Anatomia nerwu piszczelowego

Siam Pukkato / EyeEm / Getty Images

Nerw piszczelowy to gałąź nerwu kulszowego, która biegnie w dół tylnej części nogi i do stopy. Jest zaangażowany w stan zwany zespołem kanału stępu, który czasami występuje u osób z chorobą zwyrodnieniową stawów, reumatoidalnym zapaleniem stawów lub deformacjami kostki z powodu urazu.

Anatomia

Nerw kulszowy, który bierze udział w bolesnym stanie zwanym rwą kulszową, jest największym nerwem w ludzkim ciele. Wychodzi z kręgosłupa w dolnej części pleców, a następnie przechodzi przez pośladek do nogi.

Z tyłu kolana dzieli się na dwie gałęzie:

• Nerw piszczelowy
• Nerw strzałkowy wspólny (lub strzałkowy)

Nerw to nie tylko pojedyncza linia - rozgałęzia się, by połączyć się ze skórą, mięśniami i tkanką łączną.

Gdy nerw piszczelowy biegnie w dół od kolana, wysyła gałęzie do mięśni z tyłu łydki, a także do głębokich mięśni nóg.

Następnie biegnie wzdłuż ścięgna Achillesa i wchodzi do stopy przez strukturę zwaną tunelem stępu, gdzie dalej rozgałęzia się do skóry pięty. Następnie wychodzi z tunelu i dzieli się na więcej gałęzi czuciowych, które dochodzą do podeszwy stopy.

Funkcjonować

Nerw piszczelowy jest zarówno nerwem ruchowym, co oznacza, że ​​wysyła sygnały, które powodują ruch mięśni, oraz nerwem czuciowym, co oznacza, że ​​bierze udział w wykrywaniu wrażeń na skórze.

Funkcje motorowe

Nerw piszczelowy wysyła sygnały z mózgu do mięśni z tyłu nogi, aby zmusić je do ruchu. Kontroluje ruch następujących mięśni:

• Podkolanowy
• Flexor hallucis longus
• Flexor digitorum longus
• Piszczelowy tylny
• Plantaris
• Soleus
• Brzuchatego łydki

Te mięśnie obracają nogę do wewnątrz i zginają kolana, kostki i palce. Zapewniają wiele ruchów potrzebnych do chodzenia.

Funkcja sensoryczna

Części nerwu, które służą skórze, nazywane są gałęziami skórnymi. Nerw piszczelowy ma skórne gałęzie, które zapewniają czucie skórze łukiem od zewnętrznej strony kolana, w dół łydki, do zewnętrznej części stopy i większości podeszwy stopy.

Tuż przed piętą nerw piszczelowy dzieli się na nerw podeszwowy przyśrodkowy, który wysyła sygnały do ​​dużego palca i dwóch najbliższych mu palców oraz do bocznego nerwu podeszwowego, który wysyła impulsy do dwóch zewnętrznych palców.

Warunki powiązane

Podstawowym stanem związanym z nerwem piszczelowym jest zespół cieśni stępu, który jest podobny do zespołu cieśni nadgarstka (w dłoniach), ale znacznie rzadziej. Znany jest również jako nerwoból piszczelowy tylnej.

Kanał stępu to wąski otwór w stopie, przez który przebiega nerw. Tunel jest pokryty włóknistą opaską zwaną troczkiem zginaczy.

Zwężenie kanału stępu, na przykład w wyniku zapalenia, może spowodować ucisk na nerw. Przyczyny zwężenia tunelu mogą obejmować wszystko, co wywiera nacisk na nerw, takie jak:

• Uraz kostki lub ścięgien
• Choroba zwyrodnieniowa stawów lub reumatoidalne zapalenie stawów
• Inne choroby ogólnoustrojowe, w tym niedoczynność tarczycy (niska czynność tarczycy), cukrzyca lub jakakolwiek choroba zapalna, która wpływa na stopę lub kostkę
• Ostrogi kostne
• Torbiele zwojowe
• Żylaki
• Płaskostopie lub szczególnie wysoki łuk

Jednak lekarze nie zawsze są w stanie znaleźć przyczynę zespołu cieśni stępu.

Ucisk powoduje ból i utratę funkcji. Podstawowymi objawami zespołu cieśni stępu są nerwobóle i zaburzenia czucia zwane parestezjami.

