Zespół hipowentylacji otyłości definiuje się jako hipowentylację pęcherzyków płucnych w stanie czuwania u osoby otyłej, u której nie ma innej przyczyny hipowentylacji (np. Lek uspokajający). Dziewięćdziesiąt procent osób z zespołem hipowentylacji otyłości (OHS) ma również związany z obturacyjnym bezdechem sennym.
Dla tych, którzy cierpią na zespół hipowentylacji otyłości, niezwykle ważne jest, aby szukać leczenia. Ponieważ stan ten może mieć poważne, a nawet śmiertelne konsekwencje, konieczna może być wczesna i agresywna interwencja. Dowiedz się o niektórych możliwych opcjach leczenia zespołu hipowentylacji otyłości i celach tych terapii.
Science Photo Library / Getty ImagesMożliwości leczenia
Możliwości leczenia zespołu hipowentylacji otyłości (OHS) można podzielić na zwalczanie dwóch najważniejszych cech tego zaburzenia: utraty wagi i wspomagania oddychania.
Utrata wagi
Jak sama nazwa wskazuje, otyłość jest kluczowym czynnikiem przyczyniającym się do zaburzenia. Jeśli można osiągnąć znaczną utratę wagi, uzyskuje się ulgę. Można to osiągnąć poprzez dietę i ćwiczenia, ale może być konieczne zmniejszenie masy ciała o ponad 100 funtów. Ponieważ szybka utrata masy ciała może być niebezpieczna, zaleca się, aby ludzie robili to pod nadzorem lekarza. Dietetycy mogą udzielić pomocnych wskazówek dotyczących wprowadzania zmian w zachowaniu. Niestety, nie jest możliwe przewidzenie dokładnej wagi, jaką osoba musi schudnąć, aby wyleczyć BHP.
Leki odchudzające pod ścisłym nadzorem lekarza można rozważyć u osób, które nie były w stanie schudnąć przy zmianie diety i stylu życia.
Ponieważ dieta i ćwiczenia mogą nie mieć trwałego wpływu na zmniejszenie masy ciała, może być konieczne skorzystanie z opcji chirurgicznych, takich jak operacja bajpasów żołądka. Te zabiegi u osób z nadwagą i bezdechem sennym wiążą się ze zwiększonym ryzykiem. W szczególności drogi oddechowe mogą zapaść się pod znieczuleniem stosowanym podczas operacji, a powrót do zdrowia może być skomplikowany.
Operację bariatryczną można rozważyć w przypadku osób o wskaźniku masy ciała 35 lub więcej. Pomocne jest wykonanie badania snu zwanego polisomnogramem przed i po operacji, aby monitorować korzyści z zabiegu. Ponieważ utrata masy ciała następuje po kilku miesiącach, może być konieczne wspomaganie oddychania w tym czasie innymi metodami leczenia. Jeśli w następstwie OHS u pacjenta rozwinęło się nadciśnienie płucne, operacja może być uznana za zbyt ryzykowną.
Wspomaganie oddychania
Podstawą leczenia w BHP jest zapewnienie wspomagania oddychania, często poprzez zastosowanie stałego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP) lub dwupoziomowego. Urządzenia te wytwarzają strumień powietrza pod ciśnieniem, który może zapobiegać zapadaniu się górnych dróg oddechowych podczas snu.
Jeśli BHP wiąże się z problemem z oddychaniem, czy można go leczyć tlenem? Można dołączyć uzupełniającą tlenoterapię, jeśli współistnieje choroba płuc, taka jak POChP, ale sama w sobie jest niewystarczająca. W rzeczywistości stosowanie samego tlenu w BHP może w rzeczywistości hamować oddychanie.
W ciężkich przypadkach może być konieczne wykonanie tracheostomii. Ta procedura polega na wprowadzeniu małej plastikowej rurki do oddychania z przodu gardła. Pomija to górne drogi oddechowe, które u osób z BHP są podatne na zapadanie się lub niedrożność. Chociaż tracheostomia jest skuteczna, występują problemy związane z jej stosowaniem. Dostosowanie się do zmiany może być trudne, zwłaszcza jak wpływa ona na mowę. Częściej może również występować zapalenie oskrzeli. Ogólnie biorąc, biorąc pod uwagę inne możliwości leczenia, jest obecnie rzadko stosowany.
Konieczne jest również unikanie alkoholu i niektórych leków, które hamują zdolność oddychania. Możliwymi winowajcami są leki na receptę, takie jak benzodiazepiny, opiaty i barbiturany. Powinieneś sprawdzić swoje leki z lekarzem, aby upewnić się, że żaden z nich nie naraża Cię na zwiększone ryzyko.
Cele leczenia
Ostatecznie celem każdego leczenia zespołu hipowentylacji otyłości jest skorygowanie podstawowych problemów, które przyczyniają się do choroby. Dysfunkcjonalne oddychanie, które charakteryzuje chorobę, prowadzi do zaburzenia równowagi chemicznej we krwi. Kiedy nie można prawidłowo usunąć dwutlenku węgla, jego poziom wzrasta i krew staje się bardziej kwaśna. Powoduje to szereg zmian w organizmie, które mogą mieć negatywne konsekwencje.
Leczenie może zapobiegać spadkom wysycenia krwi tlenem, podwyższeniu liczby czerwonych krwinek zwanemu erytrocytozą, nadciśnieniu płucnemu i niewydolności serca (znanej jako serce płucne). Utrata masy ciała normalizuje poziom tlenu i dwutlenku węgla. Zastosowanie CPAP lub dwupoziomowego, a także innych środków, pomaga zmniejszyć stopień tych powikłań.
Ostatecznie sen staje się mniej rozdrobniony, co poprawia nadmierną senność w ciągu dnia. Skutkuje to lepszą jakością życia, co jest celem każdego skutecznego leczenia.
