Co to jest cellulitis?

Cellulitis to powszechna infekcja bakteryjna głębszych warstw skóry, w szczególności skóry właściwej i tkanki podskórnej. Oprócz zaczerwienienia skóry, obrzęku i ciepła, które często rozprzestrzeniają się szybko, osoba może również odczuwać gorączkę i / lub dreszcze, zwłaszcza jeśli infekcja jest ciężka. Każde pęknięcie skóry może narazić Cię na tę infekcję. I chociaż często skutecznie leczy się antybiotykami, niektóre przypadki mogą zagrażać życiu.

Objawy zapalenia tkanki łącznej

Cellulitis powoduje, że Twoja skóra jest zaczerwieniona, opuchnięta, delikatna i ciepła w dotyku. Ponadto, czasami tekstura zainfekowanej skóry będzie opisywana jako „brukowiec”.

Czerwone smugi promieniujące z okolicy i obrzęk węzłów chłonnych są również częstymi cechami zapalenia tkanki łącznej. Może również występować gorączka, dreszcze i / lub zmęczenie, zwłaszcza jeśli infekcja jest ciężka.

Lokalizacja

U dzieci zapalenie tkanki łącznej zwykle pojawia się na twarzy i szyi, podczas gdy dorośli najczęściej chorują na zapalenie tkanki łącznej rąk lub nóg.

Przyczyny

Zapalenie tkanki łącznej jest prawie zawsze spowodowane infekcją bakteryjną. Bakterie mogą przedostać się do organizmu przez pęknięcia skóry, takie jak skaleczenie, zadrapanie, wrzód, ukąszenie pająka, tatuaż lub rana chirurgiczna. Choroby skóry, takie jak wyprysk, stopa atlety lub bardzo sucha skóra, mogą również prowadzić do pęknięć skóry, które stanowią otwór dla bakterii.

U dorosłych i dzieci najczęściej przyczyną zapalenia tkanki łącznej jestPaciorkowieciStaphylococcus aureusbakterie. Inny rodzaj bakterii,Haemophilus influenzaetyp B może powodować zapalenie tkanki łącznej u dzieci w wieku poniżej 3 lat, ale stało się to mniej powszechne, ponieważ szczepienia przeciwko tej bakterii stały się rutynowe.

Ukąszenia zwierząt, na przykład przez psa lub kota, mogą prowadzić do zakażeniaPasteurella multocida.Ukąszenia psa rzadko mogą powodować infekcjęCapnocytophagaktóre mogą być śmiertelne u osób z alkoholizmem, bez śledziony lub z podstawową chorobą wątroby.

Wystawienie rany na działanie ciepłej słonej wody może prowadzić do zapalenia tkanki łącznejVibrio vulnificus. Podczas gdy zapalenie tkanki łącznej jest zwykle łagodne, u osób z grupy wysokiego ryzyka - osób z problemami z wątrobą lub alkoholem albo z chorobami przewlekłymi, takimi jak cukrzyca - infekcja może się szybko rozprzestrzeniać i zagrażać życiu.

Należy pamiętać, że cellulitis może się również rozwinąć w przypadku skóry, która wygląda zupełnie normalnie. Na przykład powtarzające się infekcje mogą rozwinąć się w obszarach, w których doszło do uszkodzenia naczyń krwionośnych lub limfatycznych.

Może to być spowodowane wieloma czynnikami, w tym:

• Wcześniejsza infekcja cellulitu
• Chirurgiczne usunięcie węzłów chłonnych, które może prowadzić do obrzęku limfatycznego
• Usunięcie żył do przeszczepów żył w innych częściach ciała
• Wcześniejsza lub obecna radioterapia danego obszaru

Inne czynniki, które zwiększają ryzyko rozwoju zapalenia tkanki łącznej, obejmują:

• Nadwaga lub otyłość;
• Postępujący wiek
• Masz cukrzycę, HIV lub AIDS
• Przyjmowanie leków osłabiających układ odpornościowy (np. Kortykosteroid lub chemioterapia)
• Obrzęk nóg spowodowany niewydolnością żylną, zastoinową niewydolnością serca lub chorobą wątroby / nerek

Diagnoza

Cellulitis jest zwykle diagnozowany na podstawie jego wyglądu.Czasami lekarze sprawdzają morfologię krwi, aby sprawdzić, czy liczba białych krwinek jest podwyższona (co oznacza, że ​​układ odpornościowy walczy z infekcją). To powiedziawszy, podwyższona liczba białych krwinek może nie wystąpić we wczesnych stadiach infekcji.

