Co to jest pulmonolog?

Pulmonolog to lekarz specjalizujący się w chorobach dróg oddechowych. Obejmuje to płuca, drogi oddechowe (usta, nos, gardło, krtań i tchawicę) oraz mięśnie oddechowe (w tym przeponę i mięśnie międzyżebrowe).

Pulmonologia, znana w niektórych krajach jako medycyna klatki piersiowej, jest specjalnością medycyny wewnętrznej. Pulmonolodzy mogą leczyć szeroki zakres chorób i zaburzeń układu oddechowego, od astmy i zapalenia oskrzeli po raka płuc i POChP. Pulmonolog wymaga co najmniej 13 lat edukacji i szkolenia, czasem więcej w przypadku niektórych specjalizacji.

Według badań przeprowadzonych w 2016 roku przez Centers for Disease Control and Prevention, w Stanach Zjednoczonych praktykuje obecnie od 12 000 do 12 500 pulmonologów, z których większość skupia się w ośrodkach miejskich.

Koncentracje

Pulmonolodzy są przeszkoleni w zakresie diagnozowania, leczenia i profilaktyki chorób układu oddechowego. Ponadto mają szeroką wiedzę na temat wpływu chorób układu oddechowego na inne połączone ze sobą układy narządów. Niektóre z chorób układu oddechowego mają charakter pierwotny (co oznacza, że ​​mają swój początek w drogach oddechowych), podczas gdy inne są wtórne (co oznacza, że ​​są następstwem innego schorzenia).

Pulmonolog może pełnić funkcję jedynego specjalisty w określonych schorzeniach lub pracować w zespole opieki składającym się z lekarza pierwszego kontaktu, onkologa, reumatologa, torakochirurga, kardiologa, genetyka, alergologa, terapeuty oddechowego i specjalisty intensywnej terapii.

Oto niektóre schorzenia, które pulmonolog może zdiagnozować i leczyć:

• Astma, przewlekła choroba charakteryzująca się okresowym świszczącym oddechem, uciskiem w klatce piersiowej, dusznością i kaszlem
• Rozstrzenie oskrzeli, stan, który powstaje w wyniku uszkodzenia i rozszerzenia (poszerzenia) dużych dróg oddechowych oskrzeli
• Zapalenie oskrzeli, ostre lub przewlekłe zapalenie dróg oddechowych, zwykle spowodowane infekcją
• Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), grupa zapalnych i restrykcyjnych chorób płuc, obejmująca przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedmę płuc
• Mukowiscydoza, dziedziczne, zagrażające życiu schorzenie charakteryzujące się nadmierną produkcją śluzu w płucach i przewodzie pokarmowym
• Śródmiąższowa choroba płuc (ILD), ogólny termin określający grupę zaburzeń, które powodują blizny (zwłóknienie) płuc, zwykle w wyniku narażenia na toksyny lub choroby autoimmunologicznej
• Rak płuca obejmujący niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC) i drobnokomórkowego raka płuca (SCLC)
• Zawodowe choroby płuc, takie jak azbestoza, krzemica, byssinoza (choroba brunatnych płuc) i nadwrażliwe zapalenie płuc
• Wysięk opłucnowy, nagromadzenie płynu między błonami otaczającymi płuco (zwane opłucną), najczęściej w wyniku niewydolności serca lub zapalenia płuc
• Zapalenie płuc, infekcja, która zapala pęcherzyki płucne (worki powietrzne) w jednym lub obu płucach, powodując ich wypełnienie płynem lub ropą
• Odma opłucnowa, zapadnięte płuco spowodowane wieloma typami chorób, w tym POChP, mukowiscydozą i zapaleniem płuc
• Zator tętnicy płucnej, stan, w którym jedna lub więcej tętnic w płucach zostaje zablokowanych przez zakrzep krwi
• Nadciśnienie płucne, poważny rodzaj wysokiego ciśnienia krwi spowodowany zablokowanymi lub zwężonymi tętnicami płucnymi
• Reumatoidalna choroba płuc, która występuje, gdy reumatoidalne zapalenie stawów atakuje tkanki płuc, prowadząc do zapalenia (zapalenie opłucnej), zwłóknienia i wysięku w opłucnej
• Sarkoidoza, choroba zapalna niewiadomego pochodzenia, która charakteryzuje się tworzeniem się ziarniniaków (drobnych ziarnistości komórek odpornościowych) w płucach i innych narządach
• Bezdech senny, potencjalnie poważne zaburzenie snu, w którym oddychanie sporadycznie zatrzymuje się i zaczyna
• Odma prężna, postępujące i poważne gromadzenie się powietrza w jamie klatki piersiowej w wyniku przecięcia lub rozerwania płuc
• Gruźlica (TB), zakaźna choroba płuc wywoływana przez bakterięPrątek gruźlicy

