Doustne steroidy na astmę

Doustne kortykosteroidy to rodzaj leków przyjmowanych doustnie, które mają swoje miejsce w leczeniu astmy. Najczęściej stosuje się je, gdy dana osoba ma ciężki atak astmy, w celu szybkiego zmniejszenia zapalenia dróg oddechowych i złagodzenia objawów astmy. Doustne steroidy mogą być również stosowane do długoterminowej kontroli ciężkiej astmy, gdy inne leki nie przynoszą ulgi.

Chociaż sterydy doustne są skuteczne w kontrolowaniu ciężkich objawów astmy, należy je stosować oszczędnie, aby uniknąć potencjalnie poważnych skutków ubocznych.

Używa

Kortykosteroidy, nazywane również sterydami doustnymi, są lekami syntetycznymi, które naśladują hormon kortyzol wytwarzany naturalnie przez nadnercza. Działają poprzez złagodzenie nadreaktywnego układu odpornościowego, zmniejszając stan zapalny lokalnie (w określonej części ciała) lub ogólnoustrojowo (w całym ciele).

Steroidy wziewne robią to lokalnie, gdy są wdychane do dróg oddechowych. Z drugiej strony doustne steroidy działają ogólnoustrojowo, ponieważ są transportowane przez krwioobieg.

Ponieważ doustne steroidy są przepisywane w wyższych dawkach, są one stosowane do określonych celów, w których korzyści z leczenia przewyższają ryzyko. Są one najczęściej stosowane w leczeniu ataków astmy (tzw. Ostrych zaostrzeń), ale można je również stosować do kontrolowania astmy u osób z zaawansowaną chorobą.

Cztery doustne kortykosteroidy najczęściej stosowane w leczeniu ostrej lub ciężkiej astmy to:

• Prednison
• Prednizolon
• Metyloprednizolon
• Deksametazon

Doustne steroidy mogą być stosowane u niemowląt, małych dzieci, młodzieży, nastolatków i dorosłych z ciężką przewlekłą astmą, aczkolwiek w różnych dawkach.

Ostre zaostrzenia

Doustne steroidy są stosowane głównie w sytuacjach nagłych, gdy inhalator ratunkowy nie jest w stanie wyleczyć ostrego zaostrzenia. Leki są przepisywane przez krótki czas, aby przyspieszyć ustąpienie objawów, zapobiec hospitalizacji i zmniejszyć ryzyko nawrotu.

Według przeglądu z 2014 r. WRoczniki medycyny klatki piersiowej,około 23% przypadków przyjęć na izby przyjęć w Stanach Zjednoczonych jest wynikiem ciężkiego ataku astmy.

Ciężka, uporczywa astma

Doustne steroidy można również stosować do kontrolowania objawów u osób z ciężką, przewlekłą astmą. Jest to najbardziej zaawansowany etap choroby, w którym jakość życia człowieka jest poważnie upośledzona ze względu na częstotliwość i nasilenie ataków.

Stosowane w tym celu doustne sterydy są przepisywane w bardzo specyficznych warunkach, aby czerpać korzyści z leczenia przy jednoczesnym zmniejszeniu szkód. Lek jest przyjmowany codziennie na niższym poziomie niż jest stosowany w nagłych wypadkach.

Przed podjęciem

Istnieją kroki, które lekarz podejmie przed przepisaniem doustnych kortykosteroidów w stanach nagłych lub w celu codziennego leczenia ciężkiej, uporczywej astmy.

W ustawieniach awaryjnych

Objawy ostrych zaostrzeń są stosunkowo oczywiste. Definiuje się je jako epizody postępującego narastania duszności, kaszlu, świszczącego oddechu i ucisku w klatce piersiowej, którym towarzyszy postępujący spadek wydychanego powietrza (ilości powietrza, jaką można wydychać).

W sytuacji awaryjnej personel medyczny szybko oceni stopień nasilenia napadu, aby zapewnić odpowiednie leczenie. Będzie to obejmowało przegląd twoich objawów, zażywania leków na receptę i historii medycznej wraz z oceną poziomu tlenu we krwi za pomocą pulsoksymetru.

Ręczne urządzenie do oddychania zwane spirometrem będzie również używane do oceny podstawowej czynności płuc i monitorowania reakcji na leczenie.

Wyniki mogą pomóc lekarzowi sklasyfikować objawy jako łagodne, umiarkowane, ciężkie lub zagrażające życiu. We wszystkich zaostrzeniach z wyjątkiem łagodnych zostaną przepisane kortykosteroidy dożylne i / lub doustne.

Obecne dowody sugerują, że doustne steroidy działają tak samo skutecznie jak dożylne sterydy u osób z umiarkowanymi lub ciężkimi zaostrzeniami.

