Osoby w wieku powyżej 65 lat i osoby z pewnymi niepełnosprawnościami polegają na Medicare w celu zaspokojenia potrzeb zdrowotnych. Większość z nich zapłaciła za przywilej w postaci podatków. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jakie podatki są wykorzystywane do finansowania Medicare, kto za nie płaci i jak one działają. Co ważniejsze, w jaki sposób amerykańska ustawa o opiece zdrowotnej zmieniłaby kwotę, jaką płacisz z własnej kieszeni w ramach podatków Medicare?
istockphotoJak działa finansowanie Medicare
Medicare jest podzielone na cztery części: ubezpieczenie szpitalne w części A, ubezpieczenie medyczne w części B, ubezpieczenie Medicare Advantage w części C i ubezpieczenie na leki na receptę w części D.
Podatki płacone rządowi federalnemu są przekazywane do funduszu powierniczego Medicare, który jest wykorzystywany do finansowania wyłącznie części A. Obejmuje to nie tylko opiekę szpitalną, ale także inne usługi, takie jak hospicjum, wykwalifikowana opieka w placówce pielęgniarskiej i domowa opieka zdrowotna.
Miesięczne składki mogą być również wykorzystywane do finansowania Medicare Część A, ale ogólnie rzecz biorąc, niewiele osób je opłaca. Dzieje się tak, ponieważ składki są bezpłatne dla każdego, kto przepracował 40 lub więcej kwartałów w kwalifikującym się do Medicare zatrudnieniu, co oznacza, że zapłacił już sprawiedliwą część podatków. Osoby, które przepracowały mniej niż 40 kwartałów, będą płacić miesięczne składki, które są dodawane do Funduszu Powierniczego Medicare.
W 2017 r. Osoby, które pracowały od 30 do 39 kwartałów w zatrudnieniu opodatkowanym przez Medicare, będą płacić 227 USD miesięcznie w ramach części A, podczas gdy osoby pracujące krócej niż 30 kwartałów zapłacą 413 USD.
Medicare części B do D są finansowane głównie z miesięcznych składek. W przeciwieństwie do części A, każdy płaci miesięczną składkę za te usługi. Jednak niektórzy z was zapłacą nieco więcej w zależności od poziomu dochodów.
Miesięczna kwota korekty zależnej od dochodu (IRMAA)
Kwota korekty miesięcznej zależnej od dochodu (IRMAA) nie jest podatkiem jako takim, ale jest to dodatkowa opłata, którą zapłacisz za Części B i / lub D, jeśli Twój dochód przekroczy określony poziom. Fundusze trafiają bezpośrednio do Medicare, a nie do prywatnej firmy ubezpieczeniowej, która sponsoruje Twój plan Medicare, i będą oparte na zmodyfikowanym skorygowanym dochodzie brutto lub MAGI.
Twój dochód brutto jest oparty na zarobkach (w tym napiwkach), dochodzie z firm / inwestycji, zarobionych odsetkach, zasiłku dla bezrobotnych i alimentach. Jest ona „korygowana” na podstawie wszelkich odliczeń zatwierdzonych przez urząd skarbowy, które możesz następnie poczynić, np. Wydatków, od składek IRA po odsetki od kredytu studenckiego. Wartość jest „modyfikowana” przez dodanie wszelkich dochodów z odsetek zwolnionych z podatku. Następnie rząd federalny korzysta z MAGI, aby określić, ile zapłacisz za podatki i czy kwalifikujesz się do Medicaid, ulg podatkowych lub innych dotacji sponsorowanych przez federację.
Na potrzeby Medicare, MAGI służy do określenia, czy zapłacisz IRMAA. Osoby składające deklaracje podatkowe w wysokości 85 000 USD lub mniej lub małżeństwa składające łącznie wniosek o kwotę 170 000 USD lub mniej nie zapłacą IRMAA. Jeśli zarobisz powyżej tych poziomów, zostaniesz obciążony dodatkową opłatą.
W 2017 r., Medicare Part B IRMAA wynosi 53,30 USD, 133,90 USD, 214,30 USD i 294,60 USD miesięcznie, w miarę przechodzenia do przedziałów o wyższych dochodach. W przypadku Medicare Część D IRMAA wynosi 13,30 USD, 34,20 USD, 55,20 USD i 76,20 USD miesięcznie.
Przedziały dochodu kwalifikującego się do IRMAA zaczynają się od 85 001 USD do 107 000 USD dla osób składających jedno zgłoszenie i od 170 001 USD do 214 000 USD dla osób składających wnioski wspólne. Ich cena wynosi odpowiednio 214 000 USD i 428 000 USD dla pojedynczych i połączonych urządzeń.
Dla przypomnienia, część B IRMAA została zainicjowana przez ustawodawstwo Kongresu w 2007 r., A część D IRMAA w 2011 r. Jako część ustawy Affordable Care Act, czyli Obamacare.
Podatek Medicare
Podatek Medicare powstał w 1966 roku i jest stosowany do Twojego dochodu, pomniejszonego o wszelkie potrącenia z tytułu składki zdrowotnej sponsorowanej przez pracodawcę lub innych odliczeń przed opodatkowaniem. Nie dotyczy zysków kapitałowych i innych dochodów z inwestycji. Wpływy z tego podatku idą bezpośrednio do funduszu powierniczego Medicare.
Wysokość podatków zależy od Twojego statusu zatrudnienia. Osoby, które są zatrudnione, zapłacą połowę wymaganego podatku Medicare, a kwota ta zostanie potrącona bezpośrednio z Twojej wypłaty. Dzieje się tak, ponieważ Twój pracodawca płaci różnicę.
Osoby samozatrudnione są zobowiązane do opłacenia pełnej kwoty podatku Medicare, zarówno składek pracownika, jak i pracodawcy. Oczekuje się, że osoby samozatrudnione płacą kwartalne podatki rządowi lub w inny sposób zostaną ukarane spóźnionymi karami.
W 1966 roku podatek Medicare zaczął się od skromnej stawki 0,7 procent. Dziś podatek od wynagrodzeń wzrasta do 2,9 proc.
Jeśli jesteś zatrudniony, zapłacisz tylko 1,45%, a Twój pracodawca opłaca 1,45% składki. Jeśli jesteś samozatrudniony, jesteś odpowiedzialny za pełną stawkę 2,9%.
Dodatkowy podatek Medicare
Jeśli zarobisz więcej, zapłacisz więcej.
Ustawa o przystępnej cenie dodała dodatkowy podatek na Medicare, który został po raz pierwszy zastosowany w styczniu 2013 r. Dotyczyło osób, które zarabiały powyżej następujących poziomów MAGI.
- Osoba samotna lub głowa rodziny - 200 000 USD
- Żonaty składający wniosek razem - 250 000 dolarów
- Żonaty składający wniosek oddzielnie - 125 000 $
- Kwalifikująca się wdowa (wdowa) z dzieckiem na utrzymaniu - 200 000 $
Każdy dochód powyżej tych kwot będzie obciążony dodatkowym 0,9% podatkiem Medicare. W przeciwieństwie do tradycyjnego podatku Medicare, podatek ten jest w całości opłacany przez pracownika. Pracodawca nie wpłaca żadnych składek.
Na przykład osoba samotna zarabiająca 250 000 USD rocznie zapłaciłaby 1,45% podatku Medicare za pierwsze 200 000 USD, ale 2,35% podatku (1,45% + 0,9%) od pozostałych 50 000 USD. Pracodawca nadal płaciłby 1,45 procent za pełny zakres dochodów.
Jeśli jesteś samozatrudniony, zapłacisz standardową stawkę podatku Medicare w wysokości 2,9% od dochodu poniżej kwoty progowej oraz dodatkowy podatek Medicare w wysokości 3,8% (2,9% + 0,9%) od dochodu przekraczającego próg.
