6 stylów rodzicielskich, których należy unikać wychowując dziecko z autyzmem

Wychowywanie dziecka z autyzmem może być trudne, a w niektórych przypadkach przytłaczające. Dzieci z autyzmem nie komunikują się, nie bawią się ani nie zachowują się jak ich neurotypowi rówieśnicy, a ich zachowania mogą być zagmatwane, frustrujące lub szczerze denerwujące rodzicom.

Jednocześnie dzieci z autyzmem mają mocne strony i umiejętności, które mogą się ujawnić tylko wtedy, gdy rodzic jest dostrojony i chce zaangażować się w sposób, który najlepiej działa dla ich dziecka. Oznacza to, że kiedy masz dziecko z autyzmem, nie zawsze najlepiej jest podążać za tym, co wydaje Ci się naturalne dla Ciebie jako rodzica.

Być może będziesz musiał zmodyfikować swój styl rodzicielski lub naturalne preferencje, aby spełnić potrzeby dziecka. Innymi słowy, być może będziesz musiał świadomie unikać tych stylów rodzicielskich, które mogą szybko podważyć twoją relację z dzieckiem ze spektrum autyzmu.

Rodzicielstwo helikoptera

Rodzice helikopterów unoszą się nad swoimi dziećmi, obserwując i reagując na każdy ich ruch. Skaczą, by pomóc, gdy na horyzoncie pojawia się problem; interweniują, aby wygładzić każdą ścieżkę; nalegają na specjalne traktowanie ich potomstwa.

Rodzicielstwo helikopterem nie jest idealne dla żadnego dziecka, ponieważ sprawia, że ​​niezależność i samostanowienie są szczególnie trudne do osiągnięcia.

Rodzice dzieci z autyzmem są skłonni do rodzicielstwa helikopterowego, ponieważ obawiają się, że ich dziecko z autyzmem napotka problemy, których nie mogą rozwiązać - i oczywiście jest to całkowicie możliwe.

Ale jeśli rodzicielstwo helikopterów hamuje rozwój typowych dzieci, wyobraź sobie, co robi w przypadku dzieci z autyzmem. Niezdolne do uczenia się przez obserwację i przykład, dzieci z autyzmem muszą uczyć się poprzez bezpośrednie instrukcje i poprzez działanie.

Kiedy wkraczasz, aby wykonać ich pracę, odmawiasz dziecku możliwości zrozumienia tego, co jest potrzebne, doświadczenia wyzwania związanego z próbami, cieszenia się dreszczem sukcesu lub zdobycia wiedzy wypracowanej w procesie porażki.

Konkurencyjne rodzicielstwo

Każdy rodzic, który był częścią grupy Mamusia i Ja, wie wszystko o rodzicielstwie opartym na współzawodnictwie. Czyj nocnik został przeszkolony jako pierwszy? Powiedziałeś pierwsze słowo? Czy chodzi na najwięcej zajęć, uczysz się tańczyć lub śpiewać, grać w piłkę nożną, czy uczyć się chińskiego?

Kiedy masz dziecko z autyzmem, może być trudno uniknąć poczucia, że ​​Twoje dziecko zostało w tyle. Ale kiedy kupujesz konkurencyjne rodzicielstwo, na pewno rozwiniesz poczucie, że Twoje dziecko nie jest na równi i że prawdopodobnie jesteś rodzicem.

Jak możesz sobie wyobrazić, rezultatem jest poczucie, że ani ty, ani twoje dziecko nie jesteście wystarczająco dobrzy. Wpływ takich uczuć na dziecko z autyzmem może nie jest oczywisty, ale są one realne.

Rodzicielstwo bez użycia rąk (z wolnym wybiegiem)

Niektórzy rodzice uważają, że ich dziecko powinno mieć możliwość podążania za własnymi dążeniami i zainteresowaniami bez ingerencji rodziców. Działa to dobrze w przypadku niektórych typowych dzieci, które są samodzielne, zmotywowane i chętne do interakcji z innymi. Nie jest to jednak dobry wybór dla dziecka z autyzmem.

Podczas gdy każde dziecko z pewnością potrzebuje czasu na „odpoczynek” i zasługuje na to, dzieci z autyzmem naprawdę potrzebują regularnego, skoncentrowanego zaangażowania rodziców. Dzieje się tak dlatego, że w większości przypadków dzieci z autyzmem potrzebują Twojej pomocy, aby aktywnie nauczyć się udawać, towarzysko, rozmawiać, zadawać pytania i badać świat.

