Choroba afektywna dwubiegunowa i schizofrenia mają podobne aspekty, ale schizofrenia charakteryzuje się ciągłymi lub nawracającymi epizodami psychozy, podczas gdy choroba dwubiegunowa to zaburzenie nastroju, które czasami może objawiać się objawami psychotycznymi. Ponieważ czasami występują podobnie, zaburzenia te można pomylić ze sobą.
Krótkie definicje tych zaburzeń:
- Choroba afektywna dwubiegunowa to zaburzenie nastroju charakteryzujące się epizodami depresji i epizodami manii lub hipomanii.
- Schizofrenia to stan psychiatryczny charakteryzujący się nawracającymi halucynacjami (fałszywymi odczuciami) i / lub urojeniami (fałszywymi przekonaniami), a także zaburzeniami funkcjonowania.
- Zaburzenie schizoafektywne to stan psychiatryczny charakteryzujący się epizodami psychozy wraz z objawami zaburzeń nastroju i od nich niezależny. Depresyjny typ zaburzenia schizoafektywnego można rozpoznać, gdy pojawia się duża depresja, a dwubiegunowy typ zaburzenia schizoafektywnego charakteryzuje się napadami manii.
Atipati Netiniyom / EyeEm / Getty Images
Objawy
Jeśli masz chorobę afektywną dwubiegunową, schizofrenię lub zaburzenie schizoafektywne, możesz rozpoznać wiele objawów w opisach tych schorzeń. Istnieją jednak różnice w objawach, których możesz doświadczyć.
Objawy schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej mogą się różnić w zależności od osoby; nie ma dwóch identycznych przypadków.
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej obejmują klinicznie istotne epizody depresji oraz hipomanii i / lub manii.
Objawy depresji w chorobie afektywnej dwubiegunowej obejmują:
- Smutek
- Brak zainteresowania rzeczami, które wcześniej sprawiały przyjemność
- Poczucie bezwartościowości
- Zmiany apetytu
- Poczucie beznadziejności i myśli samobójcze
Objawy manii w chorobie afektywnej dwubiegunowej obejmują:
- Niepokój, niezdolność do zasypiania
- Ścigające się myśli
- Podwyższone lub drażliwe nastroje
- Nierealistyczne planowanie
- Przecenianie osobistych możliwości
- Podejmowanie ryzyka
Mieszane epizody afektywne występują, gdy mania i depresja występują w tym samym czasie. Na przykład osoba może czuć się beznadziejna, a także może mieć gonitwę myśli lub ryzykowne zachowania.
Choroba afektywna dwubiegunowa może prowadzić do takich skutków, jak przytłaczająca paranoja lub przesadne poczucie własnej wartości z ekstremalnym oderwaniem od rzeczywistości, które może objawiać się podobnie do schizofrenii.
Schizofrenia
Schizofrenia charakteryzuje się odcięciem od rzeczywistości w postaci halucynacji, złudzeń lub dezorganizacji. Objawy negatywne, które obejmują zachowania związane z upośledzoną ekspresją i funkcjonowaniem emocjonalnym, są również głównym składnikiem tego zaburzenia. A objawy poznawcze, takie jak upośledzenie pamięci, mogą wpływać na zdolność osoby do dbania o siebie.
Pozytywne objawy:
- Urojenia i / lub halucynacje
- Paranoja
- Podniecenie
- Mowa zdezorganizowana
- Zdezorganizowane zachowanie
Negatywne objawy:
- Apatia (brak zainteresowania)
- Wycofywanie się z innych
- Izolacja
- Brak ekspresji emocjonalnej
- Nadmierne spanie
Deficyty poznawcze:
- Zmniejszona uwaga
- Upośledzona pamięć i uczenie się
- Trudności w myśleniu i rozwiązywaniu problemów
Zaburzenie schizoafektywne obejmuje objawy schizofrenii, ale osoba z zaburzeniem schizoafektywnym będzie również doświadczać przedłużających się i uporczywych objawów nastroju.
Schizofrenia charakteryzuje się psychozą. Natomiast tylko od 20% do 50% osób z chorobą afektywną dwubiegunową doświadczy epizodu psychotycznego.
Przyczyny
Uważa się, że choroba afektywna dwubiegunowa i schizofrenia wynikają z przyczyn genetycznych, biologicznych i środowiskowych, chociaż istnieją kluczowe różnice.
Choroba afektywna dwubiegunowa dotyka około 2% populacji. Schizofrenia dotyka około 1% populacji. Choroba schizoafektywna występuje znacznie rzadziej niż choroba afektywna dwubiegunowa lub schizofrenia, z szacowaną częstością około 0,3 % populacji.
Średni wiek, w którym pojawiają się objawy dla każdego z tych schorzeń, wynosi około 20 lat. Zakres początku objawów jest szerszy w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej.
Genetyczny
Wydaje się, że istnieje silny komponent genetyczny przyczyniający się do rozwoju zarówno schizofrenii, jak i choroby afektywnej dwubiegunowej.
Badania bliźniąt pokazują, że bliźnięta jednojajowe (identyczne) częściej mają taką samą diagnozę schizofrenii niż bliźnięta dwuzygotyczne (braterskie, nie identyczne). Koreluje to również ze zmianami w połączeniach między pewnymi strukturami mózgu, na które zdaniem naukowców silny wpływ ma genetyka.
Na chorobę afektywną dwubiegunową wpływają czynniki genetyczne, a badania bliźniaków wykazują wyższą korelację diagnozy między identycznymi bliźniętami niż bliźnięta nieidentyczne. Jest to związane z mniejszą objętością w niektórych obszarach mózgu.
Biologia
Problemy prenatalne są związane z rozwojem schizofrenii, ale nie stwierdzono ich ścisłego związku z rozwojem choroby afektywnej dwubiegunowej.
Matczyny stres emocjonalny, infekcje, powikłania porodowe, niski poziom tlenu i zaburzenia płodu wiążą się ze zwiększonym ryzykiem późniejszego rozwoju schizofrenii.
Środowisko
Społeczność i środowisko danej osoby odgrywają rolę w ryzyku choroby afektywnej dwubiegunowej, a także schizofrenii. Eksperci sugerują, że czynniki środowiskowe nie powodują tych stanów, ale mogą przyczyniać się do objawów u osób wrażliwych genetycznie.
Badacze sugerują, że narażenie na nadużywanie substancji i / lub nadmierny stres może wywoływać zmiany metaboliczne w organizmie, które wzmacniają ekspresję czynników genetycznych, które przyczyniają się do tych zaburzeń - prawdopodobnie przyspieszając zmiany w mózgu, które prowadzą do efektów klinicznych.
Czynniki wpływające na środowisko obejmują traumę z dzieciństwa, izolację społeczną i nadużywanie substancji.
Miejskość jest jednym z czynników, które są związane z tymi warunkami. Sugerowano, że u podstaw tego związku mogą leżeć zanieczyszczenia, hałas, zaburzenia snu i stres społeczny.
Diagnoza
Choroba afektywna dwubiegunowa, schizofrenia i zaburzenie schizoafektywne są diagnozowane na podstawie kryteriów przedstawionych w „Diagnostycznym i statystycznym podręczniku zaburzeń psychicznych” (DSM-5), który jest systemem klasyfikacji chorób stosowanym przez specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego.
Aby zdiagnozować którykolwiek z tych stanów, należy wykluczyć inne potencjalne przyczyny objawów, takie jak leki, uszkodzenie mózgu lub poważna choroba medyczna, taka jak zapalenie mózgu (zapalenie mózgu).
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
Rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej wymaga obecności co najmniej jednego epizodu maniakalnego lub hipomaniakalnego i ogólnie co najmniej jednego epizodu dużej depresji.
Schizofrenia
Aby zdiagnozować schizofrenię, osoba musi mieć objawy przez co najmniej sześć kolejnych miesięcy.
Kryteria obejmują co najmniej jedno lub dwa z poniższych:
- Urojenia
- Halucynacje
- Mowa zdezorganizowana
Jeśli występuje tylko jeden z powyższych, osoba musi mieć również:
- Poważnie zdezorganizowane zachowanie
- Objawy negatywne, takie jak zachowanie katatoniczne, apatia, brak ekspresji
Aby zdiagnozować schizofrenię, objawy muszą być związane z pogorszeniem samoopieki, relacji lub pracy.
Rozpoznanie zaburzenia schizoafektywnego wymaga obecności objawów schizofrenii. Objawy nastroju muszą występować przez większość czasu, ale objawy psychozy muszą być obecne przez ponad dwa tygodnie bez objawów nastroju.
Odbyła się debata, czy zaburzenie schizoafektywne powinno być jego własną diagnozą. Niektórzy twierdzą, że powinna to być kategoria schizofrenii, ciężkiej depresji lub choroby afektywnej dwubiegunowej.
Leczenie
Chorobę afektywną dwubiegunową i schizofrenię można leczyć za pomocą interwencji medycznych, ale te schorzenia nie są uleczalne. Poradnictwo jest również ważnym elementem leczenia tych schorzeń.
Leczenie schizofrenii obejmuje leki przeciwpsychotyczne, które są przyjmowane codziennie, aby zapobiec objawom. Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej obejmuje lit i inne stabilizatory nastroju, zwykle razem z lekami przeciwpsychotycznymi.
Niektóre rodzaje psychoterapii mogą być korzystne w schizofrenii i chorobie afektywnej dwubiegunowej.
Leczenie elektrowstrząsami (EW) może być korzystne w leczeniu epizodów depresyjnych i / lub epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej i jest uważane za jedną z opcji leczenia tego stanu.
ECT była badana jako potencjalna terapia w leczeniu schizofrenii i może złagodzić niektóre objawy w krótkim okresie, ale nie jest uważana za rutynową terapię schizofrenii.
Rokowanie
Schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa to schorzenia trwające całe życie, ale leczenie może poprawić rokowanie. Te stany mogą zwiększać ryzyko nadużywania substancji i samobójstwa.
Według niektórych szacunków od 4% do 19% osób z chorobą afektywną dwubiegunową umiera w wyniku samobójstwa, co jest od 10 do 30 razy wyższe niż w populacji ogólnej. Badanie z 2020 r. Wykazało, że wskaźnik samobójstw wśród osób ze spektrum schizofrenii zaburzeń jest ponad 20 razy wyższy niż w populacji ogólnej.
Zaburzenia te wiążą się również z ryzykiem wystąpienia problemów zdrowotnych z powodu zaniedbania własnych objawów fizycznych oraz braku motywacji i możliwości uzyskania pomocy lekarskiej, a także wpływu niektórych zabiegów.
Warunki te mogą się ostro pogorszyć, z poważnym odcięciem się od rzeczywistości, myślami samobójczymi i / lub samookaleczeniami. Epizody ostrego pogorszenia mogą wymagać hospitalizacji.
Słowo od Verywell
Życie z chorobą afektywną dwubiegunową lub schizofrenią jest wyzwaniem dla osoby cierpiącej na tę chorobę, a także dla jej przyjaciół i rodziny. Oba stany charakteryzują się poważnym stresem i trudnościami w relacjach.
Osoba, u której występują objawy, może mieć brak wglądu, co może zakłócać komunikację, diagnozę i leczenie. Jednak po postawieniu diagnozy i rozpoczęciu leczenia objawy mogą być często dobrze kontrolowane, z odpowiednią poprawą jakości życia.
Utrzymanie stałej rutyny, zmniejszenie stresu, zdrowa dieta i aktywność fizyczna mogą przyczynić się do lepszego ogólnego wyniku.
-for-osteoarthritis.jpg)
.jpg)
