Omówienie urazu przepukliny dysku kręgosłupa

Przepuklina krążka międzykręgowego jest częstym urazem, w którym amortyzująca wstrząsy struktura podobna do poduszki, która znajduje się między sąsiednimi kośćmi kręgosłupa (znanymi jako przestrzeń międzykręgowa), zostaje przemieszczona lub przemieszczona ze swojego normalnego położenia.

Chociaż przepuklina dysku może wpływać na prawie każdy poziom kręgosłupa, często występuje w dolnej części pleców. Dzieje się tak, ponieważ kręgosłup lędźwiowy ma tendencję do przenoszenia większości ciężaru ciała, gdy przenosi się z głowy w dół przez kręgosłup. W związku z tym struktury tworzące dolną część pleców - w tym dyski - są podatne na obrażenia.

Oto, co musisz wiedzieć o przepuklinie dysku.

Przegląd

Cliparea / Zdjęcia depozytu

Kiedy dochodzi do przepukliny krążka międzykręgowego, pękają zewnętrzne włókna krążków kręgowych, które w nienaruszonym stanie zawierają płynny materiał amortyzujący. Te włókna zewnętrzne nazywane są pierścieniem włóknistym; płyn wewnętrzny nazywany jest jądrem miażdżystym.) W zależności od stopnia przepukliny dysku, część płynu może uciec i wylądować na korzeniu nerwu rdzeniowego, powodując objawy.

Stan znany jako rozerwanie pierścienia jest jednym ze sposobów, w jaki włókna pierścienia włóknistego mogą się strzępić i (z czasem) prawdopodobnie rozwinąć się w miejsce wyjścia materiału jądra. Pierścieniowe rozdarcie jest często spowodowane zużyciem, zwłaszcza gdy przyczyną jest również zła postawa; uraz jest inną przyczyną.

Objawy

StockPhotosArt / iStock

Kiedy materiał jądra miażdżystego, który wydostaje się z właściwej struktury dysku, wejdzie w kontakt z korzeniem nerwu, możesz odczuwać ból. Mogą również wystąpić inne objawy, w tym drętwienie, osłabienie lub porażenie prądem elektrycznym lub uczucie mrowienia, które przemieszcza się w dół nogi lub ramienia.

Kiedy pojawiają się te objawy, nazywa się to radikulopatią. Kiedy radikulopatia występuje w nogach, jest powszechnie określana jako rwa kulszowa.

Objawy przepukliny krążka międzykręgowego mogą się różnić w zależności od poziomu kręgosłupa, na którym występuje uszkodzenie. Ogólnie jednak prawdopodobnie wystąpi jeden lub więcej objawów korzeniowych, zgodnie z powyższą definicją.

W jaki sposób ucisk nerwów występujący w odcinku lędźwiowym kręgosłupa powoduje objawy, które wpływają na jeden z przydatków?

Odpowiedź opiera się na anatomii nerwów. Korzenie nerwów rdzeniowych rozgałęziają się ze swojego miejsca tuż przy centralnie położonym rdzeniu kręgowym na coraz mniejsze nerwy, które biegną po całym ciele. Każdy korzeń nerwowy jest powiązany z określonym obszarem ciała, a nerwy, które powstają z każdego z nich, wpływają tylko na ich obszar. Obszary te nazywane są dermatomami do nerwowego przekazywania wrażeń i miotomami do nerwowego przekazywania impulsów motorycznych lub ruchu.

Czynniki ryzyka

Przepuklina dysku najczęściej nie wynika z konkretnego zdarzenia, takiego jak uraz lub uraz, ale raczej z dnia na dzień, w którym żyjesz. Znane czynniki związane ze stylem życia, które mogą zwiększać ryzyko przepukliny, obejmują palenie, otyłość, złą postawę i siedzący tryb pracy, taki jak kierowca ciężarówki lub pracownik biurowy, lub praca fizyczna, która wymaga powtarzalnego ruchu kręgosłupa.

Kiedy uraz powoduje przepuklinę dysku, może to być spowodowane tym, że byłeś w skręconej pozycji podczas uderzenia lub dlatego, że uderzenie zmusiło cię nagle do nadmiernego zgięcia (co jest zaokrągleniem przed kręgosłupem).

Wiek również odgrywa ważną rolę w ryzyku wystąpienia przepukliny dysku. Wraz z wiekiem mamy tendencję do gromadzenia się zmian zwyrodnieniowych w naszych strukturach kręgosłupa, które mogą prowadzić do pęknięć pierścieniowych i przepukliny dysku. Co ciekawe, badanie z 2002 roku opublikowane wNeurologia chirurgicznaodkryli, że lokalizacja przepukliny dysku zmienia się wraz z wiekiem. Badanie wykazało, że większość przepuklin u młodszych osób występuje w dolnej części pleców, a wraz z wiekiem pojawiają się one w górnej części kręgosłupa.