Ekspertyza proceduralna

Pulmonolog będzie polegał na szerokiej gamie narzędzi i technik do diagnozowania i leczenia chorób układu oddechowego. Niektóre mogą być wykorzystywane zarówno do celów diagnostycznych, jak i terapeutycznych.

Diagnoza

Pulmonolodzy będą diagnozować choroby układu oddechowego za pomocą kombinacji procedur, które mogą obejmować badanie fizykalne, testy laboratoryjne, testy oddechowe, badania obrazowe, a nawet chirurgię eksploracyjną. Pomiędzy nimi:

• Testy czynnościowe płuc to testy oddechowe, które mierzą przepływ powietrza, objętość płuc, wymianę gazową i czynność mięśni oddechowych. Należą do nich spirometria (która mierzy pojemność płuc i czynność oddechową) i pulsoksymetria (która mierzy nasycenie tlenem).
• Test wysiłkowy krążeniowo-oddechowy zapewnia analizę oddech po oddechu wymiany gazów oddechowych i czynności serca w okresie wysiłku
• Badania obrazowe klatki piersiowej obejmują RTG klatki piersiowej, tomografię komputerową (CT), obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI), fluoroskopię klatki piersiowej (przy użyciu ciągłej wiązki promieni rentgenowskich do obrazowania ruchu płuc) oraz ultrasonografię wewnątrzoskrzelową (rodzaj ultrasonografii wprowadzanej do płuc). przez tchawicę).
• Skanowanie jądrowe to rodzaj badań obrazowych wykorzystujących znaczniki radioaktywne. Obejmuje skanowanie V / Q, które mierzy przepływ powietrza i krwi w płucach oraz pozytonową tomografię emisyjną (PET), która mierzy aktywność metaboliczną odpowiadającą nowotworom.
• Bronchoskopia to procedura, w której przez usta i do tchawicy wprowadza się lunetę światłowodową zwaną bronchoskopem, aby zobaczyć wewnętrzne drogi oddechowe płuc
• Płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe, wykonywane podczas bronchoskopii, polega na wstrzyknięciu jałowej wody do dróg oddechowych, która jest następnie odsysana i wysyłana do laboratorium w celu analizy.
• Podczas bronchoskopii wykonuje się biopsję przezoskrzelową w celu pobrania próbki tkanki z większych dróg oddechowych.
• Biopsja opłucnej jest zabiegiem małoinwazyjnym, w którym igła jest wprowadzana przez ścianę klatki piersiowej w celu uzyskania małego kawałka błony opłucnej.
• Toracenteza polega na wprowadzeniu igły przez ścianę klatki piersiowej w celu pobrania płynu z jamy opłucnej.
• Pleuroskopia to zabieg polegający na wprowadzeniu lunety światłowodowej przez nacięcie w klatce piersiowej w celu obejrzenia jamy opłucnej.

Leczenie

Wachlarz metod leczenia stosowanych w pulmonologii jest tak szeroki i zróżnicowany, jak rodzaje diagnozowanych chorób. Wśród niektórych z bardziej powszechnych metod leczenia, zarówno farmaceutycznych, jak i mechanicznych:

