Leżąca pośrodku jamy nosowej lemiesz to cienka, niesparowana kość twarzy i czaszki (czaszka). Ta niewielka, trapezoidalna kość służy jako część przegrody nosowej, czyli ściany między prawą a lewą zatoką nosa. Przyczepia się do ważnych kości czaszki, a także do pasma chrząstki, które pomagają kształtować nos i twarz.
Ponieważ znajduje się w nosie, lemiesz może zostać uszkodzony z powodu złamania lub urazu nosa. Na jego anatomię i funkcję mogą wpływać również inne schorzenia, w tym skrzywienie przegrody (nieregularny kształt przegrody nosowej), rozszczep podniebienia i wzrost guza.
Anatomia
Struktura i lokalizacja
Najmniejsza kość czaszki, lemiesz jest cienki i płaski; gdybyś patrzył na to z boku, miałby kształt trapezu. Siedząc prostopadle do przodu twarzy w jamie nosowej, jest ułożona pionowo w czaszce.
Jako część przegrody nosowej, która oddziela lewą i prawą zatokę, znajduje się na środkowej linii trzewno-czaszki, która jest określeniem dla 14 kości tworzących twarz.
Podczas gdy dwie twarze lemierza tworzą ściany przegrody, jej cztery brzegi łączą się z kilkoma ważnymi kościami i strukturami czaszki i twarzy (łączą się z nimi). Oto krótkie omówienie:
- Górna (górna) granica: Najgrubsza z krawędzi lędźwi, górna granica ma wypukłości, które łączą się z tułowiem i występami (wyrostkami) kości klinowej, centralnej, niesparowanej kości czaszki. Ponadto graniczy z klinowymi wyrostkami kości podniebiennych, dwiema kościami w kształcie litery L, które tworzą dolną granicę czaszki.
- Dolna (dolna) granica: Dolna krawędź tej kości łączy się z przyśrodkowym grzebieniem nosa, prążkowanym uformowanym przez szczękę, która tworzy górną szczękę i oddziela jamę ustną i nosową oraz kości podniebienne.
- Granica przednia (przednia): najdłuższa z krawędzi lędźwi, górna połowa granicy przedniej styka się z prostopadłą płytką kości sitowej, złożoną, centralną kością czaszki. Z kolei dolna połowa jest przymocowana do chrząstki przegrody nosa, która pomaga w tworzeniu przegrody.
- Granica tylna (tylna): Tylna strona tej kości jest wklęsła i trochę krótsza i grubsza niż przednia krawędź. Nie łączy się z żadnymi kośćmi, a zamiast tego oddziela tylne nosorożce, które są w zasadzie tylnymi wypustkami nozdrzy
Wariacje anatomiczne
Podobnie jak w przypadku innych kości twarzy i czaszki, wrodzone wady lub deformacje mogą wpływać na lemiesz. Obejmują one:
- Wrodzone skrzywienie przegrody występuje wtedy, gdy przegroda nosowa jest przesunięta centralnie, co prowadzi do niedopasowania wielkości lewego i prawego kanału. Chociaż jest to stosunkowo częste - występuje u około 20% noworodków - i często przebiega bezobjawowo, w niektórych przypadkach może prowadzić między innymi do zatorów, chrapania, krwawienia z nosa i infekcji zatok.
- Rozszczep podniebienia to wada wrodzona, która powoduje otwarcie lub pęknięcie tkanki podniebienia. W niektórych przypadkach lemiesz może być częściowo lub całkowicie zrośnięty z podniebieniem. Ten stan prowadzi do trudności w karmieniu i mówieniu.
- Agenezja Vomera to brak tej kości przy urodzeniu. Ta bardzo rzadka wada występuje samodzielnie lub w niektórych przypadkach rozszczepu podniebienia i jest w większości bezobjawowa.
Funkcjonować
Głównym zadaniem vomer jest wspomaganie struktury nosa i twarzy. Biegając po środku trzewno-czaszki, ta kość wraz z pasmem chrząstki nosa, skórą i naczyniami krwionośnymi tworzy ściany oddzielające zatokę lewą i prawą.
Zapewnienie płynnego przepływu powietrza przez zatoki to nie tylko aspekt oddychania, wąchania i smakowania, ale także ważny dla mowy i artykulacji.
Warunki powiązane
Warunki najczęściej związane z vomer to:
- Odchylona przegroda: ten stan z pewnością może wpływać na pozycję i zdrowie samego womera. Chociaż może to być wrodzone, może również powstać z powodu urazu lub urazu nosa lub twarzy. Ponadto może to wynikać z nadmiernego spożycia sproszkowanych narkotyków, takich jak kokaina lub metamfetamina.
- Złamanie przegrody nosa: Występujące najczęściej z powodu przemocy międzyludzkiej, urazów sportowych lub wypadków samochodowych, poważne złamania nosa również wpływają na lemiesz. W zależności od zakresu uszkodzenia może to znacząco wpłynąć na oddychanie, powodując ból, obrzęk i inne objawy.
- Śluzak: guzy, które powstają w zatokach lub twarzy, zwane śluzakami, mogą w bardzo rzadkich przypadkach tworzyć się również na lędźwiach. Mogą, ale nie muszą, być rakowe i mogą zakłócać oddychanie, zwiększać ciśnienie lub powodować inne problemy.
Rehabilitacja
W przypadku wielu schorzeń zatok i lędźwi - zwłaszcza skrzywienia przegrody lub rozszczepu podniebienia - preferowanym leczeniem jest operacja; jest to jednak opcja zwykle zarezerwowana po tym, jak inne sposoby zarządzania tymi warunkami nie zadziałały. Można rozważyć następujące opcje leczenia:
- Leki: chociaż zażywanie leków nie rozwiązuje podstawowego problemu spowodowanego przez skrzywioną przegrodę, może pomóc złagodzić objawy. Opcje obejmują spraye kortykosteroidowe, takie jak Rhinocort (budezonid) i Nasacort (triamcynolon), płukanki do nosa i przepisane leki zmniejszające przekrwienie, takie jak Afrin (oksymetazolina), Sudafed (fenylefryna) i inne.
- Septoplastyka: standardowe, małoinwazyjne i ambulatoryjne leczenie skrzywionej przegrody, septoplastyka obejmuje dostęp do chrząstki nosa i kości oraz użycie specjalistycznych narzędzi do ich zmiany. Sam nos nie jest złamany, a części można usunąć w celu naprawy.
- Naprawa rozszczepu podniebienia: Gdy niemowlęta osiągną odpowiedni wiek - zwykle około 6 do 12 miesięcy - zostanie przeprowadzona operacja korygująca rozszczep podniebienia. Czasami potrzebny jest dodatkowy zabieg chirurgiczny polegający na przeszczepie kości do podniebienia; dzieje się tak, gdy dzieci mają od 8 do 12 lat.
- Zamknięta redukcja: w przypadku złamań nosa lekarze zazwyczaj zalecają odczekanie kilku dni, aby sprawdzić, czy obrzęk i inne objawy zmniejszyły się przed oceną.
.jpg)
.jpg)