Anatomia przełyku

Przełyk to rurka mięśniowa łącząca tylną część gardła (lub gardła) z żołądkiem. Jego głównym zadaniem jest dostarczanie pokarmu, płynów i śliny do reszty układu pokarmowego. Wzdłuż swojego biegu spływa w dół szyi, przez klatkę piersiową (jamę klatki piersiowej), zanim dostanie się do jamy brzusznej, w której znajduje się żołądek.

Na ten niezbędny narząd może wpływać wiele schorzeń - najczęściej choroba refluksowa przełyku (GERD), ale także m.in. rak przełyku, zgaga i eozynofilowe zapalenie przełyku. Ponieważ jest to tak ważna część organizmu, ważne jest, aby zorientować się, czym jest przełyk, co robi, a także jakie warunki mogą na to wpływać.

Ericsphotography / Getty Images

Anatomia

Każda cecha anatomii przełyku odzwierciedla jej przeznaczenie jako część systemu dostarczającego pożywienie i płyny przez organizm.

Struktura

U dorosłych dorosłych przełyk jest cylindrem o długości około 9 do 10 cali lub 23 do 25 centymetrów (cm) i na ogół ma nieco ponad 1 cal (3 cm) średnicy. Składa się z czterech warstwy tkanek i mięśni:

• Błona śluzowa: Wewnętrzna wyściółka przełyku to warstwa tkanki miękkiej, zwana błoną śluzową (lub najbardziej wewnętrzną śluzówką), która sama składa się z trzech warstw. Jego zewnętrzna część, nabłonek, składa się z komórek ochronnych, z warstwami tkanki łącznej (blaszka właściwa) i cienkimi pasmami mięśni gładkich (błona śluzowa mięśni). Ta warstwa jest również wyłożona gruczołami, które pomagają w trawieniu.
• Podśluzówka: ta wewnętrzna warstwa jest gruba i włóknista, służąca do połączenia błony śluzowej z mięśniówką zewnętrzną. Wraz z błoną śluzową warstwa ta powoduje spływające po przełyku fałdy. Jako taki, patrząc z góry, organ ten ma kształt gwiazdy.
• Muscularis: ta warstwa mięśniowa jest podzielona na wewnętrzną część składającą się z okrągłych włókien mięśniowych i zewnętrzną część zstępujących włókien.
• Tunica adventitia: ta zewnętrzna warstwa tkanki włóknistej służy jako rodzaj rusztowania dla przełyku, mocując go do otaczających struktur, aby utrzymać go na miejscu.

Co ważne, muskulatura przełyku zmienia się, gdy przemieszcza się w dół. Górna trzecia część tego narządu to głównie mięsień dobrowolny (prążkowany); środkowa trzecia to mieszanka mięśni dobrowolnych i mimowolnych (gładkich), a dolna trzecia składa się tylko z mięśni mimowolnych.

Lokalizacja

Łącząc tylną część gardła (część dolną gardła) z żołądkiem, przełyk biegnie w dół, przechodząc do klatki piersiowej i jamy brzusznej. Anatomia przełyku podzielona jest na trzy sekcje w oparciu o ten kurs:

• Szyjka macicy: górna część przełyku przechodzi przez szyję, znajdując się tuż przed kręgosłupem i tuż za tchawicą lub tchawicą. Tam, gdzie wychodzi z gardła, na połączeniu gardłowo-przełykowym, znajduje się wiązka mimowolnych mięśni zwanych górnym zwieraczem przełyku (UES), rodzaj drzwi prowadzących do narządu.
• Klatka piersiowa: Gdy przełyk wędruje w dół, dociera do części klatki piersiowej zwanej śródpiersiem, podróżując w pobliżu niektórych z najważniejszych tętnic i żył w ciele. Tutaj biegnie równolegle do odcinka piersiowego aorty (głównej tętnicy serca) i żyły azygos (która przenosi krew z klatki piersiowej z powrotem do serca), przecinając inne ważne naczynia.
• Brzuch: Na poziomie najniższego żebra przełyk przechodzi do jamy brzusznej przez przeponę - główne mięśnie oddechowe - poprzez otwór zwany przerwą przełykową. W tej jamie przemieszcza się w dół obok lewego płata wątroby, a następnie kończy się w żołądku. To miejsce spotkania, połączenie żołądkowo-przełykowe, jest otoczone innym wiązkiem mimowolnych mięśni, dolnym zwieraczem przełyku.

