mieszane z innymi środkami przeciwbólowymi, takimi jak paracetamol.
Inna klasa opioidów, określana jako agonista / antagonista, łączy leki zmniejszające ból z lekami zmniejszającymi możliwość uzależnienia. Należą do nich buprenorfina i butorfanol.
Skutki uboczne i inne komplikacje
Wiele osób z przewlekłym bólem może przez lata stosować tę samą dawkę opioidu bez rozwijania tolerancji na lek lub fizycznego uzależnienia od leku.
Czasami osoby cierpiące na przewlekły ból, które przyjmują opioidy, mogą być błędnie określane jako „uzależnieni”, nawet jeśli nie spełniają rzeczywistych kryteriów uzależnienia. Czasami zażywanie narkotycznych leków przeciwbólowych wiąże się z pewnym piętnem, co może być frustrujące dla osoby z silnym przewlekłym bólem.
Jednak uzależnienie i uzależnienie to uzasadnione obawy i mogą poważnie wpływać na życie danej osoby.
Oprócz tolerancji i uzależnienia fizycznego opioidy mają szereg innych potencjalnych skutków ubocznych.
Mogą to być:
- Senność
- Dezorientacja
- Nudności
- Zaparcie
- Zatrzymanie moczu
- Trudności w oddychaniu
- Seksualna dysfunkcja
- Niskie ciśnienie krwi
- Swędzenie
Często lekarze rozpoczynają dawki opioidów od bardzo niskich i powoli je zwiększają, aż do osiągnięcia poziomu terapeutycznego.
Opioidy mają większy wpływ na seniorów i dzieci niż na dorosłych, dlatego populacje te należy szczególnie uważnie monitorować.
Niektóre leki mogą negatywnie oddziaływać na opioidy, dlatego konieczne jest uważne monitorowanie, jeśli regularnie przyjmujesz również inne recepty. Pamiętaj, aby poinformować lekarza o wszelkich innych przyjmowanych lekach, w tym zakupionych bez recepty, aby uniknąć potencjalnych komplikacji.
Alkohol zwiększa ryzyko splątania i uspokojenia, gdy jest stosowany z opioidami, a połączenie może prowadzić do powikłań zagrażających życiu.
Wytyczne CDC dotyczące przepisywania opioidów na przewlekły ból
W związku ze wzrostem przedawkowania związanego ze stosowaniem opioidów w bólu nienowotworowym Centers for Disease Control and Prevention (CDC) wydało wytyczne dotyczące bezpiecznego stosowania opioidów u osób z przewlekłym bólem.
Zalecenia obejmują:
- Opioidów nie należy stosować jako terapii „pierwszego rzutu” w przypadku bólu przewlekłego. Przed zastosowaniem opioidów należy zastosować inne nieopioidowe leki przeciwbólowe. Nieopioidowe leki przeciwbólowe obejmują niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak Advil (ibuprofen), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i leki przeciwdrgawkowe (przeciwdrgawkowe), takie jak Neurontin (gabapentyna). Gdy potrzebne są opioidy, należy je stosować razem z tymi innymi metodami leczenia (w celu zminimalizowania wymaganej dawki opioidów).
- Należy ustalić cele terapii. Należy stwierdzić, że dołączenie terapii opioidowej poprawi funkcjonowanie lub jakość życia na tyle, aby ryzyko wystąpienia możliwych skutków ubocznych było tego warte.
- Musi nastąpić rozmowa między pacjentem a lekarzem, w której pacjent wyraźnie rozumie ryzyko i korzyści wynikające ze stosowania opioidów w leczeniu bólu.
- W pierwszej kolejności należy zastosować opioidy o natychmiastowym uwalnianiu (w przeciwieństwie do długo działających opioidów).
- Należy przepisać najniższą skuteczną dawkę leku. (Istnieją tabele porównujące dawki różnych narkotyków, jeśli będziesz przechodzić z jednego leku na inny).
- Można przepisać krótki cykl narkotyków w celu leczenia ostrego bólu, który pojawia się obok bólu przewlekłego.
- Konieczna jest ścisła obserwacja. Na początku leczenia wizyty w przychodni powinny odbywać się raz w tygodniu lub co najmniej kilka razy w miesiącu. W przypadku długotrwałego stosowania tych leków należy oceniać ich stosowanie przynajmniej co trzy miesiące - a jeśli ból nie ustąpi, należy je przerwać.
- Lekarze muszą stosować strategie ograniczające niewłaściwe stosowanie leków. Może to obejmować stosowanie kombinacji agonisty / antagonisty, jeśli istnieje możliwość nadużycia.
- Lekarze powinni korzystać z danych programu monitorowania leków na receptę (PDMP), aby upewnić się, że inny lekarz nie przepisuje opioidów temu samemu pacjentowi.
- Należy przeprowadzić badanie moczu, aby upewnić się, że dana osoba przyjmuje przepisane leki i nie używa leków, które mogłyby przeszkadzać w leczeniu.
- Jeśli to możliwe, opioidów nie należy łączyć z benzodiazepinami.
- W przypadku uzależnienia od opioidów lekarze muszą być gotowi do podjęcia leczenia uzależnień.
Po co w ogóle używać opioidów?
Przy tak wielu kontrowersjach związanych z ich stosowaniem w stanach przewlekłego bólu, można się zastanawiać, dlaczego lekarze w ogóle przepisują opioidy.
Mówiąc najprościej, czasami korzyści płynące ze stosowania opioidów przewyższają ryzyko. Opioidy są bardzo skuteczne w zmniejszaniu silnego bólu, a wiele osób, które nie odniosły ulgi w wyniku innych metod leczenia, znajduje ulgę jedynie w wyniku ich stosowania. Dla wielu osób z przewlekłym bólem opioidy mogą pomóc przywrócić im jakość życia. Negatywne skutki uboczne i uzależnienie dotykają niektórych ludzi, ale te problemy nie dotyczą wszystkich.
Przed przepisaniem opioidów lekarz powinien przeprowadzić pełną ocenę medyczną, w tym wyczerpującą historię medyczną i badanie fizykalne. Niektórzy lekarze mogą rozpocząć od próby opioidów, stopniowo zwiększając dawkę, obserwując Cię pod kątem potencjalnych powikłań. I będziesz mieć regularnie zaplanowane wizyty kontrolne, aby monitorować swój stan.