Podatek dochodowy netto z inwestycji
Innym podatkiem dodanym na mocy ustawy Affordable Care Act jest podatek dochodowy od inwestycji netto (NIIT), znany również jako podatek dochodowy od dochodów niezarobionych na ubezpieczenie zdrowotne. Dotyczy osób, które zarabiają powyżej poniższych poziomów MAGI i mają dochody z inwestycji:
- Osoba samotna lub głowa rodziny - 200 000 USD
- Żonaty składający wniosek razem - 250 000 dolarów
- Żonaty składający wniosek oddzielnie - 125 000 $
- Kwalifikująca się wdowa (wdowa) z dzieckiem na utrzymaniu - 250 000 $
Zasadniczo jest to 3,8-procentowy podatek Medicare nakładany na dochód netto z inwestycji. Może to obejmować niektóre renty, zyski kapitałowe, dywidendy, dochody z wynajmu i tantiemy. NIIT w szczególności nie ma zastosowania do wynagrodzeń, dochodów z samozatrudnienia, alimentów, emerytur, wypłat na konto emerytalne, świadczeń z ubezpieczenia społecznego, odsetek zwolnionych z podatku ani zasiłków dla bezrobotnych.
Dodatkowy podatek Medicare różni się od NIIT, ponieważ nie ma zastosowania do dochodu netto z inwestycji. Jednak IRS stwierdza, że możliwe jest, że będziesz musiał stawić czoła obu podatkom.
Zostaniesz opodatkowany z tytułu NIIT na podstawie niższej kwoty dochodu netto z inwestycji lub kwoty, o którą przekroczysz próg MAGI.
Jak amerykańska ustawa o opiece zdrowotnej zmieniłaby opodatkowanie Medicare
Wcześniejsze wersje American Health Care Act (AHCA), później określane jako Better Care Reconciliation Act (BCRA), miały na celu zmniejszenie podatków Medicare poprzez wyeliminowanie dodatkowego podatku Medicare i podatku dochodowego od inwestycji netto. To wywołało poważną debatę na temat ulg podatkowych dla bogatych.
Wspólny Komitet ds. Opodatkowania twierdzi, że zniesienie dodatkowego podatku na Medicare zmniejszyłoby dochody federalne o 117 miliardów dolarów do 2026 roku. Przy mniejszej liczbie dolarów wpływających na fundusz powierniczy Medicare, Medicare wyczerpałby swoje fundusze do 2025 roku, trzy lata wcześniej niż oczekiwano. Kontrastuje to bezpośrednio z ustawą o przystępnej cenie, która faktycznie przedłużyła wypłacalność Medicare o 11 lat.
Raporty finansowe pokazują również, że większość Amerykanów raczej nie odniesie korzyści z tej zmiany podatkowej. W rzeczywistości milionerzy otrzymaliby 79 procent wszystkich obniżek podatków. Do 2025 r. Milionerzy skorzystaliby ze średnich oszczędności w wysokości 50 000 USD rocznie, multimilionerzy do 250 000 USD rocznie, a 400 najlepiej zarabiających nawet 7 mln USD rocznie.
Osoby zarabiające mniej niż 200 000 dolarów lub małżeństwa poniżej 250 000 dolarów nie zauważyłyby zmiany w opodatkowaniu.
W rzeczywistości nie tylko obywatele o niskich i średnich dochodach byliby nadal opodatkowani według tej samej stawki, ale wielu milionerów faktycznie płaciłoby niższe stawki podatkowe niż Amerykanie zarabiający mniej niż oni. Dzieje się tak, ponieważ bogaci zarabiają dużą część swoich dolarów z dochodu niepodlegającego opodatkowaniu. Ponieważ ta część dochodu nie byłaby już opodatkowana przez NIIT, mają one potencjał do czerpania dużych korzyści.
Jak początkowo przedstawiono, American Health Care Act / Better Care Reconciliation Act niesprawiedliwie opodatkowałaby Amerykanów, jednocześnie zmniejszając fundusze na Medicare, program opieki zdrowotnej potrzebny naszym najstarszym i najbardziej chorym obywatelom. 13 lipca 2017 r. W odpowiedzi na publiczne oburzenie rząd republikański wydał nową wersję ustawy Better Care Reconciliation Act, która odroczyła zniesienie tych podatków. Ostatecznie ustawa nie została uchwalona.
Słowo od Verywell
Finansowanie federalnego programu opieki zdrowotnej ma swoją cenę - najlepiej taką, która jest sprawiedliwa dla wszystkich jego uczestników. Podatki Medicare obowiązują od 1966 r., A na przestrzeni lat dodano dodatkowe podatki. Celem było zwiększenie finansowania Medicare i umożliwienie Amerykanom opłacania składek zgodnie z ich możliwościami.
