Przegląd wyniszczenia u osób z rakiem

Kacheksja to zespół charakteryzujący się niezamierzoną utratą masy ciała, postępującym zanikiem mięśni i utratą apetytu i uważa się, że jest bezpośrednio odpowiedzialny za 20% zgonów z powodu raka w Stanach Zjednoczonych. Występuje zbyt często, występuje u co najmniej 50% osób z zaawansowanym rakiem. Oprócz utraty wagi i zaniku mięśni objawy zwykle obejmują gorszą jakość życia. Kacheksja nowotworowa jest również określana jako zespół kacheksji anoreksji nowotworowej.

Kacheksję rozpoznaje się na podstawie kombinacji wskaźnika masy ciała (obliczenia opartego na wzroście i wadze), beztłuszczowej masy mięśniowej i badań krwi. Ponieważ uważa się, że kacheksja często występuje nawetprzednastępuje utrata masy ciała, wysoki wskaźnik podejrzenia jest ważny w rozpoznaniu stanu tak szybko, jak to możliwe. Oceniono wiele metod leczenia, od diety po suplementy diety i leki, ale mogą one stanowić wyzwanie, ponieważ kacheksja to coś więcej niż tylko brak kalorii w organizmie. Nowsze badania sugerują, że ćwiczenia, choć sprzeczne z intuicją, mogą pomóc. Związki, takie jak jeden rodzaj kwasu tłuszczowego omega-3 (olej rybny), okazały się obiecujące w zmniejszaniu powikłań choroby, a nowsze terapie, takie jak modulatory receptora androgenowego i inne, są oceniane w badaniach klinicznych.

Kacheksja jest czasami określana jako zespół paraneoplastyczny, co oznacza po prostu objawy spowodowane substancjami wytwarzanymi przez raka lub reakcją organizmu na raka.

Kacheksja nie tylko pogarsza przeżycie osób z rakiem, ale także wpływa na jakość życia. Osoby z kacheksją są mniej zdolne do tolerowania leczenia, takiego jak chemioterapia, i często mają więcej skutków ubocznych. U osób poddanych operacji powikłania pooperacyjne są częstsze. Kacheksja pogarsza również zmęczenie nowotworowe, jeden z najbardziej irytujących objawów raka.

Objawy

Najnowsze badania sugerują, że kacheksja często zaczyna się jeszcze przed utratą wagi, więc na początku może nie występować żadne objawy. Kiedy pojawiają się objawy, obejmują:

Mimowolna (niezamierzona) utrata masy ciała

Utrata masy ciała z kacheksją jest mimowolna, co oznacza, że ​​występuje bez próby. Jednak idzie dalej niż niewyjaśniona utrata wagi. Utrata masy ciała może wystąpić, nawet jeśli w diecie dostarczana jest odpowiednia ilość kalorii i jeśli spożycie kalorii przewyższa produkcję energii. Niezamierzona utrata masy ciała jest definiowana jako utrata 5% masy ciała w okresie od 6 do 12 miesięcy, ale nawet mniejsza utrata masy ciała może budzić obawy.

Zanik mięśni szkieletowych

Zanik mięśni jest cechą charakterystyczną kacheksji i występuje wraz z utratą tkanki tłuszczowej. Może też być dość podstępne. U osób z nadwagą w momencie diagnozy może wystąpić znaczna utrata masy mięśniowej bez widocznych zewnętrznych objawów utraty wagi.

Anoreksja / utrata apetytu

Utrata apetytu jest kolejnym objawem kacheksji i znowu ten objaw jest nieco inny niż zwykłe objawy „utraty apetytu”. W przypadku kacheksji nie jest to po prostu zmniejszone pragnienie jedzenia, ale raczej utrata chęci do jedzenia.

Obniżona jakość życia

Utrata mięśni może osłabić zdolność chodzenia i uczestniczenia w czynnościach, które normalnie byłyby przyjemne.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Kacheksja może być spowodowana „czynnikami nowotworowymi”, substancjami wytwarzanymi i wydzielanymi przez guz lub „odpowiedzią gospodarza”. Odpowiedź gospodarza oznacza po prostu reakcję organizmu na guz. Badana jest odpowiedź układu odpornościowego na raka i inne przyczyny kacheksji, aby spróbować zrozumieć czynniki leżące u podstaw kacheksji.

Kacheksja jest zdominowana przez metabolizm kataboliczny. Jeśli myślisz o normalnym metabolizmie jako o budowie tkanek i mięśni (metabolizm anaboliczny), sytuacja jest odwrotna w przypadku kacheksji, która jest załamaniem normalnych procesów organizmu.

