Omówienie bloku gałęzi lewej pęczka Hisa

Blok lewej odnogi pęczka Hisa (LBBB) to nieprawidłowy obraz widoczny na elektrokardiogramie (EKG), który wskazuje, że impuls elektryczny serca nie jest rozprowadzany w komorach serca w normalny sposób.

Blok lewej odnogi pęczka Hisa jest ważny, ponieważ (w przeciwieństwie do bloku prawej odnogi pęczka Hisa), blok lewej odnogi pęczka Hisa zwykle wskazuje na obecność jakiejś formy podstawowej choroby serca. Z tego powodu każdy, u którego wykryto pozostawienie bloku odnogi pęczka Hisa w EKG, powinien poddać się ocenie kardiologicznej.

Bardzo dobrze / Laura Porter

Przyczyny

Gałęzie wiązek można traktować jako część elektrycznego „okablowania” serca. Są to ścieżki elektryczne zaprojektowane tak, aby równomiernie rozprowadzać impuls elektryczny serca przez komory. Zapewnia to skoordynowane skurcze obu komór.

W przypadku bloku lewej odnogi pęczka Hisa, gałąź pęczka, która rozprowadza impuls elektryczny do lewej komory, jest częściowo lub całkowicie zablokowana. Zablokowanie to opóźnia aktywację elektryczną lewej komory. W konsekwencji prawa komora jest aktywowana i zaczyna się kurczyć, zanim zostanie aktywowana lewa komora.

Aby serce biło jak najskuteczniej, obie komory powinny się kurczyć jednocześnie. Zatem blok lewej odnogi pęczka Hisa może zmniejszyć wydajność bicia serca.

To zmniejszenie wydolności serca może być trywialne u osoby, której serce jest normalne, ale może mieć znaczący wpływ na osoby z niektórymi typami chorób serca - zwłaszcza z niewydolnością serca.

Diagnoza

Blok lewej odnogi pęczka Hisa powoduje charakterystyczne zmiany w EKG, więc lekarze zazwyczaj są w stanie zdiagnozować ten stan po prostu badając EKG. Część EKG zwana zespołem QRS reprezentuje impuls elektryczny rozprowadzany po komorach.

Zwykle, ponieważ obie komory są stymulowane w tym samym czasie, zespół QRS jest dość wąski - zwykle trwa od 0,08 do 0,1 s. W przypadku bloku lewej odnogi pęczka Hisa zespół QRS jest znacznie szerszy, często dłuższy niż 0,12 s. Wcześniejsze

Ponadto standardowe zapisy EKG pokazują 12 różnych „widoków” (lub „odprowadzeń”) czynności elektrycznej serca, a lekarze mogą badać te różne odprowadzenia, aby uzyskać wyobrażenie o lokalizacji różnych problemów z sercem.

W przypadku bloku lewej odnogi pęczka Hisa szeroki zespół QRS w niektórych odprowadzeniach wydaje się pionowy, a w innych skierowany w dół. Badając zarówno czas trwania zespołu QRS, jak i jego obraz na różnych odprowadzeniach EKG, zwykle dość łatwo jest zdiagnozować obecny blok lewej odnogi pęczka Hisa.

Dlaczego blok lewej odnogi pęczka Hisa jest istotny:

Blok lewej odnogi pęczka Hisa najczęściej występuje w wyniku jakiejś podstawowej choroby serca. Więc kiedy zostanie znaleziony, jest całkiem prawdopodobne, że występuje również jakiś istotny podstawowy stan serca.
Sam blok lewej odnogi pęczka Hisa powoduje, że serce pracuje nieco mniej wydajnie, co ma duże znaczenie u osób z określonymi typami chorób serca.

Podstawowa choroba serca

Blok lewej odnogi pęczka Hisa dotyka głównie osoby starsze. Występuje u mniej niż 1% osób w wieku poniżej 50 lat; z kolei prawie 6% 80-latków opuściło blok odnogi pęczka Hisa.

Większość osób z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa ma jakąś formę podstawowej choroby serca. W badaniu Framingham pacjenci, u których wystąpił blok lewej odnogi pęczka Hisa, mieli średni wiek 62 lat i mieli znacznie zwiększoną częstość występowania nadciśnienia, kardiomiopatii rozstrzeniowej lub choroby wieńcowej (CAD).

W trakcie badania Framingham u 89% osób, u których wystąpił blok lewej odnogi pęczka Hisa, zdiagnozowano następnie jakąś formę poważnej choroby sercowo-naczyniowej.

Oznacza to, że każdy, w każdym wieku, u którego wykryto blok lewej odnogi pęczka Hisa, powinien poddać się badaniu kardiologicznemu w celu wykrycia podstawowej choroby serca.

