Jak rodzina może sobie radzić po pobycie w domu opieki?

Jeśli podjąłeś trudną decyzję o przeniesieniu ukochanej osoby do domu opieki lub innej placówki, możliwe, że zmagasz się z poczuciem winy z powodu tej zmiany. Możesz także opłakiwać kilka strat, które wynikły z tej decyzji lub z trudem dostosowujesz się do zmian w swoim stylu życia.

Bez wątpienia decyzja o umieszczeniu członka rodziny w placówce nie była łatwa. Prawdopodobnie wziąłeś pod uwagę wiele czynników. Czasami te decyzje są podejmowane z naszych rąk przez nagłe sytuacje lub problemy zdrowotne. Innym razem decyzja o przyjęciu ukochanej osoby do domu opieki jest krok po kroku, gdy w grę wchodzi wielu członków rodziny, lekarze udzielają porad i ostrzeżeń, a sąsiedzi zachęcają do zrobienia kolejnego kroku.

Chociaż podczas podejmowania decyzji pojawia się zamieszanie, nie zawsze kończy się to tylko dlatego, że ktoś zostaje przyjęty do placówki. W rzeczywistości może on trwać, a nawet wzrastać, ponieważ opiekun musi nauczyć się rozluźniać kontrolę nad najdrobniejszymi szczegółami, którymi jest przyzwyczajony do opiekowania się ukochaną osobą.

Rozpoznawanie objawów winy, żalu i przystosowania

Choć może się wydawać, że powinno to być oczywiste, nie wszystkie poczucie winy i żalu wyglądają jednakowo. Oto kilka sposobów, w jakie trudne emocje mogą pojawić się po umieszczeniu ukochanej osoby w domu opieki:

• Możesz czuć się winny, gdy masz przyjemne doświadczenie.
• Możesz doświadczyć cyklu poczucia winy, potem ulgi, a potem poczucia winy.
• Może okazać się, że opieka personelu placówki będzie dla Ciebie niezadowolona.
• Możesz odczuwać potrzebę ciągłej obecności w placówce.
• Możesz czuć się przygnębiony lub niespokojny.
• Możesz nie chcieć rozważać wydawania dyrektyw medycznych, takich jak nakaz DNR.

Współtwórcy poczucia winy i żalu

Niektóre czynniki, które mogą zwiększyć trudne uczucia po umieszczeniu w domu opieki, mogą obejmować rozczarowanie, że nie jest w stanie opiekować się współmałżonkiem w domu zgodnie z pierwotnym planem, spostrzeżenie (dokładne lub nie), że inni oczekują, że będziesz w stanie opiekować się tą osobą. w domu i uznanie, że choroba postępuje.

Czasami ta osoba mogła nawet ci powiedzieć: „Proszę, nie umieszczaj mnie w domu opieki!” Jednak jego lub jej potrzeby mogły sprawić, że ta prośba była niemożliwa.

Jak pomóc sobie dostosować się do tej zmiany

• Po pierwsze, przyznaj, że radzisz sobie ze znaczącą korektą. Chociaż nie zmienia to sytuacji, może pomóc sobie pozwolić sobie na wstrzymanie się i zrozumienie wyzwania, przed którym stoisz.
• Badania pokazują, że obciążenie opiekuna może trwać nadal po umieszczeniu w domu opieki ze względu na nowe wyzwania i wymagania. To pokazuje, że chociaż umieszczenie mogło być konieczne do opieki nad ukochaną osobą, nie spowoduje to automatycznego „naprawienia” głównego opiekuna i wszystko w porządku.
• Znajdź małe, a być może nowe sposoby, aby wyrazić swoją troskę i miłość. Może możesz codziennie przynosić gazetę lub kwiat ukochanej osobie.
• Znajdź kogoś, komu możesz wyrazić swoje obawy, zarówno poza placówką, jak iw jej obrębie. Komunikacja jest ważna, a większość placówek chce wiedzieć, jakie są Twoje obawy Nauczenie się, jak bronić bliskiej osoby, jest ważne i konieczne, zwłaszcza gdy cierpi ona na demencję.
• Przyjmij do wiadomości, że nawet jeśli Twoja ukochana osoba nie chciała mieszkać w placówce, opieka w domu opieki może przynieść pewne korzyści. Chociaż możesz czuć, że nic nie może się równać z poziomem opieki, jaką zapewniłeś ukochanej osobie w domu, pamiętaj, że opieka w placówce może być nadal dobra, dobrej jakości i jest dostępna 24 godziny na dobę. Niektórzy ludzie uważają, że ich ukochana osoba faktycznie poprawia się w placówce, ponieważ stale otrzymuje opiekę, którą członkowie rodziny chcieli zapewnić, ale po prostu nie mogli skutecznie utrzymać się w domu.
• Pomóż ukochanej osobie dostosować się do obiektu. Pracujcie razem, aby zidentyfikować dla niego ważne czynności i rutyny, aby ułatwić dostosowanie.
• Rozważ opracowanie historii życia, aby podzielić się z personelem ważnymi osobami, wydarzeniami i informacjami o ukochanej osobie.
• Przypomnij sobie, że możesz teraz skupić się nie tylko na potrzebach fizycznych ukochanej osoby, ale także na odwiedzaniu jej i budowaniu z nią relacji.
• Większość opiekunów uważa, że ​​opieka nad ukochaną osobą jest przywilejem i nie chce być zwolniona z pracy polegającej na zapewnianiu opieki, nawet jeśli jest to fizycznie i emocjonalnie obciążające. Uznanie możliwej mieszanki emocji, w tym żalu, straty, poczucia winy i ulgi, może pozwolić na zdrowsze przystosowanie się po umieszczeniu ukochanej osoby w domu opieki.