Wariacje anatomiczne

Ogólnie rzecz biorąc, zmiany w anatomii przełyku są niezwykle rzadkie. Większość z nich ma związek z niewielkimi zmianami długości tego narządu, jednakże pojawiają się istotne i wpływowe wady wrodzone. Obejmują one:

• Przetoka i zarośnięcie tchawicy przełyku: W pierwszym przypadku łączy się z nią przełyk, który powinien być oddzielony od tchawicy. Kiedy osoby z przetoką TE przełykają, płyn może przedostać się do płuc. Stanowi temu często towarzyszy atrezja, w której przełyk tworzy dwie części, a nie jedną.
• Zwężenie przełyku: Niedorozwój przełyku po urodzeniu może również prowadzić do zwężenia, zwężenia kanału. Jest to bardzo rzadkie zaburzenie, występujące w jednym na 25 do 50 000 żywych urodzeń.
• Duplikacja przełyku i torbiel duplikacyjna: Duplikacja całego przełyku występuje bardzo rzadko; jednak częstsze jest częściowe powielanie, prowadzące do wzrostu nienowotworowych cyst. Te mają tendencję do występowania w dolnych częściach przełyku.
• Pierścienie i sieci przełyku: Pierścienie i sieci to fałdy tkanki przełyku, które częściowo lub całkowicie blokują przełyk. Pierwsza z nich odnosi się do sytuacji, gdy te zatory występują w dolnym odcinku przełyku; podczas gdy ta ostatnia występuje, gdy cienka warstwa komórek blokuje część lub całość górnego przełyku.

Funkcjonować

Przełyk, będący górną częścią układu pokarmowego, polega na przenoszeniu pokarmu i płynów do żołądka. Kiedy połykasz, mózg aktywuje mięśnie górnego zwieracza przełyku (UES), otwierając go, jednocześnie pobudzając innych do zablokowania tchawicy.

Gdy materiał dostanie się do przełyku, nacisk wywierany na ściany pobudza w nich komórki nerwowe, inicjując tzw. „Perystaltykę”. Mięśnie przełyku najpierw rozluźniają się, a następnie ściskają od góry do dołu, wypychając pokarm do żołądka.

Dolny zwieracz przełyku, u podstawy przełyku, działa wówczas jak zastawka, otwierając się, aby umożliwić przepływ pokarmu do żołądka, ale zamykając się, aby zapobiec przepływowi kwasów żołądkowych do góry.

Drugorzędna rola przełyku występuje podczas wymiotów, podczas wydalania pokarmu lub napoju z żołądka. W odpowiedzi na nudności, pewne ośrodki w mózgu są aktywowane, co prowadzi do wymiotów lub suchego falowania. Kiedy to robisz, mięśnie otaczające żołądek zaczynają się kurczyć i rozluźniać, a dolny zwieracz przełyku otwiera się.

W końcowej fazie wymiotów mięśnie brzucha napinają się, uciskając żołądek, podczas gdy przepona kurczy się i otwiera przełyk, co powoduje wypychanie pokarmu i płynów z organizmu.

Warunki powiązane

Na przełyk może wpływać szereg schorzeń, od stosunkowo łagodnych do znacznie poważniejszych. Zaburzenia i choroby mogą tutaj powstać niezależnie lub być częścią stanu podstawowego.

Oto krótkie zestawienie najczęstszych chorób przełyku:

• Achalazja (dysfagia): Trudności w połykaniu mogą wynikać z wielu powodów i stanowić zaburzenie przełyku. Achalazja często towarzyszy zgaga i ból w klatce piersiowej.
• Choroba refluksowa przełyku (GERD): Zgaga występuje, gdy kwasy żołądkowe wypływają z powrotem do góry, ponieważ dolny zwieracz przełyku nie zamyka się prawidłowo, powodując bóle w klatce piersiowej. GERD to postać przewlekłej i ciężkiej zgagi, która prowadzi również do kaszlu, świszczącego oddechu, nudności, bolesnego połykania i wymiotów.
• Eozynofilowe zapalenie przełyku (EoE): Jest to przewlekła reakcja immunologiczna lub alergiczna przełyku, w której białe krwinki gromadzą się w wewnętrznej wyściółce. Prowadzi to do stanu zapalnego, powodując trudności w połykaniu, zmniejszony apetyt, ból brzucha i wymioty.
• Rak przełyku: komórki rakowe mogą rozwijać się w wewnętrznej wyściółce przełyku, ostatecznie rozprzestrzeniając się na inne warstwy. Na ten narząd wpływają dwa typy raka, określone przez typ komórek, z których się wywodzą - rak płaskonabłonkowy i gruczolakorak.
• Przełyk Barretta: często związany z GERD, w tym stanie uszkodzenie tkanek przełyku może, ale nie musi, powodować objawy zgagi, ale zawsze zwiększa ryzyko rozwoju gruczolakoraka.
• Zwężenie przełyku: Nieprawidłowe zaciśnięcie przełyku może powstać przy urodzeniu (jak omówiono powyżej), być wynikiem raka lub GERD lub powstać w wyniku radioterapii, wcześniejszej operacji, leków lub wrzodów żołądka.

Leczenie

Leczenie schorzeń przełyku oznacza przyjmowanie zgagi i innych objawów lub leczenie jakiejkolwiek choroby podstawowej powodującej problemy. Do walki z tymi chorobami i zaburzeniami można wykorzystać wszystko, od zmian stylu życia po zabiegi chirurgiczne. Typowe podejścia do leczenia obejmują:

• Zarządzanie stylem życia: zgagę wynikającą z GERD lub innych schorzeń można opanować poprzez zmianę diety i stylu życia. Unikanie pokarmów wywołujących refluks żołądkowy, powolne jedzenie, odchudzanie, rzucenie palenia i inne zmiany nie zawsze mogą wyeliminować problem, ale z pewnością mogą pomóc.
• Leki: Kilka rodzajów leków jest przepisywanych na przewlekłą zgagę, w tym blokery histaminy, takie jak Tagamet (cymetydyna) i Pepcid (famotydyna), inhibitory pompy protonowej (PPI), takie jak Nexium (esomeprazol) i Prilosec (omeprazol) i inne. Wcześniejsze
• Terapia raka przełyku: Podejścia do leczenia raka są bardzo różne w zależności od konkretnego przypadku; jednakże mogą one obejmować radioterapię, chemioterapię, immunoterapię lub zabieg chirurgiczny. Lekarze mogą celować i usuwać guzy lokalnie lub pracować nad zabijaniem raka w całym organizmie za pomocą promieniowania lub leków.
• Chirurgia: Fundoplikacja Nissena jest powszechnym leczeniem chirurgicznym GERD, w którym górna część żołądka jest owinięta wokół dolnego zwieracza przełyku (LES). Ta operacja wzmacnia zwieracz, aby zapobiec refluksowi kwasu.
• Poszerzenie przełyku: W przypadku zwężenia, lekarze mogą podjąć próbę wykonania tej procedury, która polega na użyciu specjalnej rurki lub balonu chirurgicznego w celu fizycznego otwarcia przełyku. Zwykle jest to zabieg ambulatoryjny, wykonywany podczas znieczulenia miejscowego.