Osoby z LBBB powinny mieć dalsze badania kardio, w tym echokardiogram. Jeśli występują czynniki ryzyka CAD, należy również zdecydowanie rozważyć wykonanie testu warunków skrajnych z obrazowaniem.

Najczęstsze zaburzenia sercowo-naczyniowe występujące w LBBB obejmują nadciśnienie, CAD, niewydolność serca, kardiomiopatię przerostową lub wady zastawkowe serca.

Jeśli po dokładnej ocenie kardiologicznej u osoby z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa nie zostanie stwierdzona żadna choroba serca, szczególnie u osób poniżej 50. roku życia, rokowanie okazuje się całkiem dobre. W takich przypadkach blok lewej odnogi pęczka Hisa najlepiej postrzegać jako łagodny, przypadkowy wynik EKG.

Wydajność bicia serca

W bloku lewej odnogi pęczka Hisa, dwie komory serca są stymulowane impulsem elektrycznym serca w sekwencji, a nie jednocześnie. Oznacza to, że lewa komora jest stymulowana dopiero po stymulacji prawej komory.

Zatem blok lewej odnogi pęczka Hisa powoduje utratę normalnej koordynacji między dwiema komorami, co zmniejsza sprawność bicia serca. Serce musi pracować ciężej, aby osiągnąć swoją normalną zdolność pompowania.

U młodych, zdrowych osób z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa, a nawet u osób starszych z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa, u których może występować łagodna choroba serca, spadek wydolności serca wydaje się być niewielki, a aktualne dowody wskazują, że nie stanowią problemu u tych ludzi.

Jednak u osób z niewydolnością serca i frakcją wyrzutową lewej komory zmniejszoną do mniej niż 50% blok lewej odnogi pęczka Hisa może spowodować znaczny spadek wydolności serca. Ta zmniejszona sprawność może przyspieszyć pogorszenie niewydolności serca, i znacznie pogorszyć objawy.

U takich osób należy zdecydowanie rozważyć zastosowanie terapii resynchronizującej (CRT). CRT to rodzaj rozrusznika, który ponownie koordynuje skurcz komór i może znacznie poprawić wydolność serca u osób z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa i niewydolność serca.

Przewlekła terapia stymulatorem serca i LBBB

Typowy stymulator stały stymuluje serce z elektrody stymulującej znajdującej się w prawej komorze. Ponieważ impuls elektryczny (w tym przypadku pochodzi ze stymulatora) stymuluje prawą komorę przed lewą komorą, osoby ze stałymi rozrusznikami serca mają blok lewej odnogi pęczka Hisa wywołany rozrusznikiem serca.

W ostatnich latach niektóre dowody sugerują, że osoby ze zmniejszoną frakcją wyrzutową lewej komory, które mają stały rozrusznik prawej komory, który faktycznie stymuluje przez cały lub przez większość czasu, mogą mieć zwiększone ryzyko rozwoju niewydolności serca z powodu indukowanej rozrusznikiem lewej gałęzi pęczka Hisa. blok.

Z tego powodu niektórzy eksperci rutynowo stosują obecnie rozruszniki CRT (które pozwalają uniknąć bloku lewej odnogi pęczka Hisa wywołanego stymulatorem) u osób z obniżoną frakcją wyrzutową, które są całkowicie uzależnione od stymulatorów na stałe.

Czy wymagany jest stały rozrusznik serca?

O ile nie ma powodu do wstawienia rozrusznika CRT w celu ponownego skoordynowania funkcji komór, większość osób z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa nigdy nie wymaga rozrusznika. Jednak w niektórych przypadkach obecność bloku lewej odnogi pęczka Hisa wskazuje na bardziej ogólne zaburzenie układu przewodzenia elektrycznego serca.

U takich osób sygnał elektryczny serca może zostać zakłócony na kilka sposobów i ostatecznie może rozwinąć się znaczna bradykardia (spowolnienie akcji serca) i może być wymagany stały rozrusznik serca. Tylko z tego powodu osoby z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa powinny upewnij się, że mają regularne kontrole lekarskie.

Słowo od Verywell

Blok lewej odnogi pęczka Hisa jest zaburzeniem układu przewodzenia elektrycznego serca. Każdy, u którego zdiagnozowano blok lewej odnogi pęczka Hisa, powinien przejść badanie kardiologiczne w celu wyszukania podstawowej choroby serca wymagającej leczenia.

W niektórych przypadkach - szczególnie u osób z niewydolnością serca oprócz bloku lewej odnogi pęczka Hisa - sam blok odnogi pęczka Hisa może wymagać leczenia rozrusznikiem CRT. Jeśli jednak pełna ocena kardiologiczna nie wskazuje na chorobę serca, blok lewej odnogi pęczka Hisa można zwykle uznać za stan łagodny.