U osób bardzo chorych można wykonać posiew krwi, aby sprawdzić, czy bakterie dostały się do krwiobiegu. Niestety, posiewy są pozytywne tylko w mniej niż 10 procentach przypadków, co utrudnia ostateczną diagnozę.

Rzadziej lekarz może zdecydować się na wykonanie aspiracji, która polega na wstrzyknięciu sterylnego płynu do zakażonej tkanki, po czym płyny są pobierane w nadziei na złapanie części bakterii. Zwykle robi się to tylko w skrajnych przypadkach, ponieważ aspiracje mogą przynosić niejednoznaczne wyniki.

Również rzadziej posiew biopsji skóry - w którym niewielka próbka dotkniętej skóry jest usuwana i umieszczana na szalce Petriego, aby sprawdzić, czy bakterie rosną - może być przeprowadzona, jeśli diagnoza jest niepewna i / lub aby wykluczyć diagnozy, które mogą naśladować zapalenie tkanki łącznej , podobnie jak reakcja na lek lub zapalenie naczyń.

Wreszcie, badania obrazowe, takie jak ultrasonografia lub rezonans magnetyczny (MRI), mogą być wykorzystane do odróżnienia zapalenia tkanki łącznej od innej diagnozy, takiej jak zakrzepica żył głębokich (DVT) lub zapalenie kości i szpiku (zakażenie kości).

Leczenie

Zapalenie tkanki łącznej leczy się antybiotykami, które są lekami działającymi na bakterie. Większość infekcji cellulitis wymaga 10-dniowej kuracji doustnym antybiotykiem, chociaż dokładny czas trwania zależy ostatecznie od ciężkości infekcji.

Większość ludzi zauważy poprawę objawów w ciągu 24 do 48 godzin od rozpoczęcia stosowania antybiotyku.

Śledzenie infekcji

Czasami trudno jest stwierdzić, czy stan zapalenia tkanki łącznej poprawia się, czy pogarsza. Pomocne może być narysowanie linii wokół czerwonego zainfekowanego obszaru. Uważaj na zmiany w nadchodzących dniach:

• Czy zaczerwienienie się kurczy? Infekcja prawdopodobnie się poprawia.
• Czy zaczerwienienie rozszerzające się przekroczyło zaznaczoną linię? Infekcja prawdopodobnie się pogorszy.

Oprócz przyjmowania antybiotyku zgodnie z zaleceniami lekarza, jeśli infekcja dotyczy ramienia lub nogi, uniesienie kończyny może przyspieszyć gojenie. Odpoczynek jest również ważny dla procesu gojenia. Ponadto lekarz może zalecić specjalny opatrunek, aby zakryć zakażoną skórę.

W cięższych przypadkach zapalenia tkanki łącznej może być wymagana hospitalizacja i dożylne podanie antybiotyków. Przykłady takich przypadków obejmują:

• Cellulitis twarzy
• Osoby poważnie chore
• Osoby z obniżoną odpornością

Ponadto infekcje, które nie ulegają poprawie lub nasilają się po podaniu doustnych antybiotyków, wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej.

Poważne powikłania mogą wynikać z nieleczonego zapalenia tkanki łącznej, w tym posocznicy (gdy bakteria dostanie się do krwiobiegu), martwiczego zapalenia powięzi (gdy infekcja dociera do głębszych tkanek) i ropnia.

Zapobieganie

Najlepszą profilaktyką cellulitu jest dbanie o wszelkie pęknięcia skóry, które obejmują:

• Codzienne mycie rany mydłem i wodą
• Nałożenie miejscowego antybiotyku na ranę
• Zakrywanie rany bandażem
• Codzienna zmiana bandaża (lub częściej, jeśli się zabrudzi lub zamoknie)

Ważne jest również, aby omówić z lekarzem wszelkie podstawowe schorzenia, które zwiększają ryzyko rozwoju zapalenia tkanki łącznej, takie jak źle kontrolowana cukrzyca, otyłość lub wyjątkowo sucha skóra.

Słowo od Verywell

Nigdy nie wahaj się przed wizytą u lekarza, jeśli rana, którą leczysz, nagle zaczerwieni się, stanie się bolesna lub zacznie drenować. Jest to szczególnie ważne, jeśli masz cukrzycę, słabe krążenie lub przyjmujesz leki obniżające odporność.

Czekanie rzadko jest dobrym pomysłem. Utrzymująca się wysypka lub ciemnoczerwona skóra ze stanem zapalnym mogą sygnalizować poważniejszą infekcję skóry właściwej (wewnętrznej warstwy skóry). Jak w przypadku wszystkich chorób skóry, wcześniejsze wykrycie pozwala na skuteczniejsze leczenie.