Fenfluramina do leczenia padaczki

Fenfluramina jest obecnie badana pod kątem kontroli napadów w niektórych typach padaczki. W chwili obecnej firma farmaceutyczna Zogenix uzyskała pozwolenie od Amerykańskiej Agencji ds.Żywności i Leków (FDA) na badanie fenfluraminy do stosowania w leczeniu padaczki. Trwają badania kliniczne, a niektóre wyniki wczesnej fazy są już dostępne. Jednak ten lek nie jest obecnie zatwierdzony przez FDA do jakiegokolwiek użytku.

Fenfluramina była już stosowana w ograniczonym zakresie w leczeniu padaczki w Belgii, a wyniki były uważnie obserwowane.

Mayte Torres / Getty Images

Trudna historia

Chociaż fenfluramina nigdy nie została zatwierdzona do leczenia padaczki, nie jest to nowy lek. Przez wiele lat był uważany za bardzo skuteczny środek hamujący apetyt, aw przeszłości został zatwierdzony przez FDA do leczenia otyłości.

Fenfluramina była składnikiem popularnego produktu Fen-Phen i była również sprzedawana pod nazwą Pondimin. Stwierdzono, że fenfluramina powoduje poważne skutki uboczne, w tym pogrubienie zastawki serca i nadciśnienie płucne. Został wycofany z rynku na całym świecie pod koniec lat 90-tych z powodu tych obaw związanych z bezpieczeństwem.

Ze względu na potencjalnie śmiertelne skutki uboczne, w miarę postępów badań szczególną uwagę zwraca się na zdrowie serca i płuc.

Wskazania

Istnieje wiele rodzajów padaczki, a obecnie ponad 20 różnych leków jest zatwierdzonych przez FDA do leczenia tej choroby. Nie wszystkie te leki działają na każdy rodzaj padaczki, a jeśli masz drgawki, Twój lekarz przepisze lek przeciwpadaczkowy, który jest skuteczny w kontrolowaniu Twojego rodzaju napadów.

Według Zogenixa fenfluramina jest szczególnie badana pod kątem leczenia zespołu Draveta i zespołu Lennox-Gastaut (LGS).

Zespół Draveta

Dzieci i dorośli z zespołem Dravet zwykle doświadczają kilku rodzajów napadów opornych na leczenie (tj. Takich, których nie można kontrolować za pomocą standardowego postępowania medycznego), w tym napadów toniczno-klonicznych i napadów mioklonicznych. Zdarzają się często - nawet kilka razy dziennie.

Europejskie badanie z 2017 r. Obejmowało dziewięciu pacjentów w wieku od 1 do 29 lat z zespołem Draveta. Średnio uczestnicy badania doświadczali około 15 poważnych napadów motorycznych miesięcznie przed rozpoczęciem badania.

Każdy z nich otrzymał leczenie w zakresie od 0,25 miligrama (mg) / kilogram (kg) dziennie do 1,0 mg / kg dziennie, przy maksymalnej dawce 20 mg dziennie.

Zgodnie z dziennikami napadów prowadzonymi przez uczestników lub ich rodziców, wszyscy uczestnicy doświadczyli niższej częstotliwości napadów podczas stosowania fenfluraminy. Średni wskaźnik poprawy wyniósł 75 procent.

W rozszerzonym badaniu kontrolnym 10 osób z zespołem Dravet, które przez długi czas przyjmowały niską dawkę flenfluraminy, oceniono stan serca. Badacze powiedzieli:

Dwie osoby miały nieistotne klinicznie i stabilne pogrubienie zastawki.
Żaden z 10 nie wykazywał objawów nadciśnienia płucnego ani zastawek serca.

Zespół Lennoxa-Gastauta (LGS)

LGS to zespół padaczki charakteryzujący się wieloma typami napadów. Podobnie jak w przypadku zespołu Dravet, napady są częste i trudne do opanowania za pomocą standardowego leczenia (oporne na leczenie).

