Gdzie jest miłość w mózgu?

Bez względu na to, co słyszałeś, nie kochasz niczego całym sercem. Kochasz z głębi brzusznego obszaru nakrywki, podwzgórza, jądra półleżącego i innych ważnych obszarów mózgu.

W ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci naukowcy dołączyli do rzesz poetów, filozofów, artystów i innych, którzy starają się zrozumieć drogi miłości. Naukowe techniki badania, w jaki sposób mózg doświadcza miłości, obejmują zarówno eksperymenty na zwierzętach, tradycyjne badania, jak i zaawansowane techniki radiologiczne, takie jak funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (fMRI) i pozytonowa tomografia emisyjna (PET).

Według dr Helen Fisher, jednej z wybitnych badaczy w dziedzinie ludzkich uczuć, miłość można podzielić na trzy główne układy mózgu: seks, romans i przywiązanie. Każdy system obejmuje inną sieć w mózgu, obejmującą różne składniki, hormony i neuroprzekaźniki na różnych etapach związku.

Popęd seksualny

Żądza wywodzi się głównie z podwzgórza, obszaru mózgu, który kontroluje również takie podstawowe pragnienia, jak głód i pragnienie. Podwzgórze jest ściśle powiązane z autonomicznym układem nerwowym, który kontroluje nasze tętno i szybkość oddychania. Specyficzne receptory na podwzgórzu dla hormonów, takich jak testosteron - które również są u was, panie - wyzwalają połączenia dla wszelkiego rodzaju reakcji fizycznych. Rezultatem jest silna, znana pęd do reprodukcji.

System romansów

To jest winowajca wielu całonocnych pasji poetyckich. To jest powód, dla którego kochankowie walczą z armiami, pływają w oceanach lub spacerują setki mil, aby być razem. Jednym słowem, są wysokie. Badania obrazowe potwierdzają, że nowi kochankowie mają dużą aktywność w obszarze brzusznej nakrywki i jądrze półleżącym, tych samych systemach nagród, które uruchamiają się w odpowiedzi na wdychanie kokainy. Regiony te są zalane neuroprzekaźnikiem dopaminą, substancją chemiczną, która prowadzi nas w kierunku dostrzeganej nagrody. Podwyższone są również inne substancje chemiczne związane ze stresem i podnieceniem, takie jak kortyzol, fenylefryna (znajdująca się w czekoladzie) i norepinefryna. Neuroprzekaźnik zwany serotoniną ma niski poziom wczesnej miłości romantycznej. Poziom serotoniny może być również niski w zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych, depresji i lęku. Rezultatem jest obsesyjne dążenie do pożądanego, nieubłagany optymizm, a nawet rodzaj nałogu.

System uczuć

To dlatego niektórzy ludzie trzymają się razem, gdy minie dreszczyk dopaminergiczny. U zwierząt odpowiedzialnymi substancjami chemicznymi są oksytocyna i wazopresyna. Co ciekawe, te uspokajające chemikalia są wydzielane przez ten sam podwzgórze, które podsyca naszą żądzę.

Niektórzy mogą postrzegać powyższe systemy jako rodzaj postępu w związku. Najpierw pożądanie („hej, on lub ona jest słodki”), potem romans („napiszę piosenkę o miłości”), potem małżeństwo (spokojniej i przytulniej). Chociaż prawdą jest, że te aspekty naszego mózgu i naszych relacji zmieniają się z biegiem czasu, ważne jest, aby pamiętać, że nigdy nie zanikają i często oddziałują w istotny sposób. Na przykład oksytocyna i wazopresyna są również związane z układem nagrody dopaminy. Być może dlatego warto od czasu do czasu odświeżyć romans, aby uczucie mogło rozkwitnąć.

Ból serca czy ból głowy?

Relacje się zmieniają. Czasami ewoluują w coś, co trwa wiecznie, a zwykle tak nie jest. Większość z nas umawia się na randki przed ślubem, przechodząc przez szereg związków przed spotkaniem „jedynego”. I niestety nierzadko zdarza się, że „ten jedyny” staje się byłym małżonkiem.

Naukowcy, którzy wykonali zdjęcia mózgu osób, które właśnie przeszły rozpad, pokazują zmiany w okolicy nakrywki brzusznej, brzusznej blaszce bladej i skorupie, z których wszystkie są zaangażowane, gdy nagroda jest niepewna. Chociaż może to oznaczać zbyt wiele w badaniu, niepewność jest z pewnością powszechna po zerwaniu. Obszary w korze oczodołowo-czołowej związane z zachowaniami obsesyjno-kompulsywnymi i kontrolowaniem gniewu również zapalają się początkowo, chociaż ta dodatkowa aktywność może z czasem zanikać. W 2011 roku naukowcy opublikowali wyniki funkcjonalnego rezonansu magnetycznego sugerujące, że mózg nie rozróżnia bólu spowodowanego odrzuceniem społecznym od bólu spowodowanego urazem fizycznym, chociaż te wyniki i metody zostały zakwestionowane. Nic dziwnego, że po rozpadzie zaobserwowano również zmiany w innych sieciach neuronowych związanych z poważną depresją.

Ewoluujące teorie

To, jak i czy ewolucja pomogła ukształtować nawyki godowe ludzi, jest tematem, który często prowadzi do ożywionej debaty. Na przykład, ponieważ mężczyźni produkują miliony więcej plemników niż kobiety produkują komórki jajowe, istnieje teoria, że ​​strategia kojarzenia kobiet będzie bardziej skoncentrowana na ochronie i pielęgnowaniu stosunkowo niewielu możliwości reprodukcyjnych, jakie ma, podczas gdy mężczyźni są „zaprogramowani” do rozprzestrzeniania się ich nasienie daleko i szeroko.

Jednak ta teoria jest prawdopodobnie uproszczona, ponieważ nie uwzględnia wielu innych czynników. Na przykład u gatunków, w których wychowanie noworodka wymaga współpracy rodziców, monogamia staje się bardziej powszechna. Dr Helen Fisher zaproponowała teorię „czterech lat”, która przypisuje wzrost liczby rozwodów w czwartym roku małżeństwa poglądowi, że jest to moment, w którym dziecko przeszło przez najbardziej bezbronną fazę młodości i można się nim zająć przez jednego rodzica. Teoria „czterech lat” jest dość elastyczna. Na przykład, jeśli para ma kolejne dziecko, okres ten może zostać wydłużony do niesławnego „siedmioletniego swędzenia”.

Jednak nic z tego nie wyjaśnia tych godnych pozazdroszczenia par, które idą ramię w ramię przez całe życie, aż do zmierzchu swoich lat. Ważne jest również, aby pamiętać, jak skomplikowany jest temat ludzkich uczuć. Nasza kultura, nasze wychowanie i reszta życia pomagają zmienić te chemikalia i sieci. Złożoność miłości oznacza, że ​​pytania o naturę miłości będą fascynować poetów, filozofów i naukowców jeszcze przez wiele lat.