Kacheksja jest często obserwowana w przypadku raka, ale jest również obserwowana w przypadku chorób, takich jak AIDS / HIV, niewydolność serca, rozedma płuc i niewydolność nerek. Jeśli chodzi o raka, najczęściej obserwuje się go z rakiem płuc, rakiem trzustki i rakiem żołądka, ale można go zobaczyć w przypadku każdego rodzaju zaawansowanego raka.

Diagnoza

Chociaż objawy i oznaki kacheksji są zwykle zauważane późno w przebiegu raka, dowiadujemy się, że proces prowadzący do zaniku mięśni zaczyna się bardzo wcześnie po rozpoznaniu raka. W związku z tym często występuje kacheksjaprzedwystępuje jakakolwiek utrata masy ciała.

Istnieje kilka sposobów oceny kacheksji. Niektóre z tych środków obejmują:

• Wskaźnik masy ciała (BMI):  Wskaźnik masy ciała opisuje nie tylko względną masę ciała, ale może dostarczyć więcej informacji o zdrowej wadze. BMI oblicza się za pomocą wzoru na wzrost i wagę. Ponieważ BMI nie określa proporcji masy mięśniowej i tkanki tłuszczowej, nie można go jednak stosować samodzielnie do oceny kacheksji.
• Szczupła masa mięśniowa: pomiar składu ciała może pomóc określić stosunek beztłuszczowej masy mięśniowej do tkanki tłuszczowej. Testy stosowane w tym celu mogą obejmować fałdy skórne i impedancję biologiczną.
• Dzienniki spożycia żywności: Prowadzenie dziennika żywieniowego jest ważną czynnością, jeśli chodzi o zapobieganie lub radzenie sobie z kacheksją. Jednocześnie należy pamiętać, że niedożywienie w postaci kacheksji może wystąpić nawet przy odpowiednim spożyciu kalorii.
• Badania krwi: Niektóre testy laboratoryjne, które są przydatne w ocenie kacheksji, obejmują liczbę białych krwinek (WBC), albuminy w surowicy, poziomy transferyny, kwasu moczowego i markery stanu zapalnego, takie jak białko C-reaktywne (CRP).

Istnieje wiele narzędzi przesiewowych, które analizują kombinację powyższych elementów w celu zidentyfikowania kacheksji, takich jak Malnutrition Universal Screening Tool (MUST), chociaż nie ma jeszcze jednego narzędzia przesiewowego, które byłoby skuteczne w wykrywaniu kacheksji w każdym przypadku. Dzielenie kacheksji na etapy lub stopnie może dać lekarzom więcej informacji na temat naturalnej historii kacheksji, ale największe obawy budzi fakt, że kacheksja jest diagnozowana tak wcześnie, jak to możliwe.

Pomimo liczby dostępnych narzędzi, śledzenie osoby w czasie i sprawdzanie seryjnych mas ciała może dać lepsze wyobrażenie o zmianach.

Kryteria diagnostyczne

Naukowcy opracowali ocenę stopnia kacheksji dla osób z zaawansowanym rakiem. Każdemu komponentowi przypisuje się inną liczbę punktów i sumuje się je w celu oddzielenia kacheksji na trzy etapy. Te komponenty obejmują:

• Utrata masy ciała w ciągu ostatnich 6 miesięcy (ocena od 0-3)
• Kwestionariusz dotyczący funkcji mięśni i sarkopenii (od 0 do 3)
• Stan sprawności ECOG (od 0 do 3). Stan sprawności jest miarą
• Utrata apetytu (ocena od 0 do 2)
• Nieprawidłowe testy laboratoryjne (0-2)

Gradacja

Na podstawie punktacji prekacheksję i wyniszczenie można podzielić na cztery etapy:

• Non-Cachexia (wynik od 0-2)
• Prekacheksja (wynik od 3-4): Ogólna utrata masy ciała jest mniejsza niż 5%, a ludzie mogą mieć objawy, takie jak utrata apetytu i upośledzona tolerancja glukozy
• Kacheksja (wynik od 5-8): utrata masy ciała przekracza 5% i występują inne objawy lub stany związane z kacheksją
• Oporna kacheksja (wynik 9-12): zwykle obejmuje osoby, które nie reagują już na leczenie raka, mają niski wynik i mają oczekiwaną długość życia krótszą niż 3 miesiące

