Drżenie jako objaw stwardnienia rozsianego

Drżenie - drżenie, którego nie można kontrolować - jest częstym objawem stwardnienia rozsianego (SM), który zwykle pojawia się po co najmniej pięciu latach od choroby, chociaż nie jest to sztywna reguła. Drżenie mogą wystąpić, gdy próbujesz coś zrobić rękami, niezależnie od tego, czy stoisz, czy siedzisz, a ich nasilenie może wahać się od ledwo zauważalnego do znacząco zakłócającego codzienne zadania.

Objawy i symptomy

Drżenie to mimowolne skurcze mięśni, które powodują rytmiczny ruch w przód iw tył określonej części ciała. Podczas gdy najczęściej dotyczy to rąk, drżenie może również wpływać na nogi, struny głosowe, głowę i tułów. Z czasem może przychodzić i odchodzić lub stopniowo się pogarszać.

Istnieje wiele różnych rodzajów wstrząsów, ale dwa główne typy w SM obejmują:

• Drżenie intencji: jest to rodzaj drżenia, które pojawia się, gdy sięgasz po coś, a twoja ręka zaczyna się trząść. Im bliżej celu jesteś lub im mniejszy wymagany ruch, tym bardziej będzie się trząść twoja ręka lub ramię. Jest to najczęstszy rodzaj drżenia w SM.
• Drżenie postawy: jest to drżenie, które pojawia się, gdy siedzisz lub stoisz, a twoje mięśnie próbują utrzymać części ciała nieruchomo wbrew sile grawitacji. Innym przykładem jest drżenie, gdy wyciągasz ręce przed siebie.

Jeśli masz drżenie szczęki, warg lub języka, może to wpływać na zdolność do połykania (dysfagia) lub wyraźnego mówienia (dyzartria).

Dla większości ludzi drżenie jest głównie irytujące, może utrudniać codzienne czynności i być krępujące. Jednak niewielki procent ludzi może odczuwać drżenie tak silne, że wykonywanie niezbędnych czynności, takich jak jedzenie, picie czy ubieranie się, staje się niemożliwe.

Ważne jest, aby pamiętać, że nie powinieneś doświadczać drżenia intencjonalnego ani drżenia posturalnego, gdy śpisz, ani nawet po prostu leżąc, a mięśnie są rozluźnione. Jeśli masz drżenie podczas odpoczynku, może to być wynikiem czegoś innego, ponieważ drżenie spoczynkowe jest rzadkie w SM, więc koniecznie porozmawiaj o tym z lekarzem.

Przyczyny

Podobnie jak inne objawy SM, większość drżenia stwardnienia rozsianego jest spowodowana demielinizacją - uszkodzeniem mieliny, ochronnej otoczki wokół nerwów, przez układ odpornościowy organizmu. W przypadku wstrząsów demielinizacja zachodzi w móżdżku lub nerwach prowadzących do niego lub oddalających się od niego. Móżdżek jest częścią mózgu, która kontroluje równowagę i koordynację oraz pomaga sprawić, by ruchy kończyn, ust i oczu były płynne i płynne.

Drżenie może być również wynikiem demielinizacji we wzgórzu, części mózgu, która kontroluje układy ruchowe w ciele, oraz zwojach podstawy mózgu, które znajdują się po obu stronach wzgórza w mózgu i pomagają kontrolować ruch. Wcześniejsze

Drżenie może wystąpić jako objaw nawrotu i zniknąć samoistnie lub po kuracji kortykosteroidami, chociaż często utrzymuje się również drżenie szczątkowe.

Nasilenie drżenia nie jest powiązane z tym, jak długo masz SM.

Według badania z 2015 roku około 45 do 47 procent pacjentów ze stwardnieniem rozsianym doświadcza drżenia, a od 5,5 do 5,9 procent zgłasza silne drżenie.

Leczenie

Ponieważ nie ma oficjalnych wytycznych dotyczących leczenia drżenia związanego ze stwardnieniem rozsianym, może to być trudny do leczenia objaw. Często jest to metoda prób i błędów, aby zobaczyć, które podejścia są najlepsze dla Ciebie, a gdy objawy się zmieniają, może być konieczne zbadanie różnych opcji leczenia.

Pamiętaj, że chociaż leczenie może zmniejszyć drżenie, najprawdopodobniej nie wyeliminuje ich całkowicie.

Leki

Nie ma żadnych konkretnych leków do leczenia drżenia, więc lekarze zwykle przepisują następujące leki poza wskazaniami, co oznacza, że ​​nie są one zatwierdzone przez Amerykańską Agencję ds.Żywności i Leków (FDA) do leczenia drżenia związanego ze stwardnieniem rozsianym.

