Jedno z pytań poruszonych w książceBrakuje nieśmiertelnego życia Henrietty(autor: Rebecca Skloot), to pytanie, kto jest właścicielem wielu części ciała, organów, biopsji, krwi i innych próbek tkanek, które są od nas pobierane w celach testowych lub leczniczych.
Kwestie prawne dotyczące własności zostały zbadane w sądach. Jak dotąd osoby, które chcą czerpać zyski z własnych komórek, przegrywały swoje legalne bitwy na rzecz większego dobra i powszechnej korzyści. Czasami idzie to w parze z koncepcją podążania za pieniędzmi.
Pytanie brzmi: tkanki, części ciała i płyny są usuwane codziennie od pacjentów, podobnie jak komórki rakowe Henrietty Lacks zostały usunięte. Co się z nimi dzieje dalej? Większość z nas nie ma pojęcia, poza tym, że spodziewamy się otrzymać raport o wynikach tych próbek. To dobre przypomnienie, aby zawsze kontrolować swoje badania lekarskie.
Istnieje kilka możliwych „następnych przystanków” w przypadku materiału usuwanego z pacjentów.
Westend61 / Getty ImagesUtylizacja próbek
Gdy patolog przejrzy i zgłosi informacje o wyciętym materiale, większość tych próbek - krwi lub tkanki - jest usuwana. Prawdopodobnie widziałeś w gabinetach lekarskich lub szpitalach tabliczki z oznaczeniem odpadów niebezpiecznych biologicznie. Istnieją przepisy i regulacje, które określają, w jaki sposób ten materiał będzie traktowany i utylizowany, aby nie był niebezpieczny.
Gdzie mogą trafić niewyrzucone okazy
Jednak nie cała usunięta z nas krew czy tkanki są wyrzucane. Część biomateriału jest przechowywana, a następnie przechowywana, przekazywana, kupowana lub sprzedawana i wykorzystywana do badań. Istnieje kilka wyników w przypadku materiału, który nie zostanie usunięty:
- W zależności od powodów pobrania i wyników (diagnoza lub dalsze pytania), niektóre próbki są przechowywane przez laboratorium, które je najpierw przetworzyło.
- Część krwi, tkanek i części jest przekazywana żywym ludziom. Najbardziej znamy dawstwo narządów i tkanek po przypadkowej śmierci osoby, której serce, wątroba, skóra, oczy lub inne części ciała zostały przekazane komuś, kto ich potrzebuje. Słyszymy również o darowiznach nerek, komórek macierzystych i innych dawcach od zdrowego, żyjącego dawcy komuś, kto potrzebuje ich do życia.
- Część materiałów trafia do biobanków. Biobanki zachowują, kategoryzują, przechowują i dystrybuują różnego rodzaju materiały ludzkie do laboratoriów badawczych, które potrzebują określonych rodzajów komórek i tkanek do prowadzenia badań. Wiele z tych biobanków jest finansowanych i utrzymywanych przez organizacje non-profit i rządowe.
- Nie wszystkie biobanki są organizowane przez rząd lub non-profit. Część tego materiału, który nam odebrano, przynosi zyski. Oczywiście nie zyskujemy. Ale są firmy, które kupują i sprzedają odebrany nam materiał. Biobanki nastawione na zysk rozwijają specjalistyczne nisze dla rodzajów biomateriałów, takich jak określone komórki rakowe. Kategoryzują je według osoby, od której zostały pobrane (płeć, wiek, diagnozy medyczne itp.). Przechowują również próbki w różnych formatach (zamrożone lub w parafinie), aby badacze mogli przetestować swoje protokoły na komórkach inaczej zakonserwowanych.
Jakie mamy prawa do naszych okazów?
W zakresie, w jakim przedsiębiorstwa, organizacje non-profit lub podmioty rządowe chcą nabywać, kupować, sprzedawać lub w inny sposób dystrybuować nasze części, mają do tego prawo. Tak jak omówiono wBrakuje nieśmiertelnego życia Henrietty, my, pacjenci, nie mamy prawnego głosu w sprawach, które zostały nam odebrane, zgodnie z powszechną zasadą.
A co ze zgodą?
Większość z nas byłaby zaskoczona, gdybyśmy się dowiedzieli, że prawdopodobnie podpisaliśmy jakąś zgodę, dając komuś prawa do wykorzystania usuniętych przez nas materiałów ciała w jakimkolwiek celu. Z pewnością zdarzają się sytuacje, w których bardzo wyraźnie oczekuje się zgody od pacjentów lub rodziny, jak w przypadku oddawania zdrowych narządów, tkanek lub ciał (patrz drugi scenariusz powyżej).
Ale innym razem są formularze zgody pomieszane z innymi dokumentami, które podpisujemy, i jest możliwe (lub prawdopodobne), że nie wiedzieliśmy, co podpisujemy, ponieważ nie poświęciliśmy wystarczającej uwagi. To sprawia, że to wszystkozgoda umundurowana. Ale jest to taka sama zgoda, chociaż jest bardzo możliwe, że zgoda nie była potrzebna na początku.
Czy coś z tego sprawia, że zastanawiasz się, co mogło się stać z guzem, tkanką lub płynem usuniętym z ciebie?
