Rodzaje złamań łokcia u dzieci

Złamane łokcie to częste urazy u dzieci. Dzieci biorą udział w wielu czynnościach, które sprawiają, że łokcie są podatne na urazy. Ponadto wokół stawu łokciowego znajduje się kilka płytek wzrostowych (obszary kości, które aktywnie rosną). Te płytki wzrostowe są podatne na uszkodzenia. Dzieci z urazami łokcia powinny zostać zbadane przez lekarza pod kątem złamania.

Wiele czynności może powodować złamania łokcia u dzieci, ale głównym winowajcą są ćwiczenia w dżungli. Dzieci spadające z sali gimnastycznej w dżungli mogą zranić łokcie, upadając na ziemię. Inne typowe czynności powodujące kontuzje łokcia to gimnastyka, piłka nożna, skakanie na łóżkach i ostra gra.

Kiedy dziecko powinno zobaczyć się z lekarzem w sprawie urazu łokcia

Jeśli nie masz pewności co do diagnozy, zawsze najbezpieczniej jest zbadać dziecko u pediatry lub na izbie przyjęć. Oznaki, które powinny wskazać na problem, obejmują:

• Niemożność wyprostowania lub zgięcia łokcia
• Obrzęk lub przebarwienie (zasinienie) wokół łokcia
• Ból wokół stawu łokciowego

Diagnoza

Lekarz najpierw oceni ramię dziecka pod kątem oznak uszkodzenia nerwów i naczyń krwionośnych wokół stawu łokciowego. Chociaż uszkodzenie tych struktur jest rzadkością, ważne jest, aby wiedzieć, czy występuje problem. Urazy dopływu krwi do ramienia mogą wymagać wczesnej interwencji chirurgicznej.

Zdjęcia rentgenowskie służą do diagnozowania złamań łokcia. W cięższych urazach złamanie będzie łatwo widoczne na zdjęciu rentgenowskim, ale nierzadko zdarza się, że niektóre typy złamań łokcia nie są widoczne na zdjęciu rentgenowskim.

Powodem jest to, że złamania płytki wzrostowej mogą nie być widoczne na zdjęciu rentgenowskim jak normalne złamane kości. Dlatego lekarz może poprosić o prześwietlenie drugiego łokcia (nieuszkodzonej strony dziecka), aby porównać te dwa pod kątem różnic. Często jedyną oznaką złamania łokcia u dziecka jest obrzęk widoczny na zdjęciu rentgenowskim (tzw. Objaw poduszeczki tłuszczowej). W takim przypadku łokieć należy traktować jako złamanie.

Rodzaje złamań łokcia

Niektóre typowe typy złamań łokcia obejmują:

• Złamanie kości ramiennej nadkłykciowej: Złamania nadkłykciowe są najczęstszym typem złamań łokcia. Występują przez płytkę wzrostową kości ramiennej (powyżej stawu łokciowego). Najczęstszą przyczyną tych urazów jest upadek na wyciągniętą rękę - często w dżungli. Urazy te najczęściej występują u dzieci w wieku od 5 do 7 lat.
• Złamania kłykci: Złamania kłykci również występują tuż nad stawem łokciowym. Kiedy dziecko dozna złamania kłykciowego, złamało jedną stronę stawu łokciowego.
• Złamania szyjki kości promieniowej: Leczenie złamania szyjki kości promieniowej zależy od kąta złamania. Leczenie może obejmować odlewanie, manipulację lub ewentualnie umieszczanie szpilek w poprzek złamania.
• Podwichnięcie głowy promieniowej: Chociaż nie jest to złamana kość, podwichnięcie głowy promieniowej jest częstym urazem łokcia małego dziecka. Kiedy dochodzi do podwichnięcia głowy promieniowej, staw łokciowy wysuwa się z pozycji. Te urazy należy umieścić z powrotem na miejscu za pomocą manipulacji lub operacji.
• Złamania wyrostka łokciowego: Złamania wyrostka łokciowego to urazy wystającej kości z tyłu łokcia. Urazy tej kości mogą być trudne do odróżnienia od normalnego wyglądu płytki wzrostowej, więc dla porównania można uzyskać prześwietlenie obu łokci.

Zabiegi

Leczenie złamań łokcia zależy od kilku czynników, w tym:

• Lokalizacja złamania
• Wielkość przemieszczenia złamania
• Wiek pacjenta
• Uszkodzenie nerwów i naczyń krwionośnych

Szyny: Szynowanie jest leczeniem wielu złamań stawu łokciowego, zwłaszcza tych, które mają minimalne przemieszczenie (nie są na miejscu) Szyny są również powszechnie stosowane, gdy istnieje podejrzenie złamania stawu łokciowego, nawet przy normalnym zdjęciu rentgenowskim.

• W przypadku normalnych zdjęć rentgenowskich założona zostanie szyna, a Twoje dziecko otrzyma nowe prześwietlenie około tygodnia po urazie. Powtarzane zdjęcia rentgenowskie mogą wykazywać oznaki gojenia się złamania.

Gipsy: Gipsy są często stosowane w leczeniu złamań łokcia, ale nie po początkowym urazie. Częściej łokieć będzie szynowany przez tydzień, a gips można założyć po ustąpieniu obrzęku.

Chirurgia: opcje chirurgiczne obejmują:

• Kołki: Kołki są często używane do stabilizacji złamania po umieszczeniu go we właściwej pozycji. Szpilki są umieszczane przez ortopedę razem z dzieckiem w znieczuleniu ogólnym. Można wykonać niewielkie nacięcie w celu repozycjonowania złamania i ochrony nerwów wokół stawu łokciowego podczas umieszczania szpilek. Szpilki utrzymują złamanie we właściwej pozycji do czasu dostatecznego wygojenia, zwykle około trzech do sześciu tygodni.
• Śruby: U starszych dzieci czasami używa się śruby do utrzymania złamania we właściwej pozycji. Szpilki są zwykle używane u młodszych dzieci, ale u dzieci, które zbliżają się do dojrzałości kostnej, można zamiast tego użyć śruby, a czasem płytki.

Długoterminowe komplikacje

Ponieważ pęknięcia często występują wokół płytki wzrostowej, zawsze istnieje ryzyko uszkodzenia płytki wzrostu, co może spowodować przedwczesne zamknięcie płytki wzrostu. Jest to rzadkie, a jedynym sposobem na stwierdzenie, czy płytka wzrostowa jest trwale uszkodzona, jest monitorowanie przez chirurga ortopedę wzrostu kończyn dziecka w czasie.

Inne potencjalne powikłania obejmują ograniczenie ruchu stawu łokciowego, uszkodzenie nerwów i naczyń krwionośnych wokół łokcia oraz zakażenie szpilek umieszczonych w łokciu.

Powikłania są niezwykłe, ale zdarzają się u niewielkiego odsetka pacjentów. Twój lekarz będzie obserwował Twoje dziecko aż do całkowitego wygojenia złamania i może poprosić o kontrolę, aby upewnić się, że wzrost i ruch wokół łokcia są normalne. Pamiętaj, aby zapoznać się ze znakami ostrzegawczymi i powiadomić lekarza, jeśli istnieje podejrzenie problemu po złamaniu.