Większość dzieci z klatka piersiowa lejkowata - znana również jako „zapadnięta klatka piersiowa” lub „lejkowata klatka piersiowa” - ma niewiele problemów zdrowotnych w wyniku tej choroby; jednak u niektórych dzieci może wpływać na prawidłową czynność serca i płuc.
Portra Images / Taxi / Getty Images
Winowajcą jest zbyt duża ilość chrząstki, mocna, giętka tkanka, z której składa się szkielet dziecka. W tym stanie przed porodem tworzy się dodatkowa chrząstka nad żebrami. Ten stan może stać się kłopotliwy po okresie niemowlęcym, gdy nastąpi rozwój.
Jak to wpływa na pracę serca i płuc
Oto sposoby, w jakie klatka piersiowa lejkowata może upośledzać czynność serca i płuc:
- Chrząstka zamienia się w kość. Pomiędzy urodzeniem a 3 rokiem życia chrząstka wszystkich niemowląt staje się kością, z wyjątkiem niektórych miejsc, w których pozostaje elastyczna, takich jak części uszu i nosa. Wyściela również stawy.
- Mostek wpycha się do wewnątrz. Gdy chrząstka dziecka z klatka piersiowa lejkowata twardnieje, mostek jest wypychany do wewnątrz przez dodatkową ilość chrząstki pokrywającej żebra, co powoduje wrażenie „zapadniętego” wyglądu. W miarę jak proces trwa przez okres dojrzewania, serce może być stopniowo przemieszczane do lewej klatki piersiowej. Ucisk twardniejącej chrząstki może zakłócać zdolność serca do wypełniania się krwią i dostatecznie szybkiego pompowania jej do organizmu.
- Ma to wpływ na rozmiar serca i płuc. Serce i płuca mogą być mniejsze niż zwykle, ponieważ nie ma wystarczająco dużo miejsca, aby osiągnąć normalny rozmiar. Ma to wpływ na normalne oddychanie i krążenie krwi.
W większości przypadków klatka piersiowa lejkowata skutkuje wydolnością serca i płuc nieco poniżej średniej i nie wpływa na codzienne życie. Ale serce może nie być w stanie pompować wystarczająco dobrze, aby pozwolić na forsowną aktywność.
Nawet poważny przypadek klatka piersiowa lejkowata nie zagraża życiu, ale może skutkować niepełnosprawnością fizyczną i jest źródłem samoświadomości.
Te objawy sugerują klatka piersiowa lejkowata i związana z tym możliwość wystąpienia problemów z sercem:
- Duszność
- Niska tolerancja na ćwiczenia
- Ból w klatce piersiowej
Łagodne trudności w oddychaniu i częste, długotrwałe przeziębienia mogą wynikać z mniej ostrych postaci klatki piersiowej lejowatej. Objawy mogą się pogarszać z wiekiem, ustępując po osiągnięciu pełnego rozmiaru.
Klatka piersiowa lejkowata może być oceniana za pomocą zdjęć rentgenowskich, tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, testów czynności płuc lub echokardiografii, która wykorzystuje fale dźwiękowe do tworzenia obrazów serca.
Chirurgia może pomóc
Idealny wiek do operacji klatki piersiowej lejkowatej to wiek powyżej 6 lat, ale przed okresem dojrzewania, kiedy kości i chrząstki stają się mniej podatne. Zabiegi chirurgiczne przeprowadzono na nastolatkach i młodych dorosłych.
Istnieją trzy podejścia chirurgiczne do operacji:
Naprawa Ravitch: Dolne cztery lub pięć chrząstek są usuwane, a mostek jest tymczasowo podtrzymywany za pomocą metalowego pręta, który jest wyjmowany w ciągu około roku. Dziecko jest hospitalizowane do 5 dni; lekka aktywność może rozpocząć się za kilka tygodni, ale minie kilka miesięcy, zanim naprawdę aktywna gra będzie mogła zostać wznowiona.
Procedura Nussa: Pręt w kształcie pożądanej ściany klatki piersiowej umieszcza się poniżej mostka. Pasek jest usuwany około 2 lata później. Odzyskiwanie jest podobne do leczenia chirurgicznego Ravitcha.
Procedura Magnetycznego Mini-Mover: Jeden magnes jest wszczepiany do klatki piersiowej, a drugi umieszczany na zewnętrznej części chrząstki żebrowej klatki piersiowej, aby ustawić ją w bardziej normalnej pozycji, co skutkuje korektą po kilku miesiącach. Pacjenci wracają do domu tego samego dnia i mogą natychmiast wznowić zajęcia.
Wszystkie metody poprawiają zdolność serca do pompowania krwi, ale tylko w rzadkich przypadkach operacja poprawia pojemność płuc.
-interactions.jpg)
