W szpiczaku mnogim białe krwinki zwane komórkami plazmatycznymi stają się rakowe. W przeciwieństwie do raka piersi lub raka płuc, które tworzą guzy lite, szpiczak mnogi jest rakiem krwi, który wypełnia szpik kostny tymi nieprawidłowymi komórkami plazmatycznymi.
Rozpoznanie zależy od badań szpiku kostnego i markerów, które można wykryć we krwi, a czasem w moczu, a także od wszelkich oznak i objawów, które mogą być obecne. Obrazowanie kości może również wykryć plamy sugerujące szpiczaka mnogiego.
Verywell / Cindy ChungSamokontrola / testy w domu
Samokontrola w domu i testy domowe nie odgrywają obecnie roli w diagnozowaniu szpiczaka mnogiego. Ból kości jest bardzo częstym objawem w szpiczaku mnogim, ale nie ma nic podobnego do samokontroli raka piersi lub jąder. robić w domu. To powiedziawszy, uporczywe zmęczenie i ból, które przypuszczalnie pochodzą z czegoś innego, ale nie reagują na leczenie, szczególnie u osoby starszej, nie powinny być ignorowane.
Wczesne oznaki i objawy szpiczaka mnogiego można łatwo pomylić z innymi schorzeniami.
W około jednej trzeciej przypadków szpiczak mnogi jest wykrywany podczas rutynowych badań przesiewowych krwi, kiedy dana osoba jest oceniana pod kątem jakiegoś niezwiązanego problemu. U kolejnej 1/3 szpiczaka mnogiego rozpoznaje się po wywołaniu tak zwanego złamania patologicznego, często obejmującego kręgi dolnej części pleców.
Laboratoria i testy
Rozpoznanie szpiczaka mnogiego zależy od wielu różnych testów, w tym badań krwi, badań szpiku kostnego i obrazowania kości.
Komórki plazmatyczne są częścią układu odpornościowego, a ich głównym zadaniem jest wytwarzanie dużych ilości przeciwciał, które pomagają zwalczać infekcje. W szpiczaku mnogim występuje złośliwy „klon” komórek plazmatycznych, z wieloma kopiami tej samej komórki plazmatycznej, z których wszystkie wytwarzają identyczne białko (białko monoklonalne lub białko M), które jest nieprawidłowe. To białko M jest pomocne w diagnostyce szpiczaka mnogiego, jednak nie wszystkie przypadki szpiczaka mnogiego wydzielają białko M i nie wszystkie białka M pochodzą ze szpiczaka mnogiego.
Badania krwi
Podobnie jak rak szyjki macicy i rak okrężnicy, w szpiczaku mogą występować stany przedrakowe, które prowadzą do pełnego nowotworu złośliwego. Nieprawidłowe stany komórek plazmatycznych obejmują stany przedrakowe, takie jak MGUS (gammopatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu), rakowe, ale nieaktywne (lub tzw. Tlący się szpiczak mnogi), po objawowy / aktywny szpiczak mnogi wymagający leczenia .
Badania laboratoryjne w celu wstępnego przesiewu w kierunku szpiczaka mnogiego obejmują pełną morfologię krwi wraz z określeniem określonych, różnych typów krwinek oraz badanie próbki krwi lub rozmazu pod mikroskopem. chemia krwi mierzy wapń i inne substancje oraz markery, które mogą pomóc w ocenie ryzyka (kreatynina, albumina, dehydrogenaza mleczanowa, mikroglobulina beta-2 i białko C-reaktywne).
Badanie w kierunku podejrzenia szpiczaka obejmuje również badania krwi, które dostarczają informacji o typach i ilościach różnych przeciwciał we krwi. W niektórych przypadkach testy te wyszukują małe fragmenty całego przeciwciała lub łańcuchów lekkich immunoglobulin. Oficjalne nazwy tych testów śledzenia przeciwciał i białek są następujące:
- Analiza wolnego monoklonalnego łańcucha lekkiego (FLC) w surowicy
- Elektroforeza białek surowicy (SPEP) z immunofiksacją i oznaczeniem ilościowym immunoglobulin.
Badania moczu
Ponieważ markery białkowe będące przedmiotem zainteresowania w szpiczaku mogą czasami przechodzić do moczu, można również wykonać testy na moczu.