Europejskie badanie opublikowane w 2018 roku na 13 osobach badało wpływ dodatku fenfluraminy na napady związane z LGS. Uczestnikom podawano doustny roztwór chlorowodorku fenfluraminy, zaczynając od dawki 0,2 mg / kg dziennie (podzielonej na dwie oddzielne dawki), ze stopniowym zwiększaniem, maksymalnie 0,8 mg / kg lub 30 mg dziennie.

Badani ochotnicy doświadczyli średnio 53% redukcji napadów drgawkowych podczas stosowania fenfluraminy.

Jak to działa

Fenfluramina jest pochodną amfetaminy, co oznacza, że jest blisko spokrewniona z adrenaliną i noradrenaliną, które organizm wytwarza w sposób naturalny. Te stymulanty przyspieszają tętno, podnoszą ciśnienie krwi, zmniejszają apetyt i spowalniają trawienie. Podobieństwo chemiczne do amfetaminy jest najprawdopodobniej powodem, dla którego fenfluramina hamuje apetyt, a także może wyjaśniać niektóre skutki uboczne.

Fenfluramina zwiększa również poziom serotoniny (5 HT), neuroprzekaźnika, który działa głównie w mózgu, jelitach i płytkach krwi.

Leki, które oddziałują z 5 HT są zwykle stosowane w leczeniu depresji i lęku, a nie epilepsji. Jednak pojawiające się dowody sugerują, że 5 HT może stabilizować aktywność nerwów w mózgu, co zostało zasugerowane jako możliwy mechanizm, dzięki któremu zmniejsza napady padaczkowe.

Jak działa wychwyt zwrotny?

Dawkowanie

Niektóre leki przeciwdrgawkowe można oznaczać za pomocą stężenia we krwi, a dawkę można monitorować w oparciu o wytyczne docelowe. W chwili obecnej nie ma standardowego docelowego poziomu fenfluraminy w osoczu, więc dawka jest obecnie ustalana na podstawie zalecanej dawki na wagę, klinicznej odpowiedzi napadowej i obserwowanych działań niepożądanych.

W badaniach eksperymentalnych fenfluraminę stosowano w dawce od 20 do 60 mg na dobę. Był również stosowany w dawce w zakresie od 0,2 do 3 mg / kg dziennie. Jeśli kiedykolwiek zostanie ustalona, zalecana dawka może być oparta na dawkach stosowanych w tych badaniach naukowych.

Ogólnie w leczeniu padaczki opornej na leczenie dawkę przeciwdrgawkową zwiększa się stopniowo, aż do uzyskania dobrej kontroli napadów, przy jednoczesnym uważnym monitorowaniu skutków ubocznych. Może być konieczne przerwanie leczenia, jeśli działania niepożądane są nie do zniesienia.

Skutki uboczne

Jak dotąd badania oceniające fenfluraminę jako lek na padaczkę były niewielkie i obejmowały zwykle mniej niż 100 uczestników. Przeprowadzono jednak szereg badań, w których w ciągu ostatnich kilku lat łącznie kilka tysięcy uczestników wzięło udział w badaniach nad padaczką fenfluraminą.

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

Utrata masy ciała
Senność
Biegunka
Zaparcie
Suchość w ustach
Bezsenność
Fałszywe poczucie dobrego samopoczucia
Szybkie bicie serca
Nudności
Nerwowość / niepokój

Czasami skutki uboczne ustępowały po zmniejszeniu dawki leku. Utrata masy ciała jest zgodna z historią stosowania fenfluraminy w leczeniu otyłości i prawdopodobnie wynika z tłumienia apetytu.

Sama utrata apetytu może stanowić problem dla dzieci z LGS i zespołem Draveta, szczególnie dla tych, które mają poważne deficyty poznawcze. Jak dotąd jednak uczestnicy badania nie doświadczyli nadmiernej utraty wagi ani niedożywienia.

Potencjalne skutki uboczne płuc (płuca) lub serca (serce) budzą obawy, biorąc pod uwagę profil bezpieczeństwa fenfluraminy, gdy była stosowana jako środek zmniejszający apetyt. Uczestnikom badania zwykle towarzyszył echokardiogram, który jest testem wizualizującym ruchy serca i oceniającym zastawki serca.

