Przyczyny i leczenie ARFID

Zaburzenie polegające na unikaniu / restrykcyjnym przyjmowaniu pokarmu (ARFID) to zaburzenie odżywiania charakteryzujące się jedzeniem bardzo małej ilości pokarmu lub unikaniem jedzenia niektórych pokarmów. To stosunkowo nowy termin, który po raz pierwszy pojawił się w piątym wydaniu Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) w 2013 roku.

Wcześniej było to znane jako zaburzenie selektywnego odżywiania i często jest charakteryzowane jako „bardzo wybredne jedzenie”, ale może powodować poważne problemy zdrowotne, jeśli nie jest leczone.

MarkoNOVKOV / Getty Images

Co to jest ARFID?

Osoby z ARFID mają problem z karmieniem lub jedzeniem, który powoduje:

• Unikaj określonych potraw
• Całkowicie unikaj spożywania pokarmów

W rezultacie nie są w stanie przyjąć wystarczającej ilości kalorii lub składników odżywczych w swojej diecie. To może prowadzić do:

• Niedobory żywieniowe
• Opóźniony wzrost (u dzieci)
• Problemy z przybieraniem na wadze

ARFID zwykle pojawia się w okresie niemowlęcym lub w dzieciństwie i może utrzymywać się w wieku dorosłym. Początkowo może przypominać wybredne jedzenie, które jest powszechne w dzieciństwie, jednak te wybredne wzorce żywieniowe zwykle ustępują w ciągu kilku miesięcy bez powodowania problemów ze wzrostem lub rozwojem. W przypadku ARFID problemy z jedzeniem są trwałe i mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne.

Rodzaje pokarmów, których należy unikać

Osoba może ograniczyć ilość lub rodzaj określonej żywności lub uniknąć określonej żywności w oparciu o takie czynniki, jak:

• Wygląd: może być oparty na kolorze, rozmiarze i kształcie.
• Tekstura: mogą na przykład unikać wszystkich miękkich pokarmów.
• Zapach jedzenia: niektóre zapachy mogą powodować nudności.

Zachowania

Istnieje wiele objawów behawioralnych, które dana osoba może wykazać, co sugeruje, że może mieć ARFID. Obejmują one:

• Regularne jedzenie bardzo powoli
• Brak możliwości dokończenia tego, co zostało podane
• Brak apetytu bez wyraźnego powodu
• Odmawiając jedzenia, ponieważ boją się wymiotów lub zadławienia się
• Nagle odmawiają jedzenia żywności, którą kiedyś jedli

Powody unikania jedzenia

DSM-5 podaje kilka przykładów rodzajów unikania lub ograniczeń, które mogą występować w ARFID. Należą do nich:

Brak zainteresowania jedzeniem

W niektórych przypadkach osoba może nie rozpoznać, że jest głodna w taki sam sposób, jak inni, lub może ogólnie mieć słaby apetyt. Dla nich jedzenie może wydawać się obowiązkiem, a nie czymś, co sprawia im przyjemność, w wyniku czego mają trudności z jedzeniem wystarczającej ilości. Tacy ludzie mogą mieć ograniczone spożycie z powodu niskiego zainteresowania jedzeniem.

Unikanie zmysłów

Osoby z tej kategorii zmagają się przede wszystkim z różnorodnością potraw; często są niezwykle selektywni w odniesieniu do spożywanej przez siebie żywności. Często mają nadwrażliwość sensoryczną, która skutkuje ustaleniem sztywnych reguł dotyczących pożywienia (np. Spożywanie tylko żywności o określonym kolorze lub teksturze). Często akceptują tylko tę samą ograniczoną liczbę potraw przygotowanych w dokładnie ten sam sposób i podawanych dokładnie w ten sam sposób.

Strach przed konsekwencjami jedzenia

W niektórych przypadkach dana osoba mogła mieć nieprzyjemne doświadczenia związane z jedzeniem, takie jak krztuszenie się lub wymioty lub odczuwanie silnego bólu brzucha. Może to wywołać u osoby uczucie strachu i niepokoju związane z jedzeniem lub jedzeniem i prowadzić do unikania pewnych pokarmów lub konsystencji. Znaczny poziom strachu lub zmartwienia może prowadzić do unikania w oparciu o obawy o konsekwencje jedzenia.

ARFID a inne zaburzenia odżywiania

ARFID różni się od jadłowstrętu psychicznego, bulimii i stanów pokrewnych; w ARFID przekonania dotyczące wagi i sylwetki nie przyczyniają się do unikania lub ograniczania spożycia pokarmu.

Diagnoza ARFID nie zostanie również postawiona, jeśli istnieje inny wyraźny powód trudności z jedzeniem, taki jak stan chorobowy, który powoduje utratę apetytu lub problemy z trawieniem.

AFIRD to nie kontrola wagi

W przeciwieństwie do osób z jadłowstrętem psychicznym, osoby z ARFID nie martwią się o swoją wagę czy sylwetkę i nie ograniczają z tego powodu swojej diety.

Diagnoza

Diagnoza ARFID jest często trudna, ponieważ członkowie rodziny i klinicyści mogą uważać, że dana osoba jest po prostu „wybredna” i wyrośnie z tego. Jeśli jednak osoba traci na wadze i / lub nie przybiera na wadze, należy mieć obawy.

Znaki ostrzegawcze

Niektóre typowe oznaki, że ktoś cierpi na ARFID, obejmują:

• Unikanie żywności na podstawie tekstury, koloru, smaku, zapachu, grup żywności lub innych czynników.
• Częste krztuszenie się lub wymioty po kontakcie z niektórymi pokarmami.
• Trudności w żuciu lub połykaniu jedzenia.
• Brak apetytu lub spożywanie tylko bardzo małych porcji.
• Izolacja społeczna lub unikanie miejsc związanych z jedzeniem, takich jak stołówka.

