Jedyną terapią leczniczą w pierwotnym zwłóknieniu szpiku (PMF) jest przeszczep komórek macierzystych, jednak terapia ta jest zalecana tylko dla pacjentów wysokiego i średniego ryzyka. Nawet w tej grupie wiek i inne schorzenia mogą znacznie zwiększyć ryzyko związane z przeszczepem, co czyni go mniej niż idealną terapią. Ponadto nie wszystkie osoby z PMF wysokiego i średniego ryzyka będą miały odpowiedniego dawcę przeszczepu komórek macierzystych (dopasowane rodzeństwo lub dopasowany niespokrewniony dawca). Zaleca się, aby osoby z niskim ryzykiem PMF otrzymywały leczenie mające na celu zmniejszenie objawów związanych z chorobą.
Thomas Barwick / Creative RM / Getty Images
Być może Twój lekarz zalecił, że przeszczep nie jest dla Ciebie najlepszą opcją, lub nie można znaleźć odpowiedniego dawcy lub nie tolerowałeś innych terapii pierwszego rzutu dla PMF. Oczywiście następne pytanie może brzmieć - jakie inne opcje leczenia są dostępne? Na szczęście trwa wiele badań, które próbują znaleźć dodatkowe opcje leczenia. Omówimy pokrótce niektóre z tych leków.
Inhibitory JAK2
Ruksolitynib, inhibitor JAK2, był pierwszą terapią celowaną zidentyfikowaną dla PMF. Mutacje w genie JAK2 są związane z rozwojem PMF.
Ruksolitynib jest odpowiednią terapią dla osób z tymi mutacjami, które nie mogą przejść przeszczepu komórek macierzystych. Na szczęście okazał się pomocny nawet u osób bez mutacji JAK2. Trwają badania mające na celu opracowanie podobnych leków (innych inhibitorów JAK2), które mogłyby być stosowane w leczeniu PMF, a także łączeniu ruksolitynibu z innymi lekami.
Momelotynib jest kolejnym inhibitorem JAK2 badanym pod kątem leczenia PMF. Wczesne badania wykazały, że 45% osób, które otrzymywały momelotynib, miało zmniejszenie wielkości śledziony. Około połowa badanych osób miała poprawę w zakresie niedokrwistości, a ponad 50% było w stanie przerwać terapię transfuzyjną. Może rozwinąć się trombocytopenia (mała liczba płytek krwi) i może ograniczyć skuteczność. Momelotynib zostanie porównany z ruksolitynibem w badaniach fazy 3 w celu określenia jego roli w leczeniu PMF.
W sierpniu 2019 roku FDA zatwierdził fedratynib do leczenia dorosłych z MF średnio-2 lub wysokiego ryzyka.
Leki immunomodulujące
Pomalidomid to lek immunomodulujący (leki zmieniające układ odpornościowy). Ma związek z talidomidem i lenalidomidem. Ogólnie leki te podaje się z prednizonem (lek steroidowy).
Talidomid i lenalidomid były już badane jako opcje leczenia w PMF. Chociaż obie przynoszą korzyści, ich stosowanie jest często ograniczone przez skutki uboczne. Pomalidomid został opracowany jako mniej toksyczna opcja. U niektórych pacjentów nastąpiła poprawa w zakresie niedokrwistości, ale nie zaobserwowano żadnego wpływu na wielkość śledziony. Biorąc pod uwagę te ograniczone korzyści, trwają badania nad połączeniem pomalidomidu z innymi lekami, takimi jak ruksolitynib, w leczeniu PMF.
Leki epigenetyczne
Leki epigenetyczne to leki, które wpływają na ekspresję niektórych genów, a nie fizycznie je zmieniają. Jedną z klas tych leków są środki hipometylujące, które obejmują azacytydynę i decytabinę. Leki te są obecnie stosowane w leczeniu zespołu mielodysplastycznego. Badania nad rolą azacytydyny i decytabiny są we wczesnej fazie. Inne leki to inhibitory deacetylazy histonowej (HDAC), takie jak giwinostat i panobinostat.
Everolimus
Ewerolimus jest lekiem zaliczanym do grupy inhibitorów kinazy mTOR i immunosupresyjnym. Jest zatwierdzony przez FDA (Food and Drug Administration) do leczenia kilku rodzajów raka (raka piersi, raka nerkowokomórkowego, guzów neuroendokrynnych itp.) Oraz zapobiegania odrzucaniu narządów u osób, które przeszły przeszczep narządów (wątroby lub nerek). Ewerolimus przyjmuje się doustnie. Wczesne badania wskazują, że może zmniejszać objawy, rozmiar śledziony, anemię, liczbę płytek krwi i liczbę białych krwinek.
Imetelstat
Imetelstat badano w kilku rodzajach raka i zwłóknieniu szpiku. We wczesnych badaniach wywoływał remisję (zmarłe oznaki i objawy PMH) u niektórych osób z PMF o średnim lub wysokim ryzyku.
Jeśli nie zareagujesz na leczenie pierwszego rzutu, przystąpienie do badania klinicznego może dać ci dostęp do nowatorskich terapii. Obecnie istnieje ponad 20 badań klinicznych oceniających opcje leczenia osób z mielofibrozą. Możesz omówić tę opcję ze swoim lekarzem.