Obserwacje z badań nad padaczką sugerują, że wpływ na płuca i serce może nie być tak poważny lub tak częsty, jak obserwowany, gdy był stosowany w leczeniu otyłości. Może to wynikać z tego, że dawkę fenfluraminy w leczeniu padaczki uważa się za stosunkowo niską w porównaniu do dawki stosowanej w leczeniu otyłości.

Jeśli w przyszłości Tobie lub Twojemu dziecku zostanie przepisana fenfluramina, ważne jest, aby regularnie chodzić do lekarza, aby można było dokładnie monitorować. Może to pomóc wcześnie zidentyfikować poważne skutki uboczne, zapewniając możliwość skutecznego leczenia.

Interakcje

Tego leku nie należy przyjmować w ciągu 14 dni od przyjęcia leków z klasy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), ponieważ może to prowadzić do niebezpiecznej interakcji.

Łączenie fenfluraminy ze znieczuleniem ogólnym może zwiększać ryzyko sercowe, co może wymagać dodatkowego monitorowania podczas operacji.

Fenfluramina może negatywnie oddziaływać na niektóre leki, w tym:

Leki na ciśnienie krwi, takie jak guanetydyna, metylodopa i rezerpina
Leki działające depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy

Przeciwwskazania

Fenfluramina nie jest bezpieczna dla kilku grup ludzi. Należy go przepisać z dodatkową ostrożnością osobom z:

Alkoholizm
Jaskra
Nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi)
Cukrzyca typu 1
Cukrzyca typu 2
Choroby psychotyczne, takie jak schizofrenia
Historia nadużywania narkotyków

Ten lek jest oznaczony jako ciąża w kategorii C, co oznacza, że brakuje informacji na temat wad wrodzonych i powikłań związanych z ciążą. Fenfluramina nie była badana podczas karmienia piersią.

Przyszłość fenfluraminy

W chwili obecnej Zogenix International posiada wyłączną licencję na stosowanie małej dawki fenfluraminy w leczeniu zespołu Dravet. FDA przyznała Zoginex Breakthrough Therapy oznaczenie ZX008, czyli niskodawkowej fenfluraminy badanej jako produkt eksperymentalny.

Trwający proces obejmuje kontrolowane badania naukowe, które wymagają formalnego zatwierdzenia. Wyniki dotyczące skuteczności, skutków ubocznych i skutków ubocznych są zbierane i przedstawiane FDA, która bierze pod uwagę ryzyko i korzyści podczas przeglądu nowego leku w celu ewentualnego zatwierdzenia. W lutym 2019 roku FDA odrzuciła wniosek o ZX008 na zespół Draveta.

To, czy lek zostanie ostatecznie zatwierdzony do leczenia opornej na leczenie padaczki w zespole Dravet lub LGS, zależy od wyniku dalszych dowodów, które są trudne do przewidzenia.

Czasami osoby z opornymi na leczenie schorzeniami, takimi jak zespół Dravet i LGS, decydują się na udział w badaniach naukowych. Ma to kilka zalet i wad. Zalety obejmują dostęp do nowszych leków, które nie zostały jeszcze zatwierdzone, a także ścisłą kontrolę lekarską i testy diagnostyczne, często po niskich kosztach lub bezpłatnie.

Wady obejmują narażenie na leki, które mogą stwarzać potencjalnie nieznane ryzyko i wątpliwą skuteczność, a także możliwość umieszczenia w grupie ochotników, którzy mogą nie otrzymywać leczenia.

Słowo od Verywell

Kiedy masz chorobę, na którą nie ma skutecznego leczenia, na przykład oporną padaczkę, czasami może to być przytłaczające i beznadziejne. Jeśli Ty lub Twój ukochany zdecydujecie się wypróbować nowe leki, nowe procedury lub wziąć udział w badaniach eksperymentalnych, koniecznie przedyskutujcie tę opcję z lekarzem i dokładnie rozważcie wszystkie dostępne informacje. Skorzystaj z naszego Przewodnika po dyskusji lekarza poniżej, aby rozpocząć tę rozmowę.