Chirurgia jest jedną z opcji, które są czasami rozważane w leczeniu łezki łąkotki. Rozerwanie łąkotki to uraz łąkotki - mocnej, wspierającej i elastycznej tkanki kolana, który często można leczyć nieoperacyjnie.
Niechirurgiczne metody leczenia łez łąkotki mogą obejmować:
- Fizykoterapia
- Ćwiczenia wzmacniające
- Leki przeciwzapalne
- Zastrzyki z kortyzonu
Dlaczego konieczna jest operacja naprawy łąkotki
Leczenie chirurgiczne obejmuje wycięcie łąkotki (częściowe lub całkowite usunięcie łąkotki) lub naprawę łzy.
Łzy łąkotki, które powodują objawy mechaniczne, zwykle dobrze reagują na leczenie chirurgiczne. Objaw mechaniczny jest spowodowany przez rozdarcie łąkotki fizycznie utrudniające normalny ruch kolana.
Typowe objawy mechaniczne obejmują:
- Zablokowanie kolana (brak możliwości zgięcia)
- Niemożność pełnego wyprostowania kolana
- Dźwięk lub wrażenie stukania lub klikania
Urazy te są leczone chirurgicznie poprzez częściowe wycięcie łąkotki lub naprawę łąkotki w celu umieszczenia brzegów razem ze szwami lub gwoździami.
Meniscektomia
Po chirurgicznym usunięciu całej łąkotki wyniki są zwykle bardzo dobre. Ale z biegiem czasu chrząstka na końcach kości może się zużywać. Uważa się, że jest to spowodowane utratą amortyzacji i zmniejszoną stabilnością stawu kolanowego, która występuje po usunięciu łąkotki.
Częściowe wycięcie łąkotki, czyli częściowe usunięcie łąkotki, jest zwykle wykonywane przy użyciu małoinwazyjnej operacji artroskopowej. Częściowa łąkotka polega na usunięciu tylko rozdartego odcinka łąkotki. Działa to bardzo dobrze w perspektywie krótko- i długoterminowej, jeśli łąkotka jest stosunkowo niewielka. Ale w przypadku niektórych dużych łez łąkotki wystarczająca część łąkotki jest usuwana i problemy mogą ponownie wkradać się w dół drogi.
Czy naprawa łąkotki jest lepsza?
Twój chirurg może zaproponować naprawę łąkotki jako możliwą opcję leczenia. Badania sugerują, że jeśli naprawa łąkotki jest możliwa, wyniki długoterminowe są lepsze ze względu na mniejsze ryzyko zapalenia stawów w późniejszym życiu, ale nie każde rozdarcie łąkotki można naprawić chirurgicznie.
Do gojenia niezbędne są składniki odżywcze dostarczane przez przepływ krwi. Łąkotka to okrągły kawałek chrząstki, którego dopływ krwi pochodzi z zewnętrznej krawędzi. Ta obręcz to czerwono-biały obszar łąkotki, ponieważ ma część naczyniową i nienaczyniową.
Leczenie różni się w zależności od lokalizacji łzy:
- Aby naprawa łąkotki się zagoiła, rozdarcie musi znajdować się blisko zewnętrznej krawędzi w miejscu z dobrym ukrwieniem.
- Łzy w środkowej części łąkotki nie zagoją się po naprawie łąkotki, ponieważ ta część łąkotki nie ma dobrego ukrwienia.
Łzy w biało-białej nienaczyniowej strefie łąkotki zwykle nie są naprawiane, ponieważ brak dopływu krwi nie sprzyja gojeniu. Kiedy operuje się centralną łzę, podartą tkankę należy usunąć.
Podczas zabiegu
Naprawa polega na ponownym przybliżeniu rozdartych krawędzi łąkotki, aby umożliwić im zagojenie się we właściwej pozycji, aby nie utknęły w kolanie ani nie spowodowały objawów mechanicznych.
Techniki naprawy łąkotki obejmują:
- Artroskopowe umiejscowienie pinezek
- Szycie podartych krawędzi
Rehabilitacja pooperacyjna jest ważnym elementem gojenia po naprawie łąkotki.
Jeśli naprawa łąkotki nie goi się, co zdarza się w 20 do 40% przypadków, może być konieczna druga operacja w celu usunięcia ponownie rozdartej łąkotki.
Rehab After Repair
Rehabilitacja po operacji naprawy łąkotki jest szersza niż rehabilitacja po częściowej usunięciu łąkotki. Ponieważ musisz pozwolić, aby twój rozdarty łąkotek się zagoił, niektóre czynności muszą być ograniczone, aby uniknąć wywierania nadmiernego nacisku na leczący się menisk.
W szczególności należy unikać głębokiego zgięcia (zginania) kolana, ponieważ ruch wywiera nacisk na naprawioną łąkotkę. Ortezę można założyć na kilka miesięcy po zabiegu, aby zapobiec tego typu ruchowi.