Klas

Badanie opublikowane w 2015 roku wJournal of Clinical Oncologypodzielił kacheksję nowotworową na 5 stopni. Naukowcy odkryli, że z każdym wzrostem stopnia przeżycie znacznie się zmniejszało. Oceny były następujące:

• Stopień 0: brak znaczącej utraty masy ciała (utrata lub zwiększenie masy ciała poniżej 2,4%) oraz BMI mniejsze lub równe 25 kg / m2
• Stopień 1: BMI od 20 do 25 i utrata masy ciała większa lub równa 2,4% lub BMI mniejsze niż 28 i utrata masy ciała 2,5% do 6%
• Stopień 2: BMI od 20 do 28, z utratą masy ciała od 2,5% do 6% lub BMI mniejsze lub równe 28 i utrata masy ciała od 6% do 11%
• Stopień 3: obejmuje osoby z BMI poniżej 20 i utratą masy ciała poniżej 6%, osoby z BMI od 20 do 28 i utratą masy ciała od 6% do 11%, BMI od 22 do ponad 28 i utratę wagi od 11% do 15% lub BMI poniżej 28 i utrata masy ciała powyżej 15%
• Stopień 4: BMI poniżej 20 i stabilna waga lub utrata 6% do 11%, BMI poniżej 22 i utrata masy ciała 11% do 15% lub BMI poniżej 28 i utrata masy ciała powyżej 15%

Leczenie

Pierwszym krokiem w leczeniu jest leczenie wszelkich fizycznych objawów lub stanów, które mogą prowadzić do zmniejszenia apetytu lub zdolności do jedzenia. Obejmują one:

• Owrzodzenia ust
• Zmiany smaku (szczególnie w przypadku niektórych leków chemioterapeutycznych)
• Nudności i wymioty
• Zaparcie
• Ból
• Depresja
• Gastropareza

W wielu przypadkach proste zmiany w diecie mogą złagodzić objawy, takie jak jedzenie przy użyciu plastikowych przyborów, jeśli masz „metalowe usta” lub wybór pokarmów do leczenia gastroparezy.

Należy również przeprowadzić ocenę, aby wykluczyć nadczynność tarczycy (choroby tarczycy są częste w leczeniu raka), a także wziąć pod uwagę stany, takie jak niewydolność nadnerczy lub hipogonadyzm.

Leczenie wyniszczenia

Dotychczasowe metody leczenia są dość rozczarowujące i nawet przy odpowiednim spożyciu kalorii trudno jest odwrócić proces kacheksji.

Celem zabiegu jest pobudzenie „procesów anabolicznych” (czyli budowy mięśni) przy jednoczesnym zahamowaniu „procesów katabolicznych” (działań powodujących rozpad mięśni).

Obecnie większość badaczy uważa, że ​​niezbędne jest połączenie metod leczenia (terapia multimodalna). Opcje leczenia obejmują:

Dieta

Wbrew temu, co może wydawać się oczywiste, zastąpienie i uzupełnienie kalorii w diecie maniezrobili dużą różnicę w zespole kacheksji. To powiedziawszy, bardzo ważne jest, aby upewnić się, że osoby zmagające się z rakiem (i podobnymi schorzeniami, które powodują kacheksję), mają zdrową dietę. Jedną z ważnych kwestii, o których należy pamiętać, jest to, że jeśli ktoś nie jadł dużo przez pewien czas, należy zwiększyć spożyciestopniowo.Jeśli kalorie są podawane zbyt szybko, może wystąpić efekt uboczny zwany „zespołem przekarmienia”. Jeśli jedzenie nie jest możliwe (lub jest ograniczone) doustnie, można zalecić zgłębnik do karmienia.

Wielu lekarzy zaleca spożywanie częstych, małych posiłków, z naciskiem na pokarmy wysokokaloryczne.

Poradnictwo żywieniowe może być pomocne w radzeniu sobie z objawami prowadzącymi do zmniejszonego spożycia i daje pomysły na spróbowanie pokarmów, o których być może nie pomyślałeś.

Suplementy diety, takie jak zapewnić, są często zalecane, alenie powinieneśstosować jako substytut posiłków. Zwykle zaleca się, aby po użyciu te produkty były spożywanepomiędzyposiłki.

Kwasy tłuszczowe omega-3

Idealnie jest, jeśli składniki odżywcze można uzyskać z pożywienia, ale wiemy, że nie zawsze tak jest. Olej rybny został oceniony pod kątem jego zdolności do leczenia kacheksji w niektórych badaniach (ale nie we wszystkich) sugerujących, że może być pomocny. W jednym z badań dodanie sproszkowanego suplementu kwasu eikozapentaenowego (EPA), jednego z trzech głównych kwasów tłuszczowych omega-3, które ludzie spożywają w diecie jedząc ryby, poprawiło poziom markerów stanu zapalnego, które towarzyszą kacheksji. Suplementy EPA wiązały się również z krótszymi pobytami w szpitalu oraz mniejszą liczbą infekcji i powikłań.

