Przyczyny i czynniki ryzyka obturacyjnego bezdechu sennego

Obturacyjny bezdech senny (OBS) to stan, który negatywnie wpływa na sen i zdrowie, spowodowany fizycznym zaburzeniem normalnego oddychania. Może to być związane z chrapaniem i innymi objawami. Podczas snu górne drogi oddechowe mogą być zatkane z wielu przyczyn, z których wiele jest ze sobą powiązanych. Odpowiedzialne miejsca w nosie, ustach lub gardle, w których oddychanie jest utrudnione, mogą się znacznie różnić w zależności od przypadku obturacyjnego bezdechu sennego.

Ważnymi przyczynami i czynnikami ryzyka obturacyjnego bezdechu sennego są anatomia, taka jak struktury, które zwężałyby drogi oddechowe, takie jak skrzywienie przegrody lub potencjalne powiększenie języka i migdałków, a także czynniki genetyczne lub zespoły, które dodatkowo wpływają na kształt dróg oddechowych.

Inne czynniki obejmują zmiany hormonalne, otyłość i zachowania, takie jak spanie na plecach, późne picie alkoholu lub palenie, które utrudniają normalne oddychanie podczas snu. Przyjrzyjmy się dokładniej tym przyczynom.

Najczęstsze przyczyny

Głównym mechanizmem OBS jest okresowe zapadanie się podniebienia miękkiego i podstawy języka do górnych dróg oddechowych podczas snu.

Cechy anatomiczne

Anatomiczne cechy nosa, ust lub gardła mogą wpływać na normalny przepływ powietrza. Współtwórcy mogą obejmować nieprawidłowości, takie jak:

• Zwężenie nosa
• Zapadnięcie się zastawki nosowej
• Odchylenie przegrody nosa
• Przerost małżowin małżowinowatych
• Wydłużone miękkie podniebienie
• Powiększony języczek
• Powiększenie migdałków
• Zwężenie gardła (tylna część ustna gardła)
• Wysokie wysklepione podniebienie
• Niedobór górnej szczęki lub środkowej części twarzy (szczęki)
• Utrata zębów (bezzębność)
• Zwiększony rozmiar języka (makroglossia)
• Zagłębiona żuchwa (micrognathia lub retrognathia żuchwy)

Inne różnice anatomiczne, które ograniczają przepływ powietrza i mogą powodować przewlekłe OBS, to cechy dziedziczne, wynikające z genetyki lub różnic rozwojowych. Są one bardziej szczegółowo omówione w sekcji „Genetyka” poniżej.

Przyczyny tymczasowe

Niektóre przejściowe przypadki OBS mogą być spowodowane infekcją lub zapaleniem tkanek miękkich wyściełających drogi oddechowe, w tym przeziębieniami, alergiami, zapaleniem gruczołu krokowego, zapaleniem migdałków i obrzękiem języka.

Alergiczny nieżyt nosa, stan charakteryzujący się przekrwieniem błony śluzowej nosa, często związany z alergenami domowymi lub środowiskowymi, może zwiększać ryzyko wystąpienia OBS. Zatory spowodowane alergią lub przeziębieniem mogą prowadzić do oddychania przez usta. Podczas snu może to pozwolić dolnej szczęce cofnąć się, a językowi częściowo lub całkowicie zamknąć drogi oddechowe.

Otyłość

Najczęstszym modyfikowalnym czynnikiem ryzyka obturacyjnego bezdechu sennego może być otyłość. Złogi tłuszczu (zwane również tkanką tłuszczową) u podstawy języka i wzdłuż gardła, a także zmniejszona pojemność płuc mogą zwiększać częstotliwość zapadania się dróg oddechowych podczas snu.

Oprócz ograniczeń fizycznych, tkanka tłuszczowa jest powiązana ze zmianami hormonalnymi i regulacją w górę sygnalizacji immunologicznej. Zdarzenia bezdechu sennego mogą dodatkowo prowokować uwalnianie hormonu kortyzolu, gdy mózg próbuje obudzić osobnika podczas powtarzających się epizodów desaturacji tlenu i podwyższenia poziomu dwutlenku węgla.