Kryteria diagnostyczne

Aby spełnić kryteria ARFID, ograniczenia żywności nie można wyjaśnić:

• Brak żywności
• Praktyka sankcjonowana kulturowo (np. Religijny powód ograniczenia diety)
• Kolejny problem medyczny, którego leczenie rozwiązałoby problem z jedzeniem

Ponadto musi prowadzić do jednej z następujących sytuacji:

• Uzależnienie od karmienia przez zgłębnik lub doustnych suplementów diety
• Trudności w codziennym życiu z powodu wstydu, niepokoju lub niedogodności
• Znaczny niedobór składników odżywczych
• Znaczna utrata masy ciała (lub brak oczekiwanego przyrostu masy ciała u dzieci)

Jak często występuje ARFID?

Biorąc pod uwagę jego status jako niedawno zdefiniowanego zaburzenia, trudno jest określić, jak rozpowszechniona jest ARFID u dzieci i młodzieży. W niektórych badaniach wskaźniki ARFID wahały się od 5 do 14% wśród pediatrycznych stacjonarnych programów zaburzeń odżywiania.

Badania konsekwentnie wykazały, że - w porównaniu z osobami z jadłowstrętem psychicznym lub bulimią - pacjenci z ARFID są młodsi, mają wyższy odsetek mężczyzn i często zdiagnozowano u nich współistniejące objawy psychiatryczne i / lub medyczne.

Komplikacje

ARFID może mieć negatywny wpływ na zdrowie fizyczne jednostki, a także na jej samopoczucie psychiczne.

Kiedy dana osoba nie przyjmuje wystarczającej ilości kalorii, prawdopodobnie traci na wadze. Dzieci i młodzież mogą nie przybierać na wadze zgodnie z oczekiwaniami, co może mieć wpływ na ich wzrost, spowalniając wzrost.

Współwystępowanie

Podobnie jak w przypadku wszystkich zaburzeń odżywiania, czynniki ryzyka ARFID obejmują szereg problemów biologicznych, psychologicznych i społeczno-kulturowych.

Badacze wiedzą znacznie mniej o tym, co naraża kogoś na ryzyko rozwoju ARFID, ale wiedzą:

• Osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu są znacznie bardziej narażone na rozwój ARFID, a jedno z badań wykazało, że 20% dzieci z ARFID ma zaburzenie ze spektrum autyzmu.
• Wydaje się, że prawdopodobieństwo wystąpienia ARFID jest większe u dzieci, które nie wyrosły z normalnego wybrednego jedzenia lub u których wybredne jedzenie jest ciężkie.
• Wiele dzieci z ARFID ma również współwystępujące zaburzenie lękowe, a aż 50% ma uogólnione zaburzenie lękowe. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD) i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) są również powszechne wśród osób z ARFID.

Ryzyka

W ARFID organizmowi odmawia się niezbędnych składników odżywczych, których potrzebuje do normalnego funkcjonowania. W ten sposób organizm jest zmuszony spowolnić wszystkie swoje procesy, aby oszczędzać energię, co powoduje poważne konsekwencje medyczne.

U niektórych osób może dojść do poważnej utraty wagi lub niedożywienia, które wymagają leczenia. Osobom, których spożycie pokarmu jest bardzo ograniczone, można przepisać suplementy diety. W niektórych przypadkach można zalecić okres karmienia przez zgłębnik, jeśli ocenia się, że ryzyko fizyczne jest wysokie.

Jeśli ARFID powoduje niedożywienie, może to wpłynąć na wzrost i rozwój dzieci, potencjalnie powodując nieodwracalne problemy zdrowotne. Niedożywione dzieci mogą mieć predyspozycje do poważnych skutków zdrowotnych, które mogą się rozwinąć po latach, takich jak:

• Niewydolność serca
• Astma
• Alergie
• Przewlekła choroba układu oddechowego
• Choroba przewodu pokarmowego
• Cukrzyca
• Niewydolność nerek

Kiedy iść do lekarza

Niezależnie od tego, jak zdrowe Twoim zdaniem jest Twoje dziecko, powinieneś skontaktować się z lekarzem, jeśli zauważysz, że Twoje dziecko:

• Pojawia się niedowaga
• Nie je tak często ani tak dużo, jak powinien
• Wydaje się przygnębiony lub wycofany
• Regularnie pojawia się zmęczony i ospały
• Często wymiotuje

Leczenie

Leczenie ARFID jest zwykle dostosowane do indywidualnych potrzeb, w oparciu o specyficzny charakter trudności, z jakimi się boryka, oraz na to, co uważa się za ich utrzymywanie. Najczęściej leczenie można przeprowadzić w warunkach ambulatoryjnych.

Leczenie może obejmować terapię rodzinną (dla młodych ludzi) lub terapię poznawczo-behawioralną, a czasami można zasugerować leki, najczęściej w celu złagodzenia lęku.

Zdrowie fizyczne osoby powinno być również monitorowane i kontrolowane przez lekarza pierwszego kontaktu lub pediatrę. Leczenie może również obejmować odpowiednie odżywianie poprzez wsparcie dietetyka i pomoc przy problemach sensorycznych.

Słowo od Verywell

ARFID jest często opisywany jako „ciężko wybredne jedzenie”, ale nieleczony może stać się poważnym problemem zdrowotnym. Bez profesjonalnej pomocy ARFID może prowadzić do niebezpiecznych deficytów żywieniowych, problemów ze wzrostem i szeregu komplikacji zdrowotnych, takich jak niewydolność nerek i problemy z sercem.

Jeśli obawiasz się, że Twoje dziecko może cierpieć na ARFID, skontaktuj się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe.