Rozproszona idiopatyczna hiperostoza szkieletowa, powszechnie określana jako DISH, jest chorobą charakteryzującą się zwapnieniem (odkładaniem się wapnia) i kostnieniem (tworzeniem się kości) w tkankach miękkich, głównie przyczepach ścięgnistych i więzadłach. Po raz pierwszy zidentyfikowana i opisana przez Forestier i Rotes-Querol w 1950 r., Choroba została nazwana „starczą hiperostozą zesztywniającą”. Określano ją również jako chorobę Forestiera.
W DISH typowo zaangażowany jest szkielet osiowy, zwłaszcza kręgosłup piersiowy. Ale kiedy naukowcy zdali sobie sprawę, że choroba nie ogranicza się do kręgosłupa i że może wpływać na stawy obwodowe, zmienili nazwę na Rozproszona idiopatyczna hiperostoza szkieletowa.
PALMIHELP / Getty ImagesObjawy i charakterystyka
Charakterystyczne jest, że DISH obejmuje wytwarzanie osteofitów wzdłuż prawej strony odcinka piersiowego kręgosłupa (przy niezmienionej przestrzeni międzykręgowej) i kostnienie więzadła podłużnego przedniego. Zwapnienie i kostnienie więzadła podłużnego tylnego może również wystąpić w DISH, a także w obszarach przyczepów ścięgnistych, w tym więzadeł okołodziałkowych, powięzi podeszwowej, ścięgna Achillesa, wyrostka łokciowego (część łokciowa poza stawem łokciowym) i nie tylko.
Diagnoza
Ostateczna diagnoza DISH opiera się na wynikach badań radiologicznych, w tym:
- Obecność grubych, płynących osteofitów po prawej stronie odcinka piersiowego kręgosłupa, łączących co najmniej cztery sąsiadujące kręgi - lub - kostnienie więzadła podłużnego przedniego
- Zachowana wysokość krążka międzykręgowego w zajętym regionie
- Brak zesztywnienia apophyseal, erozji stawu krzyżowo-biodrowego, stwardnienia lub fuzji śródstawowej. Staw apophyseal to punkt, w którym dwie lub więcej kości łączą się w kręgosłupie.
Prawdopodobna diagnoza DISH opiera się na ciągłym zwapnieniu, kostnieniu lub obu obszarach przednio-bocznych co najmniej dwóch sąsiadujących trzonów kręgów oraz na entezopatiach korowych pięty, wyrostka łokciowego i rzepki. Ponadto entezopatie obwodowe mogą wskazywać na wczesną DISH, która później może przekształcić się w pełnowartościową DISH, widoczną radiologicznie.
Częstość występowania i statystyki
DISH występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Częstość występowania DISH jest różna i zależy od wieku, pochodzenia etnicznego, a także położenia geograficznego. WedługPodręcznik reumatologii Kelleya, badania szpitalne wykazały, że częstość DISH u mężczyzn w wieku powyżej 50 lat wynosi około 25% w porównaniu z kobietami w wieku powyżej 50 lat na poziomie 15%. Żydzi w wieku powyżej 40 lat mieszkający w Jerozolimie mieli wyższą chorobowość, podczas gdy niższą stwierdzono wśród mieszkańców Korei (niecałe 9% osób starszych). Łagodny DISH został znaleziony w ludzkich szczątkach sprzed 4000 lat. W szczątkach ludzkich od VI do VIII wieku częstość występowania była wyższa u mężczyzn w porównaniu z kobietami, osiągając szczyt około 3,7%.
Przyczyny
Przyczyna DISH nie jest znana, ale istnieją pewne czynniki, które wydają się być związane z tą chorobą. Osoby z DISH często mają również chorobę zwyrodnieniową stawów. DISH był również powiązany z:
- Syndrom metabliczny
- Cukrzyca (niezależna od insuliny)
- Otyłość
- Wysoki współczynnik obwodu talii
- Nadciśnienie
- Hiperinsulinemia
- Dyslipidemia
- Podwyższony poziom hormonu wzrostu
- Podwyższony insulinopodobny czynnik wzrostu
- Hiperurykemia
- Stosowanie retinoidów (substancji witaminy A)
- Predyspozycje genetyczne
Objawy związane z DISH
Nie ma żadnych oznak i objawów specyficznie związanych z DISH. Jednak większość pacjentów z DISH doświadcza porannej sztywności, bólu grzbietowo-lędźwiowego i zmniejszenia zakresu ruchu. Mogą wystąpić bóle kończyn dużych i małych stawów obwodowych oraz przyczepów obwodowych (pięta, ścięgno Achillesa, ramię, rzepka, wyrostek łokciowy). Ból szkieletu osiowego można przypisać wszystkim trzem regionom kręgosłupa oraz stawom żebrowym i mostkowo-obojczykowym.
Leczenie
Leczenie DISH ma na celu złagodzenie bólu i sztywności, spowolnienie postępu choroby, opanowanie zaburzeń metabolicznych i zapobieganie powikłaniom. Lekkie ćwiczenia, ciepło, leki przeciwbólowe i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są zwykle stosowane w celu opanowania konsekwencji DISH.
.jpg)