• Antybiotyki są przyjmowane doustnie lub dożylnie (przez żyłę) w celu leczenia infekcji, od zapalenia oskrzeli po gruźlicę.
• Leki rozszerzające oskrzela, takie jak albuterol, salmeterol i formoterol, są wdychane do dróg oddechowych u osób z astmą lub POChP.
• Kortykosteroidy można stosować wziewnie lub przyjmować doustnie w celu zmniejszenia ogólnoustrojowego stanu zapalnego.
• Leki rozszerzające naczynia krwionośne to leki przyjmowane doustnie, wziewnie lub dożylnie w celu otwarcia zwężonych naczyń krwionośnych w płucach.
• Fizjoterapia klatki piersiowej obejmuje różne techniki mechaniczne (takie jak uderzenie klatki piersiowej i drenaż postawy) w celu rozluźnienia śluzu i udrożnienia dróg oddechowych u osób z POChP, mukowiscydozą i zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi płuc
• Urządzenie do ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP) to urządzenie do noszenia, stosowane w leczeniu bezdechu sennego poprzez wtłaczanie powietrza do dróg oddechowych w celu ich otwarcia.
• Terapia tlenowa zapewnia dodatkowy tlen osobom mającym problemy z oddychaniem. Urządzenie może dostarczać tlen przez maskę twarzową, zęby nosowe lub tracheostomię (otwór w tchawicy).
• Torakostomia to wprowadzenie igły lub rurki do jamy opłucnej w celu odprowadzenia płynu lub umożliwienia ucieczki powietrza (najczęściej w leczeniu odmy prężnej)
• Bronchoskopia balonowa to technika stosowana do rozszerzania zwężonych dróg oddechowych poprzez nadmuchiwanie balonu w kanałach powietrznych.
• Umieszczenie stentu w drogach oddechowych polega na wprowadzeniu małych rurek, zwanych stentami, do zablokowanych lub zwężonych dróg oddechowych.
• Pleurodeza to procedura, w której do jamy opłucnej wstrzykuje się chemikalia, aby zespolić ze sobą dwie błony opłucnej. Czasami jest stosowany u osób z nawracającymi infuzjami do opłucnej, na przykład u osób, które przeszły raka płuc.
• Ablacja dróg oddechowych to technika wykonywana za pomocą laserów, zabiegów chirurgicznych lub środków termicznych, która może usprawnić oddychanie u osób z POChP i astmą poprzez usunięcie (ablację) mięśni związanych ze skurczem oddechu.

Lobektomie i przeszczepy płuc mogą być wykonywane przez pulmonologa, ale wykonywane przez chirurga klatki piersiowej.

Podspecjalizacje

Podczas gdy wielu pulmonologów będzie prowadziło ogólną praktykę w szpitalu, gabinecie lekarskim lub przychodni, inni będą wykonywać specjalizacje, które wymagają dodatkowego szkolenia. Niektóre z bardziej powszechnych obejmują:

• Śródmiąższowa choroba płuc (choroby charakteryzujące się stanem zapalnym i bliznowaceniem)
• Interwencyjna pulmonologia (obejmująca choroby dróg oddechowych, raka płuc i choroby opłucnej)
• Medycyna przeszczepiania płuc
• Choroby nerwowo-mięśniowe (choroby wynikające z niewydolności mięśni oddechowych)
• Obturacyjna choroba płuc (choroby spowodowane zwężeniem lub niedrożnością dróg oddechowych)
• Pulmonologia medycyna intensywnej opieki medycznej
• Zaburzenia oddychania podczas snu (od głośnego chrapania do obturacyjnego bezdechu sennego)

Pulmonologia dziecięca jest specjalnością pediatrii, a nie chorób wewnętrznych. W tym celu musisz najpierw uzyskać dyplom lekarza pediatrii przed rozpoczęciem stypendium w pulmonologii.

Szkolenie i certyfikacja

Ukończenie studiów licencjackich jest pierwszym krokiem do kariery w pulmonologii. W przypadku uczelni, które nie oferują określonego programu przedmedycznego, konieczne byłoby ukończenie szeregu kursów wstępnych, w tym zaawansowanej matematyki, fizyki, chemii i biologii. Większość dzisiejszych uczelni medycznych wymaga zdania testu kompetencji medycznych (MCAT).

Po ukończeniu studiów następne cztery lata spędził w college'u medycznym lub osteopatycznym, aby uzyskać stopień doktora medycyny (MD) lub lekarza medycyny osteopatycznej (DO). Pierwsze dwa lata byłyby przeznaczone na naukę w klasie, a dwa drugie zapewniłyby ci praktyczne doświadczenie w różnych dziedzinach medycyny w różnych placówkach medycznych.

Po ukończeniu szkoły medycznej musisz uzyskać licencję lekarską w stanie, w którym zamierzasz praktykować. Zwykle wymaga to zdania egzaminu z komisji krajowej, aw niektórych stanach z egzaminu z komisji stanowej.