Bez drugiej osoby, która pomogłaby im rozwinąć te krytyczne umiejętności, dzieci z autyzmem mogą stawać się coraz bardziej wycofane i skupione na sobie - i mniej zdolne lub pragnące angażować się w szerszy świat. Będą też mieli mniej okazji, by wykorzystać swoje mocne strony i osiągnąć własny potencjał.

Rodzicielstwo perfekcjonistów (tygrysa)

Tak, niektóre dzieci dobrze się rozwijają, mając rodziców, którzy absolutnie nalegają na proste szóstki, najlepsze wyniki sportowe, doskonałą gramatykę i idealne maniery przy stole. Jest mało prawdopodobne, aby te dzieci były autystyczne.

Rzeczywistość jest taka, że ​​dzieci z autyzmem, chociaż mogą mieć wiele mocnych stron, prawdopodobnie będą miały bardzo ciężki czas z wieloma typowymi dziecięcymi oczekiwaniami. Ich umiejętności werbalne mogą być zagrożone, przez co wysokie oceny i doskonała gramatyka są prawie niemożliwe do osiągnięcia. Mogą mieć trudności z koordynacją fizyczną, przez co lekkoatletyka jest szczególnie trudna.

Oczywiście ważne jest, aby mieć wysokie wymagania, nawet wobec dziecka ze specjalnymi potrzebami, ale stawiaj je za wysokie, a Ty i Twoje dziecko będziecie płakać i frustrować.

Permissive Parenting

Jako rodzic dziecka ze specjalnymi potrzebami możesz czuć, że Twoje dziecko nie powinno mieć wobec niego żadnych oczekiwań, gdy nie jest ono w szkole ani na terapii. W końcu dzieciom z autyzmem trudno jest funkcjonować w szkole i zasługują na przerwę.

Możesz nawet uważać, że nieracjonalne jest proszenie dziecka o wykonywanie czynności domowych, nauczenie się uspokajania lub kontrolowania zachowania. Niefortunny rezultat tego rodzaju „robienia wszystkiego, co chcesz”, uczy Twoje dziecko uczenia się nawyków i zachowań, które spowodują poważne problemy.

Autyzm sprawia, że ​​niektóre rzeczy są trudniejsze, ale prawie w każdym przypadku dzieci z autyzmem mogą wiele zdziałać, jeśli zostaną o to poproszone i zachęcony. Kiedy stawiasz poprzeczkę nisko lub oferujesz dziecku z autyzmem zbyt małą dyscyplinę, w rzeczywistości utrudniasz mu zrozumienie lub sprostanie wysokim oczekiwaniom.

Zrozumienie wyzwań twojego dziecka to jedno; zakładanie, że twoje dziecko jest niekompetentne, to coś zupełnie innego.

Frenetic Parenting

Odkąd obudzili się tego ranka, Twój przedszkolak z autyzmem przeszedł pięć godzin terapii behawioralnej, godzinę mowy i fizjoterapii, dwie godziny zabawowej terapii prowadzonej przez rodziców i cztery godziny nauki w szkole.

Gdy tylko Twoje dziecko zapadnie w zmęczony sen, wskakujesz do Internetu, aby znaleźć kolejną lekcję terapeutyczną, program, aktywność lub źródło do dodania do harmonogramu. Przy tak wielu wydarzeniach Twoje dziecko z autyzmem nie ma możliwości praktykowania tego, czego się nauczyło, spotkania się i poznania innego dziecka lub po prostu robienia tego, co robią dzieci - zabawy.

Zamiast gorączkowo szukać i angażować się w terapie i zajęcia, weź pod uwagę możliwość, że kilka godzin dziennie spokojnego, pozbawionego koncentracji czasu dla rodziców i dzieci może być właśnie tym, czego Twoje dziecko potrzebuje, aby rosnąć i dobrze się rozwijać.

Słowo od Verywell

Żaden rodzic nie jest doskonały, a rodzice dzieci ze specjalnymi potrzebami są pod większą presją niż większość. Niektórzy rodzice z autyzmem borykają się z poważnymi problemami behawioralnymi, które mogą być nawet przerażające. Oznacza to, że możesz być bardziej przytłoczony, zmęczony, sfrustrowany lub niespokojny niż przeciętny rodzic i mieć mniej zasobów finansowych lub emocjonalnych do wniesienia do stołu.

Kiedy czujesz się przytłoczony, bardziej niż w porządku jest sięgnąć po wytchnienie lub wsparcie, czy to od innych członków rodziny i przyjaciół, czy też od lokalnych organizacji, które świadczą usługi rodzinom z niepełnosprawnymi członkami. Pamiętaj, że tak ważne jak Twoje dziecko, Ty również zasługujesz na czas i troskę.