Anatomia rogówki

Rogówka to przezroczysta kopuła tkanki w przedniej części oka. Łączy się płynnie z twardówką (białą częścią oka). Rogówka załamuje światło przez soczewkę znajdującą się pod nią, co pozwala oku przetwarzać obrazy. Urazy rogówki mogą pogorszyć wzrok.

Anatomia

U większości ludzi rogówka ma nieco owalny kształt i jest grubsza na krawędziach niż w środku. Rogówka znajduje się nad tęczówką i soczewką.

Struktura

Chociaż rogówka jest bardzo cienka i przezroczysta, składa się z pięciu oddzielnych warstw tkanki.

• Nabłonek: komórki te wytwarzają cienką, błyszczącą warstwę „skóry” na zewnętrznej rogówce.
• Warstwa Bowmana: zwana także błoną Bowmana, ta cienka warstwa tkanki składa się z komórek kolagenu, które zapewniają strukturę rogówki.
• Stroma: Najgrubsza warstwa rogówki, zrąb składa się z komórek kolagenu.
• Błona Descemeta: ta bardzo cienka warstwa komórek zapewnia pewną elastyczność strukturze rogówki.
• Śródbłonek: pojedyncza warstwa komórek w najbardziej wewnętrznej części rogówki, śródbłonek utrzymuje krystaliczną czystość rogówki.

Wariacje anatomiczne

Wrodzone (obecne przy urodzeniu) nieprawidłowości rogówki zdarzają się i zwykle powodują, że rogówka jest mętna, a nie przezroczysta. Kiedy te nieprawidłowości występują, często pojawiają się w połączeniu z innymi schorzeniami, w tym:

• Wrodzone wady mózgu
• Wady serca
• Nieprawidłowości w rozwoju twarzoczaszki (głowy i twarzy)
• Dziedziczne wady rogówki

Funkcjonować

Wypukły (wypukły) kształt rogówki służy do załamywania (zginania) światła, zanim przejdzie ono przez tęczówkę i soczewkę. Soczewka dodatkowo załamuje światło, aby udoskonalić obraz wyświetlany na siatkówce (tkance wyściełającej tylną część wewnętrznej gałki ocznej).

Stopień krzywizny rogówki w dużym stopniu wpływa na jej zdolność do załamywania światła. Nieprawidłowości w skrzywieniu rogówki, takie jak rogówka rogówki (rogówka w kształcie stożka), mogą utrudniać lub wręcz uniemożliwić przetwarzanie obrazu.

Warunki powiązane

Ze względu na swoją wypukłość w przedniej części oka rogówka jest narażona na ścieranie (zarysowanie, zadrapanie). Drobne otarcia, które dotyczą tylko warstwy nabłonka, zwykle goją się w ciągu 24 godzin. Jednak głębsze zadrapania, które docierają do warstwy Bowmana, często powodują blizny rogówki, które mogą upośledzać widzenie. Urazy, które rozciągają się poniżej warstwy Bowmana, takie jak przeszywająca rana oka, mogą powodować ślepotę.

Oprócz urazów na rogówkę może wpływać wiele różnych wad wrodzonych i innych chorób, które rozwijają się w czasie, z których kilka obejmuje następujące.

• Wrodzona dziedziczna dystrofia śródbłonka: jest to stan dziedziczny, w którym tkanki rogówki nabrzmiewają płynem.
• Anomalia Petera: jest to stan, w którym rozwijająca się rogówka przykleja się do tęczówki lub soczewki, powodując zmętnienie rogówki.
• Twardzina rogówki: w tym stanie rogówka nie różnicuje się w pełni od tkanki twardówki (białej części oka) podczas rozwoju, co powoduje zmętnienie rogówki.
• Guzy rogówki: te zmiany nowotworowe występują rzadko w dzieciństwie, ale mogą wystąpić w wieku dorosłym.
• Tylna dystrofia polimorficzna: jest to choroba śródbłonka rogówki, która zwykle występuje u osób w wieku około 30 lat.
• Keratoconus: Jest to rozwój rogówki w kształcie stożka, zwykle w okresie dojrzewania.
• Wrzody rogówki: są to owrzodzenia rogówki, które mogą rozwinąć się z powodu infekcji.
• Zapalenie rogówki: jest to zapalenie rogówki, często spowodowane użyciem soczewek kontaktowych.

Testy

Większość chorób rogówki może zostać wykryta przez okulistę poprzez badanie wizualne. Lekarz może skierować jasne światło do oka, aby sprawdzić rogówkę pod kątem nieprawidłowości. W badaniu za pomocą lampy szczelinowej okuliści ocenią nie tylko rogówkę, ale także leżące pod nią struktury. Czasami mogą również używać specjalnych kropli do oczu, które plami mikroskopijne otarcia, aby były widoczne, gdy pada na nie niebieskie światło.