Absolwenci ze stopniem lekarskim musieliby przystąpić do amerykańskiego egzaminu na licencje medyczne (USMLE), podczas gdy osoby z tytułem DO przystąpiłyby do kompleksowego egzaminu na licencje medyczne w osteopatii (COMLEX).

Pulmonologia jest specjalnością chorób wewnętrznych, więc po ukończeniu studiów medycznych musiałbyś rozpocząć trzyletnią rezydencję internistyczną. Po ukończeniu rezydencji możesz uzyskać certyfikat rady nadzorczej, zdając egzamin przeprowadzany przez American Board of Internal Medicine (ABIM).

Ostatnim krokiem w twoim szkoleniu będzie dwuletni staż w pulmonologii pod okiem ekspertów w tej dziedzinie. Pod koniec stażu musisz zdać drugi zestaw egzaminów, zwany egzaminem certyfikacyjnym choroby płuc (PDCE).

Certyfikacja ABIM trwa 10 lat. Aby kwalifikować się do ponownej certyfikacji, musisz odbywać określoną liczbę godzin nauki co dwa lata, biorąc udział w akredytowanych przez ABIM programach ustawicznego kształcenia medycznego (CME).

Perspektywy pracy dla nowo certyfikowanych pulmonologów są nadal solidne. Według rocznegoRaport kompensacyjny Medscape Pulmonologist, pulmonolodzy w Stanach Zjednoczonych zarabiali w 2018 roku średnią pensję 321000 dolarów.

Porady dotyczące spotkań

W przypadku skierowania do pulmonologa ważne jest, aby upewnić się, że gabinet akceptuje ubezpieczenie. Jeśli nie, poproś swojego ubezpieczyciela, aby dostarczył Ci listę dostawców w sieci, których dane uwierzytelniające sprawdzasz na stronie internetowej weryfikacji lekarzy ABIM.

Przed wizytą poproś lekarza pierwszego kontaktu o przesłanie wszelkiej stosownej dokumentacji medycznej, raportów laboratoryjnych lub badań obrazowych. Pomocne jest również sporządzenie listy przyjmowanych leków, hospitalizacji, zabiegów ambulatoryjnych lub pilnych zabiegów pielęgnacyjnych.

Powinieneś także być przygotowany na zadawanie tylu pytań, ile potrzebujesz, aby w pełni zrozumieć swój stan i dalsze działania. Oto kilka przykładów:

• Co powoduje moje objawy?
• Czy coś, co robię, pogarsza objawy?
• Jakie testy są potrzebne i na czym one polegają?
• Co tak naprawdę mówią testy?
• Jakie mam opcje leczenia?
• Jakie są wskaźniki powodzenia leczenia?
• Jak szybko będę wiedzieć, czy leczenie działa?
• Jakie są możliwe zagrożenia i skutki uboczne?
• Do kogo mam zadzwonić, jeśli wystąpią efekty uboczne?
• Czy jest coś, czego powinienem unikać podczas leczenia?
• Jak często mój stan powinien być badany?
• Co może się stać, jeśli opóźnię lub uniknę leczenia?

Nie ma czegoś takiego jak niewłaściwe pytanie. Jeśli nie uzyskasz potrzebnych odpowiedzi lub nie masz pewności co do przebiegu leczenia, nie wahaj się zasięgnąć drugiej opinii.

Słowo od Verywell

Znalezienie dobrego pulmonologa nie oznacza, że ​​nie potrzebujesz już lekarza pierwszego kontaktu. Jest wręcz przeciwnie. Chociaż pulmonolodzy posiadają wszystkie umiejętności potrzebne do wykonywania zadań podstawowej opieki zdrowotnej, ich praktyka koncentruje się wyłącznie na pulmonologii.

Dla kontrastu, twój lekarz pierwszego kontaktu ma za zadanie nadzorowanie każdego aspektu twojego zdrowia, współpracę ze specjalistami (czasami wielu specjalistów), aby zapewnić, że plany leczenia są skoordynowane i że jedno podejście terapeutyczne nie podważa drugiego. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku współistniejących chorób, takich jak POChP i choroby serca.

Jednocześnie wielu specjalistów nie chce odpowiadać za nadzorowanie wszystkich aspektów zdrowia człowieka. To jest miejsce, w którym Twój lekarz pierwszego kontaktujestspecjalista oferujący spójne, holistyczne podejście do opieki, którego nie robią inni lekarze.