Badanie lepkości
Przy nadmiarze białka ze szpiczaka czasami krew może stać się zbyt gęsta lub lepka, jak za dużo mąki w cieście. Kiedy tak się dzieje, nazywa się to nadmierną lepkością. Zatem lepkość krwi zostanie zmierzona również wtedy, gdy stężenie białka M jest wysokie (powyżej 5 g / dl) lub występują objawy wskazujące na nadmierną lepkość (takie jak krwawienie z błon śluzowych, krwawienie z nosa lub krwawienie z dziąseł; objawy nerwowe, takie jak bóle głowy, zmiany widzenia, podwójne widzenie, zawroty głowy, utrata słuchu).
Aspiracja i biopsja szpiku kostnego
Jeśli masz szpiczaka mnogiego, w szpiku kostnym będzie nadmiar komórek plazmatycznych. Test używany do sprawdzenia szpiku kostnego nazywa się biopsją i aspiracją szpiku kostnego i można go wykonać w gabinecie lekarskim lub w szpitalu. W przypadku biopsji szpiku kostnego, mały fragment zajętego odcinka szpiku kostnego zostaną usunięte i zbadane pod mikroskopem. Uważa się to za prostą operację przeprowadzaną w znieczuleniu ogólnym. Próbka szpiku kostnego jest następnie wykorzystywana do wielu różnych testów (immunofenotypowania, konwencjonalnej cytogenetyki i fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ lub FISH), które ujawniają informacje o nowotworze złośliwym, jego markerach i potencjalnie przydatne informacje dotyczące jego leczenia.
Ocena szpiku kostnego jest wskazana u wszystkich pacjentów ze szpiczakiem mnogim w momencie rozpoznania oraz u pacjentów z podejrzeniem MGUS (gammopatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu) lub tlącego szpiczaka w celu wykluczenia diagnostyki szpiczaka mnogiego.
Obrazowanie
Obrazowanie jest wykonywane, aby sprawdzić, czy szpiczak mnogi może wpływać na kości. W zależności od tego, jakie rodzaje badań obrazowych są dostępne, można zastosować różne techniki lub różne skany.
Radiograficzne badanie szkieletu
Tradycyjnie wykonuje się badanie szkieletowe, na które składa się prześwietlenie czaszki, kręgosłupa, ramion, żeber, bioder i ud.
PET / CT lub MRI
Obecnie wiele placówek wykorzystuje obrazowanie całego ciała z wykorzystaniem pozytonowej tomografii emisyjnej (PET / CT) lub MRI.
W badaniu PET do krwi wstrzykuje się postać cukru radioaktywnego (znanego jako FDG). W wielu przypadkach komórki rakowe w organizmie szybko rosną i pochłaniają duże ilości cukru, tworząc obraz przedstawiający radioaktywność w organizmie w obszarach dotkniętych rakiem. Obraz nie jest szczegółowy jak tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny, ale dostarcza użytecznych informacji o całym ciele. Często skany PET i CT są łączone w tym samym czasie (skan PET / CT), aby umożliwić porównanie obszarów o wyższej radioaktywności w skanie PET z bardziej szczegółowym wyglądem tego obszaru w skanie CT.
Każda technika obrazowania ma swoje mocne i słabe strony i, w zależności od konkretnego przypadku, jedna może być preferowana.
Echokardiografia
Innym badaniem obrazowym, które można wykonać u niektórych pacjentów ze szpiczakiem mnogim, jest echokardiogram. Czasami i częściej, ponieważ pacjenci ze szpiczakiem mnogim żyją coraz dłużej, nadmiar białka we krwi prowadzi do stanu zwanego amyloidozą. Ponieważ amyloidoza często atakuje serce, można zlecić badanie echokardiograficzne (ECHO) .Test to zasadniczo badanie ultrasonograficzne mięśnia sercowego w celu wykazania, jak dobrze działa. Jeśli mięsień sercowy jest dotknięty amyloidozą, wygląda inaczej niż normalny mięsień sercowy.
Diagnozy różnicowe
Ważne jest, aby odróżnić szpiczaka mnogiego od łagodnych przyczyn, które mają te same objawy, oraz od innych nowotworów złośliwych komórek plazmatycznych, aby sformułować rokowanie i plan leczenia.
Gdy ból kości lub pleców i zmęczenie trwają dłużej niż dwa do czterech tygodni u osoby starszej, pomimo leczenia tego bólu, powinno to skłonić do dalszej oceny szpiczaka mnogiego, a także kilku innych schorzeń.
Jednak ból krzyża jest niezwykle powszechny w populacji ogólnej, tak że zdecydowana większość osób z bólem krzyża nie ma szpiczaka mnogiego.
Wśród schorzeń, które mogą powodować uporczywy ból kości i zmęczenie, są niedobór witaminy D, nadczynność przytarczyc, choroba autoimmunologiczna zwana polimialgią reumatyczną i przerzuty do kości z innego raka.
Wśród najważniejszych schorzeń, które mogą wydawać się aktywnym szpiczakiem, ale nimi nie są:
- MGUS (gammopatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu)
- Zajęcie kości z powodu innego raka u osoby z MGUS
- Tlący się szpiczak mnogi
- Samotny plazmocytoma (tylko jeden izolowany obszar szpiczaka, nie mnogi)
- Makroglobulinemia Waldenströma
- Amyloidoza AL (łańcucha lekkiego amyloidu) nie jest spowodowana szpiczakiem mnogim
- Zespół POEMS (inaczej szpiczak osteosklerotyczny: polineuropatia, powiększenie organów, endokrynopatia, białko monoklonalne, zmiany skórne)
Zaktualizowane kryteria diagnostyczne
W 2014 r. Wprowadzono zrewidowany międzynarodowy system oceny stopnia zaawansowania szpiczaka (R-ISS) z aktualizacjami obejmującymi określone biomarkery oprócz ustalonych markerów uszkodzenia narządów końcowych. osoba musiała mieć tzw. objawy szpiczaka CRAB: CRAB (hiperkalcemia, niewydolność nerek, anemia lub nowe uszkodzenia kości).
Objawy CRAB nadal kwalifikują się jako czynny szpiczak mnogi, ale obecnie, jeśli objawy CRAB są nieobecne, nadal można uznać, że ryzyko jest wystarczająco wysokie, aby otrzymać leczenie aktywnego szpiczaka mnogiego.
Międzynarodowa grupa ekspertów ds. Szpiczaka dodała biomarkery związane z „prawie nieuchronnym rozwojem” cech CRAB i dodano do kryteriów (komórki plazmatyczne szpiku kostnego (BMPC) większe lub równe 60%; stosunek zaangażowanych / niezaangażowanych łańcuchów lekkich w surowicy większy lub równy do 100; obrazowanie diagnostyczne pokazujące osteolityczne zniszczenie kości z więcej niż jedną zmianą ogniskową, przy czym każda zmiana jest większa niż 5 mm).
Kryteria diagnostyczne tlącego się szpiczaka mnogiego to: poziom białka M w surowicy 3 g na dl (30 g na l) lub więcej, 10% lub więcej komórek plazmatycznych szpiku kostnego i brak powiązanych zaburzeń narządów lub tkanek (brak uszkodzeń narządów końcowych , w tym uszkodzenia kości) lub objawy.
Słowo od Verywell
Rozpoznanie szpiczaka mnogiego zmienia życie. Na razie skupienie się na lepszym samopoczuciu i wytyczaniu ścieżki naprzód jest kluczowe. Chociaż szpiczak mnogi nie jest najczęstszym rakiem krwi, tysiące ludzi idą twoimi śladami, kiedy to czytasz.
Oprócz przewidywanych przyszłych postępów w diagnozowaniu szpiczaka, możesz również wziąć sobie do serca, że jeśli jesteś diagnozowany dzisiaj, opcje leczenia, którymi Ty i Twoi pracownicy służby zdrowia mają do dyspozycji, są znacznie lepsze niż te, które są dostępne nawet po 5 lub 10 latach. temu. Istnieją nie tylko agresywne opcje, które pozwalają młodszym, sprawniejszym pacjentom walczyć z chorobą wszystkimi, jakie mają, ale także wysoce skuteczne, ale o niższej toksyczności schematy, które mają na celu przedłużenie życia bez większego poświęcania jakości życia.
.jpg)