Suplementy aminokwasów

Ośrodki zajmujące się rozpoznawaniem i leczeniem kacheksji również często zalecają suplementy aminokwasów, w szczególności glutaminę, L-karnitynę i L-argininę, a te aminokwasy są oceniane w połączeniu z innymi terapiami, aby ocenić ich potencjalne korzyści.

Ćwiczenie

Może się to wydawać sprzeczne z intuicją, ale zwiększenie aktywności (jeśli to możliwe) może pomóc. Oczywistą zaletą ćwiczeń jest zwiększony apetyt, ale trening wytrzymałościowy może wykraczać poza nawyki żywieniowe, aby spowolnić spadek masy mięśniowej obserwowany przy kacheksji. Uważa się, że ćwiczenia mogą zmniejszyć stan zapalny, a także wpłynąć na metabolizm samych mięśni.

Stymulatory apetytu

W leczeniu kacheksji stosowano środki pobudzające apetyt, chociaż ich działanie jest niejasne. Obejmują one:

• Kortykosteroidy, takie jak prednizon i deksametazon, chociaż mogą wystąpić znaczące skutki uboczne
• Megace (megestrol): Chociaż Megace może powodować przyrost masy ciała, jak dotąd nie wydaje się, aby poprawiał jakość życia. Megace może również zwiększać ryzyko zakrzepów krwi, które są już powszechne u osób z rakiem
• Medroksyprogesteron
• Testosteron

Leki przeciwzapalne

Leki przeciwzapalne, takie jak Celebrex (celekoksyb), okazały się obiecujące, szczególnie jeśli obecne są oznaki zapalenia (na przykład, jeśli podwyższony jest poziom białka C-reaktywnego). W przypadku raka głowy i szyi istnieją dowody na to, że leki te mogą poprawić rokowanie.

Marihuana medyczna

Jak dotąd dowody na stosowanie konopi indyjskich w kacheksji-anoreksji związanej z rakiem są niejednoznaczne. Miejmy nadzieję, że wraz ze zmianami przepisów prowadzącymi do większej możliwości badania substancji, takich jak THC i CBD w badaniach klinicznych, odpowiedź na pytanie o ich skuteczność zostanie udzielona.

Badania kliniczne

Do pewnego stopnia przebadano szeroką gamę leków pod kątem ich potencjalnej roli w zwalczaniu kacheksji. Badane są zarówno selektywne modulatory receptora androgenowego, jak i leki działające na receptor greliny (grelina to hormon głodu). Leki, które działają na związki zapalne, takie jak cytokiny (cytokiny przyczyniają się do rozpadu mięśni), są intrygujące. Organizm wytwarza cytokiny, które pomagają zabijać komórki rakowe, ale cytokiny mają również tendencję do przenoszenia organizmu w stan katabolizmu (rozpadu). Wreszcie, podobnie jak w przypadku wielu schorzeń, wysiłki mające na celu zwalczanie bakterii jelitowych zasługują na dalsze badania.

Słowo od Verywell

Podobnie jak w przypadku wielu problemów związanych z rakiem, ważne jest, aby być swoim własnym adwokatem w swojej opiece. Badania mówią nam, że kacheksja w nowotworach jest niezaspokojoną potrzebą, a badania przesiewowe i metody leczenia kacheksji są bardzo zróżnicowane w całym kraju. Jeśli żyjesz z rakiem, a zwłaszcza jeśli doświadczyłeś utraty apetytu lub utraty wagi, porozmawiaj z lekarzem o kacheksji. Chociaż spożycie kalorii nie jest jedyną odpowiedzią w zapobieganiu lub leczeniu kacheksji, odgrywa pewną rolę. Jeśli zmagasz się z apetytem, ​​może pomóc rozmowa z dietetykiem onkologiem. Jeśli masz objawy, które ograniczają zdolność do jedzenia, takie jak duszność, trudności w połykaniu lub inne, porozmawiaj z lekarzem. Czasami praca z zespołem opieki paliatywnej może być nieoceniona w rozwiązywaniu irytujących objawów związanych z rakiem i leczeniem raka, pozwalając ludziom żyć jak najlepiej z tą chorobą.