Dyski mają również tendencję do wysychania wraz z wiekiem, co oznacza, że ​​dla seniorów i osób starszych niewiele może pozostać z miękkiego, płynnego jądra do przepukliny (jako ostrego urazu). Badanie z 2012 roku opublikowane wBritish Journal of Neurosurgerystwierdzili, że ostre wypadanie dysku, jeden z czterech etapów przepukliny, występuje rzadko u osób w podeszłym wieku.

Wierz lub nie, ale twoja płeć wpływa na ryzyko tego urazu, a mężczyźni są bardziej narażeni niż kobiety.

Poza wyżej wymienionymi czynnikami ryzyka, wcześniej występujące problemy z kręgosłupem, w szczególności wybrzuszenia dysków i urazy kręgosłupa szyjnego, mogą również predysponować do przepukliny.

Diagnoza

Wavebreakmedia / Zdjęcia depozytowe

Podobnie jak w przypadku większości problemów z kręgosłupem, zdiagnozowanie przepukliny dysku obejmuje wywiad medyczny, podczas którego zostaniesz poproszony o szczegółowe opisanie objawów oraz badanie fizykalne. Wielu lekarzy zamawia jeden lub więcej diagnostycznych badań obrazowych, takich jak rezonans magnetyczny, testy przewodnictwa nerwowego i inne.

Aby wykryć jakiekolwiek uszkodzenie nerwu, które może wynikać z przepukliny dysku, lekarz prawdopodobnie przeprowadzi badanie pod kątem wrażeń na każdym poziomie dermatomu (zdefiniowanym powyżej).

Leczenie

Chociaż operacja discektomii jest często skuteczna w łagodzeniu bólu związanego z przepukliną, oczekiwanie na nią przez co najmniej sześć tygodni jest standardem postępowania; 90% przepuklin krążka międzykręgowego lędźwiowego ustępuje bez żadnego leczenia.

z pomocą fizykoterapii może być inną opcją. To działa w przypadku niektórych osób, ponieważ z czasem materiał jądra, który wydostaje się z dysku, jest wchłaniany przez organizm.

Skonsultuj się z lekarzem, aby ustalić najlepszą dla Ciebie drogę leczenia.

Zachowawcze leczenie przepukliny dysku lędźwiowego może obejmować odpoczynek; przyjmowanie leków przeciwbólowych, środków rozluźniających mięśnie i / lub leków przeciwzapalnych; po wstrzyknięciu steroidu zewnątrzoponowego; i / lub fizjoterapia. Celem postępowania medycznego (lek w niechirurgicznym planie leczenia) i fizjoterapii jest zmniejszenie bólu. Fizjoterapia może również pomóc w zwiększeniu zdolności do funkcjonowania i zapobieganiu dalszym urazom.

Pamiętaj, że chodzenie na fizjoterapię nie jest z Twojej strony biernym doświadczeniem. Chociaż plan leczenia może składać się z wielu różnych metod, wykonanie programu ćwiczeń w domu zgodnie z zaleceniami ma kluczowe znaczenie dla uzyskania najlepszych możliwych wyników. To powiedziawszy, połączenie terapii - zamiast skupiania się na jednym typie - może pomóc przyspieszyć powrót do zdrowia.

Chirurgia przepukliny dysku

Jeśli próbujesz fizjoterapii przez sześć tygodni, ale nie odczuwasz bólu i sprawności fizycznej, której potrzebujesz, być może nadszedł czas, aby rozważyć operację pleców. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku przepukliny wykonuje się discektomię lub discektomię.

Postępy w technologii medycznej doprowadziły do ​​opracowania małoinwazyjnej chirurgii kręgosłupa (MIS). Zalety MIS to mniejsze nacięcia i szybsze czasy gojenia. (Mniejsze nacięcia mogą oznaczać mniej infekcji).

Według autorów przeglądu systemowego z 2017 r., Dużą zaletą MIS dla ambitnych chirurgów jest możliwość samodzielnego promowania.

Który wybrać?

Tę decyzję najlepiej podjąć we współpracy z lekarzem, ale wspomniana powyżej recenzja porównuje dowody zarówno na MIS, jak i na operację otwartego kręgosłupa, aby odpowiedzieć tylko na to pytanie. Naukowcy odkryli, że dowody najlepszej jakości nie przemawiają za chirurgią minimalnie inwazyjną w porównaniu z operacją otwartą, i dotyczyło to zarówno zabiegów na szyi, jak i w okolicy lędźwiowego odcinka kręgosłupa.

Jednak przegląd Cochrane Back Group z 2014 r., W którym porównano również MIS z tradycyjną chirurgią kręgosłupa - tym razem tylko w przypadku objawów przepukliny dysku w dolnej części pleców - wykazał, że MIS może nie łagodzić bólu nóg i / lub bólu krzyża tak dobrze, jak tradycyjna operacja. W przeglądzie tym stwierdzono również nieco więcej przypadków ponownej hospitalizacji z małoinwazyjną operacją kręgosłupa. Różnice w wynikach między tymi dwoma rodzajami operacji były jednak niewielkie.