Leki, które może przepisać lekarz, obejmują:

• Benzodiazepiny: np. Klonopin (klonazepam)
• Leki przeciwdrgawkowe: np. Neurontin (gabapentyna), Mysoline (prymidon) lub Keppra (lewetyracetam)
• Leki przeciwhistaminowe: np. Atarax lub Vistaril (hydroksyzyna)
• Beta-blokery: np. Inderal (propranolol)
• Leki przeciwskurczowe: np. Baklofen lub Zanaflex (tyzanidyna)
• Leki przeciwwymiotne: np. Zofran (ondansetron)
• Antybiotyk o nazwie Nydrazid (izoniazyd)

Skuteczność

Badanie przeprowadzone w 2016 roku na 567 uczestnikach z drżeniem stwardnienia rozsianego wykazało, że 47 procent zażywało leki, aby je leczyć. Większość osób stosujących leki stwierdziła, że ​​miała umiarkowane (54 procent) lub ciężkie (51 procent) drżenie, podczas gdy pozostali opisali drżenie jako łagodne (37 procent) lub całkowicie powodujące kalectwo (35 procent).

Wśród pacjentów, którzy zgłaszali umiarkowane lub ciężkie drżenie, tylko około połowa stwierdziła, że ​​leki pomogły zmniejszyć drżenie. Najczęściej stosowaną klasą leków były leki przeciwdrgawkowe (51 proc.), Tuż za nimi uplasowały się benzodiazepiny (46 proc.). Chociaż większość uczestników stosowała tylko jeden lek, niektórzy stosowali dwa lub trzy leki w celu uzyskania ulgi.

Przegląd badań z 2018 r. Dotyczących leczenia drżenia kończyn górnych u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym wykazał, że nydrazid (izoniazyd) był najlepiej zbadaną interwencją farmakologiczną w leczeniu drżenia i pomógł złagodzić go u 60 do 80 procent pacjentów. Jednak wszystkie badania były dość małe i zostały przeprowadzone w latach 80-tych XX wieku.

W przeglądzie zauważono również, że badanie z 2014 r. Dotyczące wpływu terapii modyfikujących przebieg choroby na drżenie wykazało, że pacjenci przyjmujący Tysabri (natalizumab) częściej zgłaszali poprawę drżenia niż pacjenci przyjmujący inne formy leków modyfikujących chorobę.

Ponadto naukowcy odkryli, że najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi we wszystkich lekach na drżenie były zmęczenie i osłabienie.

Terapie

W przypadku wielu pacjentów z SM plan rehabilitacji obejmujący jedną lub więcej form terapii może zmniejszyć drżenie.

Terapia zajęciowa

Terapeuta zajęciowy może pomóc Ci znaleźć i nauczyć się używać specjalnego sprzętu, który pomaga Ci w codziennych czynnościach, takich jak aparaty ortodontyczne na chore stawy, ciężary na dotknięte obszary lub przedmioty, których potrzebujesz, oraz inne pomoce do pisania, gotowania, jedzenia i ubierać się.

Terapia zajęciowa może również pomóc w nauce strategii radzenia sobie z drżeniem oraz utrzymywania dobrej postawy i ułożenia ciała podczas wykonywania codziennych czynności.

Fizykoterapia

Jeśli Twoje drżenie wpływa na równowagę, koordynację i zdolność chodzenia, możesz szczególnie skorzystać na fizjoterapii. Fizjoterapeuta może wykonać ćwiczenia wzmacniające rdzeń, poprawiające równowagę, utrzymujące aktywność i elastyczność, a także pomagające rozwinąć dobrą postawę i ułożenie ciała, a wszystko to może zmniejszyć drżenie.

Terapia mowy

W przypadku drżenia, które wpływają na szczękę, usta i / lub język, pomocna może być terapia mowy. Logopeda może nauczyć Cię, jak mówić wolniej i wyraźniej, dostosowując położenie szczęki, języka i ust. Może również doradzić Ci w zakresie pomocy komunikacyjnych, jeśli ich potrzebujesz.

Operacja

Jeśli drżenie jest ciężkie, a inne opcje leczenia nie zadziałały, operacja może być opcją. Istnieją dwa rodzaje operacji, które można zastosować w leczeniu drżenia stwardnienia rozsianego.

Głęboka stymulacja mózgu (DBS)

Ta metoda, znana również jako stymulacja wzgórza, była operacją z wyboru w przypadku drżenia związanego ze stwardnieniem rozsianym od kilku dziesięcioleci. W DBS, chirurg umieszcza we wzgórzu elektrody zasilane bateryjnie, które dostarczają niewielkie prądy elektryczne w celu stymulowania niektórych obszarów, zmniejszając drżenie.

Stereotaktyczna talamotomia

W stereotaktycznej talamotomii, znanej również jako chirurgia zmian, określony obszar wzgórza jest niszczony za pomocą częstotliwości radiowej lub skupionego ultradźwięków. Te precyzyjne lokalizacje są zlokalizowane przed operacją na skanie rezonansu magnetycznego (MRI) lub tomografii komputerowej (CT). Zasadniczo to zniszczenie uniemożliwia mózgowi przekazywanie sygnałów, które powodują drżenie.

Talamotomia jest trwała i może powodować skutki uboczne, takie jak osłabienie, zmęczenie i drgawki, chociaż mogą one z czasem ustąpić.

Przegląd badań dotyczących DBS i talamotomii u pacjentów z drżeniem z 2019 r., Z których niektóre obejmowały drżenie związane ze stwardnieniem rozsianym, wykazał, że oba rodzaje operacji są równie skuteczne w skutecznym zmniejszaniu drżenia i poprawie jakości życia. Naukowcy przeprowadzili również analizę podgrup, która wykazała, że ​​talamotomia wykonywana za pomocą skoncentrowanego ultradźwięków może poprawić jakość życia nawet bardziej niż inne rodzaje talamotomii lub DBS.

Toksyna botulinowa

Jak dotąd przeprowadzono tylko dwa małe badania, jedno z 1997 r., A drugie z 2012 r., Dotyczące wpływu wstrzyknięć toksyny botulinowej na drżenie stwardnienia rozsianego.

W badaniu z 2012 r. Wykorzystano wytyczne elektromiografii (EMG) do wstrzyknięcia 23 uczestnikom botoksu (onabotulinumtoxinA) lub placebo w docelowe obszary jednego lub obu ramion, w których pojawiły się drżenie. Po 12 tygodniach uczestnicy otrzymali odwrotne leczenie.

Naukowcy odkryli, że Botox znacznie poprawił drżenie rąk i trudności z koordynacją, zwane ataksją, co z kolei zmniejszyło stopień niepełnosprawności wywołany przez drżenie. I chociaż u około 42 procent uczestników wystąpiło łagodne lub umiarkowane osłabienie po wstrzyknięciu botoksu, ustąpiło to całkowicie w ciągu dwóch tygodni.

Zastrzyki z toksyny botulinowej mogą być opcją zmniejszenia drżenia, zwłaszcza jeśli nie możesz przyjmować leków, nie odczuwasz wystarczającej ulgi w przypadku innych metod leczenia lub nie jesteś kandydatem do operacji. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, czy jest to realny wybór dla Ciebie.

Korona

Możesz podjąć praktyczne kroki, aby zachować zdrowie, co pomoże Ci skuteczniej radzić sobie z drżeniem i innymi objawami SM. Rozważ wykonanie następujących czynności.

• Zminimalizuj stres: deleguj zadania innym, gdy tylko jest to możliwe, znajdź czas dla siebie i naucz się technik relaksacyjnych, takich jak aromaterapia i głębokie oddychanie, które mogą pomóc w radzeniu sobie ze stresującymi sytuacjami.
• Wybierz zdrową dietę: dieta bogata w warzywa, owoce i produkty pełnoziarniste zapewnia odżywianie potrzebne do zachowania zdrowia.
• Ćwicz tyle, ile jesteś w stanie: Poruszanie się jest dobre dla mięśni i talii oraz może pomóc w leczeniu objawów SM.
• Wyeliminuj lub zredukuj kofeinę i leki wywołujące drżenie: Jeśli zażywasz leki, które nasilają drżenie (pomyśl o środkach pobudzających lub niektórych lekach na astmę), porozmawiaj ze swoim lekarzem o znalezieniu innych opcji. A jeśli kofeina powoduje drżenie, popracuj nad zmniejszeniem spożycia i potencjalnie całkowicie wyeliminuj je z rutyny.
• Skonsultuj się z doradcą: Depresja i lęk są powszechne w każdej przewlekłej chorobie, a SM nie jest wyjątkiem. A ponieważ zdrowie psychiczne wpływa na zdrowie fizyczne, wizyta u terapeuty, gdy masz trudności, może znacznie poprawić nie tylko stan psychiczny, ale także ogólną jakość życia.

Słowo od Verywell

Drżenie może być jednym z trudniejszych objawów SM i, jak każdy z nich, wpływ drżenia na Ciebie jest bardzo osobisty. Jeśli zauważysz, że sobie z tym radzisz, staraj się być cierpliwy i utrzymuj otwartą komunikację, podczas gdy Ty i Twój lekarz zastanawiacie się, które opcje leczenia działają najlepiej. Rób każdy dzień pojedynczo i bądź dobry dla siebie, tworząc przestrzeń dla czynności, które lubisz i dbając o zdrowie. Twoje ciało i umysł będą Ci wdzięczne.