Aby opanować atak, mogą być potrzebne inne metody leczenia, w tym tlenoterapia, wziewne leki rozszerzające oskrzela i leki antycholinergiczne, takie jak Atrovent (bromek ipratropium), które pomagają złagodzić skurcz oskrzeli i skurcz oskrzeli.

Po zwolnieniu ze szpitala pacjentowi może zostać przepisany krótki cykl doustnych kortykosteroidów przez kilka dni, aby zapobiec nawrotowi objawów.

Klasyfikacja choroby

Ciężka astma przewlekła to klasyfikacja choroby z jasno określonymi kryteriami diagnostycznymi. Jeśli tego nie zrobisz, prawdopodobnie nie zostanie przepisany doustny kortykosteroid.

Aby ocenić Cię pod kątem ciężkiej, uporczywej astmy, lekarz przeprowadzi serię testów czynności płuc (PFT). Obejmują one testy zwane wymuszoną objętością wydechową w ciągu jednej sekundy (FEV1) i wymuszoną pojemnością życiową (FVC), które mierzą siłę i pojemność płuc przed i po ekspozycji na krótko działający lek rozszerzający oskrzela.

Wartości te, stosowane w połączeniu z przeglądem objawów i historii choroby, mogą pomóc w potwierdzeniu, czy właściwe jest dodanie doustnych steroidów do obecnego planu leczenia.

Środki ostrożności i przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania doustnych sterydów jest znana alergia na lek lub którykolwiek z pozostałych składników preparatu.

Istnieją inne sytuacje, w których doustne kortykosteroidy należy stosować ostrożnie. Zwykle dotyczy to raczej trwającego leczenia ciężkiej astmy niż leczenia ostrych zaostrzeń. W nagłych przypadkach ryzyko jest zwykle łagodzone przez krótki czas leczenia.

Ponieważ doustne kortykosteroidy aktywnie hamują układ odpornościowy, może być konieczne opóźnienie ich działania u osób z aktywną infekcją bakteryjną, grzybiczą, wirusową lub pasożytniczą, w tym gruźlicą, opryszczką oczną, odrą i ospą wietrzną. Wszelkie czynne zakażenia należy leczyć i całkowicie ustąpić przed rozpoczęciem stosowania doustnych kortykosteroidów.

Kortykosteroidy w dużych dawkach mogą uszkodzić tkanki przewodu pokarmowego, aw rzadkich przypadkach doprowadzić do perforacji jelita. Należy unikać doustnych steroidów u osób z czynną chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy.

Kortykosteroidy hamują pracę nadnerczy i nie należy ich stosować ostrożnie u osób z niewydolnością nadnerczy (choroba Addisona). U tych osób kortykosteroidy mogą wywołać kryzys nadnerczy, w którym poziom kortyzolu spada tak nisko, że może zagrażać życiu.

Kortykosteroidy mogą również powodować długotrwałe uszkodzenie wzroku i należy je stosować ostrożnie u osób z jaskrą lub zaćmą. To samo dotyczy osób z osteoporozą, u których lek może powodować dalsze zmniejszenie gęstości kości.

Doustne kortykosteroidy są klasyfikowane jako leki z kategorii ciążowej D, co oznacza, że ​​badania na zwierzętach wykazały znaczne ryzyko uszkodzenia płodu (zwłaszcza w pierwszym trymestrze). Mimo to korzyści z leczenia mogą przewyższać ryzyko, jeśli zostaną podjęte środki ostrożności w celu uniknięcia ciąży.

Poinformuj lekarza o ciąży przed zastosowaniem doustnych kortykosteroidów lub o zajściu w ciążę podczas przyjmowania doustnych kortykosteroidów. Nigdy nie przerywaj leczenia bez wcześniejszej rozmowy z lekarzem, zwłaszcza jeśli jesteś na długotrwałej terapii.

Dawkowanie

Zalecane dawkowanie doustnych kortykosteroidów różni się w zależności od tego, czy są one stosowane w ostrym zaostrzeniu, czy w leczeniu przewlekłej ciężkiej astmy.

Ostre zaostrzenia

Optymalna dawka doustnych kortykosteroidów zależy od ciężkości ostrego zaostrzenia i stosowanego leku. Tylko lekarz może to ustalić.

W przypadku dorosłych dawkę doustnego prednizonu, prednizolonu lub metyloprednizolonu zwykle oblicza się na około 1 miligram na kilogram masy ciała (mg / kg) u dorosłych. Badania kliniczne wykazały, że dawki od 30 mg do 80 mg na dobę są skuteczne w leczeniu umiarkowanych do ciężkich zaostrzeń u dorosłych, a dawki większe niż 80 mg nie zapewniają lepszych wyników.

Natomiast deksametazon oblicza się na od 0,3 mg / kg do 0,6 mg / kg dziennie, przy maksymalnej dawce wynoszącej tylko 15 mg dziennie.

W przypadku dzieci nie hospitalizowanych na ogół preferowany jest doustny prednizon w dawce od 1 do 2 mg / kg na dobę. W przypadku dzieci hospitalizowanych dożylnie metyloprednizolon może być skuteczniejszy w tej samej wyliczonej dawce.

Po ustąpieniu ostrego napadu doustne steroidy mogą być przepisywane na dodatkowe 5–10 dni, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu. W przypadku łagodnych do umiarkowanych zaostrzeń może wystarczyć początkowa dawka doraźna.

W przypadku ciężkiej, uporczywej astmy

W przypadku stosowania jako lek kontrolujący dzienną dawkę doustnych steroidów przepisuje się w oparciu o następujące zalecane zakresy u dorosłych:

• Prednizon: od 5 mg do 60 mg dziennie
• Prednizolon: od 5 mg do 60 mg dziennie
• Metyloprednizolon: od 4 mg do 50 mg dziennie
• Deksametazon: 0,75 mg do 10 mg dziennie

Zalecana dawka dla dzieci wynosi około 1 mg / kg dziennie dla prednizonu, prednizolonu i metyloprednizolonu. Deksametazon obliczono na 0,3 mg / kg dziennie.

Dla osób z ciężką, przewlekłą astmą zawsze najlepiej jest zacząć od najmniejszej możliwej dawki doustnych kortykosteroidów i zwiększać ją tylko wtedy, gdy objawy nie są skutecznie kontrolowane. Przedawkowanie tych leków może prowadzić do wymiotów, osłabienia, drgawek, psychozy i poważnych zaburzeń rytmu serca.

Po rozpoczęciu leczenia może upłynąć do dwóch tygodni, zanim pełne korzyści będą odczuwalne.

Jak wziąć i przechowywać

Prednizon, prednizolon, metyloprednizolon i deksametazon są dostępne w postaci tabletek. Dostępne są również syropy doustne dla dzieci i dorosłych, którzy nie mogą połykać tabletek.

Leki należy przyjmować z jedzeniem, aby zmniejszyć podrażnienie żołądka. Aby dodatkowo zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, dawki można podzielić na poranną i wieczorną według ścisłego 12-godzinnego harmonogramu.

W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli zbliża się pora przyjęcia następnej dawki, należy pominąć dawkę i kontynuować leczenie jak zwykle. Nigdy nie podwajaj dawek.

Wszystkie preparaty doustne można bezpiecznie przechowywać w temperaturze pokojowej, najlepiej między 68 ° F a 77 ° F. Lek należy przechowywać w oryginalnym, odpornym na światło pojemniku i wyrzucić po upływie terminu ważności. Lek należy przechowywać poza zasięgiem dzieci i zwierząt.

Skutki uboczne

Ponieważ steroidy doustne oddziałują na cały organizm, stwarzają większe ryzyko skutków ubocznych niż ich wziewne odpowiedniki. Niektóre z tych skutków ubocznych mogą pojawić się wkrótce po rozpoczęciu leczenia, podczas gdy inne pojawią się dopiero po miesiącach lub latach przy ciągłym stosowaniu.

Wspólny

Skutki uboczne prednizonu, prednizolonu, metyloprednizolonu i deksametazonu są podobne, biorąc pod uwagę, że mają podobne mechanizmy działania. Niektóre z bardziej powszechnych skutków ubocznych to:

• Trądzik
• Podniecenie
• Zawroty głowy
• Bół głowy
• Przybranie na wadze
• Słabe mięśnie
• Nudności i wymioty
• Drętwienie lub mrowienie dłoni lub stóp
• Łomot w uszach
• Obrzęk kończyn dolnych lub ramion
• Problemy z koncentracją
• Problemy ze snem

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli te działania niepożądane utrzymują się lub nasilają. Czasami można dostosować dawki, aby złagodzić objawy.

Ciężki: Silny

Długotrwała ekspozycja na doustne kortykosteroidy może hamować wzrost kości, upośledzać produkcję hormonów, zakłócać metabolizm i powodować nieodwracalne zmiany w skórze, wzroku i mózgu.

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli podczas przyjmowania doustnych kortykosteroidów wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:

• Nieprawidłowy zarost
• Niewyraźne widzenie lub utrata wzroku
• Pęknięcie kości
• Zastoinowa niewydolność serca
• Drgawki
• Opóźnione dojrzewanie
• Zaburzenie erekcji
• Ból oka
• Obrzęk twarzy („twarz księżyca”)
• Zwiększone ryzyko zawału serca
• Nieregularne tętno
• Opuszczone lub nieobecne okresy
• Nowy początek cukrzycy
• Otyłość
• Wtórna osteoporoza
• Zmiany osobowości
• Obrzęk płuc
• Redystrybucja tkanki tłuszczowej
• Wtórna osteoporoza
• Wrzody żołądka
• Zahamowany wzrost u dzieci
• Przerzedzenie skóry

Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych zwiększa się wraz z dawką i / lub czasem trwania terapii.

Ostrzeżenia i interakcje

Ponieważ doustne kortykosteroidy hamują wzrost kości, dzieci leczone długotrwale powinny być regularnie monitorowane pod kątem zaburzeń wzrostu. Najbardziej dotyka to małych dzieci, a zakończenie leczenia nie zawsze pozwala dziecku nadrobić zaległości.

Wczesna identyfikacja zaburzeń wzrostu pozwala rodzicom na dokonanie świadomego wyboru możliwych opcji leczenia, w tym stosowania leku Zomacton (somatropina).

Jeśli doustne kortykosteroidy są stosowane dłużej niż trzy tygodnie, nie należy ich nagle przerywać. Może to spowodować objawy odstawienia, a nawet wywołać ostre zaostrzenie. Osoby leczone długoterminowo mogą również doświadczyć kryzysu nadnerczy, jeśli nadnercza nie mają czasu na zastąpienie utraconych kortykosteroidów naturalnym kortyzolem.

Aby uniknąć odstawienia, dawki kortykosteroidów należy stopniowo zmniejszać pod nadzorem lekarza. W zależności od dawki i czasu trwania terapii, stopniowe zmniejszanie dawki może trwać tygodnie lub miesiące.

Interakcje leków

Doustne kortykosteroidy mogą wchodzić w interakcje z wieloma lekami. Najważniejsze z nich to te, które wykorzystują enzym wątrobowy cytochrom P450 (CYP450) do metabolizmu. Kortykosteroidy również opierają się na CYP450 w metabolizmie i mogą ostatecznie konkurować o dostępny enzym we krwi.

Konkurencja o CYP450 może wpływać na stężenie jednego lub obu leków we krwi. Jeśli stężenie zostanie zmniejszone, lek może być mniej skuteczny. Jeśli stężenie wzrośnie, mogą wystąpić lub nasilić działania niepożądane.

Wśród leków lub klas leków, które mogą wchodzić w interakcje z doustnymi kortykosteroidami, są:

• Leki przeciwzakrzepowe, takie jak Coumadin (warfaryna)
• Blokery kanału wapniowego, takie jak Verelan (werapamil)
• Digoksyna (naparstnica)
• Leki chemioterapeutyczne, takie jak cyklofosfamid
• Antybiotyki fluorochinolonowe, takie jak Cipro (cyprofloksacyna)
• Inhibitory proteazy HIV, takie jak Crixivan (indynawir)
• Hormonalne środki antykoncepcyjne, takie jak etynyloestradiol
• Leki immunosupresyjne, takie jak cyklosporyna
• Antybiotyki makrolidowe, takie jak klarytromycyna
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
• Leki opioidowe, takie jak Oxycontin (oksykodon)
• Seroquel (kwetiapina)
• Leki przeciwgruźlicze, takie jak ryfampicyna

W przypadku wystąpienia interakcji lekarz może wymagać zmiany leczenia, dostosowania dawkowania lub oddzielenia dawek o jedną lub więcej godzin.

Osoby przyjmujące kortykosteroidy w dużych dawkach mogą również rozwinąć niepożądaną reakcję immunologiczną na żywe szczepionki, takie jak te stosowane w zapobieganiu ospie prawdziwej, żółtej febrze lub ospie wietrznej, a także skojarzoną szczepionkę przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR).

Osoby przyjmujące duże dawki sterydów powinny unikać żywych szczepionek. W przypadku przyjmowania doustnych sterydów przez ponad dwa tygodnie, leczenie należy przerwać na co najmniej trzy miesiące przed otrzymaniem żywej szczepionki.

Aby uniknąć interakcji, zawsze informuj lekarza o przyjmowanych lekach, niezależnie od tego, czy są to leki na receptę, dostępne bez recepty, ziołowe czy rekreacyjne.

Słowo od Verywell

Jeśli doustne kortykosteroidy są przepisywane w celu długotrwałego leczenia ciężkiej astmy, należy dołożyć wszelkich starań, aby przestrzegać schematu dawkowania. Nie należy przerywać leczenia ani przechowywać leków w „dawce awaryjnej”.

Jeśli masz problemy z przestrzeganiem codziennego leczenia sterydami. powiadomić lekarza. W niektórych przypadkach plan leczenia można dostosować, aby lepiej dostosować go do Twojego stylu życia i poprawić tolerancję na leki.