W tym stanie parestezja często charakteryzuje się pieczeniem lub mrowieniem w kostce i podeszwie stopy, często sięgającym do palców u nóg, a czasem promieniującym nieco w górę nogi. Pogarsza się podczas chodzenia i prawdopodobnie stania, ale zwykle poprawia się podczas odpoczynku. Jednak wraz z postępem choroby w nocy może pojawić się ból, który zakłóca sen. Czasami podczas stukania w miejsce ucisku możesz poczuć elektryczne, „zawrotne” mrowienie.

Zespół cieśni stępu może znacznie osłabiać i utrudniać chodzenie. W ciężkich przypadkach lub jeśli nie jest leczony przez długi czas, nerw może zostać trwale uszkodzony.

Uszkodzenie nerwu w dowolnym miejscu wzdłuż nerwu piszczelowego może powodować różnego stopnia ból, utratę czucia i osłabienie mięśni obsługiwanych przez nerw.

Zespół cieśni stępu i neuropatię można zdiagnozować na podstawie objawów, badania fizykalnego, testów i skanów.

Po zapoznaniu się z objawami, których doświadczasz, lekarz zbada Cię, aby sprawdzić, czy:

• Osłabienie kostki, stopy lub palców u nóg
• Niemożność skręcenia kostki do wewnątrz, naciskania stopy lub zginania palców u nóg
• Ból lub parestezja przy pewnych ruchach

Mogą zlecać badania i obrazowanie, takie jak:

• Elektromiografia (EMG): Zazwyczaj wykonywana tuż po teście przewodnictwa nerwowego, EMG rejestruje aktywność elektryczną w mięśniach, gdy nerwy są aktywowane. Może pokazać, jak działają razem mięśnie i nerwy, a także może odróżnić problem związany z mięśniami od problemu nerwowego.
• Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI): MRI może zidentyfikować wzrosty, które mogą uciskać nerw, tworząc szczegółowy obraz za pomocą magnesów i fal radiowych.
• Tomografia komputerowa (CT): do identyfikacji narośli kostnych i problemów z żyłami.
• Testy przewodnictwa nerwowego: Aby zmierzyć, jak szybko impulsy elektryczne przepływają przez nerwy. Powolne sygnały mogą wskazywać na uszkodzenie nerwów. Jednak ta metoda diagnostyczna jest kontrowersyjna. Według przeglądu badań tego schorzenia z 2012 roku, wyniki tego testu często wydają się normalne, nawet u osób z zespołem cieśni stępu, co prowadzi do błędnej diagnozy i opóźnień w leczeniu.

W zależności od objawów lekarz może również zlecić prześwietlenie i / lub badania krwi.

Leczenie

W wielu przypadkach ludzie odczuwają ulgę w bólu zespołu cieśni stępu, przyjmując leki przeciwzapalne i nosząc dobrze dopasowane i zapewniające dobre wsparcie obuwie. Twój lekarz może zasugerować sandały ortopedyczne lub niestandardowe wkładki (szczególnie jeśli masz płaskostopie lub inny problem ze stopami).

Również oblodzenie kostki, oparcie stopy i unikanie czynności powodujących ból może dać stopie czas na wyleczenie.

Jeśli to nie zadziała, inne opcje leczenia mogą obejmować:

• Fizjoterapia w celu rozciągnięcia i wzmocnienia stopy oraz promowania przepływu krwi, co może przyspieszyć gojenie.
• Wstrzyknięcie z miejscowym środkiem znieczulającym (w celu uśmierzenia bólu) lub kortykosteroidami (w celu złagodzenia stanu zapalnego)
• Zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu troczka zginacza i zwolnieniu nacisku na nerw lub przesunięciu samego nerwu

Leczenie kanału stępu jest ważne. Jeśli nie jest leczone, możliwe komplikacje mogą obejmować

• Deformacja stopy
• Utrata ruchu w palcach stóp, która może być częściowa lub całkowita
• Utrata czucia w stopie lub palcach, która może być częściowa lub całkowita

Jako powikłanie utraty czucia, niezauważalny uraz dotkniętej części, który może prowadzić do dalszych uszkodzeń lub infekcji.

Z drugiej strony wczesna diagnoza i leczenie zwiększa prawdopodobieństwo, że będziesz w stanie dobrze kontrolować objawy i zapobiegać znacznemu bólowi i niepełnosprawności. Pamiętaj, aby poinformować lekarza, jeśli masz objawy, które mogą sugerować zespół cieśni stępu.