Zaburzenia metaboliczne

Możliwe, że zaburzenia metaboliczne mogą również nasilać trudności w oddychaniu. Na przykład około 70% osób z cukrzycą do pewnego stopnia doświadcza OBS, a kortyzol uwalniany przez to zaburzenie może pogorszyć kontrolę poziomu glukozy we krwi.

Hormony płciowe

Mężczyźni mają większe ryzyko rozwoju bezdechu sennego, prawdopodobnie związanego z działaniem testosteronu, a kobiety wydają się być chronione przez działanie progesteronu i estrogenu we wczesnym okresie życia.

Ryzyko wystąpienia bezdechu sennego u kobiet wzrasta w okresie menopauzy, po usunięciu jajników oraz w zespole policystycznych jajników.

Pozycja snu

Pozycja snu może negatywnie wpływać na zdolność do utrzymania drożności dróg oddechowych podczas snu. W szczególności pozycja na plecach (spanie na plecach) ma największy wpływ, szczególnie w kontekście oddychania przez usta.

Język może odskoczyć do tyłu i przesunąć się do gardła, utrudniając utrzymanie otwartego przejścia, aby umożliwić normalny przepływ tlenu do płuc i dwutlenku węgla z płuc. Idealnie byłoby, gdyby szyja znajdowała się w pozycji neutralnej lub wyciągniętej, aby zoptymalizować przepływ powietrza przez gardło.

Sen w fazie REM

OBS często pogarsza się podczas snu REM. To porcja snu, w której śnisz, a także najbardziej spokojny okres snu, który pozwala poczuć się wypoczętym i wypoczętym następnego dnia. Sen REM występuje mniej więcej co 90 minut do dwóch godzin w ciągu nocy, przy czym większość z nich występuje rano, w ostatniej jednej trzeciej typowego snu.

REM obejmuje rozluźnienie mięśni szkieletowych, aby zapobiec działaniu snów. Utrata napięcia mięśniowego wpływa również na mięśnie dróg oddechowych, prowadząc do dalszego zapaści.

Może to przyczynić się do dłuższych bezdechów sennych i bardziej znaczącej desaturacji tlenu, zwłaszcza w kontekście otyłości, która może nasilać hipowentylację. Jest to również częsta przyczyna przebudzeń w środku nocy i wczesnym rankiem, które przyczyniają się do bezsenności.

Operacja

Zabieg chirurgiczny może zaostrzyć lub przyczynić się do bezdechu sennego u podatnych osób. Znieczulenie może obejmować środki uspokajające, zwiotczające lub paraliżujące mięśnie oraz leki przeciwbólowe, z których wszystkie zwiększają ryzyko wystąpienia bezdechu sennego

Ponadto po intubacji w warunkach chirurgicznych manipulacja tkanki gardła może prowadzić do obrzęku (obrzęk górnych dróg oddechowych) i powikłań. Nadmierne wytwarzanie śluzu i zmniejszony świadomy klirens mogą powodować gromadzenie się, które zmniejsza średnicę dróg oddechowych i powoduje problemy z oddychaniem. To ograniczenie oddychania może powodować lub nasilać OBS.

Wiek

Bezdech senny może być zaburzeniem niemal trwającym całe życie ze względu na predyspozycje genetyczne i występuje u niektórych dzieci przez całe dzieciństwo i do dorosłości.

Przedwczesny poród jest głównym czynnikiem ryzyka rozwoju OBS w młodszym wieku. Dzieci urodzone przed 27 tygodniem ciąży doświadczają bezdechu sennego prawie czterokrotnie częściej niż dzieci urodzone o czasie, jednak względna masa urodzeniowa nie wydaje się w tym przypadku być przyczyną. Wydaje się, że tylko wiek ciążowy - a zatem poziom rozwoju twarzy i układu oddechowego - wpływa na ryzyko bezdechu sennego u niemowląt.

Osoby w średnim wieku częściej doświadczają OBS, mężczyźni zaczynają wcześniej niż kobiety. Efekt starzenia może wynikać ze zwiększonej liczby czynników ryzyka, takich jak przyrost masy ciała i inne zmienne, które również przyczyniają się do chorób układu krążenia.

Osoby w podeszłym wieku mogą doświadczać OBS z jeszcze większą częstością ze względu na pogorszenie funkcji obszarów mózgu odpowiedzialnych za czynności nerwowo-mięśniowe, utratę napięcia mięśniowego w drogach oddechowych oraz wyższe wskaźniki używania protez (i usuwania podczas snu, co wpływa na ustawienie szczęki i języka) W miarę starzenia się ludzi zmniejsza się różnica w częstości występowania bezdechów sennych ze względu na płeć.

Genetyka

Czynniki ryzyka OBS mogą być powiązane genetycznie, czasami związane z określonymi zespołami i często powodują, że stan może występować w rodzinach. Krewni pierwszego stopnia osoby z OBS częściej chrapią lub obserwują bezdech, po uwzględnieniu otyłości, wieku i płci.

Wykazano, że około 40% wariancji wskaźnika bezdechu i spłycenia oddechu (AHI) można wyjaśnić czynnikami genetycznymi. Spośród wymienionych powyżej przyczyn i czynników ryzyka wiele ma związek z anatomią i ma pewien element genetyczny. Może istnieć korelacja, ale mechanizmy leżące u podstaw tego zaburzenia mogą być jeszcze nieznane.

Geny

Wciąż prowadzone są badania genomiczne i zidentyfikowano potencjalne geny, które zwiększają ryzyko rozwoju OBS, ale potrzeba więcej pracy, aby zrozumieć tę zależność.

Niektóre geny zidentyfikowane lub podejrzane jako czynniki ryzyka, które mogą przyczyniać się do bezdechu sennego, obejmują:

• TNF- α:używany do sygnalizowania śmierci komórek w stanie zapalnym i odpowiedzi immunologicznej
• PTGER3:tworzy receptor dla lipidu prostaglandyn o funkcjach podobnych do hormonalnych
• LPAR1:tworzy receptor kwasu lizofosfatydowego, ważny dla sygnalizacji lipidów
• ANGPT2:moduluje odpowiedzi naczyniowe i zapalne, wpływa na nasycenie tlenem
• GPR83:wyrażone w częściach mózgu przeznaczonych do kontroli funkcji przywspółczulnych i autonomicznych, w tym nieświadomego oddychania i odruchów krtaniowych
• ARRB1:ważne dla rozwoju naczyń krwionośnych, może zwiększać ryzyko niedotlenienia
• HIF ‐ 1α:reguluje czynnik ważny dla kontroli wrażliwości na niedotlenienie tętnicy szyjnej

Zaburzenia genetyczne

Inne przypadki OBS są bezpośrednio spowodowane anatomicznymi i fizjologicznymi skutkami możliwych do zidentyfikowania wad wrodzonych. Podczas gdy niektóre zaburzenia i zespoły mają charakterystyczny zestaw zmian anatomicznych, niektóre mają bardziej subtelne różnice, które mogą występować w rodzinie i ostatecznie powodować OBS.

Mogą to być różnice w morfologii twarzoczaszki i reagowaniu organizmu na oddychanie podczas snu.

Niektóre z zespołów genetycznych związanych z bezdechem sennym obejmują:

• Zespół Downa (trisomia 21) jest chorobą genetyczną, która negatywnie wpływa na sen. Większość dzieci z zespołem Downa doświadcza bezdechu sennego od najmłodszych lat. Kilka cech, w tym zmieniona środkowa część twarzy, wpływająca na strukturę nosa i gardła, a także powiększenie języka i migdałków. Może to zwiększyć podatność na infekcje i prowadzić do problemów z utrudnionym oddychaniem podczas snu. OSA ma tendencję do pogarszania się z wiekiem.
• Zespół Pierre-Robina powoduje charakterystyczną niedorozwiniętą żuchwę (niedorozwój żuchwy), rozszczep podniebienia i język przesunięty do tyłu (glossoptosis). Noworodki dotknięte chorobą, które wymagają wspomagania oddychania po urodzeniu, są bardziej narażone na OBS.
• Zespół Ehlersa-Danlosa to choroba genetyczna, która powoduje problemy w tkance łącznej organizmu. Strukturę twarzy można zmienić w sposób, który zwiększa częstotliwość zapadania się dróg oddechowych. Osoby z zespołem Ehlersa-Danlosa doświadczają OBS z szybkością pięciokrotnie wyższą niż w populacji ogólnej.
• Zespół Beckwitha-Wiedemanna to zaburzenie genetyczne, które może powodować powiększenie języka (makroglossia) i nieprawidłowe oddychanie. Dzieci z powiększonym językiem, które nie przeszły operacji redukcyjnej, często doświadczają niedrożności dróg oddechowych podczas snu.
• Wrodzony zespół centralnej hipowentylacji (CCHS) to rzadkie zaburzenie genetyczne, które upośledza zdolność układu nerwowego do prawidłowej regulacji oddychania. Wiele dzieci otrzymuje tracheostomię, wentylatory mechaniczne i / lub rozruszniki przeponowe w celu utrzymania normalnego wzorca oddychania. Bez skutecznego leczenia i odpowiedniej kalibracji tych urządzeń wspomagających oddychanie dzieci z CCHS doświadczają OBS w bardzo szybkim tempie i mogą umrzeć podczas snu.

Czynniki ryzyka związane ze stylem życia

Oprócz predyspozycji genetycznych i anatomii istnieją specyficzne czynniki ryzyka związane ze stylem życia, które mogą pogorszyć stan. Rozważ te potencjalne wkłady i sposoby ich uniknięcia:

Przybranie na wadze

Jak wspomniano powyżej, otyłość jest głównym modyfikowalnym czynnikiem ryzyka rozwoju bezdechu sennego. Przyczynia się do zwiększenia rozmiaru szyi, odkładania tłuszczu u podstawy języka i zmniejszenia objętości płuc podczas snu. Utrata wagi może pomóc złagodzić ten stan. Z reguły utrata 10% całkowitej masy ciała może mieć korzystne skutki. U niektórych osób bezdech senny może całkowicie ustąpić.

Spożycie alkoholu

Picie alkoholu przed snem może negatywnie wpływać na oddychanie podczas snu. Jest znanym środkiem zwiotczającym mięśnie i jest w stanie rozluźnić mięśnie dróg oddechowych. Histaminy w winie mogą również prowadzić do przekrwienia błony śluzowej nosa. Może to pogorszyć zarówno chrapanie, jak i bezdech senny po spożyciu alkoholu. Aby zmniejszyć to ryzyko, najlepiej unikać picia na kilka godzin przed snem.

Palenie

Palenie podrażnia błonę śluzową wyściełającą drogi oddechowe, co może nasilać chrapanie i przyczyniać się do bezdechu sennego u podatnych osób. Nikotyna może mieć dalsze skutki zakłócające sen. Rzucenie palenia może mieć korzystne skutki i jest zalecane, aby zapobiegać długoterminowym konsekwencjom zdrowotnym.

Niedobór witaminy D.

Możliwe, że niedobór witaminy D może przyczyniać się do zaburzeń snu i zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia bezdechu sennego. Potrzebne są dalsze badania, ale mogą być pomocne, aby zapewnić odpowiednią ekspozycję na światło słoneczne, spożywać żywność zawierającą witaminę D lub w nią wzbogaconą lub przyjmować suplementację witaminy D w miesiącach zimowych, aby zapobiec niedoborom.

Leki

Niektóre leki na receptę mogą prowadzić do bezdechu sennego, w tym środki zwiotczające mięśnie, benzodiazepiny oraz opioidowe lub narkotyczne leki przeciwbólowe. Ważne może być omówienie roli leków z farmaceutą lub lekarzem.

Słowo od Verywell

Jeśli podejrzewasz, że możesz doświadczać objawów bezdechu sennego, poproś o ocenę lekarza specjalizującego się w leczeniu snu. Ważne będzie, aby ocenić objawy, poddać się badaniu fizykalnemu górnych dróg oddechowych i umówić się na badanie diagnostyczne. Nieleczony bezdech senny może prowadzić do poważnych sercowo-naczyniowych skutków ubocznych, a nawet przedwczesnej śmierci.

W przypadku stwierdzenia bezdechu sennego bardzo pomocne mogą być takie zabiegi jak terapia CPAP, stosowanie aparatu ustnego, terapia pozycyjna lub utrata masy ciała. W niektórych przypadkach zmiany stylu życia mogą zmniejszyć nasilenie i ostatecznie rozwiązać problem.