Proste złamanie klinowe to złamanie kompresyjne w kręgu kręgosłupa. Mogą wystąpić złamania klinowe w okolicy szyi, klatki piersiowej lub odcinka lędźwiowego (dolna część pleców). W artykule skupiono się głównie na prostych złamaniach klinowych w szyi, zwanych także kręgosłupem szyjnym, ale również przedstawiono ogólne informacje o przyczynach i sposobach leczenia.
Science Picture Co / Getty Images
Przyczyny
Proste złamanie klina w odcinku szyjnym kręgosłupa występuje najczęściej po silnym zgięciu lub zgięciu do przodu szyi.
W tym urazie zostaje zerwane więzadło karku, które znajduje się z tyłu szyi. Podczas gdy samo więzadło karku może wyglądać całkiem dobrze - jest bardzo mocne - to samo nie zawsze dotyczy kości szyi, które są dotknięte. Przednia część kręgosłupa szyi ma tendencję do przenoszenia ciężaru uderzenia, który z kolei może je silnie ściskać. Rezultatem jest proste złamanie klina z przodu kości, ale nie ma prawdziwego uszkodzenia, o którym można by mówić w tylnej części. W związku z tym, biorąc pod uwagę tylne położenie więzadła karkowego, zazwyczaj dochodzi do niewielkiego lub żadnego uszkodzenia.
Stabilny czy niestabilny?
Proste złamania klinów są często klasyfikowane jako urazy zgięciowe szyi. Dzieje się tak, ponieważ szyja przechodzi w hiperfleksję podczas incydentu inicjującego.
Urazy kręgosłupa szyjnego to najczęstszy rodzaj urazów szyi, który może być spowodowany nadmiernym ruchem szyi zarówno podczas zginania, jak i prostowania. Innym rodzajem urazu zgięciowego szyi jest złamanie łopaty do gliny.
Proste złamania klinów są uważane za urazy „stabilne”. Oznacza to, że wraz z innymi kryteriami dotyczy to tylko przedniej części kręgosłupa.
W ostatnich latach naukowcy i lekarze zaczęli używać wskaźnika nasilenia urazów kręgosłupa szyjnego lub CSISS do opisywania i klasyfikowania urazów dolnej części szyi według stopnia stabilności w czterech głównych obszarach tworzących kręgosłup. Te obszary to przód, tył oraz prawa i lewa strona, zwane „filarami”.
Inny rodzaj złamania klina, trafnie nazwany „niestabilnym złamaniem klina”, dotyczy więcej niż jednego „filaru” kręgosłupa i spełnia również inne kryteria CSISS dotyczące niestabilności. Podobnie jak zwykłe złamania klinowe, niestabilne złamania klinowe są uważane za urazy zgięciowe.
Promienie rentgenowskie
Zdjęcie rentgenowskie prostego złamania klina pokazuje zmniejszoną wysokość w przedniej części trzonu kręgu, a także zwiększoną gęstość kości. Zwiększona gęstość kości w trzonie kręgu jest konsekwencją utrzymującego się tam ucisku. Z tego samego powodu przednia krawędź trzonu kręgu również może wyglądać wklęsła.
Oczywiście mięśnie i inne tkanki miękkie będą prawdopodobnie spuchnięte i tkliwe, chociaż nie widać tego na zdjęciu rentgenowskim.
Osteoporoza
Złamania kompresyjne kręgów mogą być wynikiem urazu, raka lub osteoporozy. Dzieje się tak niezależnie od tego, gdzie mogą wystąpić.
Zgodnie z opublikowanym badaniem z 2006 roku, osteoporoza jest najczęstszą przyczyną prostego złamania klina, prowadząc do około 700 000 złamań kręgosłupa każdego roku.The Journal of the South Dakota State Medical Association.
Autorzy badania twierdzą, że 40% przypadków złamań kręgosłupa dotyczy starszych kobiet po 80 roku życia.
Ale dotyczy to również starszych mężczyzn. Badanie z 2015 r. Opublikowane wThe Bone & Joint Journalocenili szwedzkich mężczyzn w wieku od 69 do 81 lat i stwierdzili, że 15% uczestników miało złamania kręgów związane z niską gęstością mineralną kości i osteoporozą. Mężczyźni z więcej niż trzema złamaniami mieli jeszcze silniejszy związek.
Leczenie
Złamania kompresyjne kręgów można leczyć zachowawczo, polegając na leżeniu w łóżku, zakładaniu podparcia i treningu siłowym oraz, oczywiście, kontroli bólu. Gdy operacja jest wskazana, na ogół stosuje się kyfoplastykę lub wertebroplastykę przezskórną. Oba są zabiegami małoinwazyjnymi, które polegają na wprowadzeniu w ten obszar cementu medycznego w celu przywrócenia wysokości i kształtu kości kręgosłupa.
To powiedziawszy, badanie z 2018 roku opublikowane wBritish Medical Journalstwierdzili, że chociaż przezskórna wertebroplastyka, jak również leczenie pozorowane, pomogły w łagodzeniu bólu spowodowanego ostrymi złamaniami kompresyjnymi kręgów nawet przez rok po zabiegu, operacja nie była znacząco bardziej skuteczna niż operacja pozorowana.
