OMDLENIE - OCENA OBJAWóW CHOROBY SERCA

Najpierw najważniejsze

Oceniając przyczynę omdleń, lekarz ma natychmiastowe pytanie, na które należy odpowiedzieć: Czy omdlenie w Twoim przypadku wskazuje na zwiększone ryzyko nagłej śmierci? Na szczęście znalezienie odpowiedzi na to pytanie jest zwykle dość proste i na szczęście w większości przypadków odpowiedź na to pytanie brzmi „nie”. Mimo to bardzo ważne jest, aby od razu odpowiedzieć na to pytanie. Ponieważ omdlenia zagrażające życiu są prawie zawsze pochodzenia sercowego, oznacza to, że lekarz musi ustalić, czy masz lub prawdopodobnie masz poważną chorobę serca. Jeśli lekarz zdecyduje, że omdlenie mogło być spowodowane chorobą serca, konieczna jest natychmiastowa ocena - i może być konieczna hospitalizacja do czasu wykluczenia przyczyny zagrażającej życiu lub odpowiedniego leczenia.

Jeśli (jak to znacznie częściej ma miejsce) lekarz nie stwierdzi żadnych oznak stanu zagrażającego życiu, może przeprowadzić mniej pośpieszną ocenę, aby znaleźć przyczynę omdlenia, a hospitalizacja jest rzadko potrzebna.

Dwufazowe podejście do oceny omdlenia

Faza pierwsza - Historia medyczna i badanie fizyczne

To zdecydowanie najważniejszy krok w diagnozowaniu przyczyny omdlenia. Historia i badanie fizykalne dają istotne wskazówki w diagnozowaniu prawie wszystkich przyczyn omdleń. Jednakże, chociaż uczą się tego wszyscy lekarze, wielu niestety nigdy się tego nie uczy.

Dlatego musisz zdawać sobie sprawę z tego faktu: w większości przypadków lekarz po rozmowie z Tobą i zbadaniu Cię powinien mieć doskonałe wyobrażenie o przyczynie omdlenia. Jeśli więc twój lekarz nie przeprowadzi dokładnej historii medycznej (która jest opisana poniżej) i przeprowadzi tylko pobieżne badanie fizykalne, a następnie nie ma pojęcia, co spowodowało twoje omdlenie, powinieneś rozważyć wizytę u innego lekarza.

Dokładne zebranie wywiadu medycznego musi obejmować uzyskanie szczegółowych informacji na temat ewentualnego wywiadu kardiologicznego, w tym: a) wszystkich informacji dotyczących wcześniejszej historii choroby serca; b) jeśli nie masz historii chorób serca, następnie ocenę czynników ryzyka chorób serca; oraz c) zapytać Cię o historię chorób serca w Twojej rodzinie, zwłaszcza historię nagłej śmierci w rodzinie. Ponadto lekarz powinien zapytać cię o szczegóły każdego z epizodów synkopowych - aż do dzieciństwa, jeśli to konieczne - w tym informacje o tym, kiedy każdy z nich wystąpił, co robiłeś w tym czasie, czy było jakieś ostrzeżenie, jak długo to trwało, czy odzyskałeś przytomność zaraz po upadku i czy odkryłeś sposób na przerwanie epizodów, jeśli poczujesz, że nadchodzi.

Badanie przedmiotowe powinno obejmować dokładne badanie neurologiczne i kardiologiczne. Lekarz powinien zmierzyć ciśnienie krwi w każdym ramieniu oraz zmierzyć ciśnienie krwi i tętno w pozycji leżącej oraz ponownie, gdy stoisz.

Pod koniec wywiadu i badania fizycznego, Twój lekarz powinien mieć doskonałe pojęcie o tym, co powoduje omdlenie. W szczególności lekarz powinien przynajmniej wiedzieć, jakie jest prawdopodobieństwo, że masz problem z sercem powodujący omdlenie - w takim przypadku nagła śmierć jest problemem. Jeśli nie podejrzewa się choroby serca, zazwyczaj lekarz będzie musiał zlecić nie więcej niż jeden lub dwa ukierunkowane badania, aby potwierdzić jej podejrzenia. Powinna być w stanie powiedzieć ci, co według niej jest problemem, a nawet powinna dać ci wyobrażenie o tym, co prawdopodobnie pociągnie za sobą leczenie.

Z drugiej strony, jeśli twój lekarz skończył z tobą i stoi tam, kręcąc głową, zamawiając całą baterię testów i procedur, podobnych do strzelby, które dotyczą wielu układów narządów, to oboje czeka cię bardzo ciężka czas. Byłby to czas na zastanowienie się nad zasięgnięciem drugiej opinii.

Faza druga - testowanie ukierunkowane

Po historii i badaniu fizykalnym:

Jeśli lekarz podejrzewa kardiologiczną przyczynę omdleń, należy natychmiast wykonać nieinwazyjne badanie kardiologiczne. W większości przypadków badanie to składa się z echokardiogramu, aw niektórych przypadkach z testu wysiłkowego. W przypadku stwierdzenia jakiejś formy obturacyjnej choroby serca (np. Zwężenia aorty), należy jak najszybciej zaplanować leczenie mające na celu złagodzenie niedrożności. Jeśli ta wstępna ocena wskazuje na arytmię serca jako przyczynę omdlenia, możesz potrzebować badania elektrofizjologicznego. W takim przypadku prawdopodobnie będziesz musiał pozostać na monitorze szpitalnym do czasu otrzymania ostatecznej terapii. Przeczytaj o sercowych przyczynach omdleń.

Jeśli lekarz podejrzewa przyczynę neurologiczną, prawdopodobnie zleci badanie TK mózgu lub elektroencefalogram (EEG), aw niektórych przypadkach angiografię (badanie z użyciem barwnika w celu wizualizacji tętnic mózgu), aby potwierdzić diagnozę. Omdlenia spowodowane zaburzeniami neurologicznymi są jednak stosunkowo rzadkie. Przeczytaj o neurologicznych przyczynach omdleń.

Jeśli lekarz zdiagnozował lub podejrzewa omdlenie naczynioruchowe (czyli niedociśnienie ortostatyczne, POTS lub omdlenie wazowagalne), zwykle nie jest konieczne dalsze badanie. W niektórych przypadkach badanie stołu przechylnego może być przydatne w potwierdzeniu diagnozy. Ale ogólnie, po zidentyfikowaniu tego typu omdleń, lekarz może natychmiast przystąpić do rozpoczęcia terapii. Zdecydowana większość osób z omdleniami okazuje się mieć omdlenia wazowagalne.Przeczytaj o omdleniach naczynioruchowych.

Jeśli Twój lekarz - pomimo dokładnego wywiadu lekarskiego i dokładnego badania fizykalnego - nadal nie ma dobrego przypuszczalnego wyjaśnienia omdlenia, zwykle dobrym pomysłem jest wykonanie nieinwazyjnego badania kardiologicznego, aby wykluczyć subtelne choroby serca. Badanie to zazwyczaj składa się z echokardiogramu, często monitorowania w warunkach ambulatoryjnych (gdy nosisz monitor pracy serca w domu przez kilka dni lub tygodni) i ewentualnie testu wysiłkowego. Przydatne może być również badanie stołu przechylanego. Jeśli po tych badaniach omdlenia pozostają nierozpoznane, można rozważyć wykonanie badań